ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 327

ดาบสายฟ้าทะลวงผ่านคลื่นสายลม มันไม่สามารถขวางดาบสายฟ้าได้เลน เทนงูหรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนที่จะฟาดคฑาขักขระปะทะกับดาบสายฟ้า

เปรี้ยง! คลื่นพลังอันน่ากลัวแตกกระจายออกโดยรอบ ปะจุไฟฟ้าทำลายพื้นดินจนเป็นหลุมเล็กๆนับไม่ถ้วน มือของเทนงูที่ถือคฑาขักขระถูกปะจุไฟฟ้าเผาไหม้จนมีคาบเขม่าสีดำ

“น่ารังเกียจ!”ร้องคำรามก้อง ก่อนที่กฎแห่งธาตุลมจะปกคลุมทั่วร่างและประคองร่างของมันให้ลอยขึ้น ทั้งๆที่ปีกขวาไม่สามารถใช้ได้

นาคามูระ อิโทซะถอยร่นไปด้านหลังพร้อมกับฟาดฟันดาบ ทำลายคลื่นพายุที่พัดมาอย่างต่อเนื่อง เมื่อคลื่นพายุลำลายร้างสงบลง อาคารบ้านเรือนโบราณถูกทำลายกลายเป็นกองเศษซากกระจัดกระจายผสมกัน พื้นที่โดยรอบกลายเป็นพื้นราบ เขาเงยหน้ามองเทนงูที่ลอยอยู่

เทนงูได้เปลี่ยนสถานที่ให้ตัวเองได้เปรียบ

นาคามูระ อิโทซะกวาดตามองไปรอบๆก็ไม่เห็นจิวโมไป๋ เขาเห็นแต่น้องสาวของเขากำลังต่อสู้กับปีสาจแมงมุมและกลุ่มเทนงูอีกด้าน ซึ่งไม่ได้รับผลกระทบจากการต่อสู้จากทางด้านนี้

“อีกคนหายไปไหน”เทนงูมองลงมาด้านล่างเห็นเพียงแค่นาคามูระ อิโทซะที่ยืนเผชิญหน้ากับมันอยู่ อีกคนหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

วูบ เสียงแหวกอากาศดังขึ้นจากด้านล่าง เทนงูชะงัก เผลอเกือบจะใช้ปีกขวาที่เสียหายบิน ในตอนนั้นเอง หอกสีแดงก็พุ่งทะยานด้วยความเร็วสูงกระแทกเข้าที่ปีกขวาที่บาดเจ็บ

เปรี้ยง! ร่างของเทนงูหมุนคว้าง เสียการควบคุม

ในเวลาเดียวกันหอกสีแดง อีกสองอันก็พุ่งขึ้นมาจากด้านล่างแทกไปที่ร่างของเทนงู โดยที่มันไม่สามารถป้องกันได้เลย

เปรี้ยง! เปรี้ยง! ร่างของเทนงูตกลงมากระแทกพื้นอย่างรุนแรง

ในตอนนั้นเอง นาคามูระ อิโทซะก็พุ่งเข้ามาด้วยท่าร่างอันรวดเร็ว รัศมีดาบวงกลมปกคลุมทั่วร่างของเทนงู ก่อนที่คมดายสายฟ้านับไม่ถ้วนจะฟาดฟันเข้าใส่

“อ๊าาาก!”ร่างของเทนงูถูกอาบไปด้วยสายฟ้า บาดแผลนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นทั่วร่าง

นาคามูระ อิโทซะเดินเข้ามาอีกก้าวก่อนจะฟันดาบสุญญากาศ คมดาบตัดข้อมือขวาที่ถือคฑาขักขระ

“อ๊าาาก”เทนงูกรีดร้องเสียงดัง มันไม่คิดว่านาคามูระ อิโทซะจะฟันมาที่แผลเดิมอีกครั้ง

ในตอนนั้นเอง จิวโมไป๋ก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าอย่างฉับพลัน มือของเขาคว้าที่คฑาขักขระ ก่อนที่เขาจะเร่งพลังมังกรและทืบไปที่อกขวา ตำแหน่งหัวใจของเทนงูอย่างรุนแรง

ตูม! พื้นด้านล่างแตกร้าว กลายเป็นหลุมลงไป มือที่จับคฑาขักขระก็เผลอปล่อยออกทำให้คฑาขักขระตกอยู่ในมือของจิวโมไป๋

จิวโมไป๋ส่ายคฑาขักขระไปมาด้วยความประหลาดใจ เพราะน้ำหนักของมันมากถึง 500 กิโลกรัม

สำหรับผู้ใช้กฎแห่งธาตุลมแล้ว การถือของที่มีน้ำหนักมาก ทำให้ความสามารถด้านความเร็วที่ได้เปรียบลดลงอย่างมาก

