บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ! - ตอนที่ 621 SAO เล่นเกมกันคนละเซิร์ฟเวอร์ล่ะ!
SGS บทที่ 621 – เล่นเกมกันคนละเซิร์ฟเวอร์ล่ะ!
จำนวนการเกิดของมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนมันมีขีดจำกัด หนึ่งวันจะมีเกิดใหม่มาแค่จำนวนนึงเท่านั้น
ถึงมอนในดันจะดุร้ายและแข็งแกร่งกว่ามอนนอกดัน แต่ก็นั่นแหละยิ่งอันตรายของที่ได้ก็จะมากขึ้นด้วย ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็น เงิน ไอเทม อุปกรณ์ แน่นอนว่าค่าประสบการณ์ที่มอนในดันให้สูงกว่าข้างนอกด้วย เพราะฉะนั่นดันเจี้ยนเลยมักจะได้ต้อนรับเหล่าผู้เล่นเข้ามาอยู่ทุกวัน
ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ตอนที่เดียร์เบลนำทีมปราบบอสเข้าดันมา พวกเขาได้เจอมอนน้อยมาก เรียกว่าทางสะดวกสบาย……
ภายใต้การนำของเดียร์ ผู้เล่น 40 คน บวกกับอีก 3 คนหลังก็ได้ตีฝ่าพื้นดันเจี้ยนเข้าไปเรื่อยๆ จนมาถึงหน้าประตูห้องบอส…..
วู่หยานพร้อมทั้งคนอื่นๆได้เงยหน้ามองประตูยักษ์ที่สูงเหนือหัวนี่…..
ห้องบอสชั้นที่ 1 ในที่สุด……
“ในที่สุดก็เจอแกจนได้……” มุมปากวู่หยานโค้งขึ้น ปากขมุบขมิบพูดพึมพำกับตัวเอง ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกตื่นเต้นหลังเบื่อมาได้สักพัก
ที่บอกว่าเบื่อก็เพราะสำหรับวู่หยานแล้ว ไม่ว่าจะมอนข้างในดันเจี้ยนหรือข้างนอกก็อ่อนแอไม่ต่างกัน พวกมันไม่สามารถมอบแรงกดดันให้เขาได้อีกแล้ว แค่ตวัดดาบทีสองทีก็พากันตัวแตกตายหมด
แต่ว่า….ใน ไอน์แครด ทุกชั้นจะมีบอสประจำชั้นอยู่ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดประชั้นนั้น และไม่เหมือนมอนในดันกับนอกดันด้วยที่พอตายก็จะสามารถเกิดใหม่ได้ บอสชั้นตายแล้วตายเลย
“…..หวังว่าแกจะทนมือทนเท้าฉันได้บ้างนะ….” วู่หยานยิ้มมุมปาก ถ้าให้ผู้เล่นคนอื่นมาได้ยินคำพูดแสนอวดดีของเขาละก็….เหอะๆ……
เดียร์เบลทำหน้าจริงจังยกมือขึ้นวางลงบนผิวประตูแล้วออกแรงดันเต็มทีราวกับจะไม่มีวันพรุ่งนี้อีกแล้ว พอประตูแง้มออกยังไม่ทันได้เห็นอะไรก็โดนลมเย็นเชียบพัดเข้ามาตีใบหน้า ทำเหล่าผู้เล่นเริ่มใจสั่น พวกเขาจับอาวุธในมือแน่นมากราวกับกลัวว่าจะเผลอทำหลุดมือ
ในฐานะผู้นำ เดียร์เบล เป็นคนก้าวเข้าไปในห้องบอสเป็นคนแรก คนอื่นก็ตามติดไม่ห่าง วู่หยานเราเป็นคนสุดท้ายที่ได้เข้ามา ถึงห้องจะมืดแต่เขาก็สามารถเห็นร่างใหญ่โตกำลังนั่งบนบันลังค์ตรงปลายสุดของห้องได้ เมื่อผู้เล่นเข้ามาในห้องหมดครบทุกคน ในความมืดนัยน์ตาสีแดงก็เปิดขึ้น!
แสงสว่างได้เข้ามาแทนที่ความมืดโดยไล่จากจุดที่บอสนั่งอยู่ ในที่สุดพวกเขาก็ได้เห็นหน้าตาของมันชัดเจน!
