[นิยายแปล]Lightning Empress Maid - บทนำ ch.10 หมูในตำนานค่ะ

“ท่านซีนพอจะมีเวลาสักครู่ไหมคะ?”

“ได้สิ”

หลังจากวันนั้น สถานการณ์รอบๆตัวนายท่านซีนได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง นายท่านได้การต้อบรับเมื่อก้าวเท้าเข้าไปในห้องเรียน และมีคนเข้ามาคุยกับเขามากขึ้น

ตอนนั้นนานากิไม่ได้อยู่ด้วย ดังนั้นนานากิจึงไม่ทราบเรื่อง แต่บางทีนายท่านคงต้องอดทนมาตลอดเลยสินะคะ

นานากิอยากจะถามว่าตอนนี้เขารู้สึกยังไงบ้างค่ะ

โดนดูถูกดูแคลนว่าอ่อนแอ โดนพูดจ่าแย่ๆใส่ ถึงอย่างนั้น คุณก็ยังยื่นมือออกไปคว้ามันเอาไว้ ทำการต่อสู้ และได้รับชัยชนะ ตำแหน่งที่เป็นอยู่ตอนนี้สมกับความภาคภูมิใจของคุณหรือยังคะ? ถ้าเช่นนั้น ได้โปรดมีความสุขไปเถอะ มันไม่ใช่เรื่องน่าละอายเลยนะคะ นี่คือสิทธิ์ของผู้ชนะ ถ้านายท่านมีความสุข นานากิต้องขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ

คนรับใช้ไม่สามารถแสดงความยินดีกับเจ้านายเพียงฝ่ายเดียวได้หรอกนะคะ นั่นไม่ใช่การกระทำที่ดีเลย นานากิรู้นะคะ ความต้องการที่อยู่ภายในดวงตาสีไพลินคู่นั้น นายท่านที่น่าภาคภูมิใจคะ คุณกำลังเล็งไปยังเป้าหมายที่สูงกว่านี้อยู่ใช่ไหมคะ? ถ้าเป็นแบบนั้น นานากิไม่สามารถทำอะไรที่ทำให้คุณผ่อนปรนลงได้อย่างการแสดงความยินดีกับคุณหรอกนะคะ

คุณแม่ที่เคารพรัก นายท่านของนานากิกลายเป็นคนที่น่าภาคภูมิใจแล้วค่ะ นานากิต้องการที่จะสนับสนุนไม่ให้เขาหลงทางไปค่ะ การแบกรับความภาคภูมิใจนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายหรอกนะคะ นั่นคือเหตุผลว่าทำไม ถึงแม้นานากิจะอยากแสดงความยินดีกับนายท่าน แต่นานากิก็ยังเป็นแค่คนรับใช้มือใหม่เท่านั้นค่ะ

“ท่านซีน ต้องขอบคุณท่านจริงๆ สำหรับเรื่องธุรกิจกับครอบครัวผมก่อนหน้านี้”

“ผมต่างหากที่เป็นฝ่ายได้รับความช่วยเหลือ ขอบคุณนะครับ”

ใช่แล้วค่ะ การเป็นคนที่น่าภาคภูมิใจนั้นไม่ใช่สิ่งที่จะทำได้ง่ายๆ ไม่ใช่ทุกคนจะทำได้แบบนายท่าน หลังจากวันนั้น เริ่มกลายเป็นเป็นหนึ่งในผู้ที่แข็งแกร่งแล้วค่ะ เพื่อนร่วมชั้นของนายท่านต่างพากันเปลี่ยนท่าทีที่ปฏิบัติต่อเขาค่ะ นานากิจะไม่บอกว่าการกระทำเช่นนั้นเป็นสิ่งไม่ดีหรอกนะคะ การเข้าหาผู้ที่แข็งแกร่งไม่ใช่เรื่องที่น่าละอายค่ะ

แต่พวกเขาก็ไม่ได้ขอโทษสำหรับเรื่องที่ปฏิบัติต่อนายท่านก่อนหน้านี้เช่นกัน นั่นคือเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงเป็นได้แค่สัตว์ป่ายังไงล่ะคะ

