บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ! - ตอนที่ 186 การเผชิญหน้าของเจ้าหญิงและราชินีล่ะ!

บางทีอาจเป็นเพราะเห็นวู่หยานตอบโชคุโฮไปตรงๆว่าพวกเธอเป็นคนสำคัญ ทำให้ใบหน้าน้อยๆที่เต็มไปด้วยความโกรธของมิโคโตะคลายลงไปเล็กน้อย

 

“ยังไงก็ตาม ตอนนี้นายๆรีบแยกตัวออกจากยัยนี่ได้แล้ว เธอไม่ได้ง่ายอย่างที่นายคิดนะ นายจะโดนเธอขายทิ้งเมื่อไหร่ก็ไม่รู้!”

 

วู่หยานเข้าใจที่มิโคโตะต้องการจะบอก เธอพูดถูกแล้ว ด้วยพลังของโชคุโฮ ถ้าเธอต้องการขายใครสักคน คนๆนั้นคงยังมานั่งนับเงินให้เธออยู่เลยละมั้ง…….

 

มิโคโตะกำลังเตือนวู่หยานอยู่ ด้วยประสบการณ์ในอดีตที่เธอมักตกลงไปในกลอุบายของโชคุโฮหลายครั้ง ดังนั้นเธอจึงไม่ชอบโชคุโฮมากๆ

 

แต่ด้วยนิสัยของมิโคโตะที่ไม่ใช่คนที่จะด่าคนอื่นออกมาตรงๆ เธอจึงเปลี่ยนไปเป็น ‘เธอไม่ง่ายอย่างที่คิด’ แทน เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังกังวลว่าวู่หยานจะโดนควบคุม

 

แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่วู่หยานจะโดนควบคุม ไม่งั้นเขาคงไม่บ้าตอบรับคำเชิญแล้ววิ่งไปหาเธอถึงที่หรอก เหตุผลสำคัญเลยคือเขามีพลังแบบเดียวกับมิโคโตะ สามารถต้านทานพลังโชคุโฮได้ ดังนั้นเขาถึงกล้าไป……

 

“ในฐานะที่เป็นถึง เอซของโทคิวะได คำพูดของคุณมิซากะออกจะเสียมารยาทไปหน่อยนะคะ……” แน่นอนว่าโชคุโฮเข้าใจความหมายแฝงของคำพูดมิโคโตะ ซึ่งมันจี้จุดเธอ เพราะยังไงซะแผนตอนแรกของเธอก็คือเชิญวู่หยานมาเพื่อใช้เขาจัดการมิโคโตะนี่นา…………

 

ได้ยินแบบนี้ มิโคโตะก็ตอบกลับไปโดยไม่มีความเกรงใจสักนิด “มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำแบบนี้ แล้วต่อให้พูดเกินไปแล้วมันยังไง? ไม่สนใจว่าเธอจะคิดยังไง แต่ถ้าเธอกล้ามาทำร้ายคนของฉันล่ะก็ ฉันจะไม่ให้อภัยเธอเด็ดขาด!”

 

โชคุโฮหรี่ตาลง ก่อนจะตอบกลับไปอย่างไม่สนคำขู่ของมิโคโตะ “โอ้ แต่ฉันขอพูดอะไรบางอย่างหน่อยนะคุณมิโคโตะ ไม่คิดว่ามันเกินไปหน่อยเหรอ? ที่มารบกวนเวลาเดทของคนอื่นแบบนี้น่ะ?”

 

มิโคโตะยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความเยาะเย้ย นี่ทำให้วู่หยานงุนงง เพราะปกติมิโคโตะจะไม่ทำอะไรแบบนี้ บางทีเธออาจะแสดงด้านนี้เฉพาะกับคนที่เธอไม่ชอบ อย่างเช่นกับ โชคุโฮ มิซากิ

 

“รบกวนการเดทของเธอสินะ? นี่หรือว่าเธอไม่ได้ยินที่หยานพูดเมื่อกี้น่ะ? เป็นเพราะฉันไม่สามารถมาดะ….เดทกับเขาได้ ดังนั้นถึงไปเดทกับเธอไง เธอมันก็แค่ตัวแทน!”

