ตอนที่ 17 「ไลฟ์สดดันเจี้ยนครั้งแรก（เปิดตัวทั่วโลก）」 1

 

【โอ๊ย ไลฟ์สดแบบกองโจรของฮารุจังกำลังเป็นเทรนด์ฮิตแล้ว】

【ก็แบบเป็นไลฟ์สดจริง ๆ ครั้งแรกนินะ？ นี่น่ะ】

【คาดไม่ถึงเลยนะเนี่ย ทั้งที่เป็นไลฟ์กองโจรในช่วงกลางวันของวันธรรมดาแท้ ๆ】

 

【สมแล้วที่ฮารุจังถูกดึงดูดเข้าไปเกี่ยวข้องกับรุรุจัง…….บุคลิกที่แตกต่าง…….】

【คุสะ】

 

【มีทฤษฎีที่ว่าเธอถูกไล่ออกอย่างเซอร์ไพรส์จากบริษัทด้วย คุสะ】

【ก็ไม่แปลกใจหรอก คนปกติก็คิดว่าเอเจนซี่ใหญ่ ๆ ชอบสร้างรุ่นใหม่ตลอดเวลา แต่คอมเมนตร์ส่วนใหญ่เห็นพ้องกันว่าเป็นความผิดของรุรุจัง คุสะ 】

 

【รุรุจังดังใหญ่แล้วเน๊ะ！】

【ก็น๊า ม๊า ทุกคนยังไม่ลืมผลกระทบจากไลฟ์สดครั้งนั้นล่ะน๊า】

【นอกจากนี้ มาเป็นเซ็ตกับฮารุจังล่ะน๊า】

 

【เป็นความจริงที่น่าอิจฉาแต่ไม่น่าอิจฉาสักนิด】

【ก็รุรุจังล่ะนะ？ มีใครอยากไปแทนที่ฮารุจังไหมล่ะ？】

【ม๊าย……ถึงจะนิดหน่อย……..】

【นิดหน่อยถ้าเป็นมนุษย์ธรรมดา ๆ ……..】

【คุสะ】

 

ฟุมุ ดีล่ะ

 

ผมคิดว่ามาได้ประมาณ 30 ชั้นแล้ว ผมได้รับของดรอปเป็นทั้งวัตถุดิบเป็นทั้งอาวุธ และทุกอย่างก็ดำเนินไปตามปกติ

 

ผมสามารถลงมาได้ไกลตามที่คาดไว้ รู้สึกถึงรสชาติของการการผจญภัยครั้งแรกอีกครั้ง แม้ว่าผมจะระมัดระวังมากกว่าปกติ เพราะว่าไม่อยากให้ถูกเห็นเวลาเจ็บ แต่คิดว่าจะยังขอไปต่ออีกหน่อย

 

ท้ายที่สุดแล้ว ผมก็รู้สึกสบายใจมากขึ้นเมื่อได้อยู่ในดันเจี้ยน เพราะผมดำดิ่งลงไปเกือบทุกวันมาหลายปีแล้ว

 

ผมควรจะย้ายมาที่นี่ดีไหม

แค่ล้อเล่นน่ะ

 

ว่าไปแล้ว……พูดตามตรง ตอนนี้ผมไม่ค่อยแน่ใจเรื่องเลเวลของตัวเองเลย เพราะว่าผมมักจะยึดหลักความปลอดภัยมากเกินไปจากปกติ

 

เมื่อตอนที่ผมยังเป็นผู้ชายอยู่ ผมก็ไม่ได้มาทุกวันแบบนี้หรอก แต่หลังจากที่ผมกลายเป็นเด็กผู้หญิงและถูกไล่ออกจากงาน เพราะไม่มีใครเชื่อในคำพูดของผมอีกต่อไป ดันเจี้ยนก็กลายเป็นเหตุผลเดียวในชีวิตของผม

 

ถึงจะเคยคิดเกี่ยวกับการไปผจญภัยนิดหน่อย แต่ก็ทำได้แค่โซโล่ล่ะน๊า…….ผมดำดิ่งไปตามแรงค์เหมือนอย่างเคยนั่นแหละ

 

อะ บางทีผมควรจะขอให้ใครสักคนอย่างเอมิซังมาด้วย

 

รุรุซัง?

