ตอนที่ 30 【ไลฟ์สดคอลแลปส์】「สองคน รุรุฮารุ！」 1

 

“……………………………………”

 

ดันเจี้ยนที่มาครั้งแรก ประมาณชั้น 3

 

ยังไงก็ตาม ก่อนที่พวกเราจะมาถึงก็มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้ามาตรวจดูก่อนแล้ว และยังมีการลาดตระเวนโดยรอบเพื่อมองหาคนที่อาจจะกำลังดำดิ่งอยู่บริเวณอื่นด้วย เพราะอย่างงั้น ผมเลยเข้ามาแบบสบาย ๆ

 

……รุรุซังจะมาถึงช้ากว่านิดหน่อย

 

เหตุผลนะเหรอ?

 

โฮร่า คงจะเป็นปัญหาใช่ไหมล่ะ ถ้าหากมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นกับดันเจี้ยนทันทีที่พวกเราเข้าไป?

 

ถ้ามีแค่พวกผมก็คงจัดการได้ แต่ถ้ามีคนอื่นอยู่ด้วยล่ะ มันจะกลายเป็นปัญหาซับซ้อนเลยจริงไหม……เน๊?

 

ก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ เพราะอาจเกิดความเสียหายเนื่องจากการถล่ม หรือการอัญเชิญมอนสเตอร์ออกมา

 

นอกจากนี้ ผมยังได้ยินมาว่า พวกเขาต้องการทดลองเกี่ยวกับระยะห่างระหว่างผมกับรุรุซังด้วย

 

แน่นอนว่าผมเองก็อยากรู้เหมือนกันว่า พวกผมต้องอยู่ใกล้กันแค่ไหนก่อนที่จะเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นมา……ก็แบบนั้นเหมือนมิราเคิลเลยใช่ไหมล่ะ?

 

『ฮารุซามะ ขณะนี้มี 4 ทีมที่ออกลาดตระเวน และพวกเราก็ได้เข้าประจำตำแหน่งกันทั้งหมดแล้ว』

 

“ขอบคุณมากครับ”

 

ผมได้ยินเสียงของทีมรักษาความปลอดภัยดังมสจากอินเตอร์คอม

 

พวกเขามีเลเวลสูงกว่าผมก่อนหน้านี้ ส่วนตอนนี้ก็มีสภาพร่างกายที่ดีกว่ามาก ดังนั้นพวกเขาจะสามารถทำอะไรบางอย่างในกรณีฉุกเฉินได้

 

ขอบคุณเน๊ะ

 

ยังไงก็ตาม งานเบื้องหลังประเภทนี้ดูกำลังได้รับความนิยม

โฮร่า นอกจากจะได้รับเงินเดือนสูงแล้ว ก็ยังได้ทำงานกับบริษัทที่ใช้ประโยชน์จากสกิลของคุณได้อย่างเต็มที่ด้วย

 

ประกันสังคมหลาย ๆ อย่างจัดการให้โดยบัญชี……เป็นเรื่องยอดเยี่ยมมากที่บริษัททำเพื่อคุณและจ่ายเงินให้คุณ

 

ตั้งแต่ที่ผมถูกไล่ออกเมื่อปีก่อน ข้อดีเดียวที่ได้คือการทำงานตามใจ……..แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะหาเงินไม่ได้ หากลงดันเจี้ยนทุกวันแบบผม

 

สิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือ ความน่ารำคาญมากมาย

 

แต่ถ้าผมได้รับบาดเจ็บสาหัส ผมก็จะทำงานไม่ได้สักครึ่งปี ดังนั้นจึงมีความเสี่ยงอยู่พอสมควร

 

เรื่องนั้นช่างเถอะ……..จ๊า สตารท์

 

【โอ้ เวลาเดิมเหมือนทุกที】

【เวลา 10 นาฬิกา ยังกับการทำงานกับระบบเฟล็กซ์】

【ทว่านั่นแหละคือ ฮารุจัง】

 

