ตอนที่ 16
ทรายทองรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาตอนเกือบสิบเอ็ดโมง หล่อนรู้สึกร้อนผะผ่าวไปทั้งตัว คล้ายกำลังจะจับไข้ หญิงสาวกัดฟันลุกขึ้นนั่ง และมองไปที่ประตูห้อง
ป่านนี้เมธวัฒน์คงไปทำงานแล้ว…
เหตุการณ์วาบหวามเมื่อคืนยังคงโจมตีหล่อนไม่หยุด และมันก็ทำให้หล่อนแสนจะอดสู
สองเท้าก้าวลงจากเตียง และกัดฟันเดินเข้าไปในห้องน้ำ ใช้เวลาเกือบยี่สิบนาทีในนั้น ก่อนจะกลับออกมาด้วยสภาพที่ยังไม่ดีขึ้นเลย
ชุดอยู่บ้านที่เป็นกระโปรงติดกับเสื้อยืดถูกใส่ลงบนเนื้อตัวบอบช้ำ และหล่อนก็ก้าวออกไปจากห้องนอน เพื่อที่จะลงไปหาคุณหญิงเมธาวี
“หนูทราย…”
คุณหญิงเมธาวีอุทานแผ่วเบา เมื่อเห็นทรายทองเดินลงมาหา ใบหน้าซีดเซียวของหญิงสาวทำให้หล่อนอดเวทนาไม่ได้
“ฉัน… ฉันขอโทษแทนตาเมธด้วยนะ”
“ไม่… ไม่เป็นไรหรอกค่ะ…”
หล่อนพยายามซ่อนความเจ็บปวดเอาไว้สุดกำลัง
“โธ่ ไม่ไหวก็ไม่น่าลงมานะหนูทราย น่าจะพักผ่อนต่อไปก่อน ฉันมีแม่นิดคอยดูแลอยู่ทั้งคน”
“ทราย… ทรายแค่จะมาลากลับไปหาแม่น่ะค่ะ”
“หนูทราย”
ทั้งคุณหญิงเมธาวีทั้งป้านิดอุทานพร้อมกันด้วยความตกใจ
“ทำไมจะทิ้งฉันไปล่ะ โกรธฉันใช่ไหม”
“ไม่ค่ะ ทรายไม่ได้โกรธคุณหญิงเลย…” หล่อนน้ำตาซึมไหล
“งั้นก็คงโกรธคุณเมธใช่ไหมคะ” ป้านิดพูดน้ำเสียงเศร้าใจ
หญิงสาวส่ายหน้าน้อยๆ พยายามฝืนยิ้ม
“ทรายจะโกรธคุณเมธได้ยังไงกันล่ะคะ ในเมื่อทรายรักคุณเมธ”
“ก็ตาเมธใจร้ายกับหนูทรายนี่”
คุณหญิงเมธาวีอดหมั่นไส้ลูกชายตัวเองไม่ได้
“ทรายไม่โกรธคุณเมธจริงๆ ค่ะ เพราะถ้าจะต้องโกรธใครสักคน ทรายควรโกรธตัวเองมากกว่า ถ้าทรายไม่ทำตัวให้คุณเมธเกลียด ทรายก็คงไม่ต้องถูกกระทำแบบนี้…”
“โธ่ หนูทราย”
คุณหญิงเมธาวีรั้งร่างที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าเข้ามาสวมกอด ทั้งรักทั้งเอ็นดูเหลือเกิน
“ฉันจะไม่ห้ามหรอกนะถ้าหนูทรายจะไป ดีเสียอีกตาเมธจะได้รู้สำนึกเสียบ้าง”
ทรายทองยิ้มเศร้าหมอง ก้มหน้าลงมองพื้น
เมธวัฒน์คงจะดีใจมาก หากหล่อนไปเสียให้พ้นจากสายตาของเขา
เขาเกลียดหล่อน นี่คือความจริงที่หล่อนทนรับมันไม่ได้อีกแล้ว
“ทรายคงจะเดินทางเย็นนี้นะคะ”
“พรุ่งนี้ไม่ได้เหรอหนูทราย มันเร็วเกินไป”
ทรายทองน้ำตาไหลพราก และนั่นก็ทำให้คุณหญิงเมธาวีไม่กล้าต่อรองอีก
“ตามใจนะ เดี๋ยวฉันจะให้แม่นิดเรียกรถแท็กซี่ให้”
ทรายทองยกมือขึ้นไหว้อย่างขอบคุณ “ทรายจะโทรหาคุณหญิงบ่อยๆ นะคะ”
“โทรหาป้าด้วยหนูทราย ป้าก็คิดถึงหนูทรายนะ”
ทรายทองระบายยิ้มให้ป้านิด “ทรายจะโทรหาป้านิดด้วยค่ะ”
“โธ่ หนูทรายของป้า…” ป้านิดคร่ำครวญอย่างใจหาย
“เอ่อ แล้ววันนี้ที่คุณเมธสั่งให้เอาข้าวกลางวันไปส่ง คุณหญิงจะให้ใครไปแทนหนูทรายคะ” ป้านิดคิดได้จึงเอ่ยถามเจ้านาย
คุณหญิงเมธาวีกำลังจะตอบ แต่ทรายทองแทรกขึ้นเสียก่อนด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
“ทรายไปเองค่ะ”
“หนูทราย!”
