นิยาย ปรมาจารย์หญิงยอดนักปรุงยา

ตอนที่ 65+66

“คุณหนู เส้นเลือดสายแร่นี้ดูเหมือนว่า…เอ่อ มันจะ…” หลิงเหอพูดเบา ๆ

จี้เฟิงเยี่ยนหัวเราะเบา ๆ “ดูเก่าแก่มากเลยใช่ไหม!?”

หลิงเหอพยักหน้าอย่างรัวๆไม่หยุดแม้ในฐานะมือสมัครเล่น เขายังสามารถบอกได้เลยว่าเส้นเลือดสายแร่นี้ถูกทอดทิ้งไประยะหนึ่ง ซึ่งน่าจะนานมากๆ

หลังจากเดินมาเป็นเวลานานทันใดนั้นจี้เฟิงเยี่ยนก็พูดขึ้น “พอแล้ว กลับกันเถอะ”

อาฉีซึ่งเดินอยู่ด้านหน้าสุดหันกลับมาและมองไปที่จีเฟิงหยานอย่างเบื่อหน่ายเขาไม่พูดอะไรและหันไปเดินในทิศทางตรงกันข้ามเพื่อนําทางกลับ

แม้ว่าหลิงเหอจะเป็นคนโง่ แต่ตอนนี้ เขาก็รู้ชัดเจนแล้วเขาลดเสียงลงและพูดว่า“คุณหนูเล่ยซู…ไอ้เฒ่าเจ้าเล่ห์นั้นพยายามหลอกพวกเรา!มีเส้นเลือดสาย แร่มากมายในเมืองจีแม้ว่าเขาจะสัญญา ไว้ แต่เขาก็ยังคงให้พวกเราดูสายแร่ที่ถูกทิ้งร้างมานานและเก่ามาก เห็นได้ชัดว่าเขากําลังกลั่นแกล้งพวกเรานะขอรับ!”

น้ําเสียงของหลิงเหอเต็มไปด้วยความโกรธและเกลียดชังต่อเล่ยซู

จี้เฟิงเยี่ยนพูดอย่างใจเย็น“นี่สิถึงจะเป็นนิสัยปกติของคนใจแคบแบบเขาข้ากําลังสงสัยเลยว่าเขากําลังวางแผนอะไรไว้!? ที่แรกข้ายังคิดว่าเขาจะวางแผนส่งนักฆ่านับร้อยมาจัดการพวกเราเสียในถ้ํามากกว่า5555

“คุณหนู มาถึงขั้นนี้แล้วท่านยังหัว เราะได้อีกสุดยอดจริงๆ” หลิงเหอพูดไม่ ออกเขาไม่รู้ว่าสมองของคุณหนูคิดอะไรอยู่เขาพลาดอะไรไปแล้วหรือว่านางไม่สนใจจริงๆแม้ว่าจะถูกหลอกโดยเลยซูแต่นางก็ยังหัวเราะได้

จี้เฟิงเยี่ยนตบไหล่หลิงเหอและพูดอย่างจริงจังว่า“พี่ชายหลิงข้ามีแผนของตัวเองท่านไม่ต้องกังวล” เห็นเขากังวลบ่อยๆแบบนี้ นางก็หนักใจเหมือนกัน

ขณะที่นางกําลังพูดอยู่ คนนําทางแถวนั้นก็ได้เดินออกจากถ้ําแร่ไปแล้วเลยซูยืนอยู่นอกถ้ําและมองเห็นว่าจี้เฟิงเยี่ยนปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งต่อหน้าพวกเขาหลังจากเข้ามาในถ้ําได้เพียงชั่วครู่ ดวงตาของพวกเขาเป็นประกายด้วย ความเย็นชาและเข้าใจสถานการณ์ แต่ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของพวกเขายังคงอยู่บนใบหน้า