【เด็กที่มีร่างกายแข็งแร็งซึ่งทำงานในดันเจี้ยนตามเวลาที่กำหนดเอง…… 】

【เด็กโลลิที่ทำงานอย่างไม่แยแสยังกับทำงานประจำเหมือนทาสบริษัท……….. 】

【ดีย์…….. 】

【พวกผู้ชมถูกฝึกอย่างดีซะแล้ว】

 

คราวนี้เป็นคอลแลปส์

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมการรับมือผู้ชมถึงถูกโยนให้รุรุซัง

 

ยังไงก็ตาม ผมสามารถรับมือได้ประมาณ 10 คน มีเพียง 11 คนเท่านั้นที่ถูกเรียกว่าปฐมกาล และถูกทำให้เข้าใจได้ง่ายขึ้นด้วยการใส่ไอคอน

 

คอมเมนต์ของคนอื่น ๆ นอกเหนือจากนั้น จะเป็นการเพียงการอ่านผ่าน ๆ

 

ก็แบบ มันไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้ว ปกติไลฟ์สดจะMAXที่ 10 คน เพราะงั้นไม่มีทางที่จะรับมือคนมากกว่าหมื่นได้ในทันทีหรอก

 

ก็เป็นแบบนั้นแน่นอน

 

ไลฟ์สดถือว่าเป็นงานอดิเรก

ให้ทำแบบนั้น ผมไม่ไหวหรอก

 

【ชื่อของตูข้า ภาพบิดเบือนของฮารุจัง………งั้นสินะ！？】

【พวกเราคือปฐมกาลไงล่ะ เพราะอย่างงั้นถึงสามารถเข้าเป็นเมมเบอร์แรงค์สูงสุดได้ทันที】

【ปฐมกาลดีจังน๊า…… 】

【จะเปิดรับเพิ่มไหม？】

 

【น่าเสียดาบ เพราะฉันคือคนสุดท้าย】

【ลูกพี่หญิง！】

【อย่ามาเรียกลูกพี่หญิงนะย๊ะ ฉันจะขอเปิดเผย】

【ยกโทษให้ด้วย】

【คุสะ】

【ลูกพี่หญิงช่างแข็งแกร่างเกินไปแล้ว คุสะ】

 

ลูกพี่หญิง?

 

……..อ้า คนที่ 11 นั่นเอง

แบบว่าเจ๋งมากเลย แบบนั้นน่ะ

 

「ปฐมกาล」……..เล่นล้อเล่นกัน ผมก็ชอบเหมือนกัน

ในฐานะผู้ชาย เรื่องแบบนี้ทำให้ใจเต้นแรง

 

“อรุณสวัสดิ์ครับ”

 

【พูดแล้ว】

【ฮารุจังกำลังคุยกับพวกเราอยู่】

【เสียงน่าร๊าก】

【กะแล้วว่าต้องเป็นโลลิ】

【ความรู้สึกที่ลิ้นพันกันนิดหน่อย ดีย์】

 

รอบนี้ก็เช่นเคย ไม่มีประกาศหรืออะไรทำนองนั้น

 

แล้วคนธรรมดาก็ยังมาชุมนุมกัน และดูเหมือนว่ากลยุทธ์จะทำงานตามที่คาดไว้

 

นั่นสินะ

 

ผมเป็นคนขี้เหงาโดยธรรมชาติ

 

จริงอยู่ที่ผมสามารถอ่านหนังสือเพียงอย่างเดียวก็สามารถอยู่ในพื้นที่ที่ห่างไกลจากความเอะอะของผู้คนจำนวนมากได้แล้ว

 

นั่นเป็นเหตุผลที่ลองคำตามปกติก่อน

 

คนอื่น ๆ เช่น รุรุซัง หรือ ผู้คนในบริษัทจะจัดการดูแลเป็นอย่างดีให้เอง

 

