ตอนที่ 46【อัศวินดำVSมังกรดำ】

มุมมองเซคุโด

 

มังกรดำเกล็ดสีดำเป็ฯมังกรแรงค์ S ที่ถูกขับไล่จาก【อาณาจักรอาร์คลุม】

 

อย่าบอกนะว่ามันถูกขับไล่และหนีมาที่【หุบเขากองทัพมังกร】

 

 

 

ผมเห็นซากของมังกรแรงค์ A จำนวนมากตั้งแต่มาถึงที่นี่ แถมยังมีรอยกัดและกรงเล็บที่เป็นฝีมือของมัน

 

 

 

　ทำแบบนี้เพราะโดนพวกมนุษย์กวาดล้างจนไม่มีแหล่งอาหาร จนถึงขั้นต้องผูกขาด【แอมบรอเซีย】

 

 

 

ไม่ว่ายังไงก็แย่ทั้งนั้น

 

 

 

「เกิดบ้าอะไรขึ้น? ทำไมถึงดั้งด้นมาถึงที่นี่」

 

 

 

ผมชูนิ้วกลางและพูดกับมังกรดำที่ยังยืนอยู่

 

 

 

「ว่าไงฝ่ายตรงข้ามแกเป็นมนุษย์นี่น่ะ แถมยังเป็นแรงค์ S เหมือนกันด้วย」  

 

 

 

แม้ว่าจะพยายามยั่วยุแต่อีกฝ่ายก็คือมังกร

 

การยั่วยุของผมมันไม่ได้ผลหรอก

 

คงไม่รู้ว่าเป็นการยั่วยุแต่แรกด้วยซ้ำ

 

 

 

เดาะลิ้นด้วยความไม่พอใจและหันหลังให้มังกรดำ

 

จากนั้นมังกรดำก็ตะปบแขนซ้ายราวกับเห็นช่องว่าง

 

อย่างที่คิดไอ้นี่ชอบเล่นทีเผลอ

 

 

 

　แกร๊ง！

 

ผมตัดแขนซ้ายของมังกรด้วยดาบยาว

 

มังกรที่โดนแบบนั้นก็ถอยไปทันที

 

 

 

ทันทีหลังจากก้าวถอยหลัง แขนซ้ายมันขาดไปทันที

 

ดวงตาของมังกรดำเบิกกว้าง

 

ตัดทิ้งในเวลาที่มันโจมตีเข้ามา

 

 

 

มันง่ายที่จะโจมตีใส่ศัตรูที่ดูออกได้ง่ายๆ

 

แถมยังใช้แขนซ้ายโจมตีมาเลยตัดได้สบายๆ

 

 

 

มังกรดำที่เสียแขนซ้ายไปเลือดไหลจากทั้งท้องและแขน มันเลยถอยหลังไป

 

มังกรดำล้มตัวลงเพราะเสียสมดุลจากแขนซ้าย

 

 

 

มันพยายามกระเสือกกระสนที่จะต่อสู้ แต่ผมก็เดินหน้าเข้าไปหามัน

 

มันกางปีกทั้งสองข้างออกมา

 

มังกรดำเล็งมาที่ผมและสร้างพายุขึ้น

 

 

 

「หึ！」

 

 

 

ลมนั้นแรงเหลือหลาย

 

ผมจมอยู่ในศูนย์กลางของตาพายุและบินออกไปด้วยความเร็วที่น่ากลัว

 

ผมปลิวไปอย่างง่ายดายแม้จะใช้เกราะมิลธิล

 

 

 

ผมซัดเข้ากับต้นไม้ใกล้ๆหลายต้นและสุดท้ายก็จมกับพื้น

 

 

 

「อั่ก！」

 

 

 

「เซคุโดคุง！」

 

 

 

ฟรันเบลส่งเสียงร้องด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

「ไม่เป็นไรครับ！」

 

 

 

จากนั้นก็ลุกขึ้นและตั้งท่าใหม่

 

 

 

โธ่เอ๊ย

 

จะน่ารังเกียจไปถึงไหน

 

อยากจะโชว์เท่โดยไม่ต้องเจ็บตัวแท้ๆ

 

 

 

แต่ว่าปีกนั่นถือเป็นอาวุธด้วยงั้นเหรอ

 

ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้ก็น่าตัดมันทิ้งซะ

 

 

 

เมื่อคิดแบบนั้นลูกไฟก็ลอยมา

 

ยิงมาต่อเนื่องหลายนัด

 

ทั้งหมดถูกตัดด้วยดาบยาวจนการโจมตีนั้นไร้ผล

 

 

 

ในขณะเดียวกันมันกางปีกขึ้นและคำราม

 

เสียงคำรามดังก้องอยู่ในหู

 

จากนั้นก็เกิดลมพายุจากสองทิศทาง

 

 

 

ลมที่เกิดจากสองฝั่งหลอมรวมกันกลายเป็นพายุลูกใหญ่

 

มันกลายเป็นพายุทอร์นาโดขนาดใหญ่ที่สามารถซัดต้นไม้รอบข้างปลิวได้

 

 

 

「ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าทำให้เกิดพายุทอร์นาโดได้แบบนี้！」

 

 

 

ฟรันเบลดูท่าจะตกใจมาก

 

พายุทอร์นาโดที่โหมกระหน่ำต่อหน้าผมได้มาถึงแล้ว และมันก็กลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างเข้าไป

 

 

 

มังกรดำตัวนั้นหลบอยู่เบื้องหลังพายุทอร์นาโดงั้นเหรอ?