“ เฟิงเยี่ยน เป็นอย่างไรถูกใจเจ้าหรือไม่? ข้าได้บอกเจ้าไปแล้วว่าเส้นเลือดแร่เหล่านี้ไม่มีอะไรให้ดูเจ้าเป็นเด็กสาวและการมาในที่มืดๆและอับชื้นแบบนี้มันไม่ปลอดภัยสําหรับเจ้าเลยนอกจากนี้ยังไม่มีอะไรน่าสนใจอีกด้วย”

น้ําเสียงของเล่ยซูราวกับว่าเขากําลังลอบเด็ก

“เจ้าเมืองเลย ไม่มีเส้นเลือดแร่นี้ในเมืองจีใช่ไหม!?” จี้เฟิงเยี่ยนไม่ได้กังวลกับสิ่งที่เล่ยซูพูดและถามอย่างตรงไปตรงมา

เล่ยกล่าวว่า “ไม่แน่นอนหากหนูจี้เฟิงเยี่ยนยังคงสนใจ ข้าสามารถพาเจ้าไปดูเพิ่มเติมได้ไม่แปลกหรอกที่ตอนเป็นเด็กเจ้าจะสนใจสิ่งเหล่านี้แต่หลังจากได้เห็นสิ่งต่างๆมากมายมันก็น่าเบื่อเช่นกัน”

เห็นได้ชัดว่าคําพูดของเล่ยซูต้องการกล่าวว่าสําหรับเขาอี้เฟิงเยี่ยนเป็นแค่เด็กเมื่อวานซืนที่ไม่มีอะไรดีซึ่งมันทําให้หัวหน้าครอบครัวที่มีชื่อเสียงของเมืองจีหัวเราะอยู่ข้างหลังนางอย่างสนุกสนาน

หลิงเหอแทบจะทนต่อไปได้อีกต่อไปและเขาต้องการที่จะตบหน้าเล่ยซูให้หัวทิม

“ช่างเถอะ ถ้าทําอย่างนั้นมันจะทําให้ท่านลําบาก”จี้เฟิงเยี่ยนพูดด้วยอารมณ์ที่ดี

เล่ยซูยกหัวขึ้นมองอาฉี และกลุ่มที่หยุดพักอยู่เพียงชั่วครู่ก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง

หลังจากนั้นภายใต้การนําของอาฉีจี้ เฟิงเยี่ยนได้เห็นเส้นเลือดแร่อีกเจ็ดหรือแปดเส้นแต่ทุกที่ก็คล้ายกับสถานการณ์ในตอนแรกถ้ําแรกเป๊ะๆไม่ว่าจะเป็นถูกทิ้งร้างเป็นเวลานานหรือแร่หายากไม่ เพียงแต่ไม่มีแร่หายากแม้กระทั่งแร่เหล็กก็หายากเช่นกันทําให้จี้เฟิงเยี่ยนไม่สามารถมองเห็นแร่ที่ดีได้

ตอนที่ 65 ถ้ําแร่

หลังจากเดินทางไปเกือบทั้งหมดทุกสถานที่และเดินไปตามเนินเขาที่สูงชันหลายแห่งก็ยังไม่มีวี่แววของเส้นเลือดแร่ที่จี้เฟิงเยี่ยนกําลังมองหา

จนกระทั่งไหล่ของจี้เฟิงเยี่ยนถูกปกคลุมไปด้วยสิ่งสกปรกและนางเพิ่งเดินออกจากถ้ําที่ 8 ในที่สุดรอยยิ้มในดวงตาของนางก็พลันหายไป

ในเส้นเลือดสายแร่ถ้ําที่ 8…ในตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะการตอบสนองอย่างรวดเร็วของหลิงเหอจี้เฟิงเยี่ยนคงโดนหินยักษ์ทับจนแบนไปแล้ว