ถึงจะมีพวกคนที่พูดแปลก ๆ ด้วยภาษาต่างประเทศ แต่ถ้าแค่นั้นยังถือว่าไม่เป็นไร

 

“ที่หน้าจอของผมจะยังคงเหมือนเดิม ดังนั้นหากต้องการให้ตอบคอมเมนต์ของคุณ กรุณาไปหารุรุซังนะครับ”

 

【คร๊~าบ】

【รับทราบ】

【โลลิรับจ๊าบ】

 

【แต่ตูข้าจะเฝ้ามองฮารุจัง ดังนั้นเลือกทางนี้】

【ข้าด้วย】

【ฉันด้วย！！！！】

【ลูกพี่หญิง…….】

 

ผมดูบักทึกไลฟ์ของรุรุซังเพื่อเป็นการศึกษา ก็พบว่าน่าทึ่งมาก

 

เธอดูเหมือนกับคนที่สามารถออกทีวีได้อย่างไร้กังวล

ซึ่งแน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้สำหรับผม

 

ผมไม่สามารถแม้แต่จะออกไปพูดหน้าชั้นเรียนได้

 

เพื่อนที่ดีที่ดีที่สุดมีประมาณ 10 คนที่ผมรู้สึกดีด้วย นั่นคือขีดจำกัดแล้ว

แต่ไม่ว่าจะได้อยู่กลุ่มกับ 10 คนนั้นหรือไม่ ผมก็ยังแค่พึมพำเพียงไม่กี่คำเป็นครั้งคราว

 

【เมื่อวันก่อนก็เหมือนกัน วิธีการพูดของเธอดูเหมือนเด็ก ๆ แต่ก็หนักแน่น……เป็นโลลิอย่างคาดไม่ถึงเลยจริงไหม？】

【ก็กำหนดให้เป็นโลลิแต่แรกแล้วไง】

【แน่อยู่แล้ว สำหรับพวกเรา จะโลลิ จะโลลิถูกฎหมายก็ดีย์】

 

【อุว้า การเพิ่มของจำนวนคนดูคู่ขนานนั้นน่าขยะแขยง…… 】

【เรื่องนั่นเกิดขึ้นทั้งครั้งนี้กับครั้งก่อน】

【คอมเมนต์ไหลอย่างกับพายุเลยน๊า】

【ม๊า ก็ต้องอย่างงั้นแหละ】

 

【ถ้าเกิดอุบัติเหตุแบบนั้นขึ้นอีกก็จะเป็นปัญหาใหญ่อีกรอบล่ะน๊า】

【หยุดพิธีอัญเชิญเดี๋ยวนี้เลย】

【จะทำยังยังไงถ้าคำสาปของรุรุจังโผล่มาห๊า！】

【เอ๊ะ？ ร้องไห้】

【คุสะ】

 

อะ ใช่แล้ว ต้องบอกเรื่องนั้นก่อน

 

“วันนี้จะเป็นคอลแลปส์ครับ จึงมีกระสุนมากมายส่งมาจากเอเจนซี่ ดังนั้นวันนี้ผมจะไม่พูดถึงหิน”

 

【มือ】

【มือ】

【เล็ก ๆ】

 

【โอ้ ไรเฟิลซุ่มยิง】

【เรื่องปกติของฮารุจังล่ะน๊า】

【สลิงช็อต→ธนูกับลูกธนู→ปืนไรเฟิลซุ่มยิง และปืนใหญ่จรวดสำหรับศัตรูเลเวลสูง】

 

“ดังนั้นวันนี้ ผมไม่ต้องคิดถึงต้นทุกแล้วล่ะครับ”

 

【กินเยอะ ๆ 1000】

【โตขึ้นโตขึ้น 15000】

【จงอยู่เท่าเดิม 30000】

 

“อะ ไม่ใช่นะ ผมไม่ได้ขอนะครับ”

 

