บ่วงแค้น บ่วงรัก - ตอนที่ 29 ผู้ชายบ้าคลั่ง

“คณิน!”

คณินสูดหายใจลึก “แพร ผมจะบอกอะไรคุณให้ มิสเตอร์ซื้อกองทุนทรัสต์ให้ครอบครัวไว้ ตอนแรกเขาก็สามารถสร้างความมั่นคงให้กับครอบครัวได้อยู่หรอก แต่เขาทำเรื่องผิดพลาดเรื่องหนึ่งเอาไว้ นั่นก็คือแย่งผู้หญิงของผม ที่มาของเงินก้อนนั้นที่เขาซื้อกองทรัสต์เอาไว้มีแนวโน้มว่าจะเป็นการฟอกเงิน สิ่งที่เป็นเครื่องค้ำประกันทั้งหมดดูจะไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว คุณคิดว่าเขาจะเอาอะไรมาปกป้องครอบครัวเขาได้ คุณแน่ใจหรือว่าอยากดึงครอบครัวของเขามาเดือดร้อนด้วย”

ชมพูแพรหลับตาลง เธอพยายามฝืนควบคุมสติของเธอที่แตกเป็นเสี่ยง “ปล่อยมิสเตอร์กับครอบครัวของเขาไป ปล่อยฉันไปด้วย ฉันไม่ได้ติดหนี้อะไรคุณ ฉันก็แค่รักคุณหัวปักหัวปำเท่านั้น และฉันได้จ่ายค่าตอบแทนที่สาหัสไปแล้ว ฉันพอแล้ว…… คณิน ปล่อยวางได้แล้ว”

“แพร ผมปล่อยไม่ได้ ยกเว้นว่าผมจะตายเท่านั้น” คณินได้ยินเสียงวุ่นวายมาจากปลายสาย จากนั้นก็ตัดสายไป

ชมพูแพรกอดยาหยี นอนอยู่บนแผ่นโฟมรองคลานในห้องนอนเด็ก เวลานี้มิสเตอร์ยังกลับมาไม่ถึง เธอรู้ว่าเขายากลำบากขนาดไหน ความเดือดร้อนที่เกิดเพราะสตรีนั้นเกิดขึ้นได้จริง เธอติดหนี้มิสเตอร์เอาไว้มากมายเหลือเกิน เธอไม่อยากทำให้เขาต้องเดือดร้อนอีก

ในตอนแรกเขาคิดว่าพอโตขึ้นทุกอย่างจะดีขึ้นเอง สุดท้ายพอโตขึ้น เธอกลับยิ่งห่างออกไปจากเขามากกว่าเดิม

ชั่งเป็นเรื่องน่าขำ พวกเขารักคนที่ไม่สามารถเอื้อมถึง ทุกข์ระทมขนาดนี้แล้วยังปล่อยวางไม่ลง คงต้องให้ร่างกายแตกสลายเป็นเสี่ยงไปก่อนถึงจะได้สติขึ้นมา

ชมพูแพรไม่อยากไปจากเมืองไอยา เธอออกไปรอรถที่ป้ายรถสาธารณะ เพื่อมุ่งหน้าไปหาที่อยู่ในเขตรอบนอกของเมืองไอยา ถ้าหากออกจากเมืองไอยาไกลเกินไป เธอเกรงว่ายาหยีจะแพ้ขึ้นมาได้อีก

ขณะที่เธออุ้มลูกลงจากรถแท็กซี่ กลุ่มชายฉกรรจ์เสื้อดำสองสามคนก็ได้มายืนล้อมเธอเอาไว้

หมอกเหนือมองชมพูแพร เขาไม่อยากเชื่อภาพที่สายตาของเขามองเห็น แต่ก็ยังคงทำสีหน้าเรียบเฉยแล้วอมยิ้มเล็กน้อย “แพร ขึ้นรถมากับพวกเราเถอะ เด็กยังเล็กอยู่เดี๋ยวจะตกใจเอา ตอนนี้คณินแทบจะกลายเป็นบ้าไปแล้ว ผมไม่กังวลเรื่องอื่นแต่กังวลเรื่องเด็กคนนี้ ไม่เคยเจอบ้าคลั่งขนาดนั้น คงจะตกใจกลัวมากแน่ๆ”