ตอนที่ 18 【การตอบโต้ของเซคุโด】

มุมมองพวกสารชั่ว(กรีต้า)

 

ขณะที่กำลังเดินทางไปโรงเรียนในเช้าวันหนึ่ง

 

กรีต้าที่กำลังเดินอยู่กับเพื่อนทั้งสองคนได้สังเกตเห็นมัน

 

 

 

　ทหารติดอาวุธหนักจำนวนมากกำลังเดินมาตามถนนสายหลักของ【อาณาจักรเอลกันดี】

 

พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปยังปราสาทอย่างเงียบๆ

 

 

 

「เหะพวกนั้นอะไรกันน่ะ？」

 

「ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยนะพวกนั้น？」

 

 

 

เพื่อนทั้งสองคนพูดแบบนั้น กรีต้าเลยตอบกลับไป

 

 

 

「พวกนั้นคืออัศวินแรงค์ S จากประเทศอื่นๆเห็นได้ชัดว่ากำลังประชุมเรื่องการจัดการมังกรงแรงค์ S」

 

 

 

【อาณาจักรเอลกันดี】

 

【อาณาจักรอาร์คลุม】

 

【อาณาจักรริงค์เรสต์】

 

【อาณาจักรออร์เบรฟ】

 

 

 

ดูเหมือนว่า【อัศวินแรงค์ S】จากทั่วโลกจะมารวมตัวกันที่เอลกันดีเพื่อแลกเปลี่ยนพูดคุย

 

บางทีเพราะอาจจะต้องมีชะตารวมกันในการต่อกรมังกรแรงค์ S

 

 

 

「อืม…วันนี้พวกเซคุโดเองก็หยุดเรียนสินะ」

 

「อืม ก็เพราะเป็นตัวแทนของอาณาจักรเราแถมยังเป็น【กองกำลังล่ามังกร】ที่มีอัตราหญิงเยอะกว่าชาย ในขณะที่ประเทศอื่นเป็นผู้ชายล้วน」

 

 

 

เป็นความจริงที่ว่าทุกคนที่เดินผ่านถนนสายหลักนั้นแข็งแกร่งมาก และพวกเขาทั้งหมดก็สูงเกือบสองเมตรกันทั้งนั้น

 

 

 

ในหน่วยของเซคุโด【กองกำลังล่ามังกร】เซคุโดที่อายุน้อยที่สุดก็ดันสูงที่สุดในทีม

 

แต่ว่าก็สูงแค่ 170 เซนติเมตร

 

เมื่อเทียบกับชายร่างใหญ่พวกนั้นแล้ว ก็เรียกได้ว่าตัวเล็กไปเลย

 

 

 

「หืมยังคงเป็นผู้ชายทั้งหมดเลยสินะ แต่อาณาจักรเอลกันดีของพวกเราน่ะมีสาวสวยตั้งสามคนเลยเชียวนะ」

 

 

 

เมื่อกรีต้าบอกเช่นนั้น ทุกคนก็พยักหน้า

 

 

 

「หรือถ้าให้พูดอีกอย่าง นอกจากเซคุโดที่ไม่ต้องห่วง แต่พวกอาจารย์ฟรันเบลล่ะต้องอยู่ท่ามกลางพวกชายร่างใหญ่นั่น？」

 

 

 

เมื่อได้ยินคำถามแบบนั้น กรีต้าก็ยักไหล่

 

 

 

「แน่ใจว่าเซคุโดต้องทำอะไรสักอย่าง」

 

 

 

อันที่จริง เซคุโดน่าจะระวังเรื่องนั้นอย่างหนักเลยล่ะ

 

นอกจากตัวเขาเอง เขากลัวว่าพวก โรเอะ คาเทีย ฟรันเบล จะถูกคุกคามทางเพศรึเปล่า

 

 

 

「เฮ้ย เฮ้ย นอกจากเซคุโดแล้ว มันน่ารำคาญมากเลยนะที่มีผู้ชายพวกนั้นมาตอมอาจารย์ฟรันเบล？」