【คุ้มค่าแล้วสำหรับที่ไม่ได้สร้างรายได้มานานมากกว่าสามปีไง　50000】

【ถ้าไม่ให้ปาเงินสร้างรายได้ ก็ไม่มีทางสนับสนุนให้ได้แล้วสิ…….โปรดเข้าใจด้วย　10000】

 

【ก็เป็นความจริงล่ะนะ……ต่อให้ฝ่ายตรงข้ามเป็นมันฝรั่งแห้งหรือฟันโบ ฉันก็ยังสามารถสนับสนุนได้ล่ะน๊า】

【แค่ข้อความสนับสนุนน่ะไม่เพียงพอหรอกนะ】

【โดยเฉพาะฮารุจังที่ไม่ค่อยอ่าน…….. 】

 

【เหล่าปฐมกาล…….เข้าใจ เราเข้าใจความรู้สึกนั้น……… ！】

【เข้าใจเลย】

【ถึงความยากจนจะเป็นปัจจัยให้สนับสนุนเช่นกัน แต่ฉันก็ต้องการสนับสนุนคุณเมื่อต้องการสนับสนุนไงล่ะน๊า】

【ใช่ใช่ เพราะอยากให้ทำไปนาน ๆ ไงล่ะ】

 

อุวา พริบตาเดียว…….สะ สามแส……….

 

“……………………………………”

 

……ถึงจะมีแค่บางเปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่มาถึงมือผมจริง ๆ แต่แบบรู้สึกไม่ดีเลย

 

ความรู้สึกทางการเงินของผมยังคงเป็นความรู้สึกของพนักงานออฟฟิศอยู่

 

ผมสามารถหาเงินได้จากงานอดิเรกในดันเจี้ยน ดังนั้นจึงถือว่าหาเงินได้เอง แต่ก็ยังรู้สึกเหมือนเป็นพนักงานใหม่ที่ต้องเปรียบเทียบตัวเลือกที่ถูกที่สุดตามซูเปอร์มาร์เก็ต ร้านขายยา และร้านสะดวกซื้ออยู่

 

“…….เอมิซัง เงินตอนนี้ ในส่วนการคืนเงิน………ทำไม่ได้เหรอครับ”

 

【มิคาสุกิ เอมิ「ไม่มีฟังก์ชั่นในการคืนเงินล่ะค่ะ」】

 

เมื่อไม่ใช่ร่างเฮ็นไตซัง เอมิซังก็เป็นคนเดียวที่ผมสามารถพึ่งพาได้

 

“ไม่ว่ายังไงก็ตามเหรอครับ”

 

【มิคาสุกิ เอมิ「ไม่ค่ะ เป็นไปไม่ได้ เนื่องจากนี้เป็นระบบของแพลตฟอร์มเองค่ะ」】

 

ลองคิดดูแล้ว วิธีการพูดของเอมิซังเปลี่ยนไปเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่น

เธอดูให้ความรรู้สึกเหมือนเป็นคนล่ะคน แม้ว่าตัวตนที่แท้จริงจะเป็นเพียงเด็กผู้หญิง…….

 

【ใจดี】

【ข่าวเศร้า・ฮารุจังพยายามคืนอย่างจริงจง】

【อยากกินอาหารที่อร่อยกว่านี้ไหม？　5000】

【ค่าหัวหอม　7000】

 

ดูจากคอมเมนต์แล้ว ค่านิยมสมัยใหม่ทุกวันนี้ดูเหมือนว่าการรับเงินไม่ใช่เรื่องแปลก

 

……ปกติผมจะไม่ค่อยดูไลฟ์สดหรือเน๊ตอะไร ดังนั้นจึงรู้สึกโล่งใจ……..จากนี้ไป ลองดูรุรุซังกับเอมิซังเพิ่มอีกสักหน่อยดีกว่า

 

【หายากมากนะที่ฮารุจังจะตอบคอมเมนต์แบบนี้】

【ขอได้ยินเสียงมากกว่านี้อีก……. 】

 