ตอนที่ 66

“เกิดอะไรขึ้น? อย่าบอกนะว่าเจ้าเจอกับอันตรายเข้าน่ะ!?”เมื่อมองไปที่สภาพหัวฟูเนื้อตัวเต็มไปด้วยฝุ่นของหลิงเหอเล่ยซูก็เดินเข้ามาหาพวกเขาและถามอย่างเจ้าเล่ห์ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความห่วงใย

“จี้เฟิงเยี่ยน ไม่ใช่ว่าข้าอยากจะรู้จใส่เจ้าหรอกนะแต่การมาดูสายแร่น่ะมันเต็มไปด้วยอันตรายแถมถ้ําหินนั้นก็อาจเกิดการพังทลายได้ทุกเมื่อแม้ว่าเจ้าจะอยากรู้อยากเห็น แต่เจ้าก็ไม่ควรเล่นกับชีวิตของตัวเองแม้ว่าเจ้าจะไม่สนใจชีวิตของผู้คุ้มกันเหล่านี้แต่เจ้าก็ควรรักษาตัวให้ปลอดภัยด้วย”เล่ยซูกล่าวอย่างจริงจัง

แต่จากสิ่งที่หลิงเหอได้ยินเห็นได้ชัดว่าไอ้สารเลวคนนี้พ่นคําพูดถากถางและต้องการหว่านเมล็ดความไม่ลงรอยกันระหว่างคุณหนูกับพวกเขา

หลิงเหอไม่เคยโกรธใครเท่านี้มาก่อนถ้ําที่เข้าไปดูทุกถ้ําอย่าว่าแต่สายแร่เลย…กระทั่งเศษเหล็กก็ไม่มีมีแต่ขี้ฝุ่นและขี้ค้างคาวให้ดูเล่นเท่านั้น!! เขาไม่เชื่อหรอกว่าไอ้เลวพวกนี้ไม่ได้จงใจ

ต่อให้เขาตายเขาก็ไม่เชื่อว่านี่เป็นเรื่องบังเอิญ!

“เจ้าเมืองเลย! นี่เหรอสายแร่? สายแร่ของเมืองจีมีแค่แบบนี้เรอะ” ในขณะที่หลิงเหอพูดมือของเขาก็จับด้ามดาบเอาไว้อย่างแน่นหนาดวงตาแดงก่ําเล็กน้อยของเขาเผยให้เห็นความโกรธที่กําลัง ลุกไหม้

พวกเขาทั้งหมดเป็นนักรบที่เข้าสู่สนามรบพร้อมกับนักรบจุติ พวกเขาทั้งหมดเคยประสบกับการนองเลือดที่คาดเดาไม่ได้และรอดชีวิตจากสถานการณ์เฉียดตายหลายครั้งก่อนหน้านี้พวกเขายับยั้งกลิ่นอายแห่งการสังหารเพราะไม่ต้องการสร้างปัญหาใด ๆ ให้กับจี้เฟิงเยี่ยนแต่เล่ห์เหลี่ยมหลายอย่าง ของเล่ยซูทําให้หลิงเหอไม่สามารถทนได้อีกต่อไป

คราวนี้แม้ว่าคุณหนูจะหยุดพวกเขาแต่พวกเขาก็จะอัดไอ้เล่ยซูให้ได้!!

เล่ยซูเองก็ไม่ได้โง่ เมื่อเห็นหลิงเหอและผู้คุ้มกันเหล่านั้นเปล่งประกายออร่าสังหารออกมาดวงตาของพวกเขาหรี่เล็กลงและรอยยิ้มของเขาก็เริ่มจางลงเขาพูดราวกับว่าเป็นเขาเองที่กําลังสูญ เสีย

“พี่ชายท่านนี้ ท่านเข้าใจข้าผิดแล้วล่ะแม้ว่าจะมีเส้นเลือดสายแร่อยู่ไม่กี่แห่งรอบเมืองจีแต่สภาพอากาศในช่วงที่ผ่านมาไม่เป็นใจเอาเสียเลยลมแรงและฝนตกหนักส่งผลให้ถ้ําแร่หลายแห่งพัง ทลายในตอนนี้มีเพียงเส้นเลือดแร่ที่เหลืออยู่รอบ ๆ เมืองจีเท่านั้น และส่วน