เด็กคนนั้นก็นิดหน่อยน้า……โฮร๊า ก็รู้สึกเลยว่าเธอจะพาไปตกกับดักด้วยกัน…….

 

【ทั้งที่ไม่โชว์หน้า แทบไม่พูด และได้เห็นมือแค่ครั้งคราว ผู้ชมก็ยังพุงไปถึง 2 แสน…..】

【นี่สุดยอดมากทั้งที่เริ่มแบบกองโจรแท้ ๆ】

【ก็ถือว่าไม่แย่เท่าครั้งนั้น แต่ก็มากกว่าครั้งนั้นล่ะน๊า】

【ฮารุจังมีหลายสิ่งที่ไม่ปกติ】

 

【เดาว่ากระแสตอนที่รุรุจังเริ่มตกทะลุกับดับยังคงเป็นกระแสต่อเนื่องตั้งแต่ตอนนั้น】

【การต่อสู้ที่แท้จริงจะเริ่มจากนี้ ฮารุจัง】

【เอ๊ะ？ ต้องไปต่อสู้กับมังกรอีกครั้งพร้อมกับรุรุจังงั้นเหรอ？】

【ไม่หรอก เป็นไปไม่ได้】

 

【แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปผู้ติดตามก็จะเริ่มตกลงนะสิ……ฮารุจังจะไม่เป็นไรหรอกใช่ไหม】

【ถ้าเป็นฮารุจังล่ะก็ ไม่สนใจหรอกจริงไหม】

【ถ้าจะหดหู่ล่ะก็คงเป็นตั้งแต่ตอนที่มีกันแค่ 10 คนแล้ว】

【ก็คงพูดประมาณว่า「บางครั้งก็เกิดเรื่องแบบนี้」】

【ก็ฮารุจังล่ะน๊า】

【อุมุ】

 

【พวกเราบางคนก็พอใจกับภาพลักษณ์ของฮารุจังที่เผยแพร่มาตั้งแต่ต้นแล้วล่ะ……】

【แต่ว่าน๊า ก็อยากให้แสดงอะไรที่ดูฉูดฉาดกว่านี้หน่อย】

【อย่างน้อยก็อยากเห็นหน้าสักครั้ง】

【หมายถึงยังไม่เคยแนะนำตัวเองเลย？】

 

【ถึงมีเสียงรบกวนมากมาย แต่ฮารุจ๊างพยายามเข้า！】

【น่าเสียดายที่ฮารุจังไม่ค่อยอ่านคอมเมนต์】

【ฮารุจังไม่สะทกสะท้านกับความดีและความชั่ว】

【คุสะ】

【ในแง่หนึ่งก็คือ มีความรู้สึกมั่นคงทางจิตใจเป็นมืออาชีพ】

【ในทางตรงกันข้าม ก็รู้สึกสบายใจมากขึ้นถ้าสามารถก้าวไปตามจังหวะของตัวเองได้อย่างเต็มที่]】

 

สิ่งที่ผมมีในปัจจุบันคือ สลิงช็อตคุณภาพธรรมดา และหิน 72 ก้อน ธนูยาว และลูกธนู 35 ดอก ปืนไรเฟิลซุ่มยิง และกระสุน 20 นัด ปืนลูกซอง และกระสุน 5 นัด

 

แล้วก็อย่างที่คาดไว้ ส้มภาระเหล่านี้ไม่พอดีกับเป้สะพายหลัง ตอนนี้ผมก็เลยต้องแบกไว้ทั่วร่างกาย…..ม๊า เพราะปกติผมไม่ค่อยได้วิ่งอยู่แล้วเลยไม่เป็นไร