ตอนนี้ชื่อเสียงของวิลมอร์ทอาคาห์นได้ตกต่ำลงแล้ว พวกเขาควรจะเป็นฝ่ายขอโทษก่อนนะคะ พวกเขาอาจจะมีบางสิ่งให้ปกป้อง บางทีเมื่อถึงเวลานั้น พวกเขาอาจจะยอมโยนศักดิ์ศรีพวกนั้นทิ้งไปก็ได้ นั่นคือสาเหตุที่นานากิจะไม่ดูถูกพวกเขาค่ะ

แต่นานากิจะไม่จดจำพวกเขาหรอกนะคะ  พวกคนที่ไม่ยอมก้าวออกมาเมื่อมีโอกาส ก้าวออกมาเพื่อแบกรับเกียรติยศนั้น แต่นั่นก็แค่ความรู้สึกของนานากิเท่านั้นค่ะ การเข้าหานายท่านของนานากิและแสดงท่าทีสนิทสนมเพื่อสานสัมพันธ์ไม่ใช่เรื่องผิด ต่อให้มันจะเป็นแค่การเสแสร้งก็ตามค่ะ

หืม อะไรนะคะคุณเพื่อน? นานากิดูน่ากลัวงั้นหรอคะ? แบบนี้ไม่ดีเลยนะคะ นานากิที่เป็นคนรับใช้ของนายท่านที่น่าภาคภูมิใจไม่ควรมีสีหน้าแบบนี้ เดี๋ยวจะกลายเป็นอุปสรรคต่อการสร้างเส้นสายของนายท่านเอาได้ ต้องรีบปรับปรุงโดยด่วนค่ะ

นานากิจะต้องยิ้ม ส่งยิ้มให้ทุกคนบนโลก นี่คือนานากิค่ะ

“อุก…..ฮิฮี่….เดี๋ยวเถอะ นี่หัวเราะเยาะนานากิหรอคะ..…!!”

คุณจงใจใช่มั้ยคะ คุณเพื่อน!?

ราชาผู้ตกต่ำที่ปกติมีแต่คนคอยตามกำลังหงุดหงิด ความโง่เขลาที่วิลมอร์ท อาคาห์นแสดงให้เห็นวันนั้นได้เปิดเผยนิสัยที่แท้จริงของเขาออกมาให้หลายๆคนทราบค่ะ

จากการกระทำอันโง่เขลา วันต่อมาเขาได้โบ้ยความผิดให้กับทุกคนที่อยู่ในชั้นเรียน ทุกคนนอกจากนายท่านของนานากิค่ะ

ดูเหมือนการดวลระหว่างขุนนางจะเป็นเรื่องพิเศษนะคะ วิลมอร์ท อาคาห์นไม่เคยพุ่งเป้ามาที่นายท่านอีกเลย แต่เขาไประบายใส่คนอื่นๆแทน จนทำให้พวกเขาต้องถอยห่างออกมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ค่ะ

นานากิจะไม่สงสารคนแบบนั้นหรอกนะคะ และนานากิก็จะไม่ลดการป้องกันลงอย่างเด็ดขาดค่ะ

นานากิที่ได้เติบโตมาในป่ารู้ดีว่าสัตว์ร้ายที่จนตรอกนั้นน่ากลัวแค่ไหนค่ะ เรื่องนี้สามารถใช้กับมนุษย์ได้เช่นกันค่ะ และนานากิจะไม่มองข้ามดวงตาที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งคู่นั้นหรอกนะคะ เชิญเข้ามาได้ทุกเวลาเลยค่ะ นายท่านยังมีนานากิคนนี้อยู่เคียงข้างเสมอ แต่อย่าลืมนะคะว่าอัศวินที่น่าภาคภูมิใจคนนั้นไม่ได้อยู่ข้างกายคุณอีกแล้ว 

แม้ว่าเธอจะแสดงความจงรักภักดีขนาดนั้น แต่ในวันถัดมา เมื่อวิลมอร์ท อาคาห์นมาถึงโรงเรียน นานากิก็ไม่พบหญิงสาวคนนั้นอีกแล้วค่ะ ได้โปรดก้าวข้ามอุปสรรคพวกนี้ไปให้ได้นะคะ คุณคือผู้แข็งแกร่งค่ะ อย่าลืมเรื่องนั้นเชียวนะคะ มาอวยพรให้เธอกับเถอะค่ะคุณเพื่อน

เพื่อเป็นเกียรติแด่อัศวินที่น่าภาคภูมิใจคนนั้น

“ท่านซีนคะ!”

