ตอนที่ 38 การประชุมปฐมกาล Ⅰ

 

“……เอ๊ะ เอ๋――เอาจริงดิ……..”

 

“…….นี่คือ บุคคลในปฐมกาล……..”

 

“ถูกต้อง”

 

ณ ห้องประชุมใต้ดินแห่งหนึ่ง

8 คนใน…….. 10 คนของผู้มีชื่อ「ปฐมกาล」นั่งอยู่ที่นั่น

 

มีหญิงสาว 2 คนนั่งลงตามคำเชิญ

 

『ลูกพี่หญิง』กับ มิคาสึกิ เอมิ

 

――กลุ่มผู้ติดตามของฮารุที่เรียกว่าปฐมกาล ……มีอยู่จริง ในทางตรงกันข้ามพวกเขาดูเป็นกลุ่มคนที่น่ากลัว！？

 

ฮารุ……ฮารุซัง จริง ๆ แล้วคุณทำอะไรลงไปกัน…….?

 

“บ้าไปแล้ว…….ฉัน ได้มาอยู่กับคนพวกนี้………”

 

ผู้หญิงที่เอมิมองจากหางตาคือ『ลูกพี่หญิง』

 

แม้ว่าเธอจะอายุมากกว่า แต่พูดไปแล้วก็มีรูปลักษณ์และเสื้อผ้าของพนักงานออฟฟิศธรรมดา ๆ และก็ไม่อยากจะพูดเลยว่า「เธอดูค่อนข้างดีกว่าเมื่ออยู่บนอินเตอร์เน็ต……… 」

 

“…….เกือบครึ่งหนึ่งเป็นผู้หญิงเน๊ะ”

 

“ถูกต้อง พวกดิฉันสนใจเด็กคนนั้นมาตั้งแต่แรกแล้ว”

 

“อะ อีกอย่าง ฉันเป็นLGBT ดังนั้นทางกายภาพแล้วฉันเป็นผู้ชายน่ะ”

 

“ส่วนตูข้าตรงกันข้าม จะดีใจมากหากสามารถตอบสนองที่เหมาะสมกับรูปลักษณ์นี้”

 

“อะ ค่ะ”

 

……คาแรคเตอร์แต่ละคนจะแข็งแกร่งเกินไปแล้ว……..

 

หลังจากโดนกระทุ้งเรื่องนั้นอย่างตรงไปตรงมา

 

สามารถเข้าใจได้ทันทีว่าผู้มาใหม่มีเพียงเอมิกับ『ลูกพี่หญิง』ส่วนที่เปิดเผย「ประธานสมาคมดันเจี้ยน」「หัวหน้ากองกำลังความปลอดภัยสาธารณะ ตำรวจนครบาล」

ทั้งยังมี「ผู้บริหารของบริษัทขนาดใหญ่」และ「บุคคลสำคัญทางการเมืองที่เกษียณแล้ว」

 

「นักศึกษาที่ได้รับชื่อว่าเป็นระดับหัวแถวของมหาวิทยาลัยชั้นยอด」ที่มีอายุ――ไม่ห่างจากอายุร่างกายของ「ฮารุ」แค่เลขหน่วยเดียวเล็กน้อย ว่ากันว่าเขาเป็น「อัจฉริยะที่ได้รับปริญญาจากมหาวิทยาลัยในต่างประเทศ」

 

แม้ว่าเขาจะแนะนำตัวเองง่าย ๆ แต่พื้นฐานของเขากับไม่เบาเลย

 

――ฮารุซัง……ที่จริงแล้ว คุณ ทำอะไรมาก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องกับรุรุกัน

 

นี่เป็นการรวมตัวที่ไม่สมเหตุสมผลสักนิดจนทำให้มิคาสุกิ เอมิอยากจะกุมหัวตัวเอง

 

ยังไงก็ตาม เธอรู้สึกเหมือนต้องใช้ภาษาสุภาพเวลาพูดถึงเรื่องฮารุแล้ว

อาจจะต้องเรียกว่า「ฮารุซัง」เวลาพูดถึงฮารุด้วย

 

“ว่าไปแล้วเธอเองก็ด้วยเหรอ………มาจากบริษัทที่ฮารุคิ๊วร่วมงานด้วยใช่ไหม?”