 

“แหม ในเมื่อคุณมิซากะพูดเองว่าไม่สามารถไปเดทได้ งั้นฉันคงต้องขอรบกวนให้คุณออกไปได้แล้วนะคะ มันรบกวนการเดทของพวกเรานะ ฉันกับเขายังต้องไปว่ายน้ำเล่นกันต่อ…….”

 

“เธอ!” มิโคโตะกันฟันแน่น แล้วตะโกนใส่เสียงดัง “ตอนนี้ได้แล้วย่ะ! ฉันจะเดทกับเขาที่นี่! คนที่ควรจะออกไปก็คือเธอ!”

 

“โอ้? งั้นเหรอคะ แต่ฉันคิดว่าคุณควรถามความเห็นเขาก่อนนะ……” โชคุโฮแนบหน้าตัวเองลงไปที่ไหล่วู่หยาน แล้วจงใจเบียดหน้าอกใส่เขา จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงยั่วยวนสุดๆว่า

 

“เน่ หยานจัง พูดไปสิว่านายอยากให้ คิจัง คนนี้เป็นเพื่อนเดทกับนายต่อน่ะ ดีรึเปล่าเอ่ย?~ ~ ~”

 

วู่หยานขนลุกซู่ ถึงแม้ว่าโชคุโฮจะพูดกับด้วยระยะที่ใกล้กันมาก และยังมีกลิ่นหอมจากตัวเธอที่เข้ามาโจมตีจมูกเข้า ยิ่งไม่ต้องพูดถึงร่ายกายนุ่มนิ่มที่กำลังเสียดสีตัวเขาไม่หยุด นี่ทำให้วู่หยานรู้สึกซู่ซ่า แต่ไอ้ชื่อ หยานจัง กับ คิจัง นี่มันออกจะ……….

 

“อย่าทำตัววุ่นวายสิ!” วู่หยานทำได้แค่จ้องตาใส่เธอ ถึงแม้ว่าโชคุโฮจะน่าหลงใหลมากจริงๆก็เถอะ แต่มิโคโตะที่เป็นแฟนจริงๆของเขาอยู่ที่นี่ด้วย เกิดเขาไปทำให้เธอไม่พอใจเข้า จุดจบเขาคงไม่สวยแน่…….

 

แต่น่าเสียดาย ที่ตอนนี้โชคุโฮต้องสู้กับมิโคโตะ ไม่เพียงแต่เธอไม่ฟังคำพูดเขา เธอยังเริ่มโอบคอเขาให้เขามาใกล้ด้วยแขน แล้วกดหน้าอกอันอุดมสมบูรณ์เข้าใส่หน้าอกเขา!

 

“ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ หยานจัง~ ~ ~”ร่างกายอันเร่าร้อนของเธอได้ขยับไปมาบนตัววู่หยาน จากนั้นโชคุโฮก็ค่อยๆยื่นหน้าคัวเองเข้าใกล้วู่หยาน ใกล้มากราวกับว่าวินาทีต่อมาเธอจะจูบเขายังไงยังงั้น เธอมีเสน่ห์มากจริงๆ!

 

โชคุโฮยั่วจนวู่หยานแทบระเบิด แต่นี่ทำให้มิโคโตะรู้สึกไม่ดีโดยเฉพาะเมื่อเห็นโชคุโฮเอสหน้าอกไร้ประโยชน์ไปถูขึ้นลงกับอกของเขา เนื่องจากทั้งสองยังอยู่ในสระว่ายน้ำผลคือเกิดละลอกคลื่นแผ่กระจายออกมาจากจุดที่พวกเขาอยู่ มิโคโตะตะโกนถามด้วยความโมโห

 

“หยาน! พูดมา!นายจะเดทกับผู้หญิงคนนี้!หรือกับฉัน!”