 

 

 

「เห็นด้วยเลย」

 

 

 

กรีต้าประกาศอย่างมั่นใจ

 

 

 

「ทำไม？」

 

 

 

「เซคุโดมันต้องใช้มาตราการขั้นเด็ดขาดแน่นอน」

 

 

 

「แน่นอนเลย เห็นด้วย！」

 

「ไอหมอนั่นมันน่ากลัวจะตายไป！」

 

 

 

「แถมหมอนั่นยังจริงจังเรื่องผู้หญิงโครตๆ」

 

 

 

ใช่สำหรับเซคุโดที่【รักสาวๆ】จะยอมให้เกิดอะไรขึ้นแน่

 

หมอนั่นจะต้องรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับเวลาเฉลี่ยของพวกผู้ชายที่ใช้ปราบมังกรแน่นอน

 

 

 

ดูเหมือนว่าจะรวบรวมข้อมูลอย่างปลอดภัยได้ที่ปราสาท

 

 

 

『ถ้าจะบ่นแค่ผมคนเดียวก็เชิญได้เต็มที่ หากมารังแกสาวๆอย่าง โรเอะซัง คาเทียซัง ฟรันเบลซัง ไม่มีทางที่ผมคนนี้จะมองข้ามแน่นอน』

 

 

 

ดวงตาของเซคุโดเวลามันพูดเรื่องแบบนี้มันเท่มากๆ

 

หมอนั่นไม่ยอมให้ใครมาดูถูกลูกทีมอย่างแน่นอน

 

หมอนั่นจริงจังกับเรื่องนั้นมาก

 

 

 

หลังจากได้เป็นหัวหน้าของ【กองกำลังล่ามังกร】ทุกสิ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไปมากเลย

 

นั่นคือสิ่งที่กรีต้ารู้สึกได้

 

 

※

 

มุมมองเซคุโด

 

ผมพาพวกโรเอะไปยังปราสาทของอาณาจักรเอลกันดีที่อยู่ทางตอนเหนือของอาณาจักร

 

 

 

โดยมีผมเป็นหัวหน้า

 

โรเอะ คาเทีย ฟรันเบล ยืนเรียงแถวอยู่ด้านหลังผม

 

 

 

　และต่อหน้าพวกเราก็มี【กองกำลังล่ามังกร】จากทั่วโลกมารวมตัวกันเป็นแถว

 

 

 

วันนี้เป็นวันที่อัศวินแรงค์Sจากต่างแดนจะมาที่นี่

 

 

 

　ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายังระบุให้【อาณาจักรเอลกันดี】เป็นศูนย์กลางทำให้พวกเราไม่ต้องเดินทาง

 

 

 

『ผมจะไม่ยอมให้เหล่าสาวๆของผมต้องถูกรังแกแน่』ผมกล่าวเช่นนั้นในใจ

 

 

 

ช่างเป็นคนดีอะไรเบอร์นี้ !

 

หากได้รับรู้ถึงคุณค่าและวัฒนธรรมของแต่ละประเทศ ก็ต้องเลือกรับมืออย่างชาญฉลาด

 

 

 

「ไม่อยากจะเชื่อเลยนะเนี่ย ว่าหัวหน้าทีมจะเป็นเด็กตัวกระเปี๊ยกแบบนี้」

 

 

 

แม้ว่าตรงนี้จะเป็น『ห้องรับแขก』ของผู้คนที่มาเยือนดินแดนก็มีชายร่างใหญ่ติดอาวุธพูดออกมาเสียงดัง

 

 

 

ปล่อยมันไป

 

ยังไงมันก็ต้องมีโดนแซะกันบ้าง

 

 

 

หมอนี่มันกำลังทำให้ราชาของเราต้องเสียหน้าเพียงเพราะผมเป็นเด็กผู้ชายที่ขึ้นเป็นหัวหน้าทีม

 

 

