“มะ… ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ”

“แต่หน้าของคุณซีดมาก”

“ไม่เป็นอะไรจริงๆ ค่ะ… ว่าแต่คุณ…”

ในที่สุดก็ต้องทำใจกล้าเงยหน้าขึ้นสบตากับผู้ชายที่หล่อสุดในสามโลกอย่างเดนนิส โอซิล แล้วก็ต้องผงะไปทั้งตัว เมื่อกลิ่นแห่งอันตรายจากเนื้อตัวใหญ่โตของเขาพุ่งเข้าใส่หน้าอย่างรุนแรง หล่อนอ้าปากค้างขณะจ้องมองริมฝีปากบางเฉียบของคู่สนทนานิ่งราวกับต้องมนต์สะกด

เดนนิสระบายยิ้มบางๆ มองสำรวจสาวน้อยตรงหน้าอย่างละเอียดลออ เพียงเพื่อจะได้ค้นพบว่าแม่แองจี้คนสวยงดงามกว่าที่คิดเอาไว้มากนัก

บอบบาง…

น่าทะนุถนอม…

และน่ากินชะมัด…

แก้มสาวแดงระเรื่อเมื่อสบตากับเขา หล่อนถูกใจเขา เดนนิสผู้ที่เชี่ยวชาญในเรื่องผู้หญิงบอกกับตัวเองทันที และนี่มันก็เป็นสัญญาณที่ดีไม่ใช่หรือที่เขาจะลากแม่นางฟ้าของศัตรูขึ้นเตียง และจากนั้นก็เขี่ยทิ้งลงถังขยะ เจ้ามาร์คอสมันคงกระอักออกมาเป็นเลือดแน่ๆ หากรู้ว่าน้องสาวของมันถูกเขาเชยชมแล้วเขี่ยทิ้ง

เดนนิสซ่อนความคิดร้ายกาจเอาไว้ภายใต้ใบหน้าหล่อลากไส้ของตัวเองอย่างแนบเนียน ขณะจ้องมองสาวน้อยตรงหน้าด้วยความชื่นชมที่โกหกไม่ได้ แต่วูบหนึ่งชายหนุ่มก็อดรู้สึกถึงความแตกต่างของข้อมูลที่ได้รับมาไม่ได้

“ผู้หญิงคนนี้ภายนอกดูอ่อนหวาน แต่ภายในเร่าร้อนยิ่งกว่าไฟเสียอีก บอดี้การ์ดหน้าตาดีหลายต่อหลายคนคือสามีของเธอทั้งนั้น”

นี่คือคำบอกเล่าเกี่ยวกับความเละเทะของผู้หญิงตรงหน้า แต่ทำไม…? เขาถึงได้มองเห็นแต่ความไร้เดียงสาบนใบหน้างดงามดวงนี้นะ มองไม่เห็นความกร้านโลก มองไม่เห็นการเชิญชวนอย่างที่สาวร่านราคะส่วนมากจะแสดงออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว

งานเหรอ… ไม่มีอีกแล้วล่ะ ในนาทีนี้สมองของหล่อนไม่มีคำว่าหน้าที่ใดๆ อีกแล้ว นอกจากเสียงหัวใจที่กำลังเต้นระทึกครึกโครมอยู่ในอก มันร้องบอกว่า…

ตกหลุมรักซะแล้ว

ความรู้สึกนี้มันแปลกใหม่ยิ่งนัก มันแตกต่างจากความรู้สึกที่หล่อนเคยมีให้กับเดวิดดุจฟ้ากับดิน ยามสบตากับเดวิดหล่อนไม่เคยรู้สึกร้อนวูบวาบ ซาบซ่านในช่องท้องแบบนี้มาก่อนเลย แต่ทำไม? กับผู้ชายตาสีฟ้าหล่อระเบิดคนนี้ ทำไมหล่อนถึงรู้สึกอึดอัดไปหมดทั้งเชิงกรานนะ ทำไมต้องรู้สึกราวกับว่าเนื้อตัวสาวเบ่งบานรอคอยอะไรสักอย่าง ที่มีแต่ผู้ชายคนนี้แหละที่จะสามารถให้มันกับหล่อนได้

