นิยาย ปรมาจารย์หญิงยอดนักปรุงยา

ตอนที่ 59 ตอบโต้ตรงไปตรงมา

หลังจากที่จี้เฟิงเยี่ยนพูดจบมือของเล่ ยซูที่จับถ้วยน้ําชาก็สั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้เขาเงยหน้ามองไปที่จเฟิงเยี่ยนด้วยความสับสน

“เส้นเลือดสายแร่? เส้นเลือดสายแร่ อะไร!?” เล่ยซูกล่าวขึ้นในขณะที่ตัวเองก็แสร้งทําเป็นสงบสติอารมณ์หรือนางจะรู้เรื่องนั้นแล้ว!!?

จี้เฟิงเยี่ยนไม่สนใจท่าทางสั่นราวกับ เจ้าเข้าของเล่ยซูแม้แต่นิดเดียวนางพูดตรงๆว่า “เมืองจี ผลิตแร่ได้เป็นจํานว นมาก ไม่กี่วันที่ผ่านมาข้าได้เล่นพนันหินในร้านพนันหินของเมืองอยู่ 2-3 รอบ และคิดว่ามันน่าสนใจดี ข้ารู้ว่าเส้นเลือดสายแร่คุณภาพดีส่วนใหญ่ของเมืองจีได้รับการจัดการทั้งหมดโดยเจ้าเมืองจี ดังนั้นแล้วข้าพอมีเวลาว่าง 2-3 วันตามหลักแล้วข้าควรเรียนรู้การเป็นเจ้าเมือง ที่ดี ดังนั้นข้าอยากจะถามว่าเมื่อไหร่เจ้าจะพาข้าไปสํารวจตรวจดูสายแร่เหล่านั้นสักหน่อยเล่า!?”

การแสดงออกของเล่ยซูเปลี่ยนไป อย่างมาก เขาตกใจจริงๆ เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจี้เฟิงเยี่ยนที่เป็นเด็กตัวเล็ก ๆ คนนี้ จะสนใจเส้นเลือดสายแร่และพนันหินกับเขาด้วยก่อนหน้านี้เขาเคยได้ยินเหตุการณ์ระหว่าง เฟิงเยี่ยนและซูหลิงเฉิงที่ร้านพนันหิน เดิมที่เขาคิดว่าจี้เฟิงเยี่ยนไม่พอใจที่คนที่นางรักถูกขโมยไป ดังนั้นนางจึงจงใจสร้างปัญหาให้กับซูหลิงเฉิงใครจะคิดว่านางวางแผนที่จะดูเส้นเลือดสายแร่จริงๆ?

ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้เลยซูไม่ได้ตอบก ลับใด ๆ และทําให้ตัวเองสงบลงด้วยการดื่มน้ําชาเล็กน้อยที่ละจิบที่ละจิบ

หลิงเหอที่อยู่ด้านข้างไม่สามารถทน ฟังได้อีกต่อไป เมื่อเขาเห็นว่าเล่ยซูตั้งใจจะทําเป็นมื้อใบอีกครั้งเขาจึงโมโหและถามทันทีว่า “เจ้าเมืองเลย!!!คุณหนูเฟิงเยี่ยนของพวกเราคือเจ้าเมืองจีที่ได้รับการแต่งตั้งจากฮ่องเต้เป็นการส่วนตัวข้าจะไม่ตําหนิเจ้าเกี่ยวกับ การเตรียมการต้อนรับพวกเราเมื่อก่อน หน้านี้ แต่นี่เป็นสิทธิที่เจ้าเมืองควรจะได้รับอย่าบอกนะว่าเจ้าเมืองเลยเจ้าตั้งใจ จะซ่อนมันเอาไว้ มีแผนการณ์อะไรกันแน่? รู้เอาไว้แม้แต่กระต่ายก็ยังกัดคน เมื่อหมดทางสู้!”

น้ําเสียงของหลิงเหอนั้นข่มขู่ชัดเจนและการคุกคามของเขาก็แจ่มแจ้งมาก

เล่ยซูเหล่ตาของเขาและมองไปที่หลิง เหอ ขณะที่ใบหน้าของเขาดําคล้ําลงเล็กน้อยหลิงเหอไม่ได้หลีกเลี่ยงเขาตร งกันข้ามเขามองไปยังเล่ยซูด้วยความโกรธ

