ตอนที่ 29 【มังกรแรงค์ S VS เซคุโด】

มุมมองผู้บัญชาการ

 

「อะ! หมอนั่น！」

 

 

 

【กำแพงที่หนึ่ง】ผู้บัญชาการที่กำลังเฝ้าดูการต่อสู้ของเขากับมังกรแรงค์ S ก็พูดขึ้น

 

【กองกำลังล่ามังกร】 หัวหน้าทีมก็ได้ต่อสู้กับมังกรแรงค์ S สักที

 

 

ภายที่เห็นไม่ทำให้เพียงผู้บัญชาการต้องตะลึงแต่พวกอัศวินคนอื่นๆก็เช่นกัน

 

 

 

「ผู้บัญชาการ สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง？」

 

 

 

ทุกคนที่อยู่ที่นั่นต่างตกใจเพราะองค์ราชามาถึงที่นี่ด้วยตัวเอง

 

 

 

「ฝ่าบาท！？ที่นี่อันตรายนะพะยะค่ะ！」

 

 

 

เมื่อผู้บัญชาการกล่าวเช่นนั้น ราชาก็ยักไหล่

 

 

 

「การโจมตีของมังกรแรงค์ S มันไกลมาถึงปราสาท ไม่ว่าอยู่ที่ไหนตอนนี้ก็อันตราย ยังจะต้องห่วงอะไรรึ？」

 

 

 

「อะ ฟรันเบล ฟลัม กำลังตกอยู่ในอันตรายครับ」

 

 

 

「หะ？」

 

 

 

「เชิญดูครับ」

 

 

 

ผู้บัญชาการมองกล้องให้กับราชา

 

ราชาส่องเข้าไปในนั้น

 

 

 

ที่นั่นมีซากศพมังกรแรงค์ A มากกว่า 200 ตัว

 

ดูเหมือนว่ามังกรแรงค์ A ทั้งหมดได้ถูกทำลายล้างไปแล้ว

 

และอัศวินที่รอดก็ได้แต่จ้องมองไปข้างหน้า

 

 

 

ราชาส่องไปไกลกว่านั้น

 

เด็กชายในชุดเกราะสีดำกำลังเผชิญหน้ากับมังกรแรงค์ S

 

 

 

「เซคุโด ฟอร์ส」

 

 

 

「ฮ่ะ เขาเพิ่งตัดแขนของมังกรแรงค์ S ออกไป ซึ่งสร้างความเสียหายจำนวนมาก」

 

 

 

ผู้บัญชาการกล่าวด้วยความชื่นชม

 

และราชาเองทรงเห็นชอบด้วย

 

นั่นเป็นการโจมตีที่รุนแรงจริงๆสำหรับอายุเพียงแค่นั้น

 

 

 

อยากจะรู้จริงๆ

 

เซคุโด

 

 

 

ราชา ผู้บัญชาการ ทหารแห่งอาณาจักร

 

ท่ามกลางฝูงชนที่ดูการต่อสู้ของเขา กำลังจะเริ่มขึ้น

 

 

 

※

 

มุมมองฟรันเบล

 

ด้านหลังของมังกรที่หันหน้ามาตรงนี้มีเซคุโดยืนอยู่ตรงหน้า

 

ฉันเองก็เห็นการโจมตีของเขามาหลายครั้งแล้ว

 

ไม่มีทางที่เธอจะเข้าใจผิดไปได้

 

 

 

　──อา ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องกังวลอีกต่อไปแล้ว

 

 

 

ขณะที่จ้องแผนหลังของเซคุโด ทันใดนั้น ฟรันเบลก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นปลอดภัย และความหวัง

 

ไม่นานมานี้ เจอแต่ความสิ้นหวัง

 

สถานการณ์กำลังจะเปลี่ยนไปเมื่อเซคุโดมาถึง

 

 

 

