ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 622 ร่างสีดำ
ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง เสียงฝีเท้ากระทบพื้นดังสับสนไปตามโถงทางเดิน หลอดไฟทุกดวงตามทางเดินยาวล้วนเสียหาย ทำให้โถงทางเดินมืดมิดไร้แสงใดๆ
หญิงสาวสองคนกำลังวิ่งสุดฝีเท้า แสงสว่างเดียวจากกำไลข้อมือสะบัดไปมาตามการวิ่ง
หวีดหวิววว เสียงลมกรีดร้องอย่างโหยหวนเขย่าขวัญจากด้านหลัง ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ใบหน้าของหญิงสาวทั้งสองเปลี่ยนไป พวกเธอเร่งความเร็วใช้กำลังสุดแรก เพื่อออกไปจากที่นี่
แต่เหมือนเส้นทางยาวไม่มีสิ้นสุด พวกเขาวิ่งอยู่นานก็ไม่สามารถออกจากโถงทางเดินได้
เสียงสายลมด้านหลังก็ยังคงรักษาระยะห่าง เหมือนจะเข้ามา แต่ก็ไม่เข้าซักที เหมือนแมวที่กำลังหยอกล้อ เล่นกับหนู
“ฉัน… ฉันไม่ไหวแล้ว”หญิงสาวผมสั้นเสื้อใส่กันหนาวสีเหลืองพูดด้วยน้ำเสียงหอบอย่างรุนแรง ใบหน้าของเธอขาวซีด หยาดน้ำตาไหลอาบใบหน้าของเธอ ฝีเท้าค่อยๆช้าลง มือซ้ายของเธอจับที่แขนขวาหญิงสาวผมยาวในชุดเสื้อกันหนาวสีน้ำตาลอ่อนแน่น ทำให้อีกฝ่ายต้องผ่อนความเร็วตาม
“พยายามเข้า อย่าถอดใจ อีกไม่ไกลเราก็ออกจากที่นี่ได้แล้ว”หญิงสาวผมยาวให้กำลังใจเพื่อนสาว
“อิ่งอิ่ง ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ อิ่งอิ่งฉันขอโทษ ถ้าฉันไม่ตื้อให้เธอมาที่นี่ พวกเราก็คงไม่เจออะไรแบบนี้ ฮือๆ ฉันยังไม่อยากตาย!”หญิงสาวผมสั้นร้องไห้เสียงดังความเร็วก็ลดลงแทบจะกลายเป็นเดิน
หญิงสาวผมยาวเม้มปาก เธอผ่อนฝีเท้า ก่อนจะตัดสินใจอย่างเด็ดขาด
“หนิงเย่ เธอออกไปก่อนฉันจะถ่วงเวลาให้เอง”จบคำ หญิงสาวผมยาวก็หยุดเท้าลง หันไปกลับไป
ในความมืดมีหมอกสีดำเทาขมุกขมัวคืบคลานเข้ามาอย่างช้าๆ เมื่อมันเข้าใกล้ แสงเดียวจากกำไลข้อมือของพวกเธอ เหมือนถูกหมอกสีดำกลืนกินหายไปอย่างสิ้นเชิง
ใบหน้าของเธอซีดเผือด แต่ดวงตาฉายแววหนักแน่น
“อิ่งอิ่ง เธอ…”หญิงสาวผมสั้นหันกลับมามองเพื่อนสาว ดวงตาฉายแววเย็นชาวูบหนึ่งก่อนจะหายไปในพริบตา ก่อนที่เธอจะเดินมาจับที่ไหล่ของหญิงสาวผมยาว
“ไม่! ฉันจะเป็นคนขวางมันเอง ฉันไม่มีแรงแล้ว ฉันไม่มีทางหนีไปได้แน่ แต่ถ้าเป็นเธอ จะต้องออกไปขอความช่วยเหลือ และกลับมาช่วยฉันและคนอื่นๆได้แน่”หญิงสาวผมสั้นพูดด้วยน้ำเสียงหอบเหนื่อย ดูเหมือนจะล้มลงทุกเมื่อ
หญิงสาวผมยาวกันมาเห็นดังนั้น เธอก็ดึงมือของเพื่อนสาวที่จับเธอออกและพูด
“ไม่ต้องพูดแล้ว รีบไปเร็วเข้า ถ้าช้าจะไม่สามารถออกไปได้อีก”
“อิ่งอิ่ง ฉัน”หญิงสาวผมสั้นยังคงแสดงท่าทางลังเล ก่อนจะกัดฟันแน่น
“ตกลง ฉันจะรีบไปตามคนมาช่วย รอฉันก่อนนะ”พูดจบเธอก็หันหลังวิ่งออกไปทันที และดูเหมือนว่าเธอจะเร็วกว่าเดิมเล็กน้อย
แต่หญิงสาวผมยาวไม่ได้สังเกตุเห็น เพราะเธอกำลังใช้สมาธิมองไปที่หมอกสีดำเทาที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เธอกลืนน้ำลายรู้สึกปะหม่า
แต่ในตอนนั้นเอง
“กรี๊ดดดดดดดด!!!”