 

เป็นเรื่องดีที่จนถึงตอนนี้ผมยังสามารถสู้โดยใช้ไอเท็มที่ดรอปได้ แต่เมื่อไหร่ที่ไม่สามารถจัดการได้ในครั้งเดียวด้วยอาวุธระดับคอมม่อน ผมจะเริ่มหันหลังกลับทันที

 

ที่นี่เป็นดันเจี้ยนสำหรับมือใหม่ ดังนั้นแม้จะแลกของดรอปเป็นเงิน ก็ไม่ได้รับเงินมากนัก

 

รายได้วันนี้อาจจะทำให้ติดตัวแดงได้ หากใช้อุปกรณ์หลบหนีฉุกเฉินแม้เพียงครั้งเดียว ดังนันผมจึงเดินกลับ

 

【แต่จริงด้วยสินะที่ฮารุจังไม่ค่อยดูคอมเมนต์】

【ก็เพราะเป็นฮารุจังล่ะนะ】

【นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงมีเพียงปฐมกาลเท่านั้น จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้】

 

【แล้วก็เพราะว่าศัตรูส่วนใหญ่โดนจัดการก่อนที่จะได้ปรากฎตัวบนกล้อง เลยไม่มีไคลแมกซ์อะไรนอกจากโชว์เก็บของดรอป】

【พวกปฐมกาลทนดูไลฟ์สดของฮารุจังมานานแล้วได้……..】

 

【นี่ก็มีข้อดีในตัวเองล่ะน๊า】

【อ้า……มีบางอย่างที่ไม่สามารถบรรยายเป็นคำพูดได้】

【เป็นบางอย่างที่ไม่มีทางเข้าใจในทันที】

【จะอย่ามอง แต่สัมผัสด้วยใจ】

【คุสะ】

 

【ถ้าคิดซะว่าเป็นไลฟ์สดวิทยุก็สนุกใช่ไหมล่ะ？】

【เอฟเฟกต์เสียงพื้นฐาน เสียงการโจมตี และเสียงความตาย】

【ASMRไม่ใช่รึไงแบบนั้นน่ะ！】

【ASMR คุสะ】

【ไลฟ์สด ASMRในดันเจี้ยน……..ล้ำสมัยเกินไปแล้ว……….】

【ถึงยังไงก็ไม่มีเสียงเจ้าตัวพูดเลยนี่สิ……..】

 

【ม๊า เพราะเธอเป็นโลลิผมบลอนด์ ฉันจะดูต่อไปเรื่อย ๆ ……】

【คูณตำรวจจจจ พวกนี้เลยคร๊าบ】

【อะ ไม่มีปัญหา ตราบใดที่พวกเราไม่สัมผัส】

【มีอะไรที่ไม่เป็นปัญหากัน】

 

【ก็ฮารุจังมีเลเวลสูงลิบ ถ้าฉันไปจับเธอแย่ ๆ ฉันอาจะโดนเธอหักข้อมือก็ได้ไง】

【แล้วเธอคงพูดว่า「อะ ขอโทษด้วย เรื่องนี้」ในสไตล์ดุดัน】

【ฉันจะออกไปข้างนอกสักพัก】

【รอก่อน อย่าเพิ่งรีบ】

 

“อะ มีมอนสเตอร์มากมายอยู่ข้างหน้าล่ะ”

 

【พูดแล้ววววววว！】

【น่าร๊าก】

【แค่ได้ยินเสียงก็กลายเป็นแฟนคลับแล้ว】

【อยากจับมือกับเธอ】

 

【มอนเตอร์เฮ้าส์！？】

【ฮารุจัง แบบนี้ไม่ใช่แล้ว นี่ไม่ใช่ของในดันเจี้ยนมือใหม่แล้ว】

【ดันเจี้ยนมือใหม่บ้าอะร๊าย…….】

 