ทันใดนั้นเล่ยซูก็เริ่มส่งเสียงหัวเราะ ออกมา “ทําไมข้าจะต้องซ่อนอะไรจากเจ้าด้วยล่ะ? จี้เฟิงเยี่ยนเป็นลูกสะใภ้ในอ นาคตของข้าและนางก็เติบโตมาพร้อมๆกับมินเอ๋อร์พวกเขาสนิทกันตั้งแต่ยัง เด็กในฐานะพ่อสามีในอนาคตของนางทําไมข้าถึงต้องทําร้ายนางด้วยเล่า? ปัญหาเกี่ยวกับเส้นเลือดสายแร่นั้นสามารถมีอยู่มาก ข้าจึงต้องใช้เวลาคิดสักหน่อยข้าแคุ่นงงเล็กน้อยที่จู่ๆจี้เฟิงเยี่ยนจะสนใจหินไร้ค่าเหล่านั้น เนื่องจากจี้เฟิงเยี่ยนต้องการเห็นข้าก็จะไม่ ห้ามนาง เพียงแต่ก็อย่างที่ข้าเคยบอกไว้มันเป็นภูเขาที่ห่างไกลและเต็มไปด้วยอันตรายต้องใช้เวลาเตรียมตัวนาน หน่อย ดังนั้นวันนี้คงจะพาไปไม่ได้เป็นพรุ่งนี้แทนพวกเจ้าจะสะดวมไหม?”ขณะที่ที่เล่ยซูพูดเขาก็มองไปทางเฟิงเยี่ยน

“เป็นพรุ่งนี้ก็ได้” จี้เฟิงเยี่ยนยักไหล่ ตอบรับอย่างสบายๆ ถ้าไม่ใช่เพราะนางไม่คุ้นเคยกับเนินเขาในเมืองจี นางก็คง หาเองไปแล้ว ไม่ลําบากถ่อมาถามหรอกแต่เพื่อแร่แล้ว..นางต้องการคนนําทาง

“เอาล่ะถ้าอย่างนั้นข้าจะเตรียมของ และจัดเตรียมคนนําทางรอไว้ สภาพอากาศในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมาไม่เอื้อ อํานวย และบริเวณรอบ ๆ เส้นเลือดแร่มีความวุ่นวายเล็กน้อย เพื่อความปลอด ภัยของคุณลุงเลยคนนี้จะหาคนที่เก่งๆไปจัดการให้ก่อนแล้วกัน” เล่ยซูยิ้ม อย่างใจดีที่สุดเท่าที่จะทําได้เลยมินที่ยืนอยู่ด้านข้างต้องการที่จะขัดจังหวะแต่เล่ยซูส่งสัญญาณให้ไม่พูดอะไร

“เอาล่ะ ลําบากท่าเจ้าเมืองเลยแล้ว หวังว่าเจ้าจะทําตามที่พูด พรุ่งนี้เช้าพวกข้าจะรอเจ้าอยู่นอกประตูเมือง” หลังจาก ได้รับคําตอบที่นางต้องการจี้เฟิงเยี่ยนก็ไม่ต้องการอยู่ที่นี่อีกต่อไป

“เฟิงเยี่ยน เจ้าจะรีบจากไปแบบนี้ เลยหรือ? เป็นเรื่องหายากที่เจ้าจะมาที่บ้านของลุงเลยเลยมินเองก็อยู่ไม่อยากนั่งสนทนากันนานๆกว่านี้หรือ!?” เล่ยซูพยายามเรียกร้องให้นางอยู่เพื่อคุยกับเล่ยมินอย่างไร้มารยาท

แต่ทันใดนั้นเอง จี้เฟิงเยี่ยนก็จับมือ หลิวฮ่าวซึ่งนั่งอยู่ที่ด้านข้างและพูดว่า “ท่านเจ้าเมืองเล่ยท่านไม่จําเป็นต้องสุภาพขนาดนี้ ต้องขออภัยด้วย ในเวลานี้ ข้าอาจต้องใช้เวลาส่วนตัวกับหลิวฮ่าวตัวน้อยเพราะอาการบาดเจ็บของเขายังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ดังนั้นพวกเราต้องขอตัวก่อน”

จี้เฟิงเยี่ยนจับมือของหลิวฮ่าวอย่าง สนิทสนมและเดินออกไปต่อหน้าพ่อลูกสกุลโดยไม่ใส่ใจสายตาอาฆาตของเล่ ยมิน

เล่ยมินกัดฟันแน่น ส่งสายตาด้วย ความโมโหในขณะที่มองไปยังแผ่นหลังที่น่ารังเกียจของจี้เฟิงเยี่ยนที่ค่อยๆห่างออกไปหลังจากที่จี้เฟิงเยี่ยนจากไปจริงๆ

เล่ยมินไม่สามารถเก็บอาการได้อีกต่อ ไป “ท่านพ่อ! เห็นได้ชัดว่านั่งเด็กโง่นิสัยแพศยาคนนี้พยายามทําเรื่องน่าเกลียดให้ข้าดู! ดูสิ นางจับมือกับหลิวฮ่า วแล้ว? ท่านพ่อ ท่านเพี้ยนไปแล้วเหรอ ถึงจะยอมพาจี้เฟิงเยี่ยนไปที่เส้นเลือดแร่เหล่านั้น!มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย!!”