เสียงกรีดร้องแหลมสูงที่คุ้นก็ดังขึ้น ที่ด้านหลังของเธอ
“หนิงเย่!”ใบหน้าของหญิงสาวผมสาวเปลี่ยนไป เธอหันกลังวิ่งไปตามเสียงกรีดร้องโดยไม่ต้องคิด เธอใช้ความเร็วสูงที่สุดเท่าที่เธอเคยทำได้ เธอวิ่งผ่านทางเดินยาวไปที่ห้องโถงกลางของคฤหาสน์ทันที
ในที่สุดออกสามารถออกมาได้ แต่เธอไม่ได้ดีใจเลยแม้แต่น้อย เพราะภาพตรงหน้าทำให้หัวใจของเธอเย็นเฉียบ
ตรงกลางห้องโถงใหญ่ด้านหน้า พื้นที่นั่งเล่น
เงาร่างสีดำตัวลีบผอมแห้ง สูงสองเมตร ใบหน้าชายแก่ขาวซีด ดวงตาสีดำลึกไร้อารมณ์ใดๆ กำลังจับที่คอของหญิงสาวผมสั้นและยกขึ้น
หญิงสาวผมสั้นดวงตาเบิกกว้างแทบจะถล่นออกมา น้ำตาไหลทะลักออกมาด้วยความกลัว เธอพยายามดิ้นรนให้หลุด แต่ไม่สามารถทำได้เรี่ยวแรงของเธอค่อยๆลดลงอย่างช้าๆ
ร่างสีดำเหมือนจะชอบใจ ส่งเสียงร้องโหยหวนน่าสลดสยองเป็นระยะ
มันไม่ฆ่าทันทีแต่ค่อยๆทรมานเหยื่อให้ตายอย่างช้าๆ
“หยุด!”หญิงสาวผมยาวตะโกนก้อง เธอพุ่งเข้าใส่อย่างไม่คิด ร่างของเธอระเบิดพลังกดดันขั้นที่ 5 กระดูกกลางออกมา
คลื่นพลังกวาดทุกสิ่งที่ขวางทางของเธอกระเด็นกระดอนออกไป
เปรี้ยง! เท้าของเธอเตะที่กลางลำตัวของร่างสีดำอย่างจัง ทำให้ร่างของมันพล่ามัวก่อนจะกระเด็นออกไป พร้อมกับพาร่างของหญิงสาวผมสั้นไปด้วย
หญิงสาวร่อนลงพื้นอย่างมั่นคงไม่เสียเวลา เธอเกี่ยวเท้าไปที่โต๊ะไม้ที่ล้มลงด้านข้าง ทำให้โต๊ะไม้หมุนกลางอากาศเป็นวงกลม ก่อนที่เธอจะหมุนตัวเตะไปที่กลางโต๊ะ ส่งมันไปที่ร่างสีดำที่กำลังพยุงตัวอยู่
โครม! โต๊ะไม้กระแทกร่างสีดำอย่างแรง โต๊ะไม้แตกเป็นเสี่ยงๆ ร่างสีดำถอยไปสองก้าว
ในชั่วพริบตานั้นเองหญิงสาวผมยาวก็เข้าประชิด และเตะไปที่ข้อมือที่จับหญิงสาวผมสั้นอย่างแรง
“ฮืออออออ”ร่างสีดำร้องคร่ำครวญ ปล่อยมือที่จับหญิงสาวผมสั้น ร่างของเธอร่วงลงพื้น
หญิงสาวผมยาวรวบพลังกดดันไปที่เท้า ก่อนจะเตะไปที่หัวของร่างสีดำ
แต่ก่อนที่เท้าจะสัมผัสหัว ร่างของมันพลันแตกเป็นหมอกขวัญ หลบการโจมตีไปได้
หญิงสาวผมยาว ไม่ประหลาดใจ เธอหมุนตัวเตะย้อนไปด้านหลัง
พอดีกับที่ร่างสีดำปรากฏตัวขึ้นด้านหลังของเธอ
เปรี้่ยง! ร่างสีดำกระเด็นไปหลายก้าว แต่มันไม่ได้รับความเสียหายใดๆเลย!
ใบหน้าแก่ชราซีดเซียวเหมือนศพหันกลับมามอง ดวงตาสีดำราวก้นบึ้งจ้องมองมาอย่างไร้อารมณ์ ก่อนที่คลื่นพลังอันเย็นยะเยือกจะปกคลุมห้องโถงทั้งหมด
ร่างของหญิงสาวผมยาวเย็นเฉียบราวกับตกลงไปในบ่อน้ำแข็ง
“หืมมมม”ร่างสีดำใช้โอกาสนี้ พุ่งเข้าโจมตีในทันที พลังสีดำเทาอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ขยายไปรอบๆราวกับงูพิษ
หญิงสาวผมยาวพยายามต่อต้านความกลัว แต่เธอช้าไป ร่างสีดำเข้ามาใกล้และเลือกเธอเป็นเหยื่อรายแรก
ดวงตาของหญิงสาวทำได้เพียงเบิกกว้าง รอความตายที่ใกล้เข้ามา
ในช่วงเวลาเป็นตายนั้นเอง
วูบ ฉัวะ! เงาดาบที่มีออร่าสีทองตกลงมาจากด้านบนตัดร่างสีดำเป็นสองส่วน
ก่อนที่ร่างในชุดคลุมสีน้ำตาลเข้มในมือถือดาบยาว จะปรากฏขึ้นตรงหน้าของเธอ