【ใครก็ได้ ถ้าฮารุจังเห็นคอมเมนต์นี้ ช่วยส่งเสียงทักที…….ฮารุจัง ฮารุจัง ดันเจี้ยนสำหรับมือใหม่ ไม่มีสถานที่อย่างมอนเตอร์เฮ้าส์หรอกน๊า เฉพาะดันเจี้ยนที่ได้รับประกันว่ามีการรักษาความปลอดภัยที่ได้รับการระบุไว้ในเว็บไซต์ของสมาคมเท่านั้นถึงเป็นดันมือใหม่】

 

【บางที ฮารุจัง คงไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับดันเจี้ยนมากนัก แม้ว่าจะลงดันมามากขนาดนี้ก็ตาม….】

【อืม…..ก็แบบ ของที่เก็บมาใช้เป็นอาวุธยังไม่มีการประเมินเลย…….】

【เมื่อกี้เองก็ยังไม่ใช่คำว่ามอนเตอร์เฮ้าส์ด้วยซ้ำน๊า………】

 

【อะ ไลฟ์สดของฮารุจังเมื่อสักครึ่งปีก่อน จำได้ว่าเคยบุกตะลุยดันเจี้ยนด้วยปืนต้องสาปมาแล้ว】

【คุสะ】

【โลลินี่ หมกหมุ่นเกินไปแล้ว】

 

“จากนี้ไปหน้าจออาจจะสั่นสักเล็กน้อยิ”

 

【เอ๊ะ？ ไม่ใช่ว่าต้องใช้ทางอ้อม？】

【โซโล่มอนเฮ้าส์】

【มะ ม๊า ถึงจะไม่ใช่ดันเจี้ยนมือใหม่ แต่ก็ดูเลเวลจะต่ำอยู่……】

 

【ก่อนอื่นเลย ฮารุจัง วันนี้ยังไม่ได้ใช้การโจมตีด้วยเวทมนตร์แม้แต่ครั้งเดียวเลย】

【จริงด้วยสินะ ในกรณีฉุกเฉินก็ยังสามารถจัดการได้ด้วยการโจมตีระยะไกลเหมือนทุกที】

 

ขณะที่มองไปข้างหน้าในถ้ำอันมืดมิด ผมก็เริ่มเตรียมสิ่งของทุกอย่างที่มีในมือ

 

อ้า เพราะตอนนี้ผมไม่จำเป็นต้องซ่อนมือเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว เลยรู้สึกสบายคอขึ้นเยอะเลย

 

จนถึงตอนนี้ ผมต้องตั้งคอให้ตรงเน้นมุมตรงไปข้างหน้า และได้แต่เหลือบตามองลงไปเท่านั้น ทำเอาเหนื่อยมากกว่าธรรมดา

 

【มือล่ะ】

【มือล่ะ เลียเลีย】

【เป็นมือที่ดีอย่างยิ่ง】

【ภาพบนจอตอนนี้เพียงอย่างเดียวก็เพิ่มจำนวนแฟนคลับได้แล้วน๊า】

 

【ผมบลอนด์ที่ต้องปัดขึ้นเป็นครั้งคราว เลียเลีย】

【ผมยาวขนาดนั้น……กะแล้วเป็นเส้นผมจริงยังงันสิน๊า】

【พวกเฟติชเส้นผมโผล่มาแล้ว！ ล้อมไว้！】

 

【เอ๊ะ เวลาแบบนี้ก็ยังใช้สลิงช็อตอยู่เหรอ…….】

【ม๊า ถ้ามีสกิลขว้างที่สูง แม้แต่ก้อนหินก็ยังมีพลังทำลายสูงมากทีเดียว】

【แถมความแม่นยำยังสูงมากด้วย การใช้หินที่ไม่มีต้นทุนก็ดีเหมือนกัน…….】

 

