[นิยายแปล(WN)] 狂乱令嬢ニア・リストン คุณหนูโลลิคลั่งเนีย・ลิสตัน - ตอนที่ 298 ปฏิบัติการแทรกซึมหมู่เกาะหมีอากาศ หมีที่แท้จริง １０

298 ปฏิบัติการแทรกซึมหมู่เกาะโจรสลัดอากาศ รูปร่างที่แท้จริง １０

 

「――เคลียร์เคาน์เตอร์！」

 

กัปตัน・ริโนะเตะประตูบานสวิงให้เปิดออกแล้วก้าวเข้าไป ก่อนตะโกนเสียงดัง

 

หลังจากลงจากเรือแล้ว ลูกเรือของกลุ่มโจรสลัดอากาศลิลลี่หุบเขาพิษหิมะ(สโนว์・ลิลลี่)ก่อนอื่นก็มาที่บาร์ขนาดใหญ่ที่เรียกว่า「โรงเตี๊ยมปืนใหญ่แห่งการตื่นรู้」

 

ตามข้อมูลที่ได้ยินมาจากอดีตโจรสลัดอากาศริกเนอร์ บาร์แห่งนี้เป็นบาร์ที่มีชื่อเสียง เป็นที่ที่กลุ่มโจรสลัดอากาศหน้าใหม่จะมาปรากฏตัว และทักทายกัน

พูดง่าย ๆ ก็คือ มันคือสิ่งที่ให้ความรู้สึกเหมือนทางเข้าสู่ด้านใน「เกาะเกตเวย์」อีกทีหนึ่ง

 

ด้วยเหตุนี้ สถานที่แห่งนี้จึงเป็นที่พบปะสังสรรค์สำหรับโจรสลัดอากาศที่จะใช้คอยจับตาดูการมาของผู้มาใหม่

 

――เหล่าโจรสลัดอากาศจ้องมองกันและกันต่างปิดปากเมื่อมีโจรสลัดอากาศที่ไม่รู้จักปรากฎตัวขึ้น ทำให้ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ

                                    

มีเพียงเสียงจากนักดนตรีที่เล่นดนตรีอยู่บนเวทีเล็ก ๆ เท่านั้นที่ยังก้องกังวานไปทั่วร้านอย่างไร้กังวล ไม่ว่าจะโดยไม่ได้ตั้งใจหรือจากการอ่านบรรยากาศของสถานที่ไม่ออก 

 

ในขณะที่พื้นกระดานส่งเสียง ริโนะ และเหล่าลูกเรือก็มุ่งหน้าตรงไปยังที่นั่งเคาน์เตอร์――

 

「ไสหัวไป」

 

เธออกคำสั่งในระยะใกล้กับเหล่าชายที่นั่งอยู่บนเกาอี้และมองมาโดยไม่ขยับตัว

 

「ห๊า？　มีเก้าอี้ว่างอีก――โอ๊ย！？」

 

เมื่อตัดสินใจเธอก็ไม่มีความตั้งใจที่จะถอยกลับ เธอรีบคว้าคอเสื้อแล้วลากเขาทิ้งลงไป อันเซลกับแกนดอล์ฟใช้กำลังบังคับหาที่นั่งว่างทันทีเพื่อลงมือตามริโนะ

 

「เหล้าและอาหาร อะไรก็ได้」

 

「……ได้เลย」

 

ชายที่อยู่อีกด้านหนึ่งของเคาน์เตอร์ เป็นชายสูงอายุร่างใหญ่ที่มีรอยแผลเป็นบนใบหน้า และดูเหมือนเคยเป็นคนคอแข็งมาก่อน ตอบด้วยน้ำเสียงต่ำแหบแห้ง

 

――เธอจะได้รับการยอมรับจากผู้ชายคนนี้หรือเปล่า

 

หากให้เจาะจงมากขึ้น ดูเหมือนว่าการตอบรับจากผู้คนโดยรอบจะเปลี่ยนไปอย่างมาก ขึ้นอยู่กับว่าเขายอมรับคำสั่งซื้อของคุณหรือไม่ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมกลุ่มโจรสลัดอากาศหน้าใหม่จึงมาที่บาร์แห่งนี้เป็นอันดับแรก

 

มือใหม่ที่ไม่มีอาวุธจะไม่ได้รับการยอมรับ และโจรสลัดอากาศโดยรอบก็จะตัดสินแบบเดียวกัน

สรุปคือเรตติ้ง

 

――ดูเหมือนว่าพวกริโนะจะได้รับการยอมรับแล้ว

 

ม๊า ไม่ว่าพวกเขาจะรู้สึกอย่างไร มันก็ไม่มีทางที่จะเปลี่ยนผลลัพธ์ของการทำลายหมู่เกาะโจรสลัดอากาศได้ 

 

 

 

ขณะที่เหล่าโจรสลัดอากาศหน้าใหม่กำลังนั่งเรียงกันที่ที่นั่งเคาน์เตอร์ เสียงก็กลับเข้ามาในร้าน