————นั่นมันอะไรกันคะ

“…………อา”

พูดไม่ออกเลยค่ะ นานากิคนนี้ นานากิที่น่าภาคภูมิใจคนนี้ กำลังสั่นงั้นหรอคะ? ไม่ใช่สิ ไม่รู้จะพูดอะไรเลยค่ะ นานมากแล้วนะคะที่นานากิไม่เกิดอาการหมดคำจะพูดแบบนี้ หัวใจของนานากิเต้นเร็วขึ้นเพราะอารมณ์ที่นานากิไม่ได้สัมผัสมานานค่ะ ใจเย็นๆก่อนนะคะ ในที่สุดนานากิก็สามารถส่งเสียงออกไปถามนายท่านได้ค่ะ

“อ่า….นายท่าน ผู้หญิงคนนั้น….”

จะออกมาแล้วค่ะ พยายามเข้า สู้ๆนะ นานากิ เร็วเข้า

“…………..เธอคือคู่หมั้นของผมน่ะ”

“…………..”

นานากิหมดคำจะพูดอีกแล้วค่ะ กว่านานากิจะรวบรวมคำพูดออกไปได้ นี่คุณทำอะไรลงไปคะ นายท่าน

เมื่อนานากิมองไปยังนายท่านที่ตอบกลับสั้นๆเมื่อสักครู่ ตอนนี้เขากำลังหลับตาอยู่เงียบๆ นั่นหมายความว่าผู้หญิงที่กำลังยืนโบกมืออยู่บริเวณหน้าประตูรั้วโรงเรียนคือคู่หมั้นของนายท่านสินะคะ

แสดงว่าการที่ยืนอยู่นิ่งๆตรงนี้และทำให้เธอต้องรอเป็นเรื่องที่เสียมารยาทมากเลยนะคะ แต่นายท่านก็ยังคงหลับตาและยืนนิ่งอยู่กับที่โดยไม่เคลื่อนไหวเหมือนเดิมเลยค่ะ

มารับนายท่านหลังเลิกเรียนแบบนี้ ช่างเป็นคนที่น่ารักจริงๆเลยค่ะ นานากิคิดว่านั่นเป็นเรื่องที่ดีนะคะ ถ้าเธอเป็นคู่หมั้นของนายท่าน นานากิจะต้องสนับสนุนความสัมพันธ์ของพวกเขาค่ะ แต่ว่านี่มัน————

คะ…คุณแม่คะ ช่วยกรุณารับฟังนานากิสารภาพบาปด้วยค่ะ

นานากิไม่เคยมีประสบการณ์ในการเป็นคนรับใช้มาก่อน นานากิในปัจจุบันยังไม่เหมาะที่จะเป็นคนรับใช้ที่น่าภาคภูมิใจของนายท่านค่ะ นานากิไม่อาจสนับสนุนความสัมพันธ์ของทั้งคู่ได้ เนื่องจากเหตุผลส่วนตัวอย่างรุนแรงค่ะ นานากิขอร้องล่ะค่ะคุณแม่ ช่วยดุด่านานากิด้วยนะคะ จะใช้คำแรงๆก็ได้ค่ะ ดูเหมือนนานากิจะไม่สามารถสนับสนุนความสัมพันธ์นี้ได้จริงๆค่ะ

รูปร่างของนายท่านสง่างามเช่นเดียวกับจิตใจเลยค่ะ นานากิคิดว่าต้องมีสาวๆหลายคนที่ชื่นชอบผมสีทอง ดวงตาไพลิน ใบหน้าที่ดูดีแบบนี้แน่ๆค่ะ ต่อให้ดูจากมุมมองที่เป็นกลาง นานากิก็คิดว่ารูปลักษณ์ของเขาดูราวกับเจ้าชายเลยค่ะ