คุณหญิงเมธาวีและป้านิดอุทานอย่างตกใจพร้อมๆ กัน
“หนูทรายแน่ใจเหรอ ตาเมธพึ่งข่มเหงหนูทรายไปนะ”
หญิงสาวยิ้มเศร้าหมอง “ทรายก็แค่อยาก… ไปเห็นหน้าคุณเมธเป็นครั้งสุดท้าย เพราะต่อจากวันนี้ไป ทรายคงไม่ได้เห็นหน้าของผู้ชายที่ทรายรักอีกแล้ว”
ทั้งป้านิดทั้งคุณหญิงเมธาวีน้ำตาริน รู้สึกสงสารทรายทองจับหัวใจ
“ฉันทำผิดกับหนูทรายเอาไว้ ถ้าฉันไม่คิดจะจับคู่หนูทรายกับตาเมธ หนูทรายก็คง…”
“ทรายไม่เป็นไรหรอกค่ะ ทรายรักคุณหญิงนะคะ” หล่อนซบหน้าลงกับตักของหญิงสูงวัย
คุณหญิงเมธาวีน้ำตาไหลพราก ยกมือขึ้นลูบศีรษะของทรายทองอย่างแสนสงสาร ป้านิดเองก็นั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่ต่างกัน
หลังจากนั่งชะเง้อมองออกไปนอกห้องตรวจอยู่นาน นางพยาบาลหน้าห้องก็พรวดพราดเข้ามาบอกข่าวดีเสียที
“มาแล้วค่ะคุณหมอ”
เมธวัฒน์แทบจะเก็บอาการตื่นเต้นเอาไว้ไม่อยู่ เขารีบสั่งนางพยาบาลทันที
“พาคุณทรายทองไปรอผมที่ห้องพักแพทย์ เดี๋ยวสักพักผมจะตามไป”
“เอ่อ ได้ค่ะ”
นางพยาบาลออกไปแล้ว เมธวัฒน์ก็ฉีกยิ้มกว้างออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
“เธอรู้ไหมทรายทอง ฉันนั่งหิวเธอจนแข็งไปหมดแล้ว”
ชายหนุ่มพึมพำ และไปชะเง้อมองที่หน้าประตูห้อง พอเห็นนางพยาบาลพาทรายทองเดินไปยังห้องพักแพทย์ของตัวเองแล้ว เขาก็รีบตามไปทันที
สักพักก็มาถึง เขาสวนกับนางพยาบาลที่หน้าห้องก่อนจะเข้าไปข้างใน
“คุณทรายทองอยู่ข้างในค่ะ”
“ขอบใจมาก อ้อ ผมพักหนึ่งชั่วโมงครึ่งนะ อย่าให้ใครมารบกวนผมเด็ดขาด”
“อ๋อ ได้ค่ะ”
นางพยาบาลเดินจากไปแล้ว เมธวัฒน์ก็อมยิ้มออกมาอีกครั้ง ก่อนจะดันประตูให้เปิดออก และก้าวเข้าไปภายใน
ทรายทองนั่งสงบเสงี่ยมอยู่บนเก้าอี้ภายในห้องพักของเขา
“เธอมาช้าไปห้านาที ฉันหิวจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว”
หญิงสาวเม้มปาก พยายามไม่สบสายตากับคนตัวโตที่กลืนกินร่างกายของหล่อนอย่างตะกุมตะกาม แต่เขาก็ดันมาหยุดตรงหน้าของหล่อนเสียนี่ หยุดอยู่ใกล้มากจนหล่อนได้กลิ่นสะอาดสะอาดจากเรือนกำยำ หล่อนตกใจลุกขึ้นจะผละหนี แต่ถูกมือใหญ่คว้าเอวคอดเอาไว้
“ปล่อย… ปล่อยทรายค่ะ”
ดวงตากลมโตสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว และตื่นตระหนก เขาอมยิ้ม และพึงพอใจไม่น้อยกับความไร้เดียงสาของหญิงสาวในอ้อมแขน
“กลัวอะไรของเธอ เมื่อคืนเราก็ฟาดกันไปแล้วนี่”
“คุณเมธ… ปล่อยทรายนะคะ” หล่อนพยายามดิ้นรน แต่ไม่หยุด “ไหนคุณเมธบอกว่าหิวยังไงล่ะคะ รีบกินข้าวเสียสิคะ”