 

คงจะจินตนาการว่าผมคงจะถูกพายุนี่กลืนกินไปแล้วสินะ?

 

ถ้าคิดแบบนั้นฝั่งนี้เองก็ของขึ้นเป็นนะ

 

 

 

「เซคุโดคุง ! หนีกันเถอะค่ะ ! ถ้าโดนพายุนี่กลืนเข้าไปได้ตายกันหมดแน่！」

 

 

 

ฟรันเบลจับไหล่ผมและพูดเช่นนั้น

 

ผมจับมือของเธออย่างอ่อนโยน

 

 

 

「ไม่ต้องห่วงครับอาจารย์ เชื่อมั่นในตัวผมสิ」

 

 

 

「เซคุโดคุง……」

 

 

 

「จากนี้ไปผมจะจัดการมัน」

 

 

 

พูดอย่างนั้นแล้วให้ฟรันเบลหลบอยู่ด้านหลังผม

 

สำหรับพายุทอร์นาโดที่โหมกระหน่ำนี่ผมใช้พลังทั้งหมดฟาดฟันกลับไป

 

 

 

「【ปลดพลังขั้นสุด・มังกรพลิกผัน】！」

 

 

 

　สร้าง【มังกรพลิกผัน】ด้วยสีหน้าจริงจังและลมที่สร้างจากดาบยาวเข้าปะทะกับทอร์นาโด

 

 

 

ลมแรงทั้งสองเข้าห่ำหั่นกันทำให้เกิดเสียงดังราวกับพายุลูกใหญ่

 

ในช่วงเวลาต่อมาลมทั้งสองต่างหักล้างกันและหายไป

 

เมื่อพายุหายไปก็พบมังกรดำอยู่ตรงหน้า

 

 

 

ผมยิ้มให้กับมังกรดำที่ทำท่าทางหวาดกลัว

 

ถือดาบยาวแล้ววิ่งเข้าหามังกรดำ

 

 

 

เพราะนั่นอาจจะเป็นการโจมตีที่รุนแรงที่สุดของมัน สภาพมันในตอนนี้เลยหวาดกลัวอย่างมาก

 

มังกรดำกระพือปีกทั้งสองข้างและบินขึ้นท้องฟ้า

 

 

 

「ใครจะปล่อยให้เอ็งหนีไปฟะ」

 

 

 

พูดแล้วก็ตวัดดาบไปด้านข้าง

 

ใบมีดยาวสีดำถูกย้อมไปด้วยออร่าสีดำสนิท

 

 

 

「【ดาร์คเซเบอร์(ダークセイバー)】！」

 

 

 

กาโจมตีของธาตุความมืดที่ถูกสร้างขึ้นเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวปลดปล่อยออกจากคมดาบของดาบยาว

 

หนึ่ง สอง สาม คมดาบสีดำสนิทเข้าโจมตีมังกรดำที่พยายามจะหนี

 

 

 

คมดาบแรกตัดปีกข้างหนึ่งออก คมดาบที่สองซัดขามันออกข้างหนึ่ง คมดาบสุดท้ายตัดหางของมันออก

 

 

 

มังกรดำที่ดิ้นรนด้วยความเจ็บปวดเสียสมดุลและตกลงมา

 

ผมกระโดดเข้าหามันที่ตกลงมา

 

 

 

「โอออออออออออออร่าาาาาาาาาาาาาาาาา！」

 

 

 

กวาดใบมีดยาวตั้งแต่ปลายหางไปยันหัวของมัน !

 

 

 

มังกรดำที่ถูกแยกเป็นสองส่วนตกลงบนพื้นดินพร้อมกับเลือดจำนวนมาก

 

ผมเองก็ลงจอดพร้อมๆกับมัน

 

 

 

　……สมแล้วที่ตึงมือขนาดนี้

 

มังกรแรงค์ S

 

ไม่คิดเลยว่าจะต้องถึงขั้นให้เอาจริง

 

 

 

นอกจากนี้ มังกรแรงค์ S ที่เหลืออีกสองตัวอาจจะเก่งกว่านี้ก็ได้

 

หรือไม่ก็กากทั้งคู่

 

 

 

ผมเก็บดาบยาวเข้าไปในฝัก

 

 

 

「เซคุโดคุงงงงงงงงงงงงง！」

 

 

 

อาจารย์ฟรันเบลเข้าหาผมและกอดผมแน่นด้วยหน้าอกอันใหญ่โต