ดังนั้น นานากิจึงหวังให้คนรักของนายท่านมีรูปลักษณ์ที่เหมาะสมกันด้วยค่ะ นานากิไม่ได้ต้องการความงามอันไร้ที่ติ แต่นานากิอยากให้คนๆนั้นเป็นผู้ที่สามารถเปล่งประกายอยู่เคียงข้างนายท่านได้ค่ะ แน่นอนว่านานากิทราบดีค่ะ ว่านี่เป็นเพียงความรู้สึกส่วนตัวเท่านั้น

แต่คุณแม่คะ

นะ นานากิรู้ค่ะ ว่านานากิไม่ควรจะไปตัดสินรูปร่างของคนอื่น แต่นานากินึกภาพผู้หญิงคนนี้มาอยู่เคียงข้างนายท่านไม่ออกจริงๆค่ะ ไม่สิ ถ้านานากิจับเธอมายืนข้างๆเขาจริงๆ นานากิอาจจะยอมรับได้ก็ได้นะคะ ไม่ใช่สิคะ นั่นน่ะโกหกทั้งเพ นานากิไม่มั่นใจว่าจะรับได้เลยค่ะ ตีนานากิได้เลยค่ะ คุณแม่

“อ๊ะ ท่านซีน!”

มันไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้เลยค่ะ ช่างน่าละอายใจจังเลยค่ะ นานากิคิดว่าจะใช้ประโยคที่ถูกต้องเพื่ออธิบายมัน แต่นานากิไม่ค่อยคุ้นชินกับคำเหล่านั้นเท่าไหร่ ดังนั้นอาจจะมีบางคำที่ไม่น่าฟัง ช่วยยกโทษให้นานากิด้วยนะคะ แต่นานากิที่ไม่คู่ควรคนนี้จะพยายามอธิบายออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ

“อ๊ะ ท่านซีน! นี่ซิเอลเองค่ะ!”

ตึง! ตึง! ตึง!…….นี่คือเสียงฝีเท้าของเธอค่ะคุณแม่

“อ่าห์ ในที่สุดก็ได้พบกันนะคะ! ได้โปรดให้ซิเอลได้มองใบหน้านั้นชัดๆหน่อยได้ไหมคะ!”

ฟืดดด! ฟาดดดด! ครืดดดดด! ………นั่นคือเสียงลมหายใจของเธอค่ะ คุณแม่

“ที่รักของซิเอล! คิดถึงจังเลยค่ะ!”

เนี๊ยะช่าาาาา…….รอยยิ้มของเธอค่ะคุณแม่

นานากิอธิบายมันออกมาได้ถูกต้องหรือเปล่าคะ? ตอนนี้ทั้งใบหน้าและหัวใจของนานากิร้อนผ่าวไปหมดเลยค่ะ การทำเสียงราวกับเด็กๆแบบนี้มันช่างน่าอายจังเลยนะคะ ถ้านานากิพูดออกมาดังๆ นานากิจะต้องตายแน่ๆเลยค่ะ เดี่ยวนานากิค่อยไปจัดการคุณเพื่อนที่หัวเราะใส่ทีหลังแล้วกันนะคะ 

“ไม่เจอกันนานเลยนะซิเอล ผมดีใจที่ได้พบเธอเช่นกัน”

“เหมือนกันเลยค่ะ ท่านซีน!”

“โอ๊ะ จริงสิ เดี๋ยวผมจะแนะนำตัวให้นะ นี่คือเมดคนใหม่ นานา——-นานะน่ะ”

ตอนที่นายท่านแนะนำตัวนานากิให้คนอื่นฟัง คุณคงจะกังวลเรื่องตัวตนที่แท้จริงของนานากิด้วยสินะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ นายท่านช่างเป็นคนดีจริงๆ แต่ไม่รู้ทำไมนานากิถึงรู้สึกเหมือนกำลังถูกใช้เป็นโล่อยู่เลยล่ะคะ ไม่สิ นานากิไม่ถือสาหรอกค่ะ เพราะนานากิคือคนรับใช้ของนายท่านอยู่แล้ว

“ฉันชื่อซิเอล เมอคิวรี่ ขอฝากตัวด้วยนะคะ นานา นานะซัง”

นายท่านคะ ชื่อของนานากิได้กลายเป็นอะไรที่สุดยอดไปแล้วค่ะ