 

「แกน่ะอายุเท่าไร？」

 

 

 

「15ปีครับ」

 

 

 

เมื่อผมพูดแบบนั้นไม่เพียงแต่ชายร่างใหญ่ ทุกคนต่างหัวเราะกันหมด

 

 

 

「เฮ้ยได้ยินกันปะวะ ! 15 ปีเองวะ」

 

「ก็แค่เด็กแก่แดดเองไม่ใช่เหรอวะ」

 

「ประเทศนี้จะรอดไหมเนี่ย ทหารฝีมือดีหายไปไหนหมด เหลือแต่เด็กรึไง？」

 

 

 

ผมทำได้แต่สาปแช่งอยู่ในใจ

 

หนวกหูชะมัดไอ้พวกบ้า

 

ยังไงซะผมก็แกร่งกว่าพวกมัน 100 เท่ารู้เอาไว้ซะ

 

 

 

เฮ้อ อยากจะบ่นออกไปดังๆ

 

 

 

「อยากจะอวดเบ่งว่าตัวเองได้รับการแต่งตั้งด้วยอายุน้อยเพียงแค่นี้ล่ะสิ ก็ไม่รู้หรอกนะว่าประเทศนี้มันเอามาตราฐานอะไรมาวัดวะ เพราะเด็กเหรอ?」

 

 

 

เฮ้ย พูดแบบนั้นต่อหน้าราชาประเทศอื่นจะดีเหรอ?

 

นั่นหมายความว่านี่กำลังทำตัวหยาบคายกับราชาของประเทศอืนอยู่นะเห้ย?

 

 

 

แล้วทำไมราชาและพวกรัฐมนตรีถึงได้เงียบเป็นเป่าสากแบบนี้?

 

หุบปากไปเลยนะพวกเอ็งน่ะ

 

 

 

「ราชา ข้าขอถามทีเหอะว่าทำไมไอ้เด็กแก่แดดแบบนี้ถึงได้เป็นอัศวินแรงค์ S？」

 

 

 

「มีอะไรที่เจ้าไม่พอใจงั้นเหรอ？」

 

 

 

「ไม่พอใจสุดๆเลยละโว้ย พวกเราจะไปต่อสู้กับมังกรแรงค์ S แต่ก็ต้องมาห่วงอนาคตตัวเองที่ต้องมาฝากความหวังให้กับพวกไม่ได้ความเนี่ยนะ ประเทศนี้ไม่มีใครที่มันเก่งกว่านี้แล้วเหรอไง」

 

 

 

「เขาน่ะมีความสามารถเป็นอัศวินแรงค์ S และปฏิบัติตามข้อตกลงของทางอาณาจักรเราอย่างถูกต้อง จนไต่เต้าขึ้นมาเป็นแรงค์ S ได้」

 

 

 

「เงื่อนไขที่นี่หย่อนยานเกินไปหน่อยรึเปล่าหา？」

 

 

 

「ไม่เลย เงื่อนไขในการเป็นอัศวินแรงค์ S ของอาณาจักรเรานั้นเข้มงวดกว่าอาณาจักรอื่นๆแน่นอน」

 

 

 

เพื่อพระราชาตรัสเช่นนั้น ในที่สุดชายร่างใหญ่คนนั้นก็หัวเราะออกมาอย่างหยาบคาย

 

 

 

「และนี่น่ะเหรอคือสมาชิกทีมที่ถูกสร้างขึ้นด้วยมาตราการที่เข้มงวดกว่าอาณาจักรพวกข้า？」

 

 

 

ชายร่างใหญ่ที่อยู่ด้านหลังชี้มาทางเราและหัวเราะออกมา

 

ชายร่างใหญ่ต่างยืนเรียงแถวมองพวกผม

 

 

 

「ดูท่าจะเป็นเรื่องยุ่งยากน่าดู」

 

「แล้วทำไมถึงมีพวกผู้หญิงเยอะขนาดนี้」

 