 

“อะ ค่ะ มิคาสุกิ เอมิค่ะ”

 

“อ้า เอมิโอก้าซังนี่เอง………ใหญ่มากเลยน๊า ขอบีบหน่อยได้ไหม?”

 

“เอ๊ะ เอโต๊ะ………”

 

“ล้อเล่นน๊า！เรื่องตลกโรงเรียนหญิงล้วนน่ะ！！”

 

ผู้หญิงที่ชื่ออาเนโกะ――เธอซึ่งมีอายุพอ ๆ กันกับ「โซยะ ฮารุมิ ตามกฏหมาย」ดูเหมือนจะไม่เกรงกลัวพวกเขาเหมือนกับที่เอมิเป็น แถมยังพยายามล่วงละเมิดทางเพศตามจังหวะของตัวเองด้วย

 

“เราขอเข้าเรื่องก่อนได้ไหม”

 

“อะ เข้าใจแล้ว！ ไว้ค่อยมาพูดเรื่องล่วงละเมิดทางเพศเอมิจังกันต่อทีหลังเน๊ะ！”

 

“ไม่ค่ะ ต่อให้เป็นหลังจากนี้ตอนไหนก็ตาม………”

 

“――ทั้งสองคน นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เจอกัน ก่อนอื่นเลย”

 

คนที่ยกมือขึ้นคือ…….เท่าที่เอมิจำได้ เขาคือ หัวหน้าของคุชิมะ จิโฮะ

พูดอีกอย่างก็คือ เขาเป็นสมาชิกขององค์กรที่น่าสะพรึงกลัวที่เรียกว่า ความปลอดภัยสาธารณะ

 

แน่นอนว่ามันทำให้ร่างกายของเธอแข็งทื่อ……..แต่

 

“พวกเราคือสหาย เป็นองค์กรที่ให้ความสำคัญกับความปลอดภัยส่วนบุคคลของฮารุจัง――ของ『โซยะ ฮารุมิคุง』เราจะไม่ทรยศ ……..ในขณะเดียวกันก็ไม่มีลำดับชั้น”

 

“เอ๊ะ เอ๋โตะ………?”

 

“อ้า พูดง่าย ๆ คือฉันควรจะพูดตามปกติสิเน๊?”

 

“สมกับเป็น『ลูกพี่หญิง』ปรับตัวได้เร็วดีน๊า”

 

“ไอ้เด็กเหลือ……….ขอโทษ ฉันปากเสียนิดหน่อย”

 

“ไม่เป็นไรจ๊ะ ก็น่าตื่นเต้นดีออก พอคิดว่าเธออายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับฮารุจังที่พวกเราติดตามมานานแล้ว อะ แน่นอนว่ากลายเป็นเรื่องที่ดีใช่ไหมที่มีรุ่นพี่ที่แก่กว่าน่ะ?”

 

“อุว๊า…….”

 

“อืม ก็แปลกสำหรับฉันอยู่ ก็แบบฉันกับฮารุจังอายุห่างกันไม่กี่ปี แล้วตอนนี้ก็ยังเป็นเพศเดียวกันด้วย พอแต่งคอสเป็นฮารุจัง ฉันจะกระโดดโล้ดเต้นล๊า……..อ้า ถ้าฉันเตี้ยกว่านี้สัก 20 เซนติเมตร ฉันก็จะสามารถสวมชุดแบบเดียวกันแล้วทะยานได้มากขึ้นน๊า”

 

“อะ ฮะฮ่าๆๆๆ……..”