 

คนที่กำลังตีราคาพวกริโนะ

คนที่กำลังปรึกษากับใครสักคน

คนที่กำลังแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับหญิงสาวผมสีเงินที่นั่งอยู่บนพื้นคนเดียว โดยสงสัยว่าเธอเป็นนักบุญจริงหรือไม่

 

――คนที่เกือบจะมั่นใจว่าพวกเธอเป็นลิลลี่หุบเขาพิษหิมะ(สโนว์・ลิลลี่)

 

ตอนนี้เป็นหัวข้อที่ถูกพูดถึงมากที่สุดในหมู่เกาะโจรสลัดโจรสลัดอากาศคือเรื่องของ กลุ่มโจรสลัดอากาศลิลลี่หุบเขาพิษหิมะ(สโนว์・ลิลลี่)。

คนเหล่านี้คือคนที่เอาชนะแฟรกไจล์ ราชาแห่งการหลบหนีเมื่อไม่กี่วันก่อน และยึดบัลลังก์ของหนึ่งในสี่ราชาแห่งท้องฟ้า

 

มีพยานหลายคนเกี่ยวกับแฟรกไจล์ และมีข่าวลือว่านักบุญถูกลักพาตัว

นี่เป็นความสำเร็จอันน่าทึ่งสำหรับกลุ่มโจรสลัดอากาศเพิ่งก่อตั้งขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ซึ่งทำให้บางคนสงสัยว่ามันมีตัวตนอยู่จริงหรือไม่――

 

สงสัยว่าน่าจะไม่ใช่ข่าวลือ

ผู้หญิงผมสีเงินที่ถูกปฏิบัติราวกับทาสอย่างโจ่งแจ้งน่าจะเป็นนักบุญแน่ ๆ

 

「――โฮร่า อาหารไง จงขอบคุณแล้วกินมันซะ」

 

และโจรสลัดอากาศสาวก็กำลังดึงโซ่ของนักบุญเข้ามาแล้วกำลังมอบบางสิ่งให้กับนักบุญด้วยส้อม

 

「――ขอบพระคุณมากค่ะ เฟรซ่าซามะ……โห๊ นี่คือนี่คือ……กลิ่นซิตรัสสดชื่นกระทบจมูกและรสที่ค้างอยู่ในคอ ผัดซีฟู้ดรสอร่อยที่ใช้ประโยชน์จากความสดของกุ้งอย่างเต็มที่」

 

「――เข้าใจดีเลยสิเน๊ ……ม๊า นั่นไม่ใช่กุ้ง แต่เป็นปลาหมึกต่างหากเน๊ะ」

 

「――อุฟุๆๆๆ ผิดไปซะแล้วค่ะ」

 

「――โม๊ว น่ารักจังน๊าぁ」

 

นั่นถือเป็นทาสจริง ๆ เหรอ

ท่าทางที่โจรสลัดอากาศสาวกำลังลูบหัวผมสีเงิน ดูราวกับเจ้าของที่แสดงความรักต่อสัตว์เลี้ยง ในแง่หนึ่ง นั่นอาจเรียกได้ว่าเป็นทาสก็ได้ แม้จะดูภายนอก แต่พวกเขาก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

 

และ――ขณะที่ร้านเต็มไปด้วยความระมัดระวังและตึงเครียด ก็มีหน้าใหม่มาถึง

 

「พวกแกกกกก ลิลลี่หุบเขาพิษหิมะ(สโนว์・ลิลลี่)สินะ！？」

 

ผู้ที่รีบเข้าไปในบาร์นั้นเป็นรุกกี้ที่พึ่งเริ่มสร้างชื่อได้ 

 

รวมแล้วกว่าสามสิบคน

ทุกคนอยู่ในอารมณ์อาฆาต

 

ลูกค้าที่คาดการณ์ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น และไม่มีเจตนาจะต่อสู้ต่างพากันลุกจากที่นั่งและออกจากร้านไปอย่างเงียบ ๆ ตามที่คาดไว้เหล่านักดนตรีตระหนักได้ว่าสถานการณ์ไม่ดีจึงหยุดเล่น

 

「――ฉันคืดกัปตัน ต้องการอะไร？」

 

ริโนะหมุนตัวกลับขณะนั่งบนเก้าอี้พร้อมรอยยิ้ม ถึงท่าทางจะดูไม่ใช่ แต่ก็เป็นโจรสลัดอากาศจริง ๆ

 

「ทาสของพวกแกทำลายเรือของพวกข้า！　แกจะรับผิดชอบยังไง！？　อ่าぁ！？」

 

「หืม？　หมายถึงเรื่องอะไร？」

 

เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นเลยถามเขาตรง ๆ ――เมื่อไม่กี่วันก่อน มีทาสกลุ่มหนึ่งขโมยเรือใหญ่ของแฟรกไจล์ และดูเหมือนว่าบินมาชนกับ「เกาะเกตเวย์」แห่งนี้