「เฮ้อ หิวชะมัด」

 

「โอ้ย อย่างกับคณะละครสัตว์เลยละวุ้ย」

 

 

 

ปากเสียแบบนี้น่าจับไปเป็นอาหารพวกมังกรซะให้หมด

 

 

 

แม้ว่าชายร่างใหญ่จะหัวเราะออกมา แต่ราชาของเราก็ยังคงใจเย็น

 

 

 

「เนี่ยแหละ【กองกำลังล่ามังกร】ที่น่าภาคภูมิใจของ【เอลกันดี】เพราะแบบนี้ที่นี่ถึงได้อยู่อย่างสงบสุข」

 

 

 

คำพูดของราชามีเพียงแต่จะทำให้พวกนั้นขำก๊ากไม่หยุดจนหลั่งน้ำตาออกมา

 

 

 

「ก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะถ้าจะเอาเด็กมาเป็นอัศวิน แต่ 【ผู้หญิง】มาปะปนอยู่ในกองอัศวินเนี่ยนะ」

 

 

 

ในที่สุดก็กล้าพล่ามเรื่องไม่สมควรออกมาแล้วงั้นเหรอ

 

จะปล่อยให้มันพูดฝ่ายเดียวก็คงไม่ดี

 

 

 

พวกโรเอะที่ยืนอยู่ด้านหลังผมกำลังตัวสั่นด้วยความกลัว

 

 

 

「พวกเธอเองก็ผ่านเงื่อนไขอันเข้มงวดของทางอาณาจักรจนเป็นอัศวินแรงค์ S พวกเจ้ามีปัญหาอะไรงั้นเหรอ？」

 

 

 

「ไม่ ก็ไม่ได้มี……」

 

 

 

ชายร่างใหญ่ถอนหายใจ และดูตกตะลึง

 

หมอนี่มันหยาบคายจริงๆ

 

 

 

「แต่ว่าพวกผู้หญิงน่ะมันทั้งไร้ซึ่งพลังและไร้ประโยชน์ มีประโยชน์ก็แค่เรื่องบนเตียงแหละมั้ง？」

 

 

 

อา ในที่สุดมันก็กล้าพูดสินะ

 

ถ้าจะเยาะเย้ยผมก็คงไม่ว่าอะไร

 

โอเค เอางั้นก็ได้ดันบังอาจมาล้อเลียนเหล่าสาวสวยในหน่วยของผม ได้เห็นดีกันแน่

 

「ผู้หญิงนั้นด้อยกว่าผู้ชายทั้งในด้านความสามารถทางกายภาพ ผู้ชายนั้นเหมาะกับงานใช้กำลัง ประวัติศาสตร์เองก็พิสูจน์ให้เห็นแล้ว」

 

 

 

　หนวกหูเว้ย！

 

ผมได้ยินเสียงกัดฟันแน่นของคาเทียอยู่ด้านหลัง

 

 

 

เดี๋ยวก่อนนะคาเทีย !

 

ปล่อให้ผมจัดการเอง !

 

อดทนอีกหน่อยเถอะ !

 

 

 

ปล่อยให้มันพล่ามไป ในตอนสุดท้ายผมจะสวนกลับมันเอง

 

 

 

「ยิ่งไปกว่านั้นผู้หญิงน่ะใช้【เวทย์โจมตี】ไม่ได้ ซึ่งมันก็เป็นความจริงของโลกใบนี้」

 

 

 

「ไม่หรอก พวกเธอได้ปลุก【เวทย์โจมตี】ขึ้นมาแล้วสบายใจได้」  

 

 

 

ใช่แล้ว โดยปกติแล้ว【เวทย์โจมตี】ส่วนใหญ่จะสถิตย์อยู่ในตัวผู้ชาย

 

อย่างไรก็ตามมันต่างกับเหล่าผู้หญิง

 

