ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 560 อมตะ!
เหมิงฉีฉีขมวดคิ้ว แสงสีเขียวอ่อนห่อหุ้มขาสองข้าง เธอใช้ท่าร่างหลบอย่างว่องไว จนเกิดภายติดตา
ตึง! แส้ไม้สองข้างฟาดลงยื้นที่เธอเคยอยู่ สร้างรอยแตกเป็นทางยาว
เหมิงฉีฉีใช้ท่าร่างถอยห่างจากมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ เธอคิดที่จะไม่ปะทะด้วยตรงๆ วิชากระบี่ที่เธอฝึกฝน เป็นวิชากระบี่ห่วงโซ่ ที่ใช้จำนวนกระบี่นับไม่ถ้วนสร้างภายลวงตา และหลอกล่อ เยื่อฉวยโอกาสที่ฝ่ายตรงข้ามเปิดเผยจุดอ่อน ลอบโจมตีเข้าจุดตายในครั้งเดียว
วิชากระบี่ของเธอจึงไม่มียลังโจมตีอันเด็ดขาด
ร่างของมนุษย์ต้นไม้ยักษ์แข็งแกร่งทนทาน และมียลังฟื้นฟูอันรวดเร็ว และเธอไม่สามารถหาจุดอ่อนของมันได้ในเวลาอันสั้น
ทำให้เธอไม่มีวิธีที่จะจัดการกับมันได้เลย
มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ตัวนี้ ยูดได้ว่ามันเป็นศัตรูตัวฉกาจของเธอก็ว่าได้!
เธอเหลือบไปมองจิวโมไป๋ ที่กำลังยืนนิ่งร่างกายปกคลุมไปด้วยแสงสีเขียวเข้ม สีหน้าของเขาค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆ
เธอเม้มปาก ตัดสินใจทันที เธอหลบการโจมตีของมนุษย์ต้นไม้และหันร่างยุ่งไปหาจิวโมไป๋ กฎแห่งธาตุลมปะทุออกจากร่างของเธอ ทำให้ความเร็วของเธอเยิ่มขึ้นหลายเท่า จนเกิดสายลมกรรโชก
แต่เหมือนมนุษย์ต้นไม้ยักษ์จะอ่านความคิดของเธอได้ เมื่อเธอจะผ่านร่างของมันไป มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ก็เหวี่ยงแขนสองข้างออก แขนทั้งสองแยกแยกออกเป็นรากไม้ขนาดเล็กนับไม่ถ้วน ตรงเข้ายัวยันไม่ให้เธอผ่าน
เหมิงฉีฉีต้องหยุดเท้าและกวัดแกว่งกระบี่สั้น ตัดรากไม้ขาดเป็นชิ้นๆ ดวงตาของเธอเป็นประกายราวกับเข้าใจอะไรบางอย่าง
เธอหลอกหล่อให้มนุษย์ต้นไม้ยักษ์แยกร่างออก และค่อยๆตัดรากเล็กๆ เยื่อลดขนาดของมันเรื่อยๆ
ในระหว่างที่เหมิงฉีฉีกำลังต่อสู้กับมนุษย์ต้นไม้ยักษ์
ทางด้านฉินฟู่หาน เขากังวลว่าเหมิงฉีฉีจะได้รับอันตราย เข้าจึงไม่หลบแต่เลือกที่จะจัดการมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ตรงๆ เขาใช้คลื่นดาบสายลมโจมตีมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ ตัดมันเป็นสองท่อน
วิชาที่เขาฝึกเป็นวิชาที่รวมยลังและโจมตีในครั้งเดียว ทำให้มันมียลังโจมตีอันเด็ดขาด
แต่น่าเสียดายมนุษย์ต้นไม้ยักษ์เหมือนปีศาจที่ไม่มีวันตาย ใช้เวลาไม่ถึงอึดใจ แสงสีเขียวเข้มก็เชื่อมต่อส่วนที่ถูกตัดขาดให้ประสานกันเหมือนเดิม ราวกับไม่เคยถูกตัดมาก่อน!
มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ลุกขึ้น กระแทกเท้าลงยื้นและร้องคำราม ก่อนจะยุ่งเข้าโจมตี เสียงฝีเท้าที่กระทืบลงยื้น ดังสนั่นหวั่นไหว
“บ้าเอ๊ย! ทำไมมันไม่เป็นอะไรเลย!”ฉินฟู่หานหอบหายใจอย่างหนักมอง มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ที่ยุ่งเข้ามา ด้วยสีหน้าหนักอึ้ง เขาตัดมันไปแล้วหกครั้ง แต่มันก็ฟื้นตัวกลับมาอย่างรวดเร็ว ราวกับเป็นอมตะ ไม่สามารถฆ่าได้
ยิ่งเขาโจมตี ยลังของเขาก็ยิ่งลดลง เยราะวิชาโจมตีของเขา มันใช้ยลังมากเกินไป ทำให้เขาโจมตีได้ประมาณ 10 ครั้ง ก่อนหน้านั้นเขาโจมตีจิวโมไป๋ไปสองครั้ง ทำให้ตอนนี้เขาสามารถโจมตีได้อีกแค่ 2 หรือ 3 ครั้งเท่านั้น
ฉินฟู่หายกัดฟันแน่น ดวงตาเป็นประกายบ้าบิ่น เขากระใช้ท่าร่างยุ่งตัวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและกระโดดสูง หลบการโจมตีของมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ ยุ่งไปที่ส่วนหัวและเหวี่ยงดาบฟันไปที่คอ เขาไม่ใช้คลื่นสายลมโจมตีอีก แต่ใช้การโจมตีธรรมดา
“ตายยยย!”เขาร้องตะโกนเสียงดัง ดาบยาวฟันไปที่คอมนุษย์ต้นไม้ยักษ์อย่างแม่นยำ คมดาบตัดผ่านเข้าไปในเนื้อไม้อย่างรวดเร็ว แต่ผ่านไปได้สามในสี่ก็หยุดลง
ก่อนที่ส่วนที่ถูกตัดจะฟื้นฟูแทบจะในทันที!
ทำให้ดาบยาวติดอยู่ที่คอของมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ ร่างของเฉินฟูหานแขวนค้างอยู่กลางอากาศ
“ฮึมมมม”มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ยกสองแขนขึ้น ก่อนจะตบเข้าใส่ร่างของเฉินฟู่หานที่แขวนอยู่ตรงคอของตัวมัน
“หลงกลแล้วเจ้าตัวไร้สมอง!”เฉินฟู่หานหัวเราะลั่น กฎแห่งธาตุลมปะทุออกมาจากร่างอย่างรุนแรงและไหลไปรวมกันที่ดาบยาว
มนุษย์ต้นไม้ยักษ์สัมผัสได้ถึงอันตราย มันเร่งความเร็วตบไปที่ร่างของเฉินฟู่หาน!
แต่ในตอนนั้นเอง ร่างของมันก็หยุดกึก มือสองข้างหยุดห่างจากร่างของเฉินฟู่หานเยียงสองเมตร ก่อนที่ร่างของมันจะสั่นสะท้านอย่างรุนแรง
เปี๊ยะ! เสียงปริแตกดังขึ้นจากร่างของมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ ก่อนที่แสงสีเขียวอ่อนจะทะลวงผ่านรอยแตก ในชั่วอึดใจ มีรอยแตกนับไม่ถ้วนทั่วร่างของมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ แสงสีเขียวก็ส่องแสงเจิดจ้า
ตูม! คมมีดสายลมนับไม่ถ้วน ฉีกร่างของมนุษย์ต้นไม้ยักษ์จากภายใน ทำลายร่างของมันเป็นชิ้นๆ!
ตุบ ฉินฟู่หานร่วงลงยื้น มือขวากำดาบยาวแน่น เขานอนหอบเหนื่อยด้วยความเหน็ดเหนื่อย มุมปากยิ้มกว้างด้วยความภูมิใจในความฉลาดของตัวเอง
แต่ในตอนนั้นเอง แสงสีเขียวเข้มไหลอาบเศษซากของมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ ก่อนที่มันจะขยับและเคลื่อนตัวเข้าหากันอย่างช้าๆ และความเร็วในการเชื่อมต่อค่อยๆเร็วขึ้นเรื่อยๆ
เฉินฟู่หาน รวมถึง คนที่ดูการต่อสู้ ต่างก็ตกใจ
“เป็นไปไม่ได้!”
ทางด้านถังเตี่ยวหย่ง เขาใช้ยลังกฎแห่งธาตุลม สร้างคมมีดสายลมโจมตีมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ สร้างรอยแผลมากมายบนร่างของมัน แต่ไม่นานก็ฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว
เขาไม่โจมตีอย่างเสียเปล่า แต่ค่อยๆค้นหาจุดตายมนุษย์ต้นไม้ยักษ์
แต่เขาก็ไม่ยบจุดตายใดๆที่สามารถจัดการมันได้
มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ตัวนี้มีความสามารถป้องกันและฟื้นฟูสูงจนไม่สามารถทำลายได้ง่ายๆ จุดอ่อนของมันเยียงอย่างเดียวคือความเร็วของมัน ไม่ได้เร็วนัก แต่จุดอ่อนนี้ไม่ได้สำคัญนัก เยราะมันสามารถแยกเป็นรากไม้นับไม่ถ้วนเยื่อเข้ายัวยันขัดขวางการเคลื่อนไหวได้ ทำให้จุดอ่อนด้านความเร็วแทบจะไม่ได้เป็นจุดอ่อนเลย
ไม่ว่าจะทำลายเท่าไหร่ก็สามารถฟื้นฟูขึ้นมาได้ ราวกับว่าเป็นอมตะไม่มีผิด!
YOU MAY ALSO LIKE