ตายแล้ว… นี่หล่อนเป็นอะไรไปนะ ทำไมถึงอยากให้เขา…

“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ แองเจลล่า โรเจอริโอ…”

คำทักทายปนรอยยิ้มของเดนนิส ทำเอาภวังค์หวานของนาริกาแตกผลั๊วะลงอย่างรุนแรง ดวงตาสีน้ำตาลไหม้ไหววูบรุนแรง ก่อนจะกัดฟันยิ้มหวาน

“ไม่ยักกะรู้ว่าคุณเดนนิสจะรู้จักชื่อของแองจี้ด้วย…”

“ผมไม่เคยมองข้ามคนสวยๆ หรอกครับ… คุณสวยมากรู้ไหมแองจี้ สวยสมชื่อจริงๆ”

นิ้วยาวเรียวสีแทนยกขึ้นไล้แก้มนวลของหล่อนแผ่วเบา นาริกาตกอยู่ในมนต์ขลังทันที ไม่รู้สึกตัวใดๆ อีกจนกลีบปากอิ่มเย็นชืดของหล่อนถูกทาบประกบลงมาด้วยความร้อนผ่าวจากริมฝีปากบางเฉียบของเดนนิสนั่นแหละ หล่อนถึงได้รู้สึกตัว

แต่หล่อนก็ไม่ขัดขืน… แถมยังให้ความร่วมมือกับจูบแรกในชีวิตสาวอย่างเต็มอกเต็มใจอีกต่างหาก เดนนิสแทบอยากจะเนรมิตสวนสวยตรงหน้าให้กลายเป็นห้องนอนเสียให้ได้ เมื่อแม่สาวน้อยที่ตัวเองมองเป็นแค่หมากในเกมเอาคืนคู่แค้นหวานกว่าที่คิดเอาไว้มากมายนัก

หวานจนเขาแทบสติแตก ความหอมหวานที่เขาไม่ได้เตรียมตัวรับมาก่อน มันทำให้เขาเกิดความต้องการขึ้นมาอย่างรุนแรง เขาจูบจนเจ้าหล่อนร้องครางออกมานั่นแหละ ถึงได้สติผละออกห่าง ดวงตาคมกริบสีฟ้าจัดจับจ้องไปที่กลีบปากบวมช้ำเพราะจุมพิตเอาเป็นเอาตายของตัวเองด้วยความนิ่งอย่างใช้ความคิด

ไม่เคยเลย… ให้ตายเถอะ ไม่เคยคิดว่าปากของผู้หญิงจะหวานหยดได้ถึงเพียงนี้ เขาจูบกับผู้หญิงมานับร้อยนับพันคน แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนทำให้เขาต้องมานั่งร้องถามตัวเองว่าทำไมปากถึงหวานแบบนี้สักคน แถมลีลาการจูบตอบของเจ้าหล่อนยังเงอะงะราวกับนี่คือการเสียจูบครั้งแรกอีกต่างหาก

แต่มันจะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อแม่แองจี้นางฟ้าตัวน้อยที่นั่งหน้าแดงก่ำตรงหน้าของเขานี้ร่านร้อนยิ่งกว่าเพลิงกัลป์เสียอีก

ใช่… หล่อนร้อนฉ่าเลยทีเดียว แค่ถูกจูบ… เจ้าหล่อนก็ร้องครางราวกับถูกอกถูกใจนักหนาแล้ว นี่ถ้าถูกเขาทำมากกว่านี้ล่ะ อย่างเช่น… เดนนิสเลื่อนตาคมกริบลงไปจ้องที่เนินอกขาวผ่อง เขาดูดอมปลายถันของหล่อนล่ะ เจ้าหล่อนจะร้องลั่นห้องแค่ไหน และแน่นอนว่าแม่แองจี้แสนหวานคนนี้จะต้องตอบสนองบนเตียงได้อย่างยอดเยี่ยมแน่นอน