ที่เหลือได้ถูกฝังไปแล้ว ข้าจึงไม่มีทางเลือกจึงได้แต่พานางมาดูที่นี่แทน”

หลังจากที่เขาพูดแบบนั้นจบ เขาก็หันไปหาหัวหน้าครอบครัวที่มีชื่อเสียงในเมืองจีที่ยืนหัวโด่อยู่ข้างหลังและพูดต่อ“ทุกคนที่นี่มีสถานะสูงในเมืองจีท่านน่าจะเคยได้ยินเรื่องนี้ด้วยขอให้ทุกคนช่วยเป็นพยานให้ข้าด้วย”

หัวหน้าครอบครัวเหล่านั้นพยักหน้าและทุกคนก็ยืนยันคําพูดของเล่ย

ใบหน้าของหลิงเหอเริ่มไม่พอใจมากขึ้นเมื่อมาถึงจุดนี้เขาก็ตระหนักได้ถึงเจตนาของเล่ยซูจิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์ที่เชิญคนเหล่านี้ทั้งหมดมาเพื่อรุมยําพวกเขา

คนเหล่านี้กุมอํานาจบางอย่างในเมืองจีถ้าเขาทําอะไรกับเล่ยซูที่นี่จริงๆ เขา จะถูกกล่าวหาว่ามีความผิดฐานต่อต้านผู้บังคับบัญชาของเขาในตอนนั้นหัวหน้าครอบครัวเหล่านี้จะเป็นพยานและหาก เขาถูกตําหนิเรื่องนี้ชื่อเสียงของจี้เฟิงเยี่ยนก็จะต้องเสื่อมเสีย

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นแผนการที่เล่ยซูวางแผนไว้!น่ารังเกียจนัก!!

หลิงเหอโกรธเกรี้ยว หัวหน้าครอบครัวเหล่านั้นยืนอยู่ข้างเล่ยซูอย่างชัดเจนและกดดันพวกเขาอย่างต่อเนื่อง

ในตอนนี้หลิงเหอหวังว่า เขาจะไม่ต้องกลับไปที่สนามรบและสนใจกฎที่โง่เขลาใดๆอีกต่อไปและสังหารเล่ยซูภายในดาบเดียว!

“โอ้? ถ้ําหลายแห่งพังทลายหรือ? ข้า ไม่แน่ใจว่าเส้นเลือดสายแร่ที่ยุบเหล่านี้อยู่ที่ไหนข้าขอให้เจ้าเมืองเลยพาพวกเราไปที่นั่นได้หรือไม่!?” ทันใดนั้นเฟิงเยี่ยนก็พูดขึ้นมานางมีสีหน้าเย็นชาและไม่มีรอยยิ้มใดๆบนใบหน้าของนาง

เล่ยซูมองไปที่จี้เฟิงเยี่ยน และหัวเราะกับตัวเองแม้ว่าใบหน้าของเขายังคงแสร้งทําเป็นยิ้มและใจดีเขากล่าวว่า“ไม่มีปัญหาข้าจะพาเจ้าไปที่นั่นเดี่ยวนี้”

“ขอบคุณสําหรับความช่วยเหลือ ท่าน เล่ย!”จี้เฟิงเยี่ยนยิ้ม..แบบเปลกๆดวงตาที่หมองลงของนางซ่อนความคมชัดที่ส่องประกายจิตสังหารอย่างแรงกล้าเอาไว้

ไม่ว่าเล่ยซูจะเลวร้ายแค่ไหนนางไม่ สนใจแต่การที่เขาบังอาจมาแตะต้องพวกของนางมันทําให้นางโกรธนมาแล้วจริงๆ! พวกมันคิดว่านางเป็นพระโพธิสัตว์รึไง!!