 

ไลฟ์คอลแลปส์ของรุรุกับฮารุ

 

หลังจากจบลงก็มีข้อความส่งเข้าสมาร์ทโฟนของเอมิทันที

 

เป็นการเรียกตัวโดยระบุชื่อโดยตรงจากสมาคมดันเจี้ยน――เธอคิดว่าจะเป็นการถูกดุสำหรับเนื้อหาในไลฟ์สดก่อนหน้านี้ ดังนั้นเธอจึงทิ้งฮารุกับรุรุที่น่าจะกำลังเหนื่อยไว้ข้างหลัง

 

――ปฐมกาล อยู่ภายใต้การจัดการของประธานเอง………ไม่สิ เนื่องจากเป็นโต๊ะกลม เธอจึงเดาว่าเป็นเขาแค่รับบทบาทเป็นผู้นำเท่านั้นเอง

 

เอมิ มองไปที่ประธานกับหัวหน้าของคุชิมะ จิโฮะที่พึ่งได้เจอกันเมื่อไม่นานมานี้ตอนที่ไปด้วยกันกับฮารุ

 

――เขาเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดมาตั้งแต่แรก……..และผู้คนที่นี่ก็มาจากโลกที่แตกต่างจากพวกเธออย่างเห็นได้ชัด………

 

ทำไมคนเหล่านี้ถึงติดตามฮารุมานานหลายปีได้กัน――

 

“แล้ว ท่านประธาน……..ประธาน? นี่เป็นเรื่องที่ไม่สามารถพูดคุยทางออนไลน์ได้ถูกไหม?”

 

“อุมุ ――นั่นคือเหตุผลที่ให้ทุกคนทิ้งอุปกรณ์มือถือไว้ที่ทางเข้า”

 

“อะเร๊ะ ฉันกลัวจริง ๆ น่ะว่า『จากนี้ไปจะเกิดเรื่องอะไรบางอย่างขึ้นกับฉัน』? แล้วก็รู้สึกโล่งใจนิดหน่อย เพราะมี『เอมิโอเน่จัง』ที่เคยเห็นในไลฟ์สดดันเจี้ยนอยู่ที่นี่ด้วย”

 

“อะ อาโน๊ ฉันอายุน้อยกว่านะคะ……….”

 

“อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์สมัยใหม่ทั้งหมดใช้กล้องและไมโครโฟนในการส่งข้อมูลเน๊ะ ดังนั้นอันตรายเกินไป”

 

“หากเป็นหัวข้อที่ไม่ดึงดูดความสนใจไปยังระดับบนของตะวันตกและตะวันออก ก็น่าจะไม่เป็นไร ――พูดอีกอย่างก็คือ เป็นเรื่องแบบนั้นสินะ？”

 

“………..？”

 

“………เอ๊ะ”

 

เธอคิดว่าตัวเองถูกเรียกมาเทศนา แต่กลับกลายเป็นการประชุมที่เหลือเชื่อ

 

หัวของเธอว่างเปล่า……….เอมิซึ่งมีสามัญสำนึกอย่างมากเมื่อพูดถึงเรื่องอื่นที่ไม่ใช่เรื่องสาวน้อยถูกทิ้งไว้ลำพัง ส่วน「ลูกพี่หญิง」ซึ่งดูเหมือนว่าจะซึมซับสถานการณ์ได้เป็นอย่างดีก็ส่งเสียงดังที่น่ารังเกียจออกมา

 

“พวกฉันยังกลับบ้านทันไหม? รู้สึกอันตรายที่จะได้ยินไปมากกว่านี้ง่ะ”

 

“โค้ดเนม『ลูกพี่หญิง』”

 

“เอ๊ะ?”

 

“――ปฐมกาลคือ ผู้พิทักษ์ของฮารุจัง หากใช้ประโยชน์จากพลังนั่น คุณจะได้รับข้อมูลที่อยู่ในขอบเขตที่ได้รับอนุญาตจากฮารุจัง เรายังมีการจัดปาร์ตี้ชมฮารุจังบนจอยักษ์ด้วย นอกจากนี้ยังมีโอกาสได้พูดคุยโดยตรงกับฮารุจัง”

 

“ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อฮารุคิ๊วค๊าาาาา！”

 

“………เอ๋――…………..”

