Ep.136

 

เนื้อหาในจดหมายเรียบง่ายมาก มีเพียงประโยคสั้นๆใจความว่า ‘เมื่อประตูเขตแดนถูกเปิดออก จงรีบมายังเขตหยูหลิน ช่วยข้าสยบอำนาจทั้งมวล รวบรวมเกาะเฉียนหยูเป็นหนึ่งเดียว’

 

พออ่านจบ ซูเฉินก็ใส่จดหมายลงในถุงเก็บของ เริ่มใช้สมองปั่นความคิด

 

เขาเดาว่า จดหมายที่ถูกเขียนโดย ‘ท่านเตียวหลง’ ฉบับนี้ น่าจะส่งถึงเผ่าเต่าเขียว

 

แต่ทำไม ‘ท่านเตียวหลง’ ถึงสามารถติดต่อกับเผ่าเต่าเขียวได้?

 

เป็นไปได้ไหมว่าเขาอาจเป็นสมาชิกของเผ่าเต่าเขียวเช่นกัน?

 

มีเผ่าเต่าเขียวแฝงตัวอยู่ท่ามกลางเผ่ามนุษย์กระนั้นหรือ?

 

ชั่วขณะหนึ่ง ซูเฉินขบคิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจ

 

อย่างไรก็ตาม มีสิ่งหนึ่งที่เขามั่นใจได้ นั่นคือความทะเยอทะยานของ ‘ท่านเตียวหลง’ นั่นไม่ธรรมดาจริงๆ เขาคิดอาศัยกำลังของชนต่างเผ่าเข้ายึดครองเกาะเฉียนหยู

 

เรื่องอยากเป็นใหญ่ หรือยึดครองพื้นที่ทั้งหมดเป็นของตัวเอง ซูเฉินพอจะเข้าใจได้ แต่ยังไงซูเฉินก็ไม่อยากเห็นเกาะๆนี้ถูกปกครองโดยชนต่างเผ่าจริงๆ

 

เขาลอบสาบานกับตัวเองอย่างลับๆ ว่าหากมีโอกาส จักต้องทำลายแผนสมรู้ร่วมคิดของ ‘ท่านเตียวหลง’ ให้จงได้

 

“จดหมายฉบับนี้เขียนถึงใคร?” หลังจากตัดสินใจได้แล้ว ซูเฉินก็เอ่ยถามอีกครั้ง

 

แม้เขาจะทราบดีว่ามันถูกนำมามอบให้มนุษย์เต่าเขียว แต่เขาก็ยังยืนยันเพื่อความแน่ใจ

 

“ฉันไม่รู้ว่าต้องส่งให้ใคร ประมุขนิกายแค่บอกว่าในเทือกเขาฮวงเจ๋อมีเหมืองที่เต็มไปด้วยซอมบี้อยู่ แค่โยนจดหมายนี่เข้าไปก็พอแล้ว” ชายชรากล่าวตามความสัตย์จริง

 

ซูเฉินพยักหน้าเล็กน้อย ในตอนนี้ เขาแน่ใจแล้วว่า ‘ท่านเตียวหลง’ กำลังติดต่อกับเผ่าเต่าเขียว

 

“ในเขตหยูหลิน มีขุมกำลังอื่นๆอยู่อีกบ้างไหม?” ซูเฉินถามต่อ

 

ในเมื่อตัดสินใจแล้วว่าไม่ช้าก็เร็วเขาต้องได้เดินทางไปยังเขตหยูหลิน ฉะนั้นก่อนไป มันจะดีกว่าไหมหากทำความเข้าใจคร่าวๆเกี่ยวกับกองกำลังที่นั่น

 

“ขุมกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดนอกเหนือจากนิกายวูหยินของพวกเรา ก็มีนิกายขวงฉี และเมืองทงเทียน ส่วนที่อ่อนแอรองลงมาก็คือ … ” ชายชราไม่กล้าปิดบังแม้แต่น้อย 

 