【การเล่นแร่แปรธาตุ】【รังสรรค์】นั่นคือเวทย์ส่วนใหญ่ที่ผู้หญิงสามารถปลุกพลังมันขึ้นมาได้ ซึ่งส่วนใหญ่โดย 90 % จะเป็นแบบนั้นซะหมด แต่ในกรณีที่มีเวทย์โจมตีนั้นเข้าขั้นหายาก

 

 

 

ซึ่งมันตรงกันข้ามกับผู้ชาย 【เวทย์โจมตี】ที่อยู่ในตัวผู้หญิงแทบจะนับคนได้

 

 

 

「เข้าใจล่ะ เป็นพวกนอกคอกนี่เอง」

 

 

 

กล้าพูดถึงขนาดนั้นเลยเรอะ

 

ถึงมันจะเป็นเรื่องจริงที่ว่ามันหายากมาก

 

อาณาจักรเอลกันดีขึ้นชื่อในเรื่องแบบนี้

 

 

 

「ผู้หญิงปลุก【เวทย์โจมตี】ขึ้นมาได้ยังไงกันนะ? นอนถ่างขาให้พวกผู้ชายเลยได้มางั้นเหรอ？」

 

 

 

「หนอย แกกกกกก！」

 

 

 

ในที่สุดคาเทียก็คุมอารมณ์ไม่อยู่และพยายามออกไปข้างหน้า

 

ผมหยุดเธอเอาไว้และขยิบตาให้

 

ใบหน้าของคาเทียที่เต็มไปด้วยความโกรธก็ได้แต่สงสัย

 

 

 

「ก็อย่างที่คุณบอกนั่นแหละครับ」

 

 

 

ผมพูดพร้อมกับหัวเราะให้กับผู้ชายร่างใหญ่ตรงหน้า

 

ทันใดนั้นพวกมันก็จ้องมองมาที่ผม

 

 

 

「ผมน่ะกลายเป็นหัวหน้าของพวกเธอในช่วงระยะเวลาสั้นๆ แต่ผมก็ตกใจในเรื่องที่พวกเธอนั้นไร้ความสามารถจริงๆ」

 

 

 

「หะ หัวหน้าคะ！？」

 

 

 

โรเอะส่งเสียงด้วยความประหลาดใจ

 

ผมหันกลับไปมองโรเอะและคนอื่นๆ

 

 

 

「หนวกหูน่า พวกเธอน่ะใช้เวลาเป็นตั้ง”หนึ่งนาที”เลยไม่ใช่เหรอในการล่า”มังกรแรงค์ A แค่ตัวเดียว”！」

 

 

 

ผมตะโกนใส่โรเอะและคนอื่นๆด้วยน้ำเสียงอันดัง

 

แน่นอนว่าจงใจ

 

 

 

และคนที่ประหลาดใจกับคำพูดของผมมากที่สุดก็คือพวกชายร่างใหญ่ที่อยู่ด้านหลัง

 

 

 

「เอ๋？」

 

「แล้ว พวกผู้ชายตรงนั้นล่ะ？」

 

「1นาทีสำหรับมังกรแรงค์ A？」

 

「สาวๆพวกนั้นล่ามังกรแรงค์ A ได้ด้วยเวลาหนึ่งนาทีเนี่ยนะ！？」

 

「บ้าน่า พวกนั้นผู้หญิงไม่ใช่เหรอ？」

 

 

 

ชายร่างใหญ่ตอนนี้กลายเป็นหงุดหงิดพร้อมกับอับอาย

 

ผมรู้ดีเลยว่าการเสียหน้ามันเป็นยังไง

 

 

 

เวลาการปราบปรามโดยเฉลี่ยของพวกนายน่ะมัน 8 นาทีใช่ไหมล่ะ?

 

กับอีแค่มังกรแรงค์ A ตัวเดียวใช้เวลาตั้ง 8 นาทีเนี่ยนะ?

 

มันช้าเกินไปแล้ว กล้ามพวกนั้นมีไว้ดูเล่นงั้นเหรอ?

