Ep.39

หยางฮ่าวยิ้มขม “พี่เฉิน พวกเราไม่ใช่ผู้วิวัฒนาการ แค่ล่าซอมบี้ได้ 3-4 ตัวต่อเดือน ก็ดีถมแล้ว”

ซอมบี้ 3-4 ตัว เทียบเท่ากับหินพลังงาน 3-4 ก้อน หากหักค่าคุ้มครองไป ที่เหลือนำไปแลกเป็นอาหาร แต่ก็ยังแทบไม่พอยาไส้

ทว่าผลลัพธ์เช่นนี้ ในกรณีของหยางฮ่าวและคนอื่นๆ ถือว่าน่าพอใจมากแล้ว

แต่สำหรับซูเฉิน ไม่ต้องกล่าวถึงการสังหารซอมบี้ 3-4 ตัวต่อเดือน ต่อให้สังหารซอมบี้วันละ 30-40 ตัวต่อวัน ก็ยังน้อยเกินไปด้วยซ้ำ

‘ดูเหมือนฉันคงต้องไปล่อพวกมันออกมาเอง’ ซูเฉินลอบตัดสินใจ 

ให้ทำตามคำพูดที่หยางฮ่าวบอก การรอคอยด้วยความอดทนขมขื่นไม่ได้ช่วยอะไร

โดยเฉพาะอย่างยิ่งซูเฉินมีเวลาแค่สามวัน ด้วยกำหนดการที่กระชั้นชิด แค่หนึ่งนาทีหรือหนึ่งวินาทีก็ไม่สมควรเสียไป

“มีซอมบี้ออกมาแล้ว คราวนี้เป็นกลุ่มใหญ่!” แต่ในขณะนั้นเอง หยางฮ่าวตะโกนขึ้น

ดวงตาของซูเฉินเปล่งประกาย หันขวับ มองไปข้างหน้าทันที และพบว่าเป็นกลุ่มซอมบี้ประมาณ 30 ตัว

“พวกนายรออยู่ที่นี่ ฉ้นจะไปฆ่าพวกมัน” ซูเฉินกำชับ กุมมีด ทะยานออกไปอีกครั้ง

“ซูเฉิน อย่าทำอะไรบ้าๆนะ!”

หยางเฉียนพยายามหยุดซูเฉิน แต่ไม่สามารถขวางเขา ต้องกระทืบเท้าด้วยความโมโห

“พี่เฉินจะบ้าบิ่นเกินไปแล้ว … ” หยางฮ่าวกลืนน้ำลาย

ซอมบี้ 30 ตัว ต่อให้เป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 1 ยังเลือกอยู่ห่าง การกระทำของซูเฉินนั้นหุนหันพลันแล่นเกินไปในสายตาขา

ไกลออกไป คนหลายกลุ่มที่กำลังรอล่าซอมบี้ เมื่อเห็นพฤติกรรมบ้าๆของซูเฉิน พวกเขาก็เริ่มโวยวาย

“ไอ้สมองหมูนั่นมาจากที่ไหนกัน?”

“มีซอมบี้ตั้ง 30 ตัวยังกล้าเข้าไป อยากตายรึไง?”

“ใครจะสน? มันคงเสียสติไปแล้ว แส่หาเรื่องตายเอง โทษใครไม่ได้”

…

ระหว่างที่ทุกคนกำลังนินทา ซูเฉินพุ่งมาถึงเบื้องหน้ากลุ่มซอมบี้แล้ว มีดในมือตวัดไหว แสงเย็นวาบผ่าน ซอมบี้กว่า 5 ตัวถูกตัดหัวในคราวเดียว

หนึ่งในซอมบี้ที่ตายลง บนศพมีลำแสงสีดำสาดออกมา

ชิ้นส่วนดรอปตั้งแต่ครั้งแรก ทำให้ซูเฉินรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม เขาไม่รีบหยิบมมันขึ้นมา ยังเหลือซอมบี้อีกกว่า 20 ตัว เอาไว้รวบยอดคราวเดียวก็ยังไม่สาย

ก๊าซซซ!

ความตายของสหาย ทำให้ซอมบี้ที่เหลือโกรธมาก รุมโจมตีซูเฉินอย่างดุเดือด

ซูเฉินเคยสังหารซอมบี้มาแล้วนับหลายร้อยตัว มีประสบการณ์มากมาย 

ฉะนั้นกับอีแค่ซอมบี้ 20 กว่าตัว ไม่นับเป็นอันตรายต่อเขา

เขาไม่จำเป็นต้องใช้เวทมนต์หรือ [ปืนพกเพาส์] ด้วยซ้ำ แค่มีดยาวในมือ ก็สามารถเก็บเกี่ยวชีวิตซอมบี้ได้อย่างง่ายดาย

ฟัฟ ฟัฟ ฟัฟฟฟ!

ซูเฉินกวัดแกว่งมีดในมือเขาอย่างต่อเนื่อง แต่ละฟาดฟันต้องมีซอมบี้อย่างน้อยสองตัวตกตาย

ซอมบี้เหล่านั้น ไม่ต้องกล่าวถึงเรื่องกัดซูเฉิน แค่โอกาสเข้าประชิดตัวยังทำไม่ได้ด้วยซ้ำ ทยอยกันตายลงในสนามรบ

ไม่นาน ภายใต้การปลิดชีวิตอย่าไร้ปราณีของซูเฉิน ซอมบี้ทั้งหมด 30 ตัวก็ตายลง

“ 6 ชิ้นส่วน!” ซูเฉินหรี่ตากวาดสำรวจ และพบว่ามีหกลำแสงกำลังสะท้อนเข้ามา มุมปากของเขาก็ยกขึ้นเป็นเส้นโค้ง

“สวรรค์โปรด!”

“เขาแข็งแกร่งถึงขนาดนี้ได้ยังไง!”

“เขาต้องเป็นผู้วิวัฒนาการแน่ๆ! ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เทือกเขาฮวงเจ๋อมีตัวตนทรงพลังเช่นนี้!”

“ฆ่าซอมบี้ 30 ตัวในครั้งเดียว! ต่อให้เป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 1 ก็ไม่น่าจะแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ ..?”

นักล่าซอมบี้ที่อยู่ไกลออกไป เมื่อเห็นซูเฉินสังหารซอมบี้ 30 ตัวในลมหายใจเดียว ก็ไม่อาจสงบได้อีกต่อไป

“พี่เฉินแข็งแกร่งถึงขนาดนี้เชียว?” หยางฮ่าวตะลึง

ซูเฉินสังหารซอมบี้อย่างหมดจดโดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ สำแดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งอันหาที่เปรียบไม่ได้ นี่ทำให้หยางฮ่าวไม่อาจสงบสติอารมณ์เป็นเวลานาน

“ที่แท้ … เขาก็แข็งแกร่งมาก!” หยางเฉียนที่อยู่ข้างๆก็ตกใจเช่นกัน

ในตอนแรก เธอคิดว่าที่ซูเฉินสามารถสังหารหลิวซีหรงได้ ก็เพราะพลังของ [ปืนพกเพาส์]

แต่หลังจากที่ได้เห็นซูเฉินใช้เพียงอาวุธมีด สังหารซอมบี้กว่า 30 ตัว ค่อยประจักษ์ถึงความแข็งแกร่งของซูเฉินอย่างชัดเจน