[นิยายแปล(WN)] สาวดุ้นตัวร้าย ผมที่กลับชาติมากเกิดใหม่เป็นตัวร้าย ♂ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้กับการＴＳหรอก - ตอนที่ 80 การจับคู่สาวสวยธุรกิจเดียวกัน

ตอนที่ 80 การจับคู่สหายธุรกิจเดียวกัน

 

　【ข่าวด่วน】มิยูเมะจัง、อาจจะเป็นตัวอันตราย

 

เป็นเวลาครึ่งวันแล้วตั้งแต่ที่ฉันได้รับไอเทมที่สามารถทำให้รากฐานของเมืองแห่งโรงเรียนต้อง สั่นคลอนอย่างชัดเจน

ฉันกับรุ่นพี่มิซุฮิ、และโทอาจัง、ยืนนิ่งอยู่ในโซนพิเศษ

ในอ้อมแขนทั้งสองข้าง、เต็มไปด้วยหินเวทมนตร์และคอร์จำนวนนับไม่ถ้วน

 

นี่เน๊ะ、คิดว่าเป็นความประมาทจริงไหม？

ฉันไม่สามารถเก็บเข้าสู่พื้นที่ขยายได้อีกต่อไป มันเยอะมากขนาดนั้นเลยล่ะ

 

「……อาเร๊ะ、นี่เรื่องจริงสิน๊า」

 

「อืม สุดยอดเลยเน๊！」

 

ไม่สิ……ถึงจะน่าพูดว่าสุดยอดมาก……แต่ระดับนี้มันก็ออกจะเกินไปสักหน่อยไหม……

เอ๊ะ？ แบบนี้ไม่เกินเลเวลนาโร่ไปแล้วหรอกเหรอ？

 

「ไอเทมที่จะบอกได้ถึงเวลาที่จะปรากฎออกมา、ควรจะไม่มีมีอยู่จริง นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมจนถึงตอนนี้โดยปกติแล้วจึงเป็นเหมือนการแข่งขันกับโรงเรียนอื่น ๆ……แต่นี่มันน่าทึ่งมากเลย」

 

รุ่นพี่มิซุฮิ、ดูมีความสุข

อืมー、ก็ดีแล้วไหมที่สาวสวยสองคนจะมีความสุข？

 

『แต่น่าขนลุกเล็กน้อยสำหรับฉันเน๊ หากเธอสามารถสร้างไอเท็มที่ยอดเยี่ยมไม่ซ้ำใครได้、ก็ไม่มีเหตุผลแม้แต่น้อยที่ควรจะเก็บซ่อนไว้ ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่เข้าใจความหมายของการไล่ออกเช่นนั้นมากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่มีเหตุผลเลย』

 

นั่นคือสิ่งที่ฉันกำลังคิดในขณะที่บุกเข้าไปในดันเจี้ยนเช่นกัน

 

โชคดี、ที่การพิชิตดันเจี้ยนเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเราในตอนนี้

 

ฉันฟันด้วยดาบสั้น、และโทอาจังก็ยิงการโจมตีแบบบรรจบ

หากว่าดูอันตรายเกินไปเมื่อไหร่、รุ่นพี่มิซุฮิก็จะเผาทิ้งให้เอง

เท่านี้ก็เป็นการรวมกลุ่มที่ปลอดภัย

 

สำหรับรุ่นพี่มิซุฮิเนื่องจากไดฟ์เกียร์ยังคงสภาพไม่ดีอยู่、ดังนั้นเธอจึงเหมือนเป็นหลักประกันสุดท้ายเท่านั้น

 

ก็เลยทำให้ฉันมีเวลามากมายที่จะคิดถึงเรื่องมิยูเมะจัง

ในเรื่องที่ฉันคิดอยู่

 

การมีตัวตนของเธอช่างน่าสงสัยมากเกินไป

 

หากเป็นงานแต่งประเภทนาโร่、ก็จะเข้าใจความสามารถและการโกงในระดับหนึ่ง

ทว่า、โลกนี้ควรจะเป็นเรื่องราวที่มีศูนย์กลางอยู่ที่โทรัคคุง

 