【เอาแค่ปาจิงโกะที่เพิ่งหยิบขึ้นมาจากพื้นก่อนหน้านี้เล็กน้อย ถ้าหากไม่มีสกิลกับเลเวลที่เหมาะสม แค่มอนเตอร์แถวนี้ก็ลำบากแล้ว……】

 

“จ๊า ไปแล้วนะ”

 

【อย่าประมาท】

【ถ้าเป็นฮารุจัง ไม่เป็นไรหรอก】

【พวกปฐมกาลดูสงบกัน…….ก็น่าจะไม่เป็นไรมั้ง】

 

【เชื่อใจในฮารุจังที่ฆ่าบอสมอนสเตอร์ได้ใน 2 นัดด้วยอาวุธทำมือเถอะ】

 

“………………………………”

 

มอนเตอร์ที่เอาชนะมาจนถึงตอนนี้――ทั้งหมดจากระยะไกล ยังไงก็ตอบจากลักษณะการตอบสนองแล้ว――แม้ว่าจะถูกล้อม ก็น่าจะไม่มีปัญหา

 

ในกรณีฉุกเฉินที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ ผมแค่ต้องกระโดดให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ด้วยพลังเวทย์มนตร์มากพอที่จะหลบหนี อุปกรณ์หลบหนีฉุกเฉินก็ไม่มีปัญหา

 

“รุรุซังก็ไม่อยู่ที่นี่ ไม่เป็นไรไม่เป็นไร”

 

【คุสะ】

【ฮารุจัง แบบนั้นไม่เรียกปักธงเหรอ？】

【ติดต่อเวลาอยู่ใกล้รุรุจังเท่านั้น……】

 

【เอมิโอเน่ซังยังไม่เป็นไรเลยดังนั้นไม่มีปัญหาหรอก】

【สมกับที่คาดไว้ เธอไม่ใช่เทพแห่งโรคระบาดที่เลวร้ายขนาดนั้น ควรจะ…….】

 

【แค่พูดออกมาดัง ๆ】

【เอ๊ะ？ ไม่ เป็นไปไม่ได้】

【เพราะเป็นคำสาปใช่ไหมล่ะ？】

【คุสะ】

 

ผมขยายขอบเขตสกิลตรวจจับด้วยการหลับตา

 

――พื้นที่ระยะ 22 เมตร ถึง 40 เมตร จำนวนคือ……31 กำหนดทิศทางเฉียงขึ้น ดูเหมือนว่าจะเป็นแบบนั้น

 

【อะ แขนของฮารุจัง！ แขนขาว ๆ ที่ยื่นไปข้างหน้า！ 】

【สิ่งที่แน่นอนของมอนเฮ้าส์ ขั้นแรกให้ซุ่มโจมตีจากระยะไกล เพราะแบบนั้นถึงได้ยื่นแขนออกไปเหมือนธนู】

【เข้าใจล่ะ สามารถจัดการได้แม้ไม่มีพลังกล้ามเนื้อ…….】

【แต่ถ้าอย่างงั้นใช้ธนูหรือปืนตั้งแต่แรกไม่ดีกว่าเหรอ？】

 

【ก็แบบนี้ล่ะน๊า ฮารุจังเน้นความคุ้มค่ามาก】

【พูดอีกอย่างคือตระหนี่】

【เธอมักจะก้มหน้าตอนที่เดินเสมอ เพื่อเก็บหิน】
【นอกจากนี้ยังเก็บของดรอปที่เป็นขยะถูกทิ้งไว้ข้างหลังอย่างชัดเจน】

 

【ฮารุจัง…….บางที: ครอบครัวยากจน】

【ฮารุจังเข็มแข็งเพื่อครอบครัว！？】

 

เปรี้ยง

 

“ดีล่ะ”

 

ก่อนอื่น 1 ตัวที่ใกล้ที่สุด

ปฏิกิริยานั้นหายไป ดังนั้นความแม่นยำของวันนี้เป็นปกติ

 