 

เอมิมอง『ลูกพี่หญิง』ที่ตกหลุมในทันที แต่ก็คิดกับตัวเองว่า「ถ้าฉันรู้แค่รูปร่างหน้าตาของฮารุเท่านั้น ก็อาจจะเป็นแบบนี้เหมือนกันแน่นอน」ก่อนที่กุมหัวตัวเองอีกครั้ง

 

“และ『เครสเซินท*』”

(*พระจันทร์เสี้ยว)

 

“ต้องขออภัยด้วย แต่ชื่อของเธอเป็นที่รู้จึกกันดีไปแล้ว แต่จะเอาเป็น『เอมิจัง』ก็ได้อยู่”

 

“ขอความกรุณาเป็นเครสเซินทด้วยค่ะ”

 

“ฮารุจังล่ะ? เห็นว่าชอบน้ำพุร้อน…….ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกเหมือนจะตอบคอมเมนต์ในไลฟ์สดเมื่อ 2 ปี 3 เดือนก่อน”

 

“2 ปี 4 เดือนครับ『ประธาน』”

 

“อุมุ ช่วยได้มาก『หัวหน้า』 เอาอย่างงี้ดีไหม? ถ้าได้รับความยินยอมของฮารุจัง ฉันจะเชิญไปออนเซน เรียวกัง ――ถ้าเป็นเพศเดียวกันทางร่างกาย เดาว่าคุณเข้าใจส่วนที่เหลือใช่ไหม?”

 

――ถ้าเป็นฮารุซัง เขาคงพูดประมาณว่า「ผมไม่ได้รังเกียจอะไรเป็นพิเศษหรอกครับ？」และ……ไม่มีเลยหากมีเหล้าอยู่ในนั้น

 

อย่างไรก็ตาม ในโปรไฟล์ของเรา ฮารุจังเป็นคนประเภทที่ติดต่อกับผู้คนประมาณ 1 ครั้งทุก 2 สัปดาห์เพราะเธอคิดถึงการสัมผัสของมนุษย์ เรายังรู้ช่วงวงจรโดยประมาณจากการตอบกลับคอมเมนต์ที่ผ่านมา ถ้าชวนในช่วงเวลานั้น……นั่นสินะ จะเตรียมการช้อปปิ้งของฮารุจังให้ตามต้องการเลย”

 

“เพื่อฮารุซัง ฉันจะช่วยเองค่ะ”

 

……หญิงสาว 2 คน เข้าร่วม

 

พวกเธอพ่ายแพ้ต่อตัณหาในทันที

 

 

◇

 

 

“ซ้า เรามาพูดถึงกองกำลังต่างชาติที่เข้ามาแทรกแซงการไลฟ์สดของฮารุจังกันดีกว่า”

 

“อะ ยังไงดีมีอยู่เต็มไปหมดเลยเน๊ะ”

 

“เมเนเจอร์กับสตาฟของทางฉันกำลังจัดการ IPที่น่ารังเกียจอย่างชัดเจนอยู่ค่ะ แต่…….”

 

บนหน้าจอในห้อง เป็นหน้าจอไลฟ์สดของครั้งก่อน……เป็นเวอร์ชั่นตัดต่อฉากที่มีส่วนใดส่วนหนึ่งของฮารุปรากฎออกมา เห็นได้ชัดว่าได้รับการตัดต่ออย่างมืออาชีพ

 

“พวกเขากำลังมุ่งเป้าไปที่ฮารุจังอยู่ นั่นจึงกลายเป็นประเด็นสำคัญในการไลฟ์สดครั้งนี้”

 

“หมายความว่ายังไง?”

 

“แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ถึงรูปลักษณ์ดั้งเดิมของฮารุจัง แต่ก็คงพิจารณาแล้วว่าฮารุจังมีพลังที่แตกต่างจากปกติอย่างชัดเจน นอกจากนี้ยังมีพรสวรรค์ที่มากจนอยากคว้าตัวไปไว้ในประเทศของตัวเอง”

 

“………กะ ก็เป็นแค่เรื่องของเวลาแล้ว ถึงจะไม่มีเหตุในไลฟ์สดครั้งนั้น แต่เมื่อถึงจุดหนึ่งก็ต้องมีคนสนใจแน่นอนเน๊ะ”

 

หน้าจอการไลฟ์สดลดลงเหลือประมาณ 60% ของหน้าจอ และมีแผนที่โลกแสดงอยู่ที่มุม

 

“ประเทศใหญ่ ๆ เข้ามาแทรกแซงทั่วทั้งกระดาน”

 

“เอาจริง！？”

 

“จริงจังน่ะ ฉันเดาว่าพวกเขามีความตั้งใจที่มาขโมยฮารุจังจริง ๆ”