【แต่ว่าวันก่อนก็คุยเยอะมากไม่ใช่เหรอ】

【นั่นเป็นเพราะความโชคร้ายของรุรุจัง ดังนั้นไม่นับ】

 

【ก็น๊า เป็นมารยาทที่รู้กันในวงการนี้ว่าให้แสร้งทำเป็นไม่เห็นอะไรที่เกี่ยวข้องกับรุรุจัง】

【สุดท้ายก็วกกลับไปหารุรุจังสินะ……. 】

【อ้า ทุกอย่างหมุนรอบตัวรุรุจัง】

【คุสะ】

 

【มีเด็กผู้หญิงที่ถูกดึงกระโปรงลง และผู้ชายที่ดึงกางเกงลงจำนวนนับไม่ถ้วน เมื่อรุรุจังล้มลง……. 】

【และแน่นอนว่ากำลังไลฟ์สดอยู่ล่ะ】

 

【นั่น ยังไงก็ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ล่ะน๊า……และแทนที่จะถูกเกลียด ก็กลับถูกรู้สึกสงสารแทนอีก】

【ด้วยฟังก์ชันของไลฟ์สด สิ่งของที่ละเอียดอ่อนส่วนใหญ่จะถูกโมเสคโดยอัตโนมัติ ดังนั้งจึงเซฟ…… 】

 

【โอ้ย นี่เป็นไลฟ์สดของฮารุจัง ความโชคร้ายของรุรุจังก็ไปทำที่ช่องของรุรุจัง】

【นั่นสิน๊า】

【ขอโทษ】

【เข้าใจแล้ว】

【ใจดี】

 

【แต่ก็เป็นการคอลแลปส์กัน ดังนั้นก็แทบจะเป็นหน้าจอเดียวกันล่ะ…….. 】

【ยังไงดี ตั้งแต่เมื่อวันก่อน รู้สึกเหมือนรุรุจังจะขว้างอะไรสักอย่างใส่…….. 】

【น่ากลัวนิดหน่อยที่จะแสดงคอมเมนต์ที่ฝั่งของรุรุจัง……… 】

【เข้าใจเลย】

 

คอมเมนต์ ผมลองอ่านดู แต่มันเร็วมาก

 

ตอนที่กำลังสงสัยว่าจะต้องทำยังไง สกิลตรวจจับก็ตรวจเจอกลิ่นที่คุ้นเคยกำลังเข้ามา

 

“อะ รุรุซังมาแล้ว”

 

【รุรุจังมาสาย？】

【ดูเหมือนว่าไลฟ์สดของทางนั้นเองก็เริ่มขึ้นแล้ว ไม่ใช่ว่าฮารุจังมาเร็วไปเหรอ？】

 

【แต่ก็เป็นรุรุจังไงล่ะ】

【อ้า มาช้าก็ไม่แปลก ถ้าไม่ล้มบ่อย ๆ ก็คงหลงทางแหละ】

【ไม่ก็เข้าไปพัวพันกับใครสักคน】

【เธอไม่ใช่เด็กไม่ดี……..แค่แบบว่าแค่โชคร้ายไปหน่อย……. 】

【คุสะ】

 

“ฮารูจ๊างงงงงงงงง ขอโทษที่ให้ค่อย！！”

 

หลังจากนั้นสักครู่ รุรุซังที่ตอนนี้สวมเสื้อผ้าเข้าชุดกันกับผมก็วิ่งเข้ามาหา

 

ชุดเดรสเข้าคู่

 

เมื่อผมถามไปว่า「นั่นจะไม่ทำให้การต่อสู้ลำบากใช่ไหม」เธอก็ตอบว่า「แค่พันเข็มขัดไว้รอบเอวตอนที่ตอนสู้ แค่นั้นก็ไม่เป็นไรแล้วค๊า！」

 

【รุรุจังน่ารัก！】

【อ้า ดีย์】

【รูปลักษณ์ที่ร่าเริงและสง่างาม……. 】

 