【เอ๊ะ？ โดน？】

【บอกเลยว่ายอดเยี่ยมเลยไม่ใช่เรอะ？】

【เอ๊ะโตะ…….ศัตรู อยากเห็นจัง แต่ไม่ได้เห็นเลย…….】

 

【หมายเลขรุ่นของกล้องยังระบุไว้ในการไลฟ์สดครั้งก่อน แต่ก็ยังมืดมากขนาดนี้……มืดจนถ้าไม่มีสกิลช่วยก็ไม่มีทางมองเห็นอะไรได้เลย ห่างอย่างน้อย 15 เมตร…….. ？】

 

เปรี้ยง เปรี้ยง

 

จากสัญญาณ มอนสเตอร์เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว ผมขว้างหินตามลำดับระยะห่าง เริ่มจากเงาที่มองเห็นได้ชัดเจนขึ้นก่อน

 

จัดลำดับความสำคัญของประสาทสัมผัสเหมือนอย่างเคย รัวเหมือนธนู…….และระวังอย่าลดการป้องกันลงจากนิสัยแปลก ๆ

 

【เอ๊ะ ไม่เร็วไปหน่อยรึไง？】

【เอ๊ะโตะ……จากมือซ้ายที่ยื่นออกไป สลิงช็อตน่าจะยาวประมาณ 40 เซนติเมตรใช่ไหม？ แล้วทำอย่างงั้นอย่างต่อเนื่อง……】

 

มุ 1 ตัวที่เร็วกว่าตัวอื่น……จ๊า เป้าต่อไป

 

【อะ มาแล้ว】

【ประเภทบิน！】

【รอมานาน！】

 

เปรี้ยง

 

โควโมริซัง(ค้างคาว)ตกลงมาพร้อมเสียงกรีดร้อง

 

【…….แต่โดนจัดการในทันที…..ดูจากสีและขนาดแล้ว แรพพิดแบทสายพันธ์ชั้นสูงไม่ใช่เรอะ？】

【เอ๊ะ นั่นหมายความว่าเลเวลขั้นต่ำก็ต้อง 30 น่ะสิ？】

【พวกนี้มีปรากฎตัวเฉพาะดันเจี้ยนระดับกลางขึ้นไปนิ】

【มองไม่ผิดใช่ไหม？】

 

【…….ไม่รู้สิ ฉันพยายามกรอกลับไปดูแล้ว แต่ก็อาจจะใช่ก็ได้ ฉันจำได้ดี เพราะต้องยอมแพ้ทิ้งหีบสมบัติไว้ เพราะไม่มีวิธีรับมือพวกมัน】

 

【จัดการซูพรีมแรพพิดแบทในนัดเดียว？ ด้วยสลิงช็อตกับก้อนหินทั่วไปที่พึ่งหยิบขึ้นมา？ 】

 

【？？？】

【？？？】

【ตูข้า สงสัยจริงว่ามันอ่อนแอขนาดนั้นเลยเรอะ…….】

【กฎของดันเจี้ยนต้องระส่ำระสาย】

 

โควโมริซังเร็วกว่าตัวอื่นนิดหน่อย แต่ก็ไม่น่าแปลกใจก็เป็นโควโมริซังนินะ

 

ผมจัดการมอนสเตอร์ที่ปรากฎตัวทมาทีละตัวอย่างระมัดระวังและใจเย็นเหมือนอย่างเคย

 

ผมหยิบก้อนหินออกจากถุงวางลงบนยางทีละก้อนทีละก้อน ใส่พลังเวทย์ลงไปเล็กน้อยในแขนทั้งสองข้าง มือซ้ายตั้งตรง มือขวาดึงยางถึงหน้าอกเพื่อเพิ่มพลัง

 

――เปรี้ยง เปรี้ยง

 

【นั่น สิ่งเดี่ยวที่ฉันได้ยินคือเสียงสะท้อนของหินที่ปลิวไปในสายลม และเสียงกรีดร้องของความตายของมอนเตอร์ที่ดังมาจากที่ห่างไกล…….】