 

 

 

「ในขณะที่พวกเธอกำลังจัดการมังกรแรงค์ A ตัวเดียว ทางผมก็ล่าได้ 3ตัวแล้วนะครับ เพราะงั้นพยายามฝึกให้หนักขึ้นนะครับ！」

 

 

 

จากนั้นก็รู้สึกว่าชายที่อยู่ด้านหลังเริ่มตัวสั่น

 

 

 

「หะ สามตัวเลย……」

 

「พวกผู้หญิงตรงนั้นใช้เวลา 1 นาที แต่ไอเด็กเวรนั่น……」

 

「20วินาทีงั้นเหรอ？」

 

「ไม่ ไม่ ไม่ มันเป็นไปไม่ได้」

 

 

 

เหอะ

 

ผมหยุดยิ้มไม่ได้เลยโว้ย

 

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของพวกนั้น พวกโรเอะก็รู้แล้วว่าผมกำลังทำการแสดงอยู่

 

 

 

「ขะขะขะขะขอโทษด้วยนะคะหัวหน้า！」

 

「โปรดยกโทษให้กับเราที่ไร้พลัง！」

 

「ดิฉันจะพยายามให้ดีที่สุดเพื่อใช้เวลาน้อยกว่าหนึ่งนาทีนะจ้ะ！」

 

 

 

จากนั้น โรเอะ คาเทีย และ ฟรันเบลก็ตอบตามลำดับ

 

ชายร่างใหญ่ที่เห็นภาพตรงหน้าก็พูดไม่ออกและเงียบไป

 

พูดอะไรไม่ออกเลยดิ

 

 

 

ผมหันกลับหลังไปหาชายคนนั้นและโค้งคำนับให้ชายร่างใหญ่

 

 

 

「ต้องขอโทษที่ให้เห็นด้านที่น่าอับอาย สุดท้ายแล้วพวกเรามันก็ดีแต่พูดนั่นแหละครับ」

 

 

 

「อึก……ไม่ นั่น……」

 

 

 

「ถ้างั้นคุณดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าทีมของออร์เบรฟสินะครับ ถ้าคนแข็งแกร่งระดับคุณแล้วจะล่ามังกรแรงค์ A ได้ในกี่วินาทีงั้นเหรอครับ? สำหรับผมแล้วขีดจำกัดคือ 20 วินาทีครับ」

 

 

 

「เอ๊ะ ไม่……」

 

 

 

「ไม่ทราบว่าคงใช้เวลาประมาณ 10 วินาทีรึเปล่าครับ? โปรดยกโทษให้ผมด้วยนะครับพอดีผมยังขาดประสบการณ์เป็นอย่างมาก ช่วยชี้แนะผมด้วยนะครับ」

 

 

 

「ถะถะถะถ้ามีโอกาสละนะ……」

 

 

 

「ถ้างั้นจะตั้งตารอนะครับ」

 

 

 

ผมตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

 

 

 

「อ่า เฮ้ย ไอ้หนู！」

 

 

 

โอ้ว ยังมีอีกรึ

 

คราวนี้เป็นหัวหน้าทีมของอาร์คลุมงั้นเหรอ

 

 

 

「ครับ？」

 

 

 

「ล้อกันเล่นรึเปลา 20 วินาทีเนี่ยนะ！」

 

 

 

ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องที่ผมควรพูดออกไปสินะ

 

อย่างไรก็ตามหมอนี่ดันถามออกมาโง่ๆ

 

จริงๆแล้วพวกชายร่างใหญ่คนอื่นๆก็กำลังหัวเราะ ! เพราะสีหน้าแบบนั้นแหละ

 

ดูเหมือนทุกคนนั้นจะปรับตัวได้เร็วนอกจากหมอนี่

 

 

 

「พูดอะไรกันครับ ผมไม่ได้ล้อเล่นนะครับ？」

 

 

 

เมื่อผมถามแบบนั้น หัวหน้าของอาร์คลุมก็ชี้มาทางผมทันที

 

 