ต่อให้เธอจะเป็นตัวเอกในภาคแยกยังไงก็ตาม、ก็ดูเป็นเรื่องแปลกที่คนที่มีความสามารถเช่นนี้ไม่ถูกเอ่ยชื่อเลยด้วยซ้ำ

แต่ฉันก็พูดอย่างชัดถ้อยชัดคำไม่ได้อยู่ดี เพราะมีตัวอย่าง อย่างซากุระบะ รักกะอยู่ด้วย、ถ้าฉันไม่รู้ ก็แปลว่าน่าจะไม่เกี่ยวข้องกับงานต้นฉบับ

 

เธอเป็นสาวสวยที่ทั้งสามารถตรวจจับการปรากฎของดันเจี้ยนล่วงหน้าได้、ทั้งสามารถสร้างไดฟ์เกียร์สำหรับＳแร๊งค์ได้、ฉะนั้นแล้วทำไมถึงไม่มาปรากฎตัวในการต่อสู้ครั้งสุดท้ายกันล่ะ？

หากเด็กคนนี้อยู่ด้วย、กลยุทธ์ที่ใช้งานดีมอนเกียร์ทั้ง４น่าจะมีเสถียรภาพมากกว่านี้

 

ตอนนี้、มีความจริงที่เป็นไปได้สามประการ

 

หนึ่ง、ในเบื้องหลังของงานต้นฉบับ มีภัยคุกคามที่แตกต่างไปจากบทเดิมอย่างสิ้นเชิงทำให้ไม่สามารถยื่นมือเข้าไปช่วยได้

 

ทางนี้ค่อนข้างเป็นไปได้

ที่จริงแล้ว、นี่เป็นไปได้มากที่สุด

 

ก็มีแม้กระทั่งนวนิยายและเกมโซเชียลที่แยกออกมานิหน่า

อาจมีภัยคุกคามเบื้องหลังมากมาย

 

 

สอง、เป็นตัวตนที่เหมือนกับฉัน

 

แม้ว่าจะมีความเป็นไปได้ก็ตาม、แต่ก็คิดว่ามีโอกาสต่ำที่สุด

หรือก็คือ、เป็นตัวละครหลักออริจินอลในผลงานดัดแปลง 

ฉันสามารถให้เหตุผลแบบนี้ได้ด้วยการคิดจากเมตาดาต้าของฉัน、แต่ในความเป็นจริงฉันเป็นคนแรกที่ปฏิเสธแนวคิดนี่

 

เห็นได้ชัดว่าเธอมีจิตวิญญาณของสาวสวย

ไม่มีทางที่ฉันจะผิดพลาดได้ ผู้หญิงคนนั้นเป็นสาวสวย　

 

 

สาม、เธอตายไปแล้วในช่วงการต่อสู้ครั้งสุดท้ายในงานต้นฉบับ

 

ฉันไม่อยากคิดแนวนั้น

ทว่、หากเธอเป็นอัจฉริยะ ก็มีความเป็นไปได้สูงที่จะต้องตาย　

 

ก็แบบ、รินกะจังก็ตายในเรื่องต้นฉบับใช่ไหมล่ะ？

จ๊า ถ้าอย่างนั้นก็อาจจะมีการการฆ่าในสปินออฟด้วยเช่นกัน＾＾อาจจะเป็นทางนั้นแหละ

 

นี่คือเท่าที่ฉันคิดได้ล่ะน่ะ

 

ฉันคิดแต่ว่าเธอคงจะเป็นเพียงตัวเอกที่แยกออกไป、แต่ดูแล้วเหมือนว่าจะมีความหมายมากกว่านั้น

 

「เคย์คุง、มีอะไรเหรอ？」

 

「เอ๊ะ、อ้า คิดถึงเรื่องของมิยูเมะจังอยู่นะ」

 

「มิยูเมะจังทำไมเหรอ？」

 

โทอาจังดูเหมือนจะไม่มีความระวังตัวเลย

ตรงกันข้าม、เธอกลับฮัมเพลงอย่างมีความสุขด้วยซ้ำ

 

น่ารักเน๊

 

「ดีล่ะ、กลับกันเลยไหม คอร์ของแร๊งค์Ａเองก็ได้มาอันหนึ่งแล้วด้วย แถมยังมีหินเวทมนตร์ค่อนข้างมากด้วย、มาซื้อวัตถุดิบอาหารคุณภาพสูงกันเถอะ」

 

「ครับ」

 

「อืม！」

 

ทว่าก่อนอื่น、ตอนนี้ขอเพลิดเพลินไปกับพรนี้ก่อนแล้วกัน 

 

ฉันควรจะค้นคว้าในเวลากลางคืน

ฉันจะลองสืบหลาย ๆ อย่างตอนกลางคืนเอง

 

 

■

 

 

เมื่อพวกเรากลับมาถึงที่โรงเรียน、มิยูเมะจังและนานะจังก็กำลังนั่งหันหน้าเข้าหากันในห้องสภานักเรียน

 

「มุมุ……」

 

「นั่นคือทั้งหมดที่จะถามหรือไม่ เช่นนั้นแล้ว、เหตุผลฉันอยากจะกินของว่าง」

 

「ใกล้ถึงเวลาอาหารเย็นแล้วล่ะจ๊ะ、เพราะงั้นไม่ควรจะกินขนมล่ะー」

 

「……ฉันตอนนี้、เหตุผลรู้สึกเศร้า」

 

ยังไงดี เป็นพื้นที่ผ่อนคลายจังน๊า

เพียงแค่มองสายตาของฉันก็ดีขึ้นล๊า

 

『ตอนที่ได้ยินเรื่องที่เธอพูดแล้วก็ไม่ใช่เรื่องตลกเลยล่ะ』

 

หืม？ เรื่องตลก？

 

『ฉันรู้สึกว่าดีขึ้นจริง ๆ เน๊』

 

「กลับมาแล้ว、มิโรคุ」

 

「ยินต้อนรับกลับบ้านนะจ๊ะ、ทั้งสามคน ……นี่มัน、เก็บกลับมาได้เยอะแยะเลยจริง ๆ เน๊ะ พรุ่งนี้、ก่อนอื่นต้องแยกของที่จะเอาไปเปลี่ยนเป็นเงินสดกับของที่จะเอาขยายเขตปกครองตนเองได้นะจ๊ะ」

 

รุ่นพี่มิโรคุพูดด้วยสีหน้ามีความสุข、แต่ก็รู้สึกกลัวเล็กน้อย

ใช่เลยเน๊ะ ก็แบบ、ปัญหาสองประการของโรงเรียนสหศึกษา เฟกตอม ความคับแคบของเขตปกครองตนเอง และการขาดแคลนทรัพย์สิน สามารถแก้ไขได้ในคราวเดียว

 

ฉันกลัว、มากกว่ามีความสุข

เหตุการณ์ที่สะดวกเช่นนี้、ดูไม่มีเหตุผลเลยเน๊ะ

 

「……หืมー！ กะแล้วว่าไม่ไหวเน๊ะ มิโรคุซัง、ดูเหมือนว่าฉันจะไม่ไหวล่ะซุ」

 

มิยูเมะจัง、พูดขณะที่เธอละสายตาจากนานะจัง

ยังไงดี、ดูเหมือนว่าเธอกำลังพยายามทำอะไรบางอย่าง

ไม่ใช่เกมจ้องตาของสาวสวยสินะ 

 

「มิโรคุ、ขออะไรไปเหรอ？」

 

「จ๊ะ ฉันสงสัยว่าจะสามารถสร้างอุปกรณ์อะไรที่พอจะทำให้ฉันสามารถทำสัญญากับนานะจังได้บ้างไหมน๊าー」

 

หลังจากพูดแบบนั้น、รุ่นพี่มิโรคุก็มองไปที่นานะจังด้วยรอยยิ้ม

คน ๆ นี้、พูดอย่างสบายอารมณ์、แต่พยายามจะทำพันธะสัญญากับดีมอนกียร์อยู่เรอะ……

 

 

「การที่มีดีมอนเกียร์ที่ยังไม่ได้ทำสัญญาอยู่ด้วยกัน、ฉันคิดว่าค่อนข้างจะอันตรายไปสักหน่อยน่ะจ๊ะ ยิ่งไปกว่านั้น ฉันหวังว่าเธอจะยอมทำสัญญากับใครสักคนที่โรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมของเราด้วย」

 

「ฉันเองก็คิดว่าน่าสนใจเหมือนกันค่ะ、แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นไปไม่ได้เน๊ะ คิดไอเดียอะไรไม่ออกเลยซุ พอนึกอะไรบางอย่างได้ก็นึกขึ้นมาได้ทันที、แต่ว่าอะไรพวกนั้นก็ไม่มีประโยชน์เลยจริง ๆ เน๊ー」

 

มิยูเมะจัง、พูดแบบนั้นแล้วคราง

หืม？นี่กำลังจะโกงความรู้สากลงั้นเหรอ？

 

「อะ、ว่าไปแล้วได้คอร์ของดันเจี้ยน แร๊งค์ Ａ มาไหมซุ？」

 

「อ้า แต่ก็แค่อันเดียวน๊า」

 

「แค่นั้นก็เพียงพอแล้วซุ ถ้าอย่างงั้น ก็ฝากที่เหลือไว้ที่ฉันได้เลยซุ！」

 

มิยูเมะจัง、แกว่งแขนวอร์มอัพ และดูเหมือนจะเต็มไปด้วยแรงบันดาลใจ 

แต่、กรุณารอสักครู่

 

「ก่อนหน้านั้น、มากินข้าวเย็นกันก่อนครับ」

 

เรามีอาหารหรูแล้วไงล๊า、วะฮ่าๆๆๆ！

 

 

■

 

 

เวลากลางคืน 

ถึงเวลาที่ต้นไม้และสาวสวยเข้านอนแล้ว

 

และ、ก็ถึงเวลาของสาวสวยลึกลับแล้วล๊า！

 

『สแตนด์บาย』

 

ช่วงเวลาสาวสวยลึกลับรอบนี้จัดขึ้นภายในโรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมล๊า！

จุดประสงค์คือเพื่อสืบเกี่ยวกับมิยูเมะจัง

และ、สิ่งนั้น『นาคาโยชิ！ ดันเจี้ยนคุง』ฉันล่ะอยากเตือนเธอว่าอย่าแจกของบ้า ๆ บอ ๆ ง่าย ๆ แบบนั้นสิ！

 

มิยูเมะจัง ตอนนี้、กำลังพักอยู่ในห้องสภานักเรียน

ดูเหมือนว่าเธอจะเตรียมสร้างไดฟ์เกียร์ในตอนกลางคืน

 

หลังกินอาหารกัน เธอก็รู้สึกตื่นเต้นมาก

 

『เธอจะตอบสนองเช่นไรในตอนที่ได้ติดต่อกับโซลเซียลากันนะ นี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะได้รู้จักเธอ』

 

บางทีฉันควรจะเข้าไปทางหน้าต่างวงเล็บ

สาวสวยลึกลับปรากฏตัวพร้อมกับม่านที่พลิ้วไหวตามสายลม

ดีย์เน๊！

 

โอ้、หน้าต่างเปิดอยู่！

ไม่ระวังกันเลย、แต่ลัคกี้เน๊

 

『ซ้า、เข้าไปกันเถอะ』

 

ก่อนอื่นฉันควรพูดอะไรดี

ท้ายที่สุด ฉันอยากจะทำให้ดูเหมือนว่าฉันรู้ว่าทำไมเน๊ะ

ถึงฉันจะไม่รู้อะไรเลยก็ตามล๊า

 

ดีล๊าー、วันนี้มาเล่นดาวกับโชคชะตากันอีกครั้งกันー＾＾

 

『ว๊าย＾＾……หืม、เดี๋ยวก่อน！』

 

อะไรเหรอ、มีความคิดดี ๆ สำหรับการปรากฎตัวของสาวสวยลึกลับขึ้นมาเหรอ？

 

『ไม่ใช่、ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น มีบางอย่างอยู่ข้างมิยูเมะจัง』

 

ก็รุ่นพี่มิโรคุหรือรุ่นพี่มิซุฮิไม่ใช่เหรอ？

 

『ต่างไป……เป็นปฏิกิริยาที่บิดเบี้ยวและมีพลังมากกว่า』

 

……ถ้างั้นเร็วเข้าเถอะ ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง！

ยังไงดี บางอย่างอาจกำลังเริ่มต้นจากที่ไหนสักแห่งที่ฉันไม่รู้

 

อย่าพลาดน๊า！

 

『อุโอออออ้、ชาร์จชาร์จ！』

 

ฉันละทิ้งแผนการทั้งหมดเช่นการเข้าไปในหน้าต่าง และเคลื่อนย้ายไปยังห้องสภานักเรียนที่มิยูเมะจังอยู่ทันที

　

สิ่งที่ฉันเห็นคือมิยูเมะจังที่หวาดกลัว、กับบางสิ่งในชุดคลุมสีดำยื่นมือเข้าหาเธอ

 

「อย่าได้หวัง」

 

ฉันพุ่งเข้าไปขวางระหว่างทั้งสองคน、และปกป้องมิยูเมะจังด้วยการให้อยู่ข้างหลังฉัน

ผู้พิทักษ์ลึกลับ！

 

「เอ๊ะ、มีคนประหลาดโผล่มาเพิ่มแล้วซุー！」

 

「อย่ากังวล อย่างน้อยตอนนี้、ฉันก็ไม่ใช่ศัตรูของเธอ」

 

พอพูดอย่างงั้น、ฉันก็ชี้เคียวไปทางเสื้อคลุม 

 

「เด็กคนนี้ได้รับเลือกให้เป็นดาราของฉันแล้ว คุณจะช่วยหยุดยื่นมือเข้ามายุ่งเกี่ยวได้หรือไม่」

 

「……จริง ๆ เลย、มีสัญชาตญาณที่ดีจริง ๆ เน๊ะ」

 

หมวกที่ติดอยู่กับเสื้อคลุมของเขาถูกถอดออก、ร่างของผู้ที่อยู่ตรงหน้าฉันถูกเปิดเผย

หน้ากากขาวมีรอยแตกร้าวในบางจุด

และ、ผมยาวสีดำ

 

「เหมือนเช่นทุกที、คุณเต็มไปด้วยการกระทำที่คาดเดาไม่ได้เน๊ะ――โซลเซียลา」

 

ทำไมเจ้านี้ถึงดูคุ้นเคยขนาดนี้

นอกจากนี้เสียงนั้นคืออะไรกัน

 

『เป็นเสียงสังเคราะห์ที่เกิดจากการรวมเสียงหลายเสียงเข้าด้วยกันเน๊ อาจเป็นหน้าที่ของหน้ากากนั้น』

 

อย่ามาล้อกันเล่นนะย๊ะ

 

……หืม？ ยังไงดี、ไม่รู้สึกถึงความเป็นสาวสวยเลย？

 

『จะเริ่มอีกแล้วเหรอ』

 

ไม่สิ ฉันรู้สึกได้

หากมองดูใกล้ ๆ จะเห็นว่าเธอเป็นสาวสวย、เด็กคนนี้ก็ด้วย！

 

ผมสีดำในชุดคลุมโรงเรียนมัธยมต้นที่ซุ่มซ่อนอยู่ในยามราตรี 

และเมื่อสวมหน้ากากสีขาว、เธอก็เป็นสาวสวยอย่างแน่นอน！

 

「เธอ、เป็นใคร」

 

「คิดว่าฉันมีหน้าที่ต้องตอบรึไง？แม้ว่าฉันจะตอบให้ คุณจะเชื่อคำพูดของฉันได้มากแค่ไหนกันน๊า？」

 

「……ใช่、เช่นนั้นคุณล่ะจะเต้นรำกับฉันสักหน่อยไหม」

 

「ดีสิ เป็นโอกาสอันดี、มาเล่นบอลให้สนุกกันเถอะ」

 

การตอบสนองที่โดนตีกลับดังก้อง

นอกจากนี้ยังมีสไตล์ที่ไม่เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงอีกด้วย

 

ไม่ต้องสงสัยเลย、ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง。

 

『อ้า ฉันก็เข้าใจเช่นกัน』

 

คน ๆ นี้……เป็นสาวสวยลึกลับของจริงล่ะ！

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณ คุณCHATCHAI KIMN SCB X-2478 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณ คุณพันธวงศ์ กสิกรไทย X-2186 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