เขาโน้มศีรษะต่ำลงมาหา ริมฝีปากที่ร้อนรุ่มยามแตะลงบนผิวสาวเมื่ออยู่ห่างแค่เส้นด้ายลอดผ่าน
“ใครว่าฉันหิวข้าว”
“ก็… ก็คุณเมธบอกว่าหิว…” หล่อนยังพูดไม่ทันจบ เขาก็แทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงกระเส่าจนคนฟังเสียววาบไปทั้งสันหลัง
“ฉันหิวเธอ อยากกินเธอ” เขาหยุดพูดเล็กน้อย พร้อมกับดันร่างของหล่อนให้ไปชิดกับขอบโต๊ะ “อยากเข้าไปในตัวของเธออย่างเมื่อคืน”
“คุณเมธ…”
“ชูว์… ทำไมจะต้องทำเสียงดังด้วยล่ะ” เขาอมยิ้มและเริ่มลูบไล้หล่อน
“เธอก็น่าจะรู้อยู่แล้วนี่ว่าถ้าเจอฉันที่นี่จะต้องถูกทำอะไร ทรายทอง…”
“ทราย… ทรายไม่รู้…”
เขาหัวเราะ พร้อมยกร่างของหล่อนให้ขึ้นไปนั่งบนโต๊ะไม้ และแทรกตัวเข้าไปอยู่ในระหว่างขาอวบ หญิงสาวขัดขืนแต่สู้แรงชายไม่ได้
“ปล่อยทรายนะ”
“ไม่… ฉันจะเอาเธอ”
เขาก้มลงกระซิบที่ข้างหู ก่อนจะงับติ่งหูเล็กอย่างหยอกเย้า มือใหญ่วางบนทรวงอก และบีบเต็มแรงแสดงความเป็นเจ้าของสุดพลัง
“อ๊ะ…”
“ไม่ชอบที่ฉันทำหรือ” เขาถามข้างหู
หล่อนอยากจะปฏิเสธ แต่… แต่มันเสียวเหลือเกินยามที่เขาล้วงมือเข้ามากอบกุมเนินนางที่ใต้กระโปรง นิ้วยาวค่อยๆ รูดขอบกางเกงชั้นในลูกไม้ไปรวมไว้ด้านล่าง จากนั้นก็ไล้รอยแยกที่เยิ้มฉ่ำด้วยนิ้วยาว
“อ๊า… อื้อ…”
“ชูว์… อย่าเสียงดัง… ฉันไม่อยากให้ใครได้ยิน”
หล่อนก็ไม่อยากจะส่งเสียงครางดังลั่นแบบนี้ แต่หล่อนหยุดตัวเองไม่ได้ เขาเขี่ยเม็ดเสียวของหล่อนจนน้ำรักไหลเยิ้มออกมา จากนั้นเขาก็ดันนิ้วที่เปื้อนคราบรักของหล่อนเข้ามาในอุ้งปาก
“นี่ไงรสชาติของเธอ… หวานไหม…”
เขาหมุนนิ้วไปมาในอุ้งปากของหล่อน ก่อนจะชักออกมาและแทงลึกเข้าไปในรูเสียว
“อ๊ะ…”
หล่อนยกมือขึ้นปิดปากแน่น ความเสียดเสียวรุนแรงทำให้หล่อนเบิกตาโพลง
เมธวัฒน์หัวเราะอย่างพึงพอใจ เขาก้มลงจูบปากอิ่ม จูบขยี้จนเรียวปากสาวแทบฉีกขาด ก่อนจะซุกไซ้ต่อที่ซอกคอ ขณะขยับนิ้วไม่หยุด
ทรายทองดิ้นพล่าน หล่อนล้มตัวลงนอนหงาย และถ่างขาแยกกว้างอยู่บนโต๊ะไม้อย่างสิ้นอับอาย ปล่อยให้เขาโลมเล้า บีบเค้นตามอำเภอใจ
“อ๊า…”
เสียงครางดังไม่หยุด แต่หล่อนก็ยกมือขึ้นปิดปากไว้ตลอดเวลา จนกระทั่งเขาก้มลงดูดหัวนมผ่านเสื้อตัวสวยนั่นแหละ หล่อนถึงกรีดร้องออกมาอีกครั้ง
“อู๊ยยยย… ซี๊ดดดด… เสียว…”
เขาหัวเราะหึหึอย่างพึงพอใจ เงยหน้าขึ้นจากเต้างาม จากนั้นก็เลื่อนขึ้นมาจูบปากอิ่มอีกครั้ง คราวนี้หญิงสาวตอบสนองด้วยอารมณ์เดียวกัน
