ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 571 1 วันพักผ่อนอันหายาก
ความมืดอันวุ่นวายค่อยๆหายลับขอบฟ้า แสงแห่งวันใหม่เข้ามาแทนที่ แสงสว่างจากนอกหน้าต่างส่องเข้ามาในห้องนอน กระทบร่างจิวโมไป๋ที่กำลังนอนกอดเสี่ยวเหมย โดยมีเสี่ยวไป๋นอนขดตัวอยู่บนหมอนด้านข้าง
หนังตาของจิวโมไป๋ขยับก่อนที่เขาจะลืมตาขึ้น เขาใช้มือขยี้ตา ก่อนจะลืมตาตื่นเต็มที่ ก่อนจะมองเสี่ยวเหมยในอ้อมกอดและยิ้มอย่างแผ่วเบา
เขาได้นอนหลับเต็มอิ้ม ความวุ่นวายด้านนอกไม่รบกวนการนอนของเขาเลย
เสี่ยวเหมยขยับตัว ก่อนจะตื่นขึ้นมาและเยียดขาทั้งสี่ผลักที่อกของจิวโมไป๋อย่างน่ารัก จิวโมไป๋อดไม่ได้ที่จะลูบมันเบาๆ
“ฮึมม ฮึมมม”เสี่ยวเหมยร้อนออดอ้อนเบาๆ
จิวโมไป๋อดไม่ได้ที่จะเล่นกับมัน
หูของเสี่ยวไป๋ที่นอนอยู่กระดิก ก่อนที่มันจะตื่นขึ้นและอ้าปากคำรามเบาๆ มันยกหัวมองไปยังจิวโมไป๋ เมื่อมันเห็นว่าจิวโมไป๋กำลังเล่นกับเสี่ยวเหมยอยู่ มันก็รู้สึกอิจฉาเล็กๆ แต่มันก็ห้ามตัวเอง และแสดงท่าทางเย่อหยิ่ง ทำเป็นไม่สนใจ
จิวโมไป๋ได้ยินเสียงของเสี่ยวไป๋เขาก็หันมา ก่อนจะยิ้มและเอื่อมมือมาลูบหัวมันเบาๆ
เสี่ยวไป๋แกล้งทำเป็นไม่ยอม มันดิ้นร้นไปมาเพื่อหลบ แต่ก็ไม่ยอมหนี และแสร้งทำเป็นร้องอย่างไม่พอใจ
เสี่ยวเหมยเห็นว่าตัวเองถูกทิ้ง ก็ร้องออกมาอย่างไม่พอใจ และกระโดดเข้าใส่เสี่ยวไป๋ ยกเท้าขวาที่ไม่กางกรงเล็บ ตบไปที่ร่างของเสี่ยวไป๋
เสี่ยวไป๋ถูกผลักออกไป มันกลิ้งไปจนเกืิบตกเตียง มันก็หันมาแยกเขี้ยวและกระโจนเข้าสู้ทันที
เสี่ยวเหมยต่อสู้อย่างไม่ยอมอ่อนข้อ
จิวโมไป๋เข้าห้าม แต่ทั้งสองต่อสู้กันไม่ยอมหยุด จึงเกิดการต่อสู้เล็กๆขึ้น
ทั้งสามคนเล่นกันในห้องอยู่นาน ก่อนที่พวกเขาจะหมดแรงทิ้งตัวลงนอนบนเตียง
เวลาผ่านไปครู่ใหญ่ จิวโมไป๋ก็ลุกขึ้นและอุ้มเสี่ยวไป๋และเสี่ยวเหมย เข้าห้องน้ำ และทำการอาบน้ำพร้อมกับล้างตัวเสี่ยวไป๋และเสี่ยวเหมยไปด้วย
“โฮกกกกก”เสี่ยวไป๋กระโดดขึ้นไปบนชั้นวางของข้างประตูห้องน้ำ ร้องคำรามลั้น ไม่ยอมอาบน้ำ
“ลงมาอาบน้ำเร็วเข้า ฉันได้กลิ่นเหม็นตุๆจากร่างของแก ตั้งแต่ปล่อยให้อยู่ที่เกาะโดดเดียว ไม่ได้ลงน้ำเลยใช่ไหม”จิวโมไป๋ยืนอยู่หน้าอ่างน้ำยืนเผชิญหน้ากับเสี่ยวไป๋ โดยมีเสี่ยวเหมยที่ว่ายเล่นน้ำในอ่างอย่างมีความสุข
“โฮกกกก”เสี่ยวไป๋ร้องคำรามอย่างดื่อดึง
“ถ้าไม่อาบน้ำ ฉันจะไม่ให้แกนอนที่เตียงอีก”จิวโมไป๋แกล้งขู่
“โฮกก”เสี่ยวไป๋รีบรับคำทันที มันไม่นอนที่เตียงก็ได้
แต่ในตอนนั้นเอง จิวโมไป๋ก็โบกมือ สายลมก็หมุนวนอย่างอ่อนโยนพัดร่างของเสี่ยวไป๋ลอยขึ้น
เสี่ยวไป๋ดิ้นรนกลางอากาศ ก่อนจะตกลงมาที่มือของจิวโมไป๋