เมื่อคิดถึงตรงนี้ใบหน้าของจิวโมไป๋ก็เปลี่ยนไปทันที

“รีบไปเร็ว!”จิวโมไป๋ร้องบอกนาคามูระ อิโทซะ ก่อนที่เขาจะวิ่งไปยังทิศทางของศาลเจ้า

นาคามูระ อิโทซะได้ยินก็ไม่รอช้า เขาไม่ต่อสู้ต่อ เขาวิ่งตามหลังจิวโมไป๋ติดๆ ก่อนที่เขาจะแยกออกไปอีกด้าน ทางนั้นนาคามูระ คิยูมิกำลังยืนอยู่บนศพของกลุ่มเทนงู ตรงหน้าของเธอคือปีศาจแมงมุมที่ตกอยู่ในสภาพบาดเจ็บสาหัส ขาทั้งแปดของมันหักไปสามข้าง ดวงตาข้างขวาหายไปสองข้าง

นาคามูระ อิโทซะแตะที่ด้ามดาบ คมดาบของเขาก็ฟันไปที่ร่างของปีศาจแมงมุม

แต่ก่อนที่คมดาบจะไปถึงตัว ปีศาจแมงมุมก็โยกตัวหลบได้

“มาเร็ว”นาคามูระ อิโทซะร้องบอกน้องสาวของเขา เธอหันหลังวิ่งไปพร้อมกับพี่ชายของเธอไม่สนใจปีศาจแมงมุมที่บาดเจ็บอีก

ปีศาจแมงมุมตัวสั่นด้วยความโกรธกลิ่นอายน่าสะอิดสะเอียนแผ่กระจายออกมาจากร่างของเธอ

“อ๊าาาาก!!!”เทนงูลุกขึ้นมาจากหลุมร้องคำรามด้วยความโกรธแค้น พลังกดดันผสานกับความโกรธของมันระเบิดออกมาอย่างรุนแรง

จิวโมไป๋ได้ยินเสียงร้องคำรามด้วยความโกรธ เขาหลบเข้าซอยเล็กๆของบ้านโบราณที่ไม่ถูกทำลาย เขารอพี่น้องนาคามูระ รอไม่นานทั้งสองก็วิ่งมา

พวกเขาวิ่งไปตามอาคารหลบสายตาของเทนงู ที่สูญเสียปีกไปแล้ว ทำให้มันไม่สามารถบินขึ้นไปค้นหาพวกเขาได้

กลุ่มเทนงูก็ถูกนาคามูระ คิยูมิจัดการไปจนหมด

พวกเขารีบทิ้งระยะห่างอย่างรวดเร็ว

พวกเขาเข้าใกล้อาณาเขตศาลเจ้าขึ้นเรื่อยๆ

จิวโมไป๋ก็ขมวดคิ้ว เพราะเขาไม่เห็นใคร แต่จิตสัมผัสของเขาพบว่ามีบางอย่างผิดปกติที่ศาจเจ้า

เมื่อพวกเขาไปถึงหน้าทางขึ้นศาลเจ้า เสาโทริอิสีแดงขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นในสายตา

คิ้วของจิวโมไป๋ขมวดแน่น เขามั่นใจว่าตรงหน้าของเขามีบางอย่างผิดปกติอย่างแน่นอน

เขานึกถึงความสามารถของ วิญญาณซ่อนหา ที่สามารถปกปิดร่องรอยอย่างหมดจด เขาก็เงยหน้าขึ้นเห็นดวงจันทร์ที่กลมโตผิดปกติ เขาก็คิดอะไรบางอย่างได้

“ฟันไปที่ทางเข้าตรงหน้า”จิวโมไป๋หันไปบอกนาคามูระ อิโทซะพร้อมกับชี้ไปที่เสาโทริอิ

นาคามูระ อิโทซะเห็นดังนั้นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แม้เขาจะไม่ได้เป็นผู้เชื่อในศาสนา แต่เขาก็มีความเคารพในศาลเจ้าที่ผู้คนนับถืออยู่บ้าง เขานิ่งคิดไปเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจฟันดาบออกไปทันที

คมดาบคลื่นสุญญากาศฟันไปที่ทางเข้า

ในเวลาเดียวกันจิวโมไป๋ก็ลอบใช้พลังวิญญาณสร้างคลื่นพลังวิญญาณเสริมไปที่ดาบสุญญากาศ

เปรี้ยง! คมดาบฟันเข้าที่เสาโอริอิจนเกิดคลื่นพลังกวาดออกไปโดยรอบ ชั้นบรรยากาศพลันบิดเบี้ยวก่อนที่ภาพทางเข้าศาจเจ้าจะเปลี่ยนไป

พื้นเต็มไปด้วยร่องรอยการต่อสู้และสะเก็ดน้ำแข็งที่แตกกระจายบนพื้นและเสียงการต่อสู้ที่ดังอยู่ด้านบน

—-

เหลืออีก 2 ตอน

มีอะไรก็สามารถติชม แสดงความคิดเห็นได้เลยนะครับ

1 ความคิดเห็นเท่ากับ 1 กำลังใจ ขอบคุณที่ติดตามนะครับ ^ ^