หลังจากสาธยายยาวนานถึงครึ่งชั่วโมง ซูเฉินก็พอเข้าใจคร่าวๆถึงขุมกำลังน้อยใหญ่ในเขตหยูหลิน เมื่อเสร็จธุระ เขาสังหารชายชราอย่างไม่ลังเล

 

“ทุกคนเข้าไปในถ้ำเถอะ”

 

หลังจากกำจัดชายชราแล้ว ซูเฉินก็ตะโกนเรียกทุกคนที่อยู่บน [รถศึกอัจฉริยะ] เข้าไปพักผ่อนกันในถ้ำ

 

ข้างในถ้ำยังมีต้นแอปเปิ้ล แต่ผลไม่เหลือแล้ว คาดว่าคงถูกคนของนิกายวูหยินกินไป

 

เมื่อทุกคนเข้ามาในถ้ำ ซูเฉินหยิบ [เตาอเนกประสงค์] ออกมาเป็นชิ้นแรก จากนั้นนำศพหมีศิลาคลั่งออกมาสองตัว ส่งทั้งหมดให้หยางฮ่าวเตรียมอาหารเย็น

 

หลังจากนั้น เขาเรียกหวู่หยางและหยางหลิงเทียน แล้วหยิบขวดแก้วสองใบที่บรรจุของเหลวสีแดงออกมา

 

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ดวงของหยางหลิงเทียนเปล่งประกายขึ้นทันใด ลมหายใจเขาเริ่มถี่รัว

 

เพราะเขาสามารถจดจำได้อย่างชัดเจน ว่าคราวก่อนที่หยางฮ่าวดื่มน้ำยานี้เข้าไป ในชั่วพริบตาเดียว อีกฝ่ายได้เปลี่ยนจากคนธรรมดากลายเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 1

 

“ถ้าดื่มมัน จะช่วยให้ฉันขึ้นเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 2 ได้ใช่ไหม” หยางหลิงเทียนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

 

เขาติดอยู่ในเลเวล 1 มานานหลายสิบปีแล้ว และเฝ้าฝันที่จะขึ้นเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 2 ตลอดมา

 

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากพรสวรรค์และทรัพยากรสำหรับใช้ฝึกฝนมีจำกัด เขาจึงไม่อาจบรรลุความปรารถนาได้

 

ตอนนี้ เมื่อเห็นซูเฉินหยิบยาวิเศษออกมา เขาก็เกิดแรงกระตุ้นอย่างไม่อาจอธิบายได้

 

กระทั่งสามารถรับรู้ล่วงหน้าได้อย่างเลือนราง ว่านี่คือสิ่งที่สามารถยกระดับเขาไปสู่ผูู้วิวัฒนาการเลเวล 2 

 

“ซูเฉิน ที่คุณถือมันคืออะไร?”

 

หวู่หยางไม่เคยเห็น [โพชั่นกายภาพ] มาก่อน เลยขมวดคิ้วสงสัยเล็กน้อย

 

ซูเฉินมอบ [โพชั่นกายภาพ เลเวล 2 ] ให้กับหวูหยางและหยางหลิงเทียน ยิ้มเล็กน้อย “ดื่มมัน ด้วยคุณสมบัติของมัน จะช่วยให้พวกคุณกลายเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 2 ในไม่ช้า”

 

“ว่ากระไร!?” ดวงตาของหวู่หยางเบิกกว้าง คิดว่าตนหูฝาดไป

 

เพียงดื่มของเหลวที่มีที่มาไม่แน่นอนขวดเดียว ก็สามารถยกระดับขึ้นเป็นผู้วิวัฒนาการเลเลว 2 ได้อย่างงั้นหรือ?

 

นี่ใช่เรื่องล้อกันเล่นรึเปล่า? 

 

เพราะหากมีสิ่งมหัศจรรย์เช่นนี้ในโลกอยู่จริงๆ เช่นนั้นผู้วิวัฒนาการจะไม่กลายเป็นสินค้าที่พบเจอได้ทั่วไปตามท้องถนนเลยหรือ?