รูปร่างมันเหมือนมีสายเลือดผสมระหว่าง กระต่าย หนู และ หมู สรุปที่อยากจะบอกคือมันหน้าตาอัปรีย์ทุเรศได้ใจมากเอาไปเต็มร้อยเลย บอสพันธ์ผสมได้กระโดดจากบันลังค์ลงมาเหยียบ‘ปั้ง’ บนพื้น แล้วยื่นหน้าขึ้นฟ้าจากนั้นอ้าปากคำรามเสียงดังลั่นน้ำลายปลิวว่อน!
“โฮกกกกก!!!!!” ในมือบอสถือขวานยักษ์กับโล่ พร้อมกับที่มันคำราม ลูกน้องอีก3ตัวก็ได้โผล่ออกมา!
มองดูบอสกับลูกสมุนทั้งสาม เดียร์เบลก็ชูดาบขึ้นออกคำสั่ง!
“โจมตีได้!”
“โอ้ววว!!!”
ผู้เล่นทำตามหน้าที่ที่คุยกันก่อนเข้ามา ใครมีหน้าที่ตีบอสก็วิ่งเข้าหาบอส ไม่กี่วินาทีต่อมา แสงสีของสกิลต่างๆก็ฉายไปทั่วห้อง!
“พวกเราเองก็ไปเถอะ!” คิริโตะกำดาบแน่นแล้วพูดกับอาสึนะ ก่อนจะวิ่งเข้าหาลูกสมุน เซนติเนล เทียบกันแล้วคิริโตะดูจะเลเวลกว่าเซนติเนลมาก
อาสึนะยกมือจับดาบเรเปียร์ ด้วยจิตใต้สำนึกเธอได้หันไปมองยังวู่หยานที่ยืนนิ่งอยู่แว่บนึง ก่อนจะวิ่งตามหลังคิริโตะไป…….
บอสถูกผู้เล่นส่วนใหญ่ตรึงล้อมหน้าล้อมหลังไว้อยู่ ถึงแม้ขวานยักษ์จะกวาดโดนผู้เล่นทุกครั้งแต่ก็ไม่รุนแรงถึงตาย เพราะเมื่อมีใครโดนตีล้มก็จะมีอีกคนเข้ามาช่วยยืนบังป้องกันให้ และเมื่อบอสหันไปสนใจจุดไหนคนที่เหลือก็จะเห่สาดสกิลใส่!
เซนติเนล ลูกสมุนที่บอสเรียกมาก็ไม่ได้กระจอกเลย อย่างน้อยมันก็เก่งกว่ามอนที่แข็งแกร่งที่สุดในดันเจี้ยนชั้น1 แต่ภายใต้การผสานงานกันของผู้เล่น พวกมันทั้งสามสุดท้ายก็ตัวแตกตายไป
ขณะที่พวกผู้เล่นคิดว่านี่จบแล้วแต่บอสกลับอัญเชิญสมุนล็อตใหม่มาเพิ่มอีก และหนึ่งในสามตัวได้วิ่งไปหาวู่หยาน!
คิริโตะกับอาสึนะที่เห็นก็ตื่นตระหนกทันที เพราะวู่หยานยังนิ่งเฉยยืนกอดอก สายตาเอาแต่มองตัวบอสไม่สนใจรอบตัวเลยราวกับไม่รู้ว่าอันตรายกำลังจะถึงตัวอยู่แล้ว!
“ระวัง!” อนิจจัง พี่หยานทำเป็นไม่ได้ยินเสียงตะโกนหวังดี วินาทีต่อมาเซนติเนลก็มาถึง!
เห็นภาพนี้สีหน้าของอาสึนะกับคิริโตะก็ซีดขาวทันที ขณะที่ทั้งสองกำลังคิดว่าวู่หยานต้องโดนตีหัวเลือดลดเยอะแน่ๆ แต่ตอนนั้นเองก็มีเงาสีดำวูบผ่านตัวเซนติเนลไป!
ไม่รู้ตั้งแต่ตอนไหน ตั้งแต่หัวลงมาถึงล่างของมันก็ปรากฏเส้นสีแดงเป็นเครื่องหมายถูกโจมตีขึ้น พริบตาต่อมามันก็แตกกระจายกลายเป็นเศษคริสตัลหายไป…….
