เขาโหดร้ายกับหล่อนทั้งวาจาและการกระทำ และตอนนี้เขาก็กำลังจะรังแกหล่อนอย่างป่าเถื่อน หล่อนไม่ต้องการแบบนี้ แต่วิงวอนเท่าไหร่เมธวัฒน์ก็ไม่รับฟังเลย

“ก็บอกแล้วไงให้เลิกเล่นละคร แล้วก็อ้าขาให้ฉันเข้าไปในตัวของเธอเสียดีๆ จะได้ไม่ต้องเสียเวลากันทั้งสองฝ่ายไง” เขาเริ่มต้นปลุดกระดุมเสื้อนอน

“เธอมันส์ฉันก็มันส์วินวินใช่ไหมล่ะ”

ยิ่งฟังเขาหล่อนก็ยิ่งเจ็บปวด “แต่ทราย… ทรายไม่ต้องการแบบนี้”

“แล้วเธอต้องการแบบไหนกันล่ะ หรือว่าต้องการให้ฉันชักว่าวให้เธอดู หลังจากที่ดื่มนมแก้วที่เธอใส่ยาปลุกเซ็กซ์ไปจนหมดแล้วน่ะหรือ”

“ทราย…” หล่อนยังคงไม่เข้าใจกับสิ่งที่เขาก่นด่า “ทรายจะกลับห้อง…”

“ฝันไปเถอะ เธอจะกลับก็เช้านั่นแหละ”

หล่อนจะกระโดดหนี แต่เขากระชากแขนเรียวเอาไว้ และเหวี่ยงกลับไปบนเตียงอย่างป่าเถื่อน หล่อนเจ็บจนจุก น้ำตาทะลักแล้วทะลักอีก

“คุณหญิงจะต้องไม่พอใจ… ถ้ารู้ว่าคุณเมธกำลังจะ…” หล่อนหยุดพูดปากคอสั่นเทา

เขายิ้มหยัน มองหล่อนเขม็ง “เธอกำลังจะบอกว่าฉันจะข่มขืนเธออย่างนั้นหรือ”

“ใช่… ใช่ค่ะ”

“ไม่ใช่มั้ง เพราะข่มขืนเกิดขึ้นเพราะความไม่เต็มใจ แต่นี่เธอออกจะเต็มใจจนเนื้อเต้น และไอ้น้ำตาที่บีบออกมาท่วมหน้าน่ะ ก็เพื่อที่จะเพิ่มราคาค่างวดให้กับตัวเองเท่านั้น” เขาด่าว่าหล่อนไม่หยุด “แต่ขอโทษเถอะนะ ฉันไม่เคยให้ราคาเธอมากเกินไปกว่านักขุดทองเลย ทรายทอง”

หัวใจของหล่อนดิ้นพล่านอยู่กับพื้นด้วยความเจ็บปวดทรมาน หล่อนส่ายหน้าไปมา

“ทราย… ทรายจะไปจากที่นี่ทันที จะไม่อยู่ให้คุณเมธต้องรำคาญตาอีก ขอเพียง… ขอเพียงแค่ปล่อยทรายไปนะคะ อย่าทำร้ายทรายเลย”

“มันสายเกินไปแล้ว” เขาพูดจบ และสะบัดเสื้อนอนออกจากตัวในเวลาเดียวกัน แผงอกกว้างแน่นหนั่นที่เต็มไปด้วยขนหยิกสีเข้มพุ่งเข้าปะทะดวงตาของหล่อนเต็มแรง หล่อนเผยอปากค้างเติ่งกับความสมบูรณ์แบบของผู้ชายใจดำตรงหน้า

“อย่ามองทรายแบบนี้นะคะ” หล่อนตวาดใส่หน้าเขา และเริ่มดิ้นรนอีกครั้ง แต่ก็ไม่เป็นผลเช่นเดิม เพราะเมธวัฒน์ตัวใหญ่กว่ามาก

“ปล่อยทราย… ว๊าย…”

หล่อนกรีดร้องเมื่อเขาผลักหล่อนให้ล้มนอนหงายลงกับเตียง และตามขึ้นมาทาบทับเอาไว้ตัว บางส่วนของร่างกายเสียดสีกันจนหล่อนร้อนฉ่า

“ปล่อยทราย”

“ไม่ปล่อย ฉันจะเอาเธอแรงๆ”

“คุณเมธ!”

หล่อนครางด้วยความตื่นตระหนก และก็ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรตัวเองได้อีก เมื่อวินาทีต่อมาเขาตรึงสองมือเล็กเอาไว้เหนือศีรษะ จากนั้นก็ใช้อีกมือที่วางอยู่ฉีกกระชากชุดที่หล่อนใส่จนขาดวิ่นติดมือไป

หล่อนกรีดร้องจนแทบไม่เหลือเสียง แต่เขาก็ยังไม่หยุด แถมพอหล่อนร้องดังขึ้น เขาก็กระแทกปากลงมาหา กลืนเสียงร้องด้วยความตื่นตกใจของหล่อนลงไปในลำคออย่างเหี้ยมโหด

เขาขยี้ปากของหล่อนจนแตกยับ มือใหญ่บีบเค้นเต้าสวยที่ตอนนี้เปลือยเปล่าอย่างเมามัน ทุกสัมผัสของเมธวัฒน์เหี้ยมเกรียมเหลือเกิน หล่อนร้องไห้ออกมา แต่ก็ไม่สามารถช่วยอะไรตัวเองได้อีก จำต้องยอมจำนน

เขาเลียกลีบปากชอกช้ำของหล่อนราวกับกำลังละเมียดอาหารรสเลิศ เสียงคำรามอย่างพึงพอใจจากลำคอแกร่งทำให้หล่อนเริ่มรู้อ่อนแรง

“อย่า…”

เขาไม่สนใจการต่อต้านไร้เรี่ยวแรงของหล่อนอีก ปากร้อนจัดกระแทกลงมาหาอีกครั้ง คราวนี้จูบเนิ่นนานอย่างดูดดื่ม ล้วงลิ้นเข้ามาในอุ้งปากสาว รัดรึงหยอกล้อลิ้นเล็กและรูดเข้าออกเลียนแบบกิริยาร่วมรักทางกาย

สติของทรายทองหลุดลอยไป หล่อนค่อยๆ จูบตอบเขาตามสัญชาตญาณ เสียงคำรามห้าวลึกเต็มไปด้วยความพึงพอใจระเบิดขึ้น และจูบก็ผ่อนคลายลง ตอนนี้ช่างอ่อนหวานและเรียกร้องเหลือเกิน

ทรายทองเริ่มกระสับกระส่าย ร่างเปลือยดิ้นไปมาถูไถกับเรือนร่างทรงพลังจนรู้สึกได้ถึงเส้นขนหยิกหยาบที่ครูดไปมากับผิวนุ่มของตัวเอง หล่อนควรรู้สึกระคายเคือง แต่ตอนนี้กลับรู้สึกเสียวซ่านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ยิ่งเขาจูบไปด้วย บีบเคล้นปทุมถันคู่แฝดไปด้วย หล่อนก็ยิ่งเสียวซ่านทรมาน

“อา…”

เสียงหวานครางลึกออกมาจากลำคอ สร้างความยินดีให้กับเมธวัฒน์เป็นที่สุด เมื่อเขาสามารถปลุกเร้าให้สาวน้อยสนองตอบได้เพียงแค่การจูบเท่านั้น

เขาลากลิ้นสากลงมาตามลำคอระหง ดูดเม้มเนื้อนุ่มแรงๆ จนสาวน้อยครางแผ่วเบา ก่อนจะเลื่อนไปงับติ่งหูเล็ก ห่อลิ้นสอดเข้าไปในรูหูอย่างยั่วเย้า สาวน้อยสะท้านไปทั้งตัว และหยัดร่างขึ้นหาวิงวอน