 

――ขโมยฮารุ

 

นั่นหมายความว่ายังไง ――บรรยากาศการประชุมครั้งนี้เหมือนเป็นเรื่องตลกแต่จริงจังมาก นั่นไม่ใช่สิ่งที่เอมิเข้าใจผิดไปเอง

 

” ――ประเทศนี้ ประเทศนี้ มีความตั้งใจที่จะปกป้องเธอ ――ไม่สิ ปกป้องเขาใช่ไหมคะ”

 

“มีอยู่ ――แต่ อย่างที่คุณทราบ จุดยืนของประเทศนี้อ่อนแอมาก”

 

“นี่เป็นประเทศที่ถูกสร้างขึ้นมาจากความสมดุลอันละเอียดอ่อนของมหาอำนาจที่แบ่งโลกนี้ออกเป็นสองฝั่ง นั่นแปลว่ามีแรงกดดันอย่างรุนแรงจากทั้งสองฝั่ง”

 

“หมายความว่าถูกครอบงำได้ง่ายสิเน๊ ……….เจ้าพวกโชตะค่อนที่พยายามจะลักพาตัวฮารุคิ๊วเอ๊ย…….”

 

“……….ฮารุจังเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้นน้อ เหมือนที่ได้บอกคุณไปก่อนหน้านี้แล้วน้อ”

 

“แล้วไง? ถ้าหัวใจของเขายังเป็นเด็กผู้ชายอยู่ งั้นก็เป็นโชตะได้จริงไหม? ขอแค่แสดงปฏิกิริยาโชตะให้ได้เห็น นั่นคือทั้งหมดที่ฉันสามารถแนะนำได้?”

 

“……….สมกับที่ถูกเรียกว่าลูกพี่หญิงอย่างที่คาดไว้”

 

“ไม่อย่างงั้นก็คงไม่เรียกฉันมาที่นี่จริงไหม”

 

ข้อมูลที่ว่า「ฮารุ＝ผู้ชายวัยทำงานที่มีชื่อว่าโซยะ ฮารุมิ」ก็ถูกถ่ายทอดให้กับหญิงสาวซึ่งได้รับขนานนามว่า『ลูกพี่หญิง』เช่นกัน

 

ทว่า ด้วยเหตุผลนี้เอง เธอจึงเอาแต่พูดอย่างมีความสุขเบิกตากว้างจนแทบเห็นแต่ตาขาว ว่า「พูดอีกอย่างคือ เธอเป็นโลลิขั้นสุดยอดที่มีโชตะอยู่ข้างในตัวเน๊！？」――ทุกคนที่อยู่ที่นั่นที่มีส่วนร่วมในเหตุการณ์ต่างคิดว่า「แม่นี้มันบ้าไปแล้ว」

 

――พูดอีกอย่างก็คือ ทุกคนที่นี่ในหัวต่างเป็น……แฟนที่หลงใหล

 

เอมิซึ่งมีความสุขเมื่อฮารุเหยียบเธอเมื่อวานนี้ ตระหนักได้ว่าเธออาจจะดีขึ้นแล้วหรือเปล่านะ

 

“แล้ว?”

 

“พวกฉันควรทำยังไง”

 

“คนแก่คนนี้ต้องการปกป้องฮารุจัง ประเทศจะยอมจำนนอย่างง่ายดายเมื่อเวลามากถึง ――ไม่มีทางเลือกใดนอกจากต้องยอมแพ้”

 

“นั่นคือเหตุผลที่เราจะปกป้องเธอ ในฐานะกองกำลังอิสระ”

 

“โชคดีที่เกือบทุกคนในปฐมกาลมีความรู้เกี่ยวข้องกับสาขาต่าง ๆ”

 

“เพื่อให้เราสามารถปกป้องเธอได้ ภายในขอบเขตที่แต่ละคนสามารถทำได้”

 

“เราจะทำงานอยู่เบื้องหลัง เดาว่าพวกพี่สาวต้องอยู่เบื้องหน้าล่ะนะ”

 