เมธวัฒน์จึงรั้งตัวเองไม่อยู่อีก เขารูดซิปลงแล้วควักท่อนเนื้อใหญ่ที่กำลังชูชันออกมา จับมันดุนดันอยู่กับรูสวาทเปียกชุ่ม
“อ๊า… ได้โปรด… คุณเมธ… เข้ามา… อ๊า…”
หล่อนทั้งดิ้นและส่ายวิงวอนให้เขาสอดเสียบเข้ามาหา ความแข็งชันของเขาคือสิ่งที่หล่อนปรารถนาแทบขาดใจ
“ได้โปรด… เข้ามา… เข้ามาในตัวของทราย…”
เขาอมยิ้มหน้าตาแดงก่ำด้วยแรงสวาท ก่อนจะกระแทกแรงๆ จนเข้าไปมิดด้าม พร้อมกับคลึงวนส่ายไปมาในซอกเสียว
“อ๊า… อ๊า…”
เขาก้มลงดูดปากอิ่มกลืนเสียงครางหวานลงไปในลำคอ และกระแทกเข้าใส่ไม่หยุด
สองคนครางเข้าใส่กัน ส่วนล่างก็สอดประสานเข้าหากันอย่างเมามัน ไม่ช้าสวรรค์ที่เต็มไปด้วยความเสียวก็ระเบิดขึ้น สองร่างกอดกกกันหมดแรง
“ยังไม่อิ่มหรอกนะ ทรายทอง”
เขาพูดขึ้นหลังจากพ่นน้ำเสียวใส่รูสวาทของหล่อนไปแล้วหนึ่งครั้ง
“ลงมาจากโต๊ะ แล้วคว่ำหน้าลง ฉันจะสอดใส่เธอจากด้านหลัง”
“คุณเมธ…”
เขาระบายยิ้มหื่นกระหาย จับร่างอวบอ่อนแรงคว่ำหน้าลงกับโต๊ะ บั้นท้ายอวบขาวเนียนโก่งโค้งขึ้นยวนตา เขาครางในลำคอ ชักท่อนเอ็นด้วยฝ่ามือสองสามครั้ง ก่อนจะกระซวกเข้าไป
“อ๊ะ… อ๊า…”
“โอ้ว… แม่คุณ ฟิตเหลือเกิน”
เขากระหน่ำเข้าใส่ราวกับคนคลุ้มคลั่ง ทั้งส่ายวนทั้งกระแทกกระทั้น
“อ๊า… อ๊า… เสียว… ซี๊ดดดด…”
“โอ้ว… อ๊ากกกก… ตอดดีที่สุด ทรายทอง… เธอกำลังรัดฉันแน่นเกินไปแล้ว… อ๊ากกกก…”
เขาแตกระส่ำอย่างรุนแรง บ้าคลั่ง และเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ป่าเถื่อน ก้นอวบถูกกระแทกบ้าง ฟาดด้วยฝ่ามือบ้างจนแดงช้ำ
“มันส์ไหม ทรายทอง…”
เขาถามเสียงแหบพร่า และยังไม่ยอมออกไปจากร่องสาว ยังคงกดแช่เอ็นอวบเอาไว้อย่างนั้น
ทรายทองหลับตาพริ้ม ปล่อยตัวให้ซึมซับกับความสุขเสียวครั้งสุดท้ายกับเมธวัฒน์ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะหลังจากนี้ เขากับหล่อนจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว
Chapters
Comments
- ตอนที่ 17 ธันวาคม 14, 2021
- ตอนที่ 16 ธันวาคม 14, 2021
- ตอนที่ 15 ธันวาคม 14, 2021
- ตอนที่ 14 ธันวาคม 14, 2021
- ตอนที่ 13 ธันวาคม 14, 2021
- ตอนที่ 12 ธันวาคม 14, 2021
- ตอนที่ 11 ธันวาคม 14, 2021
- ตอนที่ 10 ธันวาคม 14, 2021
- ตอนที่ 9 ธันวาคม 14, 2021
- ตอนที่ 8 ธันวาคม 14, 2021
- ตอนที่ 7 ธันวาคม 12, 2021
- ตอนที่ 6 ธันวาคม 12, 2021
- ตอนที่ 5 ธันวาคม 12, 2021
- ตอนที่ 4 ธันวาคม 12, 2021
- ตอนที่ 3 ธันวาคม 12, 2021
- ตอนที่ 2 ธันวาคม 11, 2021
- ตอนที่ 1 ธันวาคม 11, 2021
MANGA DISCUSSION