เห็นได้ชัดว่าเรือของพวกเขาได้รับความเสียหายจากอุบัติเหตุครั้งนี้

 

ทาสเหล่านั้น ตามรายงานคือได้ทำตามคำสั่งของ「ลิลลี่คลั่ง」ซึ่งเป็นลูกเรือของลิลลี่หุบเขาพิษหิมะ(สโนว์・ลิลลี่) 

 

ยังไงก็ตาม ความจริงของเรื่องยังไม่ได้รับการยืนยัน และทาสถูกบังคับให้รอบนเรือโดยไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นฝั่ง

เพราะเหตุนั้นจึงมีคนมาที่นี่เพื่อตรวจสอบ「ความจริง」ที่ว่า

　

「เห้ー」

 

เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะใจเย็น แต่นั่นก็ถือเป็นข้อมูลที่น่ายินดี

 

ตอนแรกพวกริโนะวางแผนที่จะฟังข้อมูลจากมาสเตอร์ของบาร์ แต่กลับสามารถได้รับข้อมูลมาโดยไม่คาดคิดจากแหล่งที่ไม่คาดคิด

ไม่มีเหตุผลที่จะต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไป

 

หากเรือของแฟรกไจล์อยู่บน「เกาะเกตเวย์」ก็เท่ากับว่าอาคาชิมะน่าจะอยู่ภายใต้การควบคุมแล้ว「ขั้นแรก ให้ยึดเรือไว้เพื่อไม่ให้หลบหนีได้」นี่เป็นคำสั่งของกวินที่มอบให้ลิลลี่

 

คำให้การของพวกเขาเป็นข้อพิสูจน์ว่าลิลลี่ได้ทำในสิ่งที่เธอได้รับคำสั่งให้ทำ

 

「แล้ว？」

 

「อะ？」

 

「แล้ว จะเอายังไง？　หรือว่าไม่มีทาง กำลังจะบอกให้โจรสลัดอากาศจ่ายค่าเสียหาย ค่าชดใช้เนี่ยนะ？　จะบอกว่าเป็นเด็กดีทำตัวมีมารยาทรึไง？　มาผิดที่ไปหน่อยแล้วม๊าง？」

 

ขณะที่ริโนะกำลังยิ้ม ก็มีเส้นเลือดปรากฏขึ้นที่ขมับของรุกกี้

 

「ที่นี่คือหมู่เกาะโจรสลัดอากาศจริงไหม？　――หากอยากได้ก็ลองเอาไปด้วยกำลังให้ได้ดูเซ้！」

 

　　กริ๊ง！

 

เป็นชั่วครู่หนึ่ง

ในเสี้ยววินาที โจรสลัดอากาศทั้งหมดในร้านก็เล็งปืนไปที่พวกริโนะ บางส่วนก็ชี้ปลายดาบของพวกเขา และเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้

ตามที่คาดหวังไว้ผู้คนที่อาศัยอยู่ในโลกแห่งความรุนแรง พวกเขาลงมืออย่างรวดเร็วเมื่อพูดถึงเรื่อ「การต่อสู้」

 

คำพูดของริโนะหมายถึง「เลือกการต่อสู้」

พวกรุกกี้เข้าใจสิ่งนี้ได้อย่างถูกต้อง และเหล่าโจรสลัดอากาศภายในร้านก็ใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้ และตัดสินใจต่อสู้กันที่นี่

 

「――อย่าคิดว่าข้าจะถูกบดขยี้ได้ง่าย ๆ แบบแฟรกไจล์นะโว๊ย ไอ้หน้าใหม่ ข้าจะฆ่าแก」

 

ดีดี ดูเหมือนจะยั่วยุให้ไปทางเดียวกันได้แล้ว

ภายในร้านเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าจากทุกมุม และความเงียบอันน่าสยดสยองเข้าครอบงำ

 

ในขณะเดียวกัน ริโนะก็ค่อย ๆ ขยับมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อแล้วดึงเหรียญทองออกมา

 

「เน๊――ขออะไรที่มันมีสีสรรหน่อย」

 

ปิ๊ง สะบัดเหรียญทองด้วยนิ้วหัวแม่มือจนหมุนควง และบินไปอยู่ในมือของนักดนตรีที่ตัวแข็งยังคงถือเครื่องดนตรีอยู่บนเวที――

 

「กู๊ぁ！？」

 

「กรี๊ด！」

 

เหล่าโจรสลัดอากาศหลายคนที่กำลังเฝ้ามองรู้สึกทึ่งกับการโจมตีของริโนะ

 

 

 

เสียงปืนดังขึ้น

ขวดเหล้าแตก

เสียงกรีดร้องดังขึ้นพร้อมกับดนตรีที่มีชีวิตชีวา

 

เกิดการวิวาทกันไปทั่ว「โรงเตี๊ยมปืนใหญ่แห่งการตื่นรู้」

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ 

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบพระคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