 

“ไม่นะ…..คุณพี่เดทอะไรกัน….คุโรโกะน่ะ….อ่อก…..”

 

สาวน้อยที่นอนสลบอยู่ที่ก็ได้ถูกคำพูดของมิโคโตะปลุกขึ้นมา เธอยกมือที่สั่นเทาขึ้นในใจคิดคัดค้าน แต่ผลคือ….เท้าของมิโคโตะหวดเข้าให้ จนกลับไปเงียบอีกครั้งง….

 

“เอาล่ะ! นายจะเดทกับใคร! เลือกมาเร็วเข้า! หยาน/หยานจัง!”

 

มองดูสองสายตาที่จ้องเขม็งมาที่ตัว มุมปากวู่หยานบิดเบี้ยว ในใจกรีดร้องด้วยน้ำตานองหน้าว่า ‘ทำไม! ทำไมตูต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยย!!’

 

ภายใต้สายตามรณะของสองสาว วู่หยานรู้สึกว่าตัวเองเป็นเหน็บชา ก่อนจะตอบกลับไปสีหน้าปลงๆ

 

“ถ้าต้องเดท….แน่นอนว่าฉันต้องเลือกมิโคโตะ….”

 

เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา สองสาวต่างมีการตอบสนองที่แตกต่างกันไป โชคุโฮกัดฟันแน่น ด้วยสีหน้าที่ไม่เต็มใจ และผิดหวังเล็กน้อย เพราะยังไงซะวู่หยานก็เป็นคนที่ทิ้งเงาไว้ในหัวใจเธอ…..

 

กลับกันมิโคโตะยิ้มหัวเราะอย่างมีความสุข ไม่เพียงแค่เพราะชนะโชคุโฮอย่างเดียว แต่ยังเป็นเพราะเธอไม่ได้ดูคนผิด ถึงแม้วู่หยานจะเป็นคนหลายใจ เจ้าชู้ แต่เขาก็ไม่ใช่คนประเภทที่จะทิ้งผู้หญิงเมื่อได้ฟันเธอแล้ว……

 

โชคุโฮถอนมือที่คล้องคอวู่หยานออก แล้วพูดด้วยความไม่พอใจ “ไม่คิดเลยจริงๆว่าสายตานายจะแย่ขนาดนี้ ดันเลือกผู้หญิงจอแบนที่ทำได้แค่ปล่อยไฟฟ้า แทนที่จะเป็นฉันคนนี้……”

 

เมื่อได้มิโคโตะได้ยินรอยยิ้มบนหน้าเธอก็แข้งค้างไปทันที ช่วยไม่ได้การโจมตีนี้ของโชคุโฮมันแหลมคมมาก มันจี้จุดทะลุเข้าไปในหัวใจของมิโคโตะโดยตรงเลย

 

แต่วู่หยานแบมือ แล้วพูดว่า “แหม ถึงยังไงมิโคโตะก็เป็นผู้หญิงของฉันนี่นะ แน่นอนว่าฉันต้องเลือกเธออยู่แล้ว!”

 

ได้ยินคำพูดเขา ใบหน้าที่แข็งทื่อของมิโคโตะก็เริ่มสั่นก่อนริ้มรอยสีแดงะแผ่กระจายไปทั่วใบหน้าเธออย่างรวดเร็ว จนแทบจะมีควันลอยออกมา

 

“โอ้??” โชคุโฮตกใจเล็กน้อย จากนั้นไม่นานก็กลับมาสงบได้ มีเพียงความรู้สึกใจหายเบาๆที่เกิดขึ้น แต่ก็เกิดเพียงแค่แป๊ปเดียว….

