นิยาย ปรมาจารย์หญิงยอดนักปรุงยา

ตอนที่ 79+80

ตอนที่ 79 ค่อยๆกลายเป็นนิสัย

ขากรรไกรของหลิงเหอแทบตกลงไปที่พื้น ถ้าไม่ใช่เพราะลักษณะของหมาป่าราตรีนั้นชัดเจนเกินไป เขาก็เกือบจะสงสัยว่าน่าจะเป็นเขาที่เห็นผิดไปเอง

เห่าฟ้าหมุนตัวต่อหน้าจี้เฟิงเยี่ยนดวงตาสีฟ้าของมันจ้องตรงไปที่ไปเช่อซึ่งอยู่ในอ้อมแขนของจี้เฟิงเยี่ยน และลิ้นสีแดงของมันก็เลียแผล่บๆตรงฟันอันแหลมคมของมันเองอย่างไม่สามารถควบคุมได้

ไป์เช่อรู้สึกถึงสัญญาณอันตราย มันตัวสันและกลัวโดยสัญชาตญาณร่างเล็ก ๆ ของมันดิ้นเข้าไปในอ้อมแขนของจี้เฟิงเยี่ยน และดวงตากลมโตที่มีน้ําตาของมัน…ดูเหมือนว่ามันจะร้องไห้

“นี่ไม่ใช่อาหาร เจ้ากินมันไม่ได้” จี้เฟิงเยี่ยนยกมือขึ้นและตบหัวเห่าฟ้าเบาๆจนมันตกใจและไม่กล้ามองอาหารที่เฟิงเยี่ยนอุ้มมาอีก

เห่าฟ้าสะอื่นด้วยเสียงต่ำอย่างไม่พอใจ

ไม่น่าแปลกใจเลยที่ Xiao Tianquan จะน้ําลายไหลไปที่ Bai Ze เป็นเพราะ Ji Fengyan ได้เลี้ยงดู Bai Ze ให้เป็นกวางอมตะ ในช่วงเวลานี้เธอให้อาหารไปเซ่อด้วยยาอายุวัฒนะอย่างต่อเนื่องและกอดมันให้หลับทุกวัน เป็นผลให้แม้ว่าไปเซ่อจะไม่ได้กําจัดตัวเองออกจากร่างกายของมันในตอนนี้ แต่กลิ่นที่เปล่งออกมาจากร่างกายของมันนั้นดึงดูดสัตว์อสูรได้มากกว่า

ไม่ได้ดูน่ากินขนาดนี้!

หลิงเหอมองดูหมาป่าปีศาจที่ทําตัวเหมือนลูกสุนัขภายใต้จิเฟิงหยานและเขาคิดว่าเขาเห็นผิดไปจริงๆ

Performance Is King: เข้าร่วม Native Ad Network – Revcontent ชั้นนําของโลก

Performance Is King: เข้าร่วม Native Ad Network –
Revcontent ชั้นนําของโลก

Revcontent

หมาป่าปีศาจราตรีคงไม่ไร้ยางอายขนาดนี้!

“เอ่อมิสเนื่องจากคุณเลือกเส้นเลือดแร่แล้วเราจะจัดการกับมันเมื่อไหร่?” หลิงเหอตัดสินใจทิ้งคําถามอื่นๆ ที่เขามี

“คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เพียงแค่ปล่อยให้ Yang Jian และ Xiao Tianquan” ขณะที่เธอพูด Ji Fengyan ยกคางของเธอขึ้นที่รูปแกะสลักที่ด้านข้าง

หยางเจี้ยนที่ยืนตรงโดยไม่ขยับก็คุกเข่าข้างหนึ่ง การเคลื่อนไหวอย่างกะทันหันทําให้ Linghe แทบจะกระโดดออกมาด้วยความตกใจ

“ฉันจะเชื่อฟังคําสั่งของคุณ” เสียงทุ่มและแหบของหยางเจียนดังขึ้น

Linghe รู้สึกมึนงงตลอดเวลาเขาตะคอกออกไปจนกระทั่งหลังจากที่ Yang Jian ถือตะกร้าขนาดใหญ่และจากไปพร้อมกับ Xiao Tianquan

“มิ…มิซ.มิสหุ่นนั่น..” ทําไมมันถึงขยับและพูดได้?

หรือว่าเขาเห็นวิญญาณ!

“ใจเย็น ๆ” จีเฟิงหยานตบไหล่หลิงเหอและพูดอย่างอดทน“พี่หลิงเจ้าต้องคุ้นเคยกับเรื่องประเภทนี้อย่างช้าๆในอนาคต”

ปรับขนาดเนื้อหาของคุณในทุกอุปกรณ์ด้วย Revcontent

ปรับขนาดเนื้อหาของคุณในทุกอุปกรณ์ด้วย RevContent

Revcontent

ในอนาคต? Linghe รู้สึกสับสนเล็กน้อยจะมีสิ่งที่คล้ายกันเกิดขึ้นในอนาคตหรือไม่?