【ยังคงสวมหมวกฟางเหมือนทุกที】

【ถอดกางเกงรัดรูปออก】

【สวม】

【รองเท้าแตะ】

 

【………ถ้าเธอไม่พูดอะไรอีก จะเป็นเด็กผู้หญิงในอุดมคติของผู้ชายเลย】

【โอ๊ย มีบางสิ่งที่สำคัญมากหายไป】

【นั่นสิน๊า ต้องการหน้าอกด้วย】

【คุสะ】

 

【ไม่หรอก ถ้าลองคิดย้อนกลับไป เมื่อพูดถึงใบหน้าที่เด็กของรุรุจังกับที่ถูกเรียกหน้าผาก็ดูเหมือนเด็กประถมเลย………. 】

 

“อะ ใช่แล้ว ผมเองหน้าไม่ได้”

 

เพราะอาจเป็นปัญหา ผมจึงถือโอกาสยกกล้องที่อยู่บนหัวขึ้นเพื่อให้เห็นแค่เท้าเท่านั้น

 

……รุรุซังก็ฒาอยู่ที่นี่แล้ว ดังนั้นต้องระวังตัวมากว่านี้ด้วย

 

เนื่องจากรุรุซังมาอยู่ที่นี่ จึงมีโอกาสที่ใบหน้าของผมจะถูกสะท้อนให้เห็นจากมิราเคิล ดังนั้นต้องระวัง……….

 

【ม๊าย！！！！】

【ท่าทางเด็กน้อยน่าร๊าก】

【ฉันอยากจะโดนขานั้นเหยียบ】

 

【เสื้อผ้าเข้าชุด…….เท๊ะเท๊ะ*………”】

(*คำแสลงในอินเตอร์เน๊ตของ ล้ำค่า ศักดิ์สิทธิ์)

【ล้ำค่า】

【นี่คือดอกลิลลี่สินะ】

【พวกเธอดูเหมือนเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันจริง ๆ ……..พูดอีกอย่าง ยูริ…….. ！】

 

【น่าจะอันนี้ล่ะมั้ง？ ชุดเข้าคู่กับฮารุจัง เป็นราคาที่สมเหตุสมผล＜URL＞】

 

【15000】

【20000】

 

【ฉันจะไปซื้อทีหลัง　5000】

【เพิ่มลงตะกร้าแล้ว】

【ถ้าXLLคงไม่เป็นไรล่ะน่า】

 

【ผู้ชายซื้อ จะเอาไปทำอะไรน่ะ？】

【อยากฟังเหรอ？】

【ไม่อยากได้ยินสักนิด……… 】

 

【ดวงตาที่รู้สึกบริสุทธิ์หลังจากได้เห็นเท้าของรุรุจังกับฮารุจังกลับมาสกปรกอีกแล้ว！ แกทำอะไรฉ๊าน！】

【คุสะ】

 

【　　　　　】

【อะ…….ลูกพี่หญิง……. ！】

【ก็แค่ เป็นศพไปแล้ว】

 

【มะ ม๊า คิดซะว่าเป็นโชตะที่ครอสเดรสสิ…….. 】

【！！！ เข้าใจแล้ว！ ยอดเยี่ยมมาก！！！】

【ลูกพี่หญิง ฟื้นขึ้นในทันที คุสะ】

 

【แย่แล้ว ทำหน้าเหมือนเพื่อนของลูกพี่หญิง「โชตะที่แต่งตัวข้ามเพศ！？」】

【มันจบแล้ว……… 】

【คุสะ】

 

รุรุซังยืนตรงหน้าผม

 

วันนี้ใช้อาวุธที่เหมาะสม………รู้สึกว่าจะแบกดาบธรรมดาไว้บนหลัง

 

“ฟู๊ว ขอโทษเกี่ยวกับครั้งที่แล้วด้วยจริง ๆ เน๊！　ฉันส่งของแปลก ๆ ไปให้อีกแล้ว！”