 

วู่หยานพยักหน้าอย่างมั่นใจ ก่อนจะอมยิ้มอย่างลึกลับ “แถมเดทกับมิโคโตะยังได้ทำกิจกรรมที่น่าสนใจสุดๆด้วย….”

 

“หยาน!!!”

 

เขาหัวเราะคิกคัก เธอจะไม่เข้าใจได้ยังไงว่าวู่หยานหมายถึงอะไร? ในเมื่อเธอผ่านมันมากับตัว……

 

นึกถึงสิ่งที่พวกเขาทำกันในโรงภาพยนต์มืดๆในการเดทครั้งก่อน หน้ามิโคโตะก็แดงก่ำ เธออ้าปากแล้วปิดลงทำแบบนี้หลายครั้งแต่ก็ยังไม่มีคำพูดหลุดออกมา แต่โชคุโฮที่ไม่ได้เป็นคนใสซื่อบริสุทธ์จะไม่รู้ได้ยังไงว่าวู่หยานสื่อถึงอะไร บวกกับท่าทางของมิโคโตะนี่อีก เพราะเข้าใจเธอจึงช็อค

 

“นาย….อย่าบอกนะว่า ‘ทำ’ นั่นกันไปแล้วน่ะ….” ความหมายของเธอนั้นเห็นได้ชัดมาก เธอกำลังถามว่าพวกเขาได้มีเซ็กกันไปแล้ว!

 

“ไม่!…ไม่ใช่นะ!” มิโคโตถอยหลัง หัวเธอร้อนจนมีควันลอยออกมาแล้ว จากนั้นหันไปมองค้อนวู่หยานด้วยความขมขื่น ในใจก่นด่าเขา

 

ไอ้บ้านี่ ดันพูดเรื่องนั้นออกมา ไม่มีความอายเลยหรือยังไงกันนะ……

 

โชคุโฮมองด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อไปที่มิโคโตะ ก่อนจะหันไปมองวู่หยาน จากนั้นความรู้อิจฉาอันหนาแน่นก็ก่อตัวขึ้นในใจโชคุโฮ มิซากิ

 

เธอยังคงจำได้ ฉากที่วู่หยานยืนต่อหน้าเธอแล้วพูดอย่างแข็งกร้าวเพื่อมิโคโตะ บอกว่าจะไม่เข้าร่วมเกมของเธอ และบอกว่าเวทีของเธอไม่ใช่ที่นี่……..

 

เธอยังคงจำได้ ในอดีตที่เธอต้องถูกผู้คนเกลียดชัง และเลือกตาเธอว่าตาสัตว์ประหลาด แต่เขากลับบอกว่า ‘เป็นดวงตาที่สวยขริงๆ…..’

 

เธอยังคงจำได้ ว่าเขาช่วยเปลี่ยนทัศนคติที่เธอมีต่อผู้คนรอบข้างยังไง……….

 

เธอยังคงจำได้ ตอนที่เดินจับมือกับวู่หยาน กินไอศกรีมด้วยกัน หัวเราะด้วยกัน เล่นด้วยกัน……

 

วันนี้เป็นวันที่เธอ โชคุโฮ มิซากิ ได้พบเจอกับประสบการณ์ที่แตกต่างจากเดิมอย่างมาก

 

แต่ผู้ที่ทำเรื่องทั้งหมดนี่ดันอยู่ฝั่งเดียวกับคู่แข่งของเธอ มิซากะ มิโคโตะ…………

 

ประจำเลยนะ….ทำไมสิ่งดีๆมักไม่เคยเป็นของเธอเลย…….

 

โชคุโฮคิดแบบนี้ ขณะที่มองมิโคโตะซึ่งกำลังหน้าแดง เธอขบฟันแล้วพูดพึมพำเสียงเบาด้วยไม่เชื่อว่า

 

“ฮึม รสนิยมต่ำ(เบา)จังนะ ร่างกายแบบนั้นยังชอบไปได้ นี่หรือว่าฉันเทียบกับเธอไม่ได้หรือไงกัน?”