หลิงเหอเชื่อว่าภายในช่วงเวลาสั้น ๆ มันไม่น่าเป็นไปได้ … สําหรับเขาที่จะคุ้นเคยกับสิ่งเหล่านี้

“เอาล่ะบราเดอร์หลิงถ้าไม่มีอะไรอีกแล้วคุณสามารถเพาะปลูกต่อไปได้ ฉันจะพา Bai Ze ไปเดินเล่นเพื่อย่อยอาหารของเรา” Ji Fengyan พูดด้วยรอยยิ้มและพา Bai Ze จากไป

การแสดงออกของหลิงเหออาจไม่ซับซ้อนไปกว่านี้ เขาไม่เข้าใจว่าทําไมมิสของ เขาถึงชอบเรียกกิจกรรมนั่งไขว่ห้างบนพื้นโดยหลับตาว่าเป็นการปลูกฝังและเขาไม่เข้าใจว่าเธอจะปล่อยให้ Bai Ze ย่อยสลายได้อย่างไรเมื่อเธอแบก Bai Ze

เกี่ยวกับ Yang Jian และ Xiao Tianquan Linghe ก็สับสนมากเช่นกัน

แต่โดยไม่คํานึงถึงความสับสนของเขา Linghe ก็ยังพอใจ

ตรงกันข้ามกับวิธีที่ Ji Fengyan ได้สอนพ่อและลูกชายของ Lei เมื่อวันก่อนภาพที่เห็นในปัจจุบันกลับมืดมน

ในบ้านพักของ City Lord เนื่องจากได้รับบาดเจ็บหนักที่ก้นของ Lei Min เขาจึงสามารถนอนบนเตียงเพื่อพักฟื้นเท่านั้น เมื่อพวกเขากลับมาในคืนก่อน Lei Xu ได้เรียกแพทย์หลายคนมารักษาเขา แม้ว่า Lei Min จะฟื้นคืนสติได้แล้ว แต่ความรุนแรงของการบาดเจ็บนั้นเกินความคาดหมายของ Lei Xu จากค่าพูดของแพทย์อาการบาดเจ็บของ Lei Min จะใช้เวลาอย่างน้อยสามถึงห้าเดือนในการฟื้นตัว

หลังจากทราบข่าวนี้ดวงตาของ Lei Xu ก็แดงก่าจากความโกรธของเขา ปัจจุบัน เขายืนอยู่ข้างเตียงของ Lei Min และมองไปที่ใบหน้าของลูกชายคนเดียวและกลืนน้ำลาย

ตอนที่ 80

แผนการเอาคืนของเล่ยซู

“ท่านพ่อ ท่านต้องแก้แค้นให้ข้า! จี้เฟิงเยี่ยนกลายเป็นผู้หญิงบ้าไปแล้ว!” เลยมินนอนคว่าราบบนเตียงและกล่าวด้วยความแค้น…ฟันของเขาแทบจะบดกันแตกด้วยความโมโห เขาไม่เคยอยู่ในสภาพที่น่าสมเพชขนาดนี้มาก่อนถูกจับกดลงกับพื้น

“ผู้หญิงบ้า?” ดวงตาของเล่ยซูหรี่ลงและเขาพูดอย่างเย็นชาเจ้าคิดจริงๆหรือว่าเฟิงเยี่ยนเป็นผู้หญิงที่บ้าคลั่งจริงๆ? ลูกพ่อ ทั้งเจ้าและข้าล้วนเดาผิด เราทั้งคู่ตัดสินผิดพลาด จี้เฟิงเยี่ยนไม่ได้โง่งมอย่างที่พวกเราคิดนางรู้ดีอย่างชัดเจนว่านางอยู่ในสถานะใด และนางควรจะทําอะไรต่อไปสถานการณ์แบบไหนดีต่อนางที่สุด”

“ท่านพ่อ! จี้เฟิงเยี่ยนทําให้ข้าต้องตกอยู่ในสภาพนี้แล้ว แต่ท่านกําลังพูดชมนาง?” เล่ยมนมองไปที่พ่อของเขาด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

เล่ยกล่าวต่อว่า “ลูกพ่อ ไม่ใช่ว่าพ่อกําลังพูดชมนางหรอกนะ แต่ข้าอยากจะเตือนเจ้าว่าการที่เราเผยตัวในครั้งนี้และสร้างความขุ่นเคืองของกับเหล่าทหารของนางบนภูเขา มันผิดอย่างร้ายแรง!! ข้าเคยคิดเสมอว่าจี้เฟิงเยี่ยนเป็นเด็กเล็ก ๆ ที่ไร้เดียงสา และคิดว่าตัวเองสามารถควบคุมนางได้อย่างง่ายดาย แต่ความจริงแล้ว…วิธีการของ นางเป็นวิธีที่แยบยลที่สุดตราบใดที่นางมีความขัดแย้งกับพวกเราในเมืองจี นางย่อมไม่ใช่คู่มือของเรา แต่เมื่อนางอยู่ในเมืองจีสถานการณ์นี้จะพลิกผัน”

เลยมินตกตะลึงเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะเต็มไปด้วยความเกลียดชังต่อจี้เฟิงเยี่ยน แต่เขาก็ไม่ใช่คนโง่เขาเข้าใจสิ่งที่บิดาของเขากําลังพูดอยู่

“ไม่ต้องกังวล ตอนนี้พวกเรารู้แล้วว่าจี้เฟิงเยี่ยนเป็นคนแบบไหน ข้าก็รู้แล้วว่าจะจัดการกับนางอย่างไรนางมีตําแหน่งเจ้าเมืองที่สามารถจะควบคุมเส้นเลือดสายแร่เหล่า นั้นทั้งหมดแล้วไงล่ะ? ตอนนี้นางอยู่ในเมืองจี…ตราบเท่าที่ข้าอยู่ที่นี่ ข้าก็สามารถทํา ทุกอย่างเพื่อให้นางอยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเราได้” ดวงตาของเล่ยซูเป็นประกายแวววาวเต็มไปด้วยเย็นชาและชั่วร้าย

“ท่านพ่อ ท่านตั้งใจ…” เลยมินประหม่าเล็กน้อย

เล่ยซูยิ้มในขณะที่เขากล่าวอะไรบางอย่างออกมา “เจ้าเป็นคู่หมั้นของจี้เฟิงเยี่ยนนี่เป็นความจริงที่แน่นอน ตอนนี้เจ้าได้รับบาดเจ็บ แล้วอี้เฟิงเยี่ยนก็มีหน้าที่ต้องดูแลเจ้า”

“แต่นังนั่นเจ้าเล่ห์ขนาดนี้นางจะเต็มใจรับใช้และดูแลข้าได้หรือ!?” เลยมินขมวด คิ้วครุ่นคิดอย่างหนัก

เล่ยซูส่ายหัว “เจ้าไม่ได้บอกเองหรอกเหรอ ไม่ว่าก่อนหน้านี้เราจะทําอะไร จี้เฟิงเยี่ยนมักจะดูเฉยเมย แต่พอเหล่าผู้คุ้มกันของนางบาดเจ็บเพราะพวกเรา…นางก็โมโหถ้าสิ่งที่ข้าเดาถูกต้องล่ะก็ เจ้าเด็กนั่นดูเหมือนจะห่วงใยคนเหล่านั้นอย่างมาก ใช่ถ้าจําไม่ผิดดูเหมือนคนพวกนี้จะเป็นทหารของพ่อของนางที่ลาลับไป แม้ว่าเราจะฆ่านางไม่ได้ แต่คนรอบข้างก็ไม่มีค่าสั่งแต่งตั้งใดๆ เป็นเครื่องคุ้มกะลาหัว ข้าจะทําอะไรก็ได้ตามที่ข้าต้องการไม่ใช่เหรอ”

ดวงตาของเลยมินเป็นประกาย

“เรื่องเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนเช่นกัน เจ้าควรพักผ่อนให้ดีก่อน ไม่ว่าข้าจะทําอะไร ข้าก็ยังต้องแจ้งองค์หญิงใหญ่ ถ้าข้าได้รับการอนุญาตจากองค์หญิงใหญ่ ข้าจะท่าตามแผนได้ง่ายกว่ามาก” เล่ยซุปลอบโยนเลยมิน

“แต่เมื่อไม่นานมานี้องค์หญิงใหญ่เฟิงหงุดหงิดกับเรื่องที่มหาปราชถ์ของอาณาจักรปฏิเสธที่จะพบนางไม่ใช่หรือ? นางยังจะ…เต็มใจช่วยเราไหม” เลยมินรู้สึกกังวลเล็กน้อย

“ข้าไม่ได้ต้องการให้องค์หญิงใหญ่ช่วยพวกเราเป็นการส่วนตัว ข้าแค่ต้องการค่ายินยอมจากองค์หญิงใหญ่ว่าจะไม่ขัดขวางอะไร ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเมืองจีนี้ตกอยู่ในมือของจี้เฟิงเยี่ยนจริงๆ ข้ากลัวว่าองค์หญิงใหญ่…นางจะไม่พอใจแน่ๆ?” เลยซูหัวเราะ เบา ๆ

“มินเอ๋อร์ เจ้าแค่ดูอยู่เงียบๆ ภายในไม่กี่วัน ข้าจะทําให้จี้เฟิงเยี่ยน เด็กแสบนั่นโผล่มาที่หน้าประตูบ้านของเราอย่างเชื่อฟัง และนางจะดูแลเจ้าอย่างดี” เล่ยซูกล่าวด้วยความมั่นใจ

เลยมินแสดงสีหน้าที่เผยความชั่วร้ายออกมา

“ถ้าอย่างนั้น ลูกจะรอวันนั้นมาถึง”

“เพียงแค่อดทน เจ้าก็จะมีการแสดงที่น่าสนใจให้ได้ชมดูแน่นอน” ปากของเล่ยซูโค้งเป็นรอยยิ้มที่น่ากลัว