 

「ไม่มีทางที่จะกำจัดมังกรแรงค์ A ในเวลา 20 วินาที ! มีใครจะเชื่อเรื่องไร้สาระแบบนั้นเหรอวะ！」

 

 

 

「เอ๋? นี่ผมกลายเป็นผู้ต้องสงสัยไปแล้วงั้นเหรอครับ นี่ผมกำลังคุยอยู่กับระดับหัวหน้าทีมใช่ไหม『ได้แค่นั้นเองเหรอ？』ผมคิดว่าคุณจะพูดแบบนั้นซะอีกนะครับ？」

 

 

 

「อึก……」

 

 

 

เมื่อมาถึงจุดนี้เองก็ดูเหมือนจะตระหนักได้ถึงความโง่เขลาของตัวเอง

 

ใบหน้าของหัวหน้าทีมอาร์คลุมเปลี่ยนเป็นสีแดง และเหงื่อก็ไหลออกมา

 

การ『สงสัย』คือเครื่องพิสูจน์ที่ว่าพวกเขาทำไม่ได้

 

 

 

คนอื่นที่ไม่สงสัยนั้นก็รอดตัวไปตั้งแต่แรกแล้ว

 

ยิ่งไปกว่านั้น หากทำตัวเหนือกว่าก็คงได้ยืนหัวเราะเยาะอยู่เฉยๆ

 

โดยเฉพาะกับพวกโง่เง่าแบบนี้แหละ

 

 

 

「หรือว่าจะใช้เวลามากกว่า 1 นาทีในการกำจัดมังกรแรงค์ A งั้นเหรอครับ แบบนี้ก็เหมือนกับดูถูกลูกทีมผมอยู่เลยนะครับเนี่ย？」

 

 

 

「เอ่อ คือ ไม่……」

 

 

 

ผมควรจะปิดฉากเร็วๆเลยดีรึเปล่านะ

 

 

 

「อ่า พอมาคิดเกี่ยวกับมันแล้วได้ยินข่าวลือมาว่าเวลาเฉลี่ยนในการกำจัดมังกรแรงค์ A ของประเทศอื่นจะใช้เวลาประมาณ 8 นาทีใช่รึเปล่าครับ？」

 

 

 

จากนั้นพวกชายร่างใหญ่ทั้งหมดก็แข็งทื่อ

 

เหอะ ช่างน่าขันเสียจริงเลย

 

 

 

「ใครกันน้าที่รั้งเวลาเฉลี่ยนของพวกเราไว้สูงเกินจริงแบบนั้นเนี่ยกระผมเริ่มสงสัยแล้วสิครับ？」

 

 

 

「หัวหน้าเซคุโด พอแค่นั้นแหละ」

 

 

 

จู่ๆราชาก็เข้ามาหยุดโดยกะทันหัน

 

ทำไมล่ะคุณราชา

 

ถึงไม่ต้องห้ามผมก็คิดจะหยุดอยู่แล้ว

 

 

 

เมื่อผมมองไปยังราชาเขาก็พยักหน้าบอกว่าพอแล้ว

 

 

 

「หากมีข้อสงสัยเกี่ยวกับความสามารถของพวกเขา เช่นนั้นก็จงได้พูดออกมา ไม่ใช่มาเหน็บแหนมกัน จะได้พาไปให้เห็นของจริงให้ได้สิ้นข้อสงสัย」

 

 

 

ไม่มีใครคนไหนขัดคืนต่อคำตรัสของราชา

 

 

จากผู้แปล

 

ตอนแรกตอนนี้ถูกแบ่งเป็นสองพาร์ท แต่ผมเอามารวมกันให้เป็นพาร์ทเดียวไปเลยจะได้ไม่มีตอนย่อยเยอะแยะมากมาย เพราะงั้นหากครั้งหน้ามีตอนโดนหั่นแบบนี้ ผมก็จะลงแบบรวดเดียวเลย เป็นอันเข้าใจกันนะครับ