【ก็เหมือนอย่างเคย ความตื่นเต้นเป็นศูนย์ แต่ถ้ามองอีกมุมก็เป็นฉากฆาตกรรมที่น่าตกใจ】

 

【อาโน บนกระดานข่าวดูเหมือนว่าด้วยเลเวลของดันเจี้ยนนี้จะบีบวงให้แคบลงได้แล้ว…….】

【แถวทางเข้าเหมือนจะแค่เลเวล 10 ทำนองนั้น แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นสถานที่ขนาดใหญ่ที่มีมากถึง 200 ชั้น…….】

 

【ห๊ะ？】

【ที่จำได้ดันเจี้ยนมือใหม่มีความลึกแค่ 25 ชั้น และดันเจี้ยนขนาดกลางมีความลึก 50 ถึง 100 ชั้นนี่ แบบนั้มัน…….】

【ประมาณ 200………เอ๊ะ？】

 

【ไม่จริงน๊า？ อยู่ในเมืองที่รุรุจังกับบริษัทของเธอตั้งอยู่ เหมือนจะมีดันเจี้ยนที่ชื่อคล้าย ๆ กับของดันเจี้ยนมือใหม่ ตูข้าจำได้เพราะที่นั่นได้รับความสนใจมาก】

 

【แต่ไม่ใช่ว่าต้องมีอะไรอย่างเลเวลที่แนะนำในการเข้าเขียนกำกับไว้อยู่รึ】

 

【ฮารุจังไร้ความสงสัยตามธรรมชาติไงล่ะ？】

【อ้า ถ้าเป็นฮารุจังล่ะก็ทำแน่】

【คุสะ】

 

【เข้ามาท้ายทายที่แบบนี่โดยไม่เอาอะไรเข้ามาด้วยเนี่ยนะ？ ฮารุจัง】

【สุดยอด】

 

【ยังไงก็ตาม มีคนระบุไว้อยู่เหมือนกันว่ามีกับดักอยู่ที่บันไดหรืออะไรบางอย่างที่ทำให้ร่วงทะลุพื้น……..】

 

【กะแล้ว รุรุจัง……】

【ไม่ตลกเลยน่ะ ติดเชื้อรุรุจังของจริง？】

【รุรุจังน่ากลัว…….】

【ฉันยังกลัวเลย ขนาดแค่ดูไลฟ์สดของฮารุจัง】

【รู้สึกเหมือนโดนรุรุจังตามติดเลย】

 

และหลังจากยิงก้อนหินก้อนสุดท้าย แล้วฟังเสียง

 

――ดีล่ะ

 

“เหมือนอย่างเคย”

 

【ฮารุจัง มาสงบสติอารมณ์กันเถอะ】

【ไม่ก็ได้โปรดดูคอมเมนต์ที………】

【ไม่ไหว ไม่มีแม้แต่สัญญาณว่าจะหยิบสมาร์ทโฟนเลย】

 

【ฮารุจัง ที่นี่ไม่ใช่น๊า ดันเจี้ยนมือใหม่ไม่ใช่ที่นี่】

【ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่จะมาเริ่มผจญภัยครั้งแรกหรอกน๊า………】

【ยังคงเป็นสไตล์ไม่สนโลกของฮารุจังเหมือนเดิม………ไม่จริงน๊า ………….ของรุรุจัง】

 

【ไม่หรอก อาการของฮารุจังก็เหมือนเดิมนั่นแหละรู้ไหม？】

【โอ้ เธอจะไปตามจังหวะของตัวเองเสมอ】

【เธอเป็นยอดฝีมือที่ประกาศว่าตัวเองอ่านหนังสือบนแท็บเล็ตรอ ในขณะที่กำลังรอเวลาล่ามอน】

【คุสะ】

 

 

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 17

 

งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง

ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）

 

“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”

“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”

 

หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ

https://ncode.syosetu.com/n1479ik/17/

 

 

 

 

แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต