[นิยายแปล]Lightning Empress Maid - บทนำ Ch.6 การเต้นรำของคนโง่ และการยืนหยัดของผู้กล้า

เมื่ออาจารย์เข้ามาในห้อง เหล่าคนรับใช้ก็ออกไปจากห้องเรียน นานากิจึงตามพวกเขาไป หลังจากที่โค้งคำนับให้กับนายท่านที่มองด้วยสายตาเงียบๆเป็นการทักท้วง นานากิก็ออกมาจากห้อง ถ้าตามที่นายท่านบอก 3 ชั่วโมงหลังจากนี้ จะเป็นการเรียนโดยไม่มีหยุดพัก เมื่อมันจบลงนานากิจะต้องทำการคุ้มกันอย่างจริงจังค่ะ

ในช่วงเวลา 3 ชั่วโมงนี้ สิ่งที่นานากิจะทำคือตรวจสอบเส้นทางของอาคารเรียนค่ะ ถึงนี่ควรจะเป็นหน้าที่ของอัศวินหลวงมากกว่าเป็นหน้าที่ของเมด แต่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น นานากิจะไม่สามารถทำอะไรได้หากไม่รู้จักสถานที่ค่ะ ดังนั้น นานากิจึงต้องรีบยืนยันโครงสร้างของอาคาร และตึกที่อยู่รอบๆ

ข้างหน้านานากิที่กำลังยุ่ง มีอัศวิน 3 คน มาขวางทางเดินไว้ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฉันคือนานากิ ตอนนี้นานากิกำลังยุ่ง เพราะฉะนั้นขออภัยด้วยนะคะ ไม่ต้องใสใจนานากิหรอกค่ะ

“เดี๋ยวก่อน”

ปฏิเสธค่ะ นานากิกำลังยุ่ง

นานากิยิ้มตอบเสียงเรียกนั้น พร้อมกับเดินผ่านพวกเขาไป ทำให้พวกเขาชะงักไปชั่วครู่ และเมื่อรู้สึกตัวพวกเขาก็เพิ่มเสียงขึ้นอีก

“อะ….!? ข้าบอกให้รอก่อน”

“แก นั่นมันเสียมารยาทนะเว้ย!!”

พวกเขาคงคิดว่านานากิจะหยุดสินะคะ เข้าใจแล้วค่ะ ดูเหมือนว่า เมดที่คอยรับใช้นายท่านก่อนหน้านานากิคงจะยอมให้พวกเขารังแกสินะคะ อีกฝ่ายเป็นถึงชนชั้นสูง แล้วยังมีอัศวินที่ไร้ซึ่งความภาคภูมิใจพวกนี้คอยรับใช้อยู่ด้วย ไม่แปลกใจเลยค่ะว่าทำไมพวกเขาถึงทนไม่ไหว

แต่ ถ้าพวกเขายอมรับสถานการณ์แบบนี้ เช่นนั้นแล้วพวกเขาก็เป็นแค่คนอ่อนแอค่ะ

ผู้คนนั้นมีอารมณ์ความรู้สึกนะคะ และวิธีที่จะถ่ายทอดมันออกมา คำพูดก็อย่างนึง การกระทำก็เป็นอีกอย่างเช่นกัน 

คุณเมดคนก่อนที่ฉันไม่รู้จัก คุณได้ถ่ายทอดมันออกไปหรือยังคะ? ถ้าคุณทำไม่ได้ นั่นก็คือ คุณอ่อนแอค่ะ

ผู้อ่อนแอควรจะขอความช่วยเหลือผู้ที่แข็งแกร่งค่ะ มันไม่ใช่เรื่องน่าอายเลยแม้แต่น้อย ถ้าบอกว่าไม่มีผู้แข็งแกร่งมาช่วยคุณ แล้วคุณได้ลองหาหรือยังคะ?

นายท่านบอกว่า คนรับใช้คนก่อนถูกรังแก การที่ทำให้นายท่านต้องมาห่วงเรื่องของคนรับใช้แบบนี้ นี่คุณทำอะไรอยู่คะ?

“ข้าบอกว่าเดี๋ย——อ่อก!?”

ฟังให้ดีๆนะคะ นานากิเป็นหนึ่งในผู้แข็งแกร่งที่ว่าค่ะ

ไม่ว่าพวกเขาจะโกรธแค้นสักแค่ไหน ไม่ว่าพวกเขาจะใช้ลูกเล่นทั้งหมดที่มีก็ตาม มือพวกนั้นไม่อาจสัมผัสนานากิได้หรอกค่ะ หากพวกเขาต้องการให้นานากิหยุด พวกเขาจะต้องคุกเข่าและก้มหัวค่ะ พวกเขาควรจะเรียนรู้จากอัศวินเพียงหนึ่งเดียวภายในชั้นเรียนนั้น ผู้ที่ยังมีความภาคภูมิใจอยู่ และร้องขอความเมตตาเสียนะคะ

“ทะ ทำไม…..!!”

“เธอไม่หยุดเลย!!”

ผู้แข็งแกร่งก้าวต่อไปอย่างสงบ ส่วนพวกที่อ่อนแอได้แต่เต้นรำอย่างกับตัวตลก เพื่อนของฉันคะ นานากิเป็นคนผิดหรอคะ? ไม่สิ ไม่จำเป็นต้องถามเลยค่ะ นานากินั้นถูกต้อง นานากิคือความถูกต้อง

นานากิคนนี้ จะเคารพและอุทิศตนให้แก่นายท่านแต่เพียงผู้เดียวค่ะ ใครจะไปเคารพพวกแมลงที่ไร้ซึ่งความภาคภูมิใจกัน นานากิไม่เข้าใจภาษาแมลงหรอกนะคะ พูดภาษามนุษย์สิคะ เจ้าแมลงชั้นต่ำ

“ข้าบอกให้หยุด….!”

นานากิไม่หยุดหรอกนะคะ

“ฟังคนเขาพูด……!”

คุณไม่ใช่คนค่ะ

“เจ้าคนหยาบคายนี่!!”

กระจกอยู่ตรงนั้นนะคะ

นานากิได้เรียนรู้เรื่องความภาคภูมิใจมาจากคุณแม่ที่เคารพรัก นานากิได้เรียนรู้ความแข็งแกร่งที่จำเป็นจากในป่า แล้วพวกคุณล่ะคะ ได้เรียนรู้อะไร จากใครมาบ้าง ร่างกายที่แข็งแรงและดาบดีๆพวกนั้นถูกเตรียมไว้เพื่ออะไรคะ คนที่ไม่รู้คำตอบควรจะเต้นรำราวกับคนโง่ต่อไปแบบนั้นแหละค่ะ

“แ..ก….!?”

“พอได้แล้ว!!”

“นี่!!”

เหล่าคนโง่เขลาที่กำลังเต้นรำ พวกเขายื่นแขน ขยับขา ใช้เวทมนตร์เป็นบางครั้ง สำหรับพวกเขาที่กำลังเต้นรำโดยไม่มีดนตรี นานากิจะร้องเพลงให้แล้วกันนะคะ ในอดีต คุณแม่ที่รักฮัมเพลงนี้อยู่บ่อยๆ ทีนี้ก็เต้นค่ะ นานากิเป็นคนพิเศษ ดังนั้นนานากิจะทำงานของตัวเองพร้อมๆกับดูพวกคุณไปด้วยนะคะ

“~♪”

เพื่อนของฉัน เพลงนี้จะส่งไปถึงคุณแม่รึเปล่าคะ?

◇

“เธอมีความสามารถนะ”

ได้เวลาสำหรับการคุ้มกันแล้ว นานากิจะทำหน้าที่ด้วยความตั้งใจค่ะ

“เธอรู้ตัวหรือเปล่านะ?”

“…….ฉันคิดว่า”

“คนเดียวที่เธอควรรับใช้ก็คือผม และไม่มีคนอื่นอยู่ที่นี่”

ตามที่คาดไว้จากนายท่านของนานากิเลยค่ะ เขามองออกอย่างรวดเร็วว่านานากิเลือกใช้คำพูดอย่างระมัดระวัง นานากิชอบมนุษย์ที่มีความภาคภูมิใจในตนเองนะคะ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมนานากิถึงใจดีกับอัศวินที่มีความภาคภูมิใจยังไงล่ะคะ ช่างผิดพลาดเสียจริง นานากิต้องขออภัยด้วยนะคะ นานากิจะสลักคำพูดของคุณไว้ในใจ และสาบานว่าต่อจากนี้ไป นานากิจะพูดแต่ความจริงค่ะ

“ด้วยความสามารถของเธอแล้วน่าจะยังไม่รู้หรอกค่ะ แต่ถึงอย่างนั้น ก็มีไม่กี่คนหรอกนะคะ ที่มีสัญชาติญาณเฉียบคมแบบเธอ”

“คนรับใช้ของอาร์คานอยู่ระดับนั้นเลยสินะ หือ ตามที่คาดไว้ พวกเขาอยู่คนละชั้นกันเลย”

ความแตกต่างอยู่ในขั้นคนละมิติเลยค่ะ นายท่าน

“วิลม็อทอารมณ์ไม่ค่อยดีเลยนะ”

การที่ถูกคนรับใช้ของตัวเองแว้งกัดตอนที่กำลังแหย่คนจากตระกูลที่เขาดูถูก นั่นคงทำให้เขาอารมณืเสียมากสินะคะ บุคลิกของเขานี่ช่างบิดเบี้ยวซะจนทำให้นานากิสงสัยจังเลยนะคะว่ามันพังหรือยัง เขาคิดจะแก้แค้นยังไงกันนะ? แต่ปัญหาไม่ได้อยู่ที่วิลม็อท อาร์คานหรอกค่ะ แต่เป็นนายท่านซะมากกว่า

“…….แล้วแบบนี้ เราควรจะทำยังไงดีคะ?”

เหมือนเดิมเลยนะคะ ท่าของนายท่านไม่เปลียนเลย

เนื่องจากอัศวินที่มีความสามารถเพียงคนเดียว นายท่านจึงตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ผู้ที่จ้างนานากิทั้งๆที่รู้ว่านานากิคือจักรพรรดินีสายฟ้า ก็คือนายท่าน นี่ไม่ใช่ความผิดของนานากิค่ะ เหมือนกับที่นายท่านทดสอบนานากิ นานากิเองก็จะทดสอบนายท่านเช่นกัน คุณจะทำยังไงคะ? จะผูกคอตัวเอง? จะเสนอนานากิให้กับคนพรรค์นั้น? หรือ————

“เอาล่ะ……ผมจะรับผิดชอบเองแล้วกัน”

————แบบนั้นแหละค่ะ

นานากิยิ้มออกมาโดยไม่ตั้งใจ จริงๆเลยนะคะ พวกเขาช่างคล้ายกันจริงๆ มันทำให้นานากินึกถึงตอนที่คุณแม่พูดว่ามาสร้างทะเลสาปกันเถอะ ตอนที่นานากิบอกเธอว่าเราไม่มีน้ำดื่มเลยนะคะ อ่า คุณแม่คะ เพราะแบบนั้นแหละค่ะ นานากิถึงอยากอยู่ที่นี่

“ขอยืนยันหน่อยนะ นานากิ เธอรับมือได้มากแค่ไหน”

“ตราบเท่าที่คุณต้องการค่ะ”

ถึงแม้จะเป็นอดีตไปแล้ว แต่นี่คือร่างกายที่สามารถแบกรับนามของห้าจักรพรรดิ พลังที่สามารถจัดการกับเทพเจ้าได้เพียงลำพัง และกลายมาเป็นตัวตนอันเหนือชั้น ไม่ใช่อะไรที่มนุษย์จะจินตนาการได้ เพราะพลังนั้นอยู่เหนือการรับรู้ของมนุษย์ไปแล้ว

“แน่ใจใช่มั้ย?”

“เดิมพันด้วยเกียรติของฉันเลยค่ะ”

เช่นนั้นแล้ว ได้โปรดยืนขึ้นเถอะค่ะ นายท่าน

ยินดีด้วยนะคะ นายท่านของนานากิ คุณสอบผ่าน นายท่านตอบรับนานากิ ดังนั้นนานากิจะตอบกลับอีกครั้งค่ะ ตอบกลับจิตวิญญาณนั้น

“ถึงมันจะเป็นเรื่องบังเอฺย แต่พลังที่สามารถพลิกกระดานได้ก็อยู่นี่แล้ว ดังนั้นจึงมีเพียงคำตอบเดียว ผมจะใช้ทุกสิ่งที่สามารถใช้ได้ นั่นไม่เป็นไรใช่มั้ย นานากิ?”

ใช่แล้ว แบบนี้ดีแล้วค่ะ คุณลังเลเพราะพลังของนานากิ คุณกลัวว่ามันควรแล้วหรอที่จะใช้พลังซึ่งสามารถพลิกได้ทุกสิ่ง ความกลัวในพลังนั้น ความกลัวเป็นสัญชาติญาณของมนุษย์ แต่การแสดงว่าคุณจะใช้มัน นั่นคือเหตุผลที่คุณคือนายท่านของนานากิยังไงล่ะคะ

คุณมีมันอยู่ในมือแล้วค่ะ นายท่านของฉัน หนึ่งในพลังที่หาตัวจับยาก ซึ่งแต่เดิมไม่มีใครนอกจากผู้ที่อยู่บนจุดสูงสุดของทวีปฟลายเกลที่สามารถกวัดแกว่งมันได้ การยอมแพ้ต่อสถานการณ์ปัจจุบันคือความอ่อนแอ การยืนหยัดต่อต้านมันคือความกล้าหาญค่ะ

———— ตอนนี้ คุณมีความภาคภูมิใจแล้วนะคะ

“ได้โปรดขานนามของฉันของสิคะ นายท่าน”

ที่นี่ และตอนนี้ มาร่างสัญญาที่แท้จริงกันเถอะค่ะ

“นามนั้น คือนามของผู้ที่รับใช้ท่าน ฉันอยากให้ท่านสลักมันไว้ในใจ ฉันจะมาหาท่านทุกเมื่อที่ท่านต้องการ ฉันจะทำลายศัตรูทั้งหมดของท่าน ฉันจะขจัดขวากหนามทั้งหมดที่อยู่บนเส้นทางของท่าน ตอนนี้ ได้โปรดกล่าวมันออกมาค่ะ นายท่าน นามของผู้ที่เป็นดาบของคุณ——”

จงดูซะ เจ้าพวกที่ไร้ซึ่งความภาคภูมิใจทั้งหลาย

นี่คือสิ่งที่ดาบควรจะเป็นค่ะ

“…..เธอพูดถูกแล้วล่ะ ผมไม่ต้องอดกลั้นอีกต่อไปแล้ว”

นายท่านยิ้มออกมา มันช่างเป็นรอยยิ้มที่เจิดจ้าและสง่างาม ดีแล้วค่ะ คุณอดทนมามากพอแล้ว คุณได้โกรธแค้นมามากเกินพอแล้วค่ะ

“คนที่จะกวัดแกว่งมันก็คือเธอ จงติดตามผมมาซะ ——นานากิ!”

วันนี้พวกเราได้กลายเป็นเจ้านายและคนรับใช้กันแล้วค่ะ