“โฮกกก”เสี่ยวไป๋เงยหน้ามองจิวโมไป๋และร้องด้วยความเศร้าสร้อย
จิวโมไป๋มองสบตากับเสี่ยวไป๋ด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะโยนมันลงอ่างน้ำ…
หลังอาบน้ำเสร็จ จิวโมไป๋ก็ลงมาที่ห้องนั่งเล่นด้านหน้าคฤหาสน์
เสี่ยวไป๋กระโดดไปนั่งบนโซฟาที่อยู่ไกลๆ อย่างแง่งอล เสี่ยวเหมยเดินไปนั่งบนโซฟาหน้าจอTV และเปิดTV ดูข่าว
จิวโมไป๋เดินเข้าครัว และเริ่มทำอาหาร
หลังจากที่จิวโมไป๋ทำอาหารได้ไม่นาน ฟงอี้เฟยก็เข้ามา ดวงตาของเขาดำคล่ำเล็กน้อยเพราะไม่ได้นอน
ฟงอี้เฟยเดินเข้ามาตามเสียง เห็นเสี่ยวไป๋และเสี่ยวเหมย เขาก็ชะงักมองซ้ายมองขวา เห็นจิวโมไป๋กำลังทำอาหาร เขาก็รีบไปช่วยทันที
พวกเขาสี่ ทานอาหารด้วยกันจนเสร็จ
“เมื่อคืนเป็นยังไงบ้าง พบคนร้ายไหม?”จิวโมไป๋ยกผ้าเช็ดปากขณะถาม
ฟงอี้เฟยดื้มน้ำสะอาดเสร็จ ก็รายงานให้เขาฟัง
“นายท่าน เมื่อคืนหลังจากที่ท่านป้าของผมติดตามไป ก็พบสถานที่ลับที่เชื่อมต่อกับเส้นทางลับ 4 แห่ง พวกเราแยกกันไปตรวจสอบ ก็พบสถานที่ซ่อนของผู้ทรยศ และจับคนทรยศได้ 5 คน พวกเขาทั้ง 5 คน เป็นดูแลสถานที่ซ่อน หลังจากนั้นพวกเราก็สืบค้นหาผ่านคนทรยศทั้ง 5 ขยายการสืบสวนจนพบอีก 20 คน”
จิวโมไป๋พยักหน้า เขาใช้จิตสัมผัสตรวจสอบก่อนแล้วว่ามีสถานที่ซ่อนอยู่ 4 แห่งจริงๆ แต่มี 2 แห่ง ที่ถูกซ่อนไวอย่างดี อีก 2 แห่งเป็นสถานที่ซ่อนหลอกเอาไว้ใช้เป็นตัวล่อเบี่ยงเบนความสนใจ
แต่การที่ตระกูลฟง สามารถค้นพบสถานที่ซ่อนจริงได้ แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งในการสืบสวนของพวกเขา
ฟงอี้เฟยลังเลเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ
“นอกจากคนทรยศที่พยายามจะลอบสังหารนายท่านแล้ว พวกเรายังสืบสวนคนทรยศที่แฝงตัวอยู่ในตระกูลด้วย และพบว่ามีคนทรยศที่เป็นศิษย์ใน และศิษย์นอก คนทรยศมีคนที่นายท่านเอาชนะจากการท้าทายเป็นผู้ติดตาม”
“ไม่เป็นไร ดีแล้วที่กำจัดสายลับออกไป”จิวโมไป๋โบกมือเข้าใจที่ฟงอี้เฟยต้องการจะบอก
ฟงอี้เฟยถอนหายใจก่อนจะพูดต่อ
“นายท่าน ผมต้องขอให้คุณอยู่คฤหาสน์ ไปอีก 1 วัน เมื่อการตรวจสอบจบลง จะเริ่มทำพิธีรับผู้ติดตามอย่างเป็นทางการให้เร็วที่สุด”
“ไม่ต้องรีบก็ได้ ยิ่งค้นพบสายลับมากเท่าไหร่ยิ่งดี”จิวโมไป๋พยักหน้ารับ
จิวโมไป๋และฟงอี้เฟยพูดกันอีกสักพัก ก่อนที่ฟงอี้เฟยจะขอตัวไปช่วยตระกูลค้นหาสายลับผู้ทรยศ
จิวโมไป๋และเสี่ยวไป๋ เสี่ยวเหมย จึงอยู่ในคฤหาสน์อีก 1 วัน
จิวโมไป๋จึงใช้เวลาตรงนี้ในการพักผ่อน เขาใช้เวลาตึงเครียดมาตั้งแต่เกิดใหม่ โอกาสในการพักผ่อนจึงหายาก เขาจึงใช้โอกาสนี้ในการนอนและเล่นกับเจ้าขนฟูสีขาวทั้งสอง