ดาบใหญ่ของเซคุโดส่องแสง พร้อมที่จะเข้าปะทะตลอดเวลา

 

อย่าได้ละสายตาเชียวล่ะเจ้ามังกรแรงค์ S

 

 

 

「หัวหน้า！」โระเอะและคาเทียต่างส่งเสียงเรียกด้วยความดีใจ ในขณะที่ฉันเองก็เรียก「เซคุโดคุง！」 ทั้งน้ำตา

 

 

 

「อาจารย์ได้เวลาพักแล้วนะครับ ที่เหลือผมจะจัดการเอง！」

 

 

 

「อืม ! ฝากด้วยนะจ้ะ เซคุโดคุง！」

 

 

 

ฉันจะไม่ไปเป็นตัวถ่วงเขาอีกแล้ว

 

ฟรันเบลลุกขึ้นจากอ้อมแขนของเขาและถอยออกห่างอย่างรวดเร็ว

 

 

 

หลังจากเดินถอยไประหว่างทาง

 

ก็พบกรงเล็บของมังกรแรงค์ S ถูกปักอยู่ใกล้ๆ

 

เนื้อที่เต็มไปด้วยน้ำกแข็ง เกล็ดมังกร และกระดูกงูถูกตัดออกมาอย่างง่ายดาย

 

 

 

แม้ว่าฉัน คาเทีย และ โรเอะจะทำความเสียหายเลยไม่ได้ก็ตาม

 

อย่างที่คิดเขาสุดยอดมาก

 

 

 

เมื่อมาถึงจุดๆหนึ่ง ฟรันเบลก็หันมามอง

 

มังกรแรงค์ S ที่เสียแขนไปข้างหนึ่ง ยังคงพยายามเผชิญหน้ากับเซคุโด

 

 

 

ดูเหมือนว่ามันจะรับรู้ถึงอันตรายหากเข้าต่อสู้กับเซคุโดเพราะเสียแขนไปข้างหนึ่ง

 

 

 

พวกเขาจับจ้องกันในเวลาไม่กี่วินาที

 

มังกรแรงค์ S ชิงลงมือก่อน

 

 

 

จากนั้นก็เข้าโจมตีด้วยกรงเล็บที่เหลือ

 

มันเร็วมากจนยากที่จะตอบสนอง แต่เซคุโดหลบมันอย่างง่ายดาย

 

 

 

ตอนนั้นเองฉันก็นึกขึ้นมาได้

 

การโจมตีสองชั้นด้วยหางและกรงเล็บของโรเอะและคาเทียที่โดนเข้าไป

 

 

 

「เซคุโด มันจะโจมตีสองรอบ──」

 

 

 

มันสายไปแล้วที่จะบอกเขา

 

และมีระยะห่างเกินกว่าจะได้ยินเสียงของฉัน

 

 

 

มังกรแรงค์ S แหวกพื้นด้วยกรงเล็บจากนั้นสะบัดหางไปที่เซคุโด

 

 

 

การสะบัดหางนั้นแรงกว่าที่เจอก่อนหน้านี้ พูดตามตรงขนาดฟรันเบลยังมองไม่ทัน

 

 

 

เป็นไปไม่ได้ที่เซคุโดที่ไม่รู้เรื่องนี้จะจัดการกับมันได้

 

เซคุโดอาจจะแพ้ !

 

 

 

ฉันคิดแบบนั้นอยู่ครู่หนึ่ง

 

เซคุโดที่เห็นหางพุ่งเข้ามาก็ตัดหางมันขาดเป็นสองท่อน

 

 

 

เขาไม่หลบแต่เขาสวนกลับ

 

 

 

หางที่ขาดกระเด็นขึ้นไปบนฟ้า และมังกรแรงค์ S คำรามด้วยความเจ็บปวดและล้มลง

 

 

 

「โอ้ววววววววววววววววว！」เสียงเชียร์ดังมาจากทั่วสนามรบ