ส่วนวู่หยานไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่บนมือเขาก็ได้ถือดาบ ‘Sky Gazer’ ไว้แล้ว……..
เห็นฉากน่าเหลือชื่อนี่ คิริโตะ อาสึนะ และ เดียร์เบล ก็ตัวสั่นกึกขนลุกซู่พร้อมกันทันที!
“เมื่อกี้นี้…..” เดียร์เบลมองวู่หยานด้วยสีหน้าโง่งม “มัน…คืออะไรกัน…..”
“เร็วมาก….” บนใบหน้างดงามของอาสึนะมีแต่คำว่า ‘ช็อค’เขียนไว้ “..ดาบเขา…เร็วกว่าเรเปียร์ของฉันอีก….”
คิริโตะทำหน้าเข้มจริงจังมองร่างวู่หยานเขม็ง “หมอนั่นฆ่าเซนติเนลได้ด้วยดาบเดียว……”
ยกดาบขึ้นเล็กน้อย วู่หยานเหลือบมอง คิริโตะ อาสึนะ และ เดียร์เบล ก่อนที่จะ….ยกเท้ากระทืบพื้น!
“ตู้ม!”
วู่หยานทิ้งภาพติดตาไว้ด้านหลังประหนึ่งสายฟ้าฟาด พริบตาเดียวเขาก็ยืนอยู่ตรงหน้าบอสแล้ว…….
พวกผู้เล่นที่เดิมยืนล้อมบอสอยู่ก็รู้สึกเหมือนมีสายลมผ่านตัวเองไป ขณะที่พวกเขากำลังอึ้งกันอยู่กับแขกไม่ได้รับเชิญ ดาบ ‘Sky Gazer’ ของวู่หยานก็เรืองแสงบ่งบอกว่าเขาเปิดใช้สกิลแล้ว!
“Collapse Strike”
“ตู้ม!”
เสียงกระแทกดังขึ้น จากนั้นร่างใหญ่โตของบอสก็ถูกตีเสยขึ้นไปข้างบนเป็นวิถีโค้งเหมือนลูกเบสบอลเวลาโดนตีโฮมรัน!
เมื่อเสียงร่างบอสตกกระแทกพื้นดังขึ้น ผู้เล่นทุกคนถึงตอบสนองได้สติกลับมา……
“…โกหก..น่า” ลูกตาคิริโตะหดลง “นั่นบอสชั้นเลยนะ….แต่กลับถูกตีลอยขึ้นฟ้าอย่างกับ…ไร้น้ำหนัก….!”
“พลังโจมตี…สูงมาก…..” เดียร์เบล กลืนน้ำลายเอือก
“เขา..แค่คนเดียว…จริงๆ…..” อาสึนะพูดพึมพำอย่างใจลอย…..
“โฮกกกก!”บอสเหมือนจะโกรธ มันกระโดดลุกขึ้นยืน ปากอ้าออกเผยให้ฟันแหลมคม ขณะที่มันกำลังคำรามอยู่ ทันใดนั้นเองภาพที่มันเห็นก็ถูกแทนที่ด้วยหมัด เสี้ยววินาทีต่อมาหมัดนั้นก็อัดเข้ากับหน้ามันอย่างจัง!
บอสชั้นราวกับหมาโดนสาดน้ำร้อนใส่ มันหยุดร้องโฮกฮากทันที ภายใต้พลังที่แฝงมากับหมัด ตัวมันก้าวถอยหลังเหยียบพื้นดัง ‘ตึ้งๆ’ ไปหลายก้าว ตอนนี้เองผู้เล่นเองก็สังเกตเห็นว่าแค่หมัดเปล่าๆของวู่หยานก็ทำให้HPของบอสลดไปเยอะกว่าตอนพวกตัวเองใช้สกิลใส่อีก……
หมัดธรรมดามันแรงได้ถึงขนาดนี้เลย!?…..นี่พวกเรา…พวกเราเล่นเกมกันคนละเซิร์ฟเวอร์กับหมอนั่นรึเปล่าวะ?…..
เป็นครั้งแรกที่เหล่าผู้เล่นเริ่มสงสัยในตัวเอง…..
———
เรื่องวู่หยาน แอดแปลจบหมดทุกตอนแล้ว อวสานแล้ว ติดตามอ่านต่อได้ที่เพจ นิยาย By Hunter
YOU MAY ALSO LIKE