“『เครสเซินท』 น่าอิจฉามากเลยน๊าที่เธอเหมือนมีบัตรผ่านเข้าบ้านฮารุจัง  ส่วน『ลูกพี่หญิง』ก็เป็นที่รู้จักดีในเน็ตไปแล้วเน๊ะ”

 

“อีกเรื่องหนึ่ง คนที่ไม่อยู่ที่นี่เป็นสหายต่างชาติ เราได้บอกไปว่า『เมื่อคุณสามารถสื่อสารได้โดยไม่ต้องมีล่าม เราจะบอกความจริงเกี่ยวกับฮารุจังให้คุณฟัง』และพวกเขาบอกว่า พวกเขาจะมาพักชั่วคราว หรืออาจจะย้ายมาอยู่ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า”

 

ตั้งแต่คนแก่ถึงเด็กในวัยเดียวกับฮารุ ผู้ชายถึงผู้หญิง ไม่ว่าทางไหนก็เป็นตัวตนที่ไม่เข้าใจเลย

 

นอกจากนี้ยังมีชาวต่างชาติที่บางทีอาจมีความตั้งใจที่จะทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับสถานที่ทำงานของเขา และเรียนภาษาเพื่อฮารุ

 

“…….ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ?”

 

“อุมุ”

 

“พวกคุณ――รู้เกี่ยวกับฮารุ มาตั้งแต่แรกหรือคะ?”

 

“อุมุ”

 

“ทุกคนพบกับไลฟ์สดของเขาด้วยเหตุผลต่าง ๆ และจับตาดูเขาก่อนที่เขาจะกลายเป็นเธอ”

 

“นั่นคือเหตุผลที่ฉันจะปกป้องเธอ ฮารุจังกลายเป็นสาวน้อยน่ารักได้อย่างไม่น่าเชื่อ”

 

“เขาค่อนข้างใช้ได้มากตั้งแต่ตอนที่ยังเป็นเด็กผู้ชายก่อนหน้าแล้วเน๊ะ”

 

“โค~ร๊า อย่าละเมิดข้อตกลงสิ”

 

“รู้แล้วล่ะหว๊า”

 

“……..เป็นอย่างงั้นเอง”

 

――ก็น่าจะเป็นอย่างนี้

 

ฮารุซังตั้งแต่ต้นก็ดูเหมือนว่าเขาจะมีสไตล์การต่อสู้ที่แตกต่างจากคนทั่วไปอยู่แล้ว เหมือนกับที่เธอได้เห็นในไลฟ์สด

 

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม ถึงแม้ว่าคนชื่อดังเหล่านี้จะได้เห็นเธอเป็นครั้งแรก――

 

“――มะ คนแบบเขากลับกลายเป็นสาวโลลิที่น่ารักซะขนาดนี้”

 

“คุ้มค่ากับการเป็นศัตรูกับทั้งโลกเลยล่ะ”

 

『………รุรุซ๊าง ผม จะไปนอนสักพักนะครั――………..』

『ม๊ายได้！ ฮารุจัง เมื่อวานแอบดื่มเหล้าใช่ไหมล่ะ！！』

『อะ――……….』

 

บนหน้าจอมีเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งกำลังนอนเล่นอยู่บนเตียงโดยมีผมสีบลอนด์ยาวพันรอบใบหน้าของเธอ

 

โดยปกติแล้ว เธอจะไม่ค่อยแสดงอารมณ์ แต่ตอนนี้กลับขมวดคิ้ว และไม่พอใจจริง ๆ ราวกับว่าที่ง่วงนอนเป็นเรื่องจริงจัง ――ไหล่ของเธอโผล่พ้นออกมาจากชุดนอน

 

“！！！！！！！！”

 

“อุมุ เช่นนี้แหละสหายเอ่ย”

 

“อ้า ยอดเยี่ยม…….หัวใจของเด็กคนนี้มีความเป็นเด็กผู้ชายเป็นอย่างดี――……….”