 

“ผมสบายดีดังนั้นไม่เป็นไรครับ”

 

“นั่นเป็นเหตุผลลที่เราจะคอลแลปส์กัน พยายามด้วยกันเน๊ะ！”

 

“กรุณาทำอย่างพอประมาณนะครับ”

 

【กล้อง ภาพระยะใกล้ของแผ่นเสริมหน้าอกของรุรุจังเพราะอยู่เหนือหัวของฮารุจัง！！】

【แผ่นเสริม……..มีสินะ？】

【ไม่หรอก ไม่มีน๊า……….. 】

 

【ไม่มีอะไรอยู่ที่นั่นเลย】

【ไม่มีความรู้สึกเฉิงสามมิติ…….. 】

【ไม่มีหน้าอกเลย………..】

【คุสะ】

 

【รุรุจัง ก็บอกแล้วหน้าผา……. 】

【รุรุจังกับฮารุจะง ฝั่งไหนใหญ่กว่ากัน？】

 

“โม๊ว！ ทุกคนเรื่องนั้นอีกแล้ว！ ฉันยังโตได้อยู่นะค๊า！”

 

【คิดว่าเป็นไปไมม่ได้ล่ะ】

【เป็นไปไม่ได้……… 】

【เป็นนักเรียนมัธยมปีที่ 2 แล้ว？ และนั่นคือ………แล้ว…….. 】

 

【จากนี้ไปรุรุจังจะเติบโตได้？】

【คงได้แต่สวดภาวนาต่อคำสาปซามะ】

【น่าจะโดนควักเพราะคำสาปซามะมากกว่า】

【โปรดละเว้นความเห็นเชิงลบ】

【คุสะ】

 

อ้า ความรู้สึกนี้ ดูเหมือนว่าหน้าอกของเธอกำลังถูกล้อเล่นอีกแล้ว

มุ การล้อเล่นกับหน้าเป็นการแสดงความเห็นที่ค่อนข้างหยาบคาย

 

แต่เด็กผู้หญิงในวัยเท่านี้โอเคกับหัวข้อประเภทนี้ระดับไหนกันนะ

ผมเองก็สงสัยว่ารุรุซังจะOKกับเรื่องแผ่นเสริมหน้าอกขนาดไหนกันนะ?

 

【แต่ โฮร่า มีนิดหน่อยล่ะน๊า ก็มีความนูนและเงาเล็กน้อย】

【โกหกใช่ไหม！？】

【รุรุจังไม่ยินดีกับภาพระยะใกล้จากหน้าอก คุสะ】

 

…….แต่ผมรู้สึกสงสารเล็กน้อย

 

ก็นั่นไงล่ะ?

 

ก็ถ้าเป็นผู้ชายก็ทำนองโดนคนอื่นแซวว่า「เตี้ยมาก」หรือ「ไอ้นั่นเล็กมาก」ประมาณนั้นไงล่ะ？

 

…….พอคิดแบบนั้นแล้ว ผมก็อยากที่จะสนับสนุนเธอบ้าง

โฮร่า ตอนนี้เราเป็นเพศเดียวกันไง?

 

“ไม่เป็นไรหรอกครับ รุรุซัง”

 

“ฮารุจัง！ ฉันบอกแล้วไงว่า รุรุจัง”

 

“ที่ผมเห็นตอนอยู่ในอ่างอาบน้ำ ก็ไม่เรียกว่าหน้าผาเลยจริงไหมครับ?”

 

【！？】

【！！？？】

【เอ๊ะ】

【เอ๊ะ】

 

【อาบน้ำ】

【อาบน้ำ】

【ฮารุจังกับรุรุจังอาบน้ำด้วยกัน！？】

 

“……….อะ”

 

 

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 30

 

งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง

ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）

 

“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”

“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”

 

หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ

https://ncode.syosetu.com/n1479ik/30/

 

 

 

 

แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต