ทรายทองยืนนิ่งอยู่หน้าประตูห้องของเมธวัฒน์ หล่อนหวาดกลัวต่อการเผชิญหน้ากับเขาที่สุด แต่กระนั้นก็ไม่อาจจะขัดคำสั่งของคุณหญิงเมธาวีได้
หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะยกมือเล็กขึ้นเคาะประตูเพียงหนึ่งครั้ง
“คุณ… คุณเมธคะ คุณหญิงให้ทรายมาเรียนว่าพรุ่งนี้คุณหญิงจะไปหัวหินค่ะ”
หล่อนตะโกนเข้าไปในห้อง เพราะไม่ต้องการเข้าไปเผชิญหน้ากับเขา แต่เสียงห้าวที่ดังสวนมาทำให้หล่อนหัวใจเต้นแรง
“หนวกหู พูดบ้าอะไรของเธอน่ะ ฉันฟังไม่รู้เรื่องหรอกนะ ทรายทอง”
“คือทราย…”
“เข้ามาพูดข้างในนี่”
เขาออกคำสั่งดังผ่านประตูไม้แกะสลัก และก็ทำให้หล่อนสั่นเทาเหลือเกิน
“ทราย… ทรายพูดตรงนี้ก็ได้ค่ะ”
“บอกให้เข้ามาข้างในไงล่ะ”
ในที่สุดก็ไม่อาจจะขัดคำสั่งของเขาได้ มือเล็กยื่นไปกุมลูกบิดประตูเย็นเฉียบเอาไว้ ก่อนจะหมุนมันให้เปิดออก และเดินเข้าไป
ภายในห้องนอนของเมธวัฒน์เย็นฉ่ำไปด้วยไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศ และเขาก็นอนเอกขเนกอยู่บนเตียงขนาดใหญ่
หล่อนตัวสั่น ยืนอยู่ชิดกับบานประตูมากที่สุดเท่าที่จะทำได้
“คุณหญิงให้ทรายมาเรียนว่า…”
“เข้ามาใกล้ๆ ฉันหูไม่ค่อยดี”
เมธวัฒน์หูไม่ดีตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ในเมื่อแค่เสียงถอนใจเบาๆ ของหล่อนเขายังได้ยินเลย ทรายทองคิดอย่างแปลกใจ แต่ก็จำต้องขยับเท้าเข้าไปหาสามก้าว
“เข้ามาอีก มาชิดๆ เตียงนี้”
พวงแก้มนวลแดงก่ำ และสั่นเทาไปทั้งตัว หล่อนเบิกตากว้างมองคนตัวโตที่ตอนนี้อยู่ในชุดนอนสีน้ำตาลเข้มลายตารางสี่เหลี่ยม
“คือ… คือทรายพูดตรงนี้ก็ได้ค่ะ”
“ทำไมชอบขัดคำสั่งของฉันนัก หึ”
คนพูดกระโดดลงจากเตียง และก้าวมาหยุดตรงหน้าของหล่อน
ทรายทองตกใจมาก รีบถอยหนี
“ทรายแค่จะมาเรียนคุณเมธว่า คุณหญิงจะไปหัวหินวันพรุ่งนี้ค่ะ”
“มาด้วยเรื่องแค่นี้หรือ”
ใบหน้าหล่อจัดก้มต่ำลงมาหา ลมหายใจอุ่นๆ เกือบร้อนของเมธวัฒน์ลวกแก้มนวลของหล่อน หญิงสาวถอยหลังหนีอีกครั้ง
“ใช่… ใช่ค่ะ”
“แต่ฉันว่าเธอมีจุดประสงค์มากกว่านี้ ทรายทอง”
เขาว่า และตวัดมือรวบเอวคอดของหล่อน พร้อมกับกระชากร่างเล็กเข้าไปปะทะแผงอกกว้าง
“คุณเมธ!”
หล่อนตกใจแทบช็อก และเมื่อได้สติก็รีบดิ้นรนเพื่อให้อิสรภาพ แต่เขาไม่ยอมปล่อย
“อย่าทำหน้าตาตกใจแบบนั้นสิ เธอวางแผนมาตลอดไม่ใช่หรือ”
“วางแผน…?” หล่อนงง ไม่เข้าใจคำพูดของเมธวัฒน์เลยจริง
“วางแผนอะไรคะ ทรายไม่เคย…”
“หยุดปฏิเสธความจริงเถอะ เธอเข้ามาในนี้เพื่อยั่วยวนฉัน หลังจากที่วางยาในแก้วนมของฉันเรียบร้อยแล้ว”
นี่เมธวัฒน์พูดบ้าอะไรกัน?!
ทรายทองเบิกตากว้าง ส่ายศีรษะไปมา เต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ
“ทราย… ทรายไม่รู้ว่าคุณเมธพูดอะไร แต่… แต่ปล่อยทรายนะคะ ได้โปรดปล่อยทรายเถอะ”
หล่อนวิงวอนเขาทั้งน้ำตา “ทราย… ทรายสัญญาว่าจะไม่เข้าใกล้คุณเมธอีก”
“เธอทำได้หรือ”
เขาก้มหน้าลงมาชิดจนปลายจมูกชนกับแก้มนวลเมธวัฒน์ไม่ได้ตั้งใจหล่อนรู้ดี แต่กระนั้นก็อดที่จะวาบหวามไม่ได้
“อยากนอนกับฉันใจจะขาดนี่”
“คุณเมธ… ทรายไม่ได้…” หล่อนเบิกตากว้าง มองเขาและส่ายหน้าดิก
“ทรายไม่เคยคิดแบบนั้น”
“ความคิดนี้มันอยู่ล้นหัวของเธอเลยล่ะ ทรายทอง เธออยากได้ฉัน อยากจับฉันทำผัว อย่าคิดว่าฉันไม่รู้จุดประสงค์ของเธอ…”
เขาลากเสียงยานคางแผ่วเบา แต่มันน่าสะพรึงกลัวเหลือเกิน
“แล้วเธอก็เป็นคนต้นคิดเรื่องยาปลุกเซ็กซ์ในแก้วนมใช่ไหม เธอเป็นคนแนะนำคุณแม่ของฉันใช่ไหมล่ะ”
“ยาปลุกเซ็กซ์?!”
นี่เมธวัฒน์กำลังพูดถึงเรื่องอะไรกัน เขาพูดถึงยาปลุกเซ็กซ์ทำไม
“อย่ามาทำหน้าตาไม่รู้เรื่องเลย ฉันไม่ใช่พวกโง่ที่จะตามนักขุดทองแบบเธอไม่ทัน”
ถูกเขาด่าทออย่างเจ็บแสบจนเหลือจะรับไว้ หยาดน้ำตาจึงทะลักออกมาอาบแก้ม
“ทรายไม่ทราบหรอกนะคะว่าทำไมคุณเมธถึงคิดแบบนี้ แต่ทรายไม่ได้ทำ ไม่ได้ทำอะไรน่ารังเกียจอย่างที่คุณเมธเข้าใจ” หล่อนสะบัดตัวแรงๆ ปากอิ่มสั่นระริก
“ปล่อยทราย…”
“จะให้ปล่อยไปไหนล่ะ ในเมื่อคืนนี้เธอต้องอยู่กับฉันทั้งคืน”
“คุณเมธ?!”
“เธอวางยาปลุกเซ็กซ์ในแก้วนมของฉัน และฉันก็ดื่มมันไปจนหมดแก้วแล้วด้วย”
เขาชี้ให้หล่อนดูแก้วนมที่ไม่เหลือน้ำนมติดก้นแก้วแม้แต่นิดเดียว
“ดังนั้นเธอจะต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น”
“คุณเมธคะ ทรายไม่ได้…”
“หยุดปฏิเสธในสิ่งที่เธอต้องการมาตลอดได้แล้ว ทรายทอง”
เขากอดรัดร่างอวบอิ่มแน่นขึ้น
“ในเมื่อเธออยากให้ฉันเข้าไปในตัวของเธอมาก โอเค คืนนี้ฉันจะจัดการให้เธอ จะทำให้เธอเต็มอิ่มกับร่างกายของฉัน”
เขาคำรามแนบใบหูเล็ก ในขณะที่หล่อนร้องไห้สะอึกสะอื้น
“แต่อย่าหวังว่าฉันจะแต่งงานกับเธอ เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้”
นี่หล่อนกำลังเผชิญหน้ากับอะไรอยู่ ทำไมถึงได้มีแต่ความโหดร้ายแบบนี้ หล่อนช้อนดวงตาขึ้นมองเมธวัฒน์ หวังว่าเขาจะเมตตา แต่สิ่งที่ได้เห็นจากสายตาคมกล้าของเขามีแค่เพียงความเหี้ยมโหดเท่านั้น
MANGA DISCUSSION