 

“เธอพูดและทำตัวเหมือนผู้ชาย……แต่ต้องขอบคุณรูปร่างที่ยังเยาว์วัย เธอจึงมีเสน่ห์ที่ไร้กาลเวลา คงจะแปลกถ้าสิ่งนี้ไม่ทำให้คุณรู้สึกแปลก”

 

“บินได้อย่างถูกกฎหมายเน๊ะ ยังสามารถจินตนาการได้ทุกประเภท ผู้หญิงด้วยกันอย่างฉัน แม้แต่ผู้ชายที่แก่กว่า…….แม้แต่เด็กผู้ชาย “

 

“อะ ยังไงก็ตาม ฮารุจังยินยอมกับเรื่องทั้งหมดนี่ใช่ไหม? 『กล้องวงจรปิด? ถ้าสามารถเปิดและปิดได้จากทางนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไรครับ』ด้วยความใจกว้าง”

 

“………นั่นคือที่ฮารุซังจะพูดแน่ ๆ……….”

 

“เช่นนั้น ถ้าบอกว่าได้รับการยินยอมแล้วก็ได้จริงไหม?”

 

“ใช่”

 

“แน่นอน”

 

“โอ้ว”

 

“……..ถ้าอย่างนั้น ฉันจะแจกเอกสารให้พวกคุณแต่ละคน แน่นอนว่ามันเป็นความลับ แต่มีบางอย่างที่ฉันอยากจะขอให้พวกคุณแต่ละคนทำ――”

 

 

◇

 

 

“เอมิจัง วันนี้มาสายจัง”

 

“งั้นเหรอครับ”

 

“………ฮารุจัง！”

 

“ถ้าอาบน้ำ ให้เข้าไปอาบทีล่ะคนครับ”

 

“ยังไม่ได้พูดอะไรเลย！？”

 

ในตอนเย็น รุรุซังที่กระสับกระส่ายนอนทับอยู่บนตัวผมที่กำลังนอนเฉื่อยชาอยู่

 

“……..ตามที่คิดไว้ ครั้งนี้หยุดไว้ได้สินะคะ ฟุคายะซัง”

 

“โม๊ว จิโอะจังด้วย！ เรียกฉันว่ารุรุจังหน่อยเถอะ！”

 

พวกผมอยู่เรียงตัวกัน……..คุชิมะซังนั่งอยู่ที่ขอบเตียง และคอยมองมา

 

นอกจากนี้ ยังมีกล้องวงจรปิดติดเพดานด้วย

 

……ไม่เกี่ยวว่าผมจะเป็นผู้ชายไหม แต่ด้วยร่างกายแบบนี้ ผมไม่กังวลว่าแม้จะถูกคนอื่นมอง ผมไม่สนใจจริง ๆ

 

ถึงจะถูกมองในตอนที่ต้องการดื่มด่ำกับบรรยากาศหลังจากการอ่านหนังสือ แต่ถ้าไม่ได้ทำอะไรก็ไม่เป็นไร

 

เรื่องนั่นก็แค่นั่นแหละจริงไหม?

 

ผมเป็นผู้ชายอยู่ที่ข้างใน พวกเขาก็แค่เฝ้าดูผมเพื่อไม่ให้ทำอะไรที่ผิด ๆ กับเด็กพวกนี้จริงไหม?”

 

“จริงด้วย รุรุซัง คุณสงบสติอารมณ์เวลาที่ถูกผู้ชายที่ไม่รู้จักเห็นตอนเปลือยได้อย่างงั้นเหรอครับ? ……..หรือว่าอาจจะเป็นเฮ็นไตซังเหมือนเอมิซัง”

 

“ม๊ายช๊ายค๊า！？”

 

อะ ไม่ใช่เหรอ

 

แต่ว่าเธอ บุกเข้ามาในอ่างอาบน้ำในสภาพเปลือยนะ?

ถ้าไม่มีอะไรเป็นพิเศษก็ดีไป

 

แต่ว่า เอมิซัง……….บางทีเธออาจจะกำลังโดนดุ เพราะว่าไลฟ์สดในวันนี้อยู่ก็ได้สินะ?

 

…….ตอนที่เธอกลับมา ผมจะกอดเธอ แล้วบางทีอาจจะเรียกเธอว่า「โอเน่จัง」ให้ด้วย

 

 

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 38

 

งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง

ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）

 

“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”

“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”

 

หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ

https://ncode.syosetu.com/n1479ik/38/

 

 

 

 

แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ 

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณ คุณK***a Va***yu 

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