บทที่ 1 《หัวหน้าที่อายุน้อยที่สุด》

ตอนที่ 1 【อัศวินหญิงแรงค์ S】

　ปัก ปัก ปัก ปัก ปัก！

 

 

 

ใครก็ไม่รู้มาทุบหน้าประตูบ้านแต่เช้า

 

 

 

หนวกหู

 

 

 

　ใครกัน？

 

 

 

「เปิดประตูออกมาซะ เซคุโด ฟอร์ส ฉันรู้นะว่านายอยู่ที่นี่ เพราะงั้นออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะคะ！」

 

 

 

เอ่อ ผมทำอะไรลงไปงั้นเหรอ?

 

แน่ใจว่าผมไม่ได้ไปก่อความผิดหรือสร้างความเดือดร้อนให้ใครนะ

 

ไม่สิ ยิ่งกว่านั้นยังเป็นเสียงของผู้หญิงอีก

 

 

 

「ครับ ! จะเปิดเดี๋ยวนี้ล่ะครับ！」

 

 

 

ถ้าเป็นผู้ชายมาหาผมล่ะก็ คงตัดสินใจนอนอยู่บนเตียงด้วยความขี้เกียจไปละ

 

แต่ถ้าผู้หญิงก็อีกเรื่อง

 

 

 

อัศวินน่ะไม่สามารถเมินสาวๆได้หรอกนะ

 

 

 

ผมเปิดประตูด้วยความกระตืนรือร้น

 

มีผู้หญิงผมบลอนด์ยาวยืนอยู่หน้าประตูบ้าน

 

เธอช่างงดงามดุจดอกไม้ยาวเช้า และเปล่งออร่าอันสูงส่ง

 

 

 

เธอสวมชุดเกราะสีเขียวเป็นหลัก และดวงตาสีเขียวมรกตส่องประกายเล็กน้อย

 

เครื่องประดับขนนนกบนผมของเธอเข้ากันได้เป็นอย่างดี

 

 

 

สไตล์การแต่งตัวที่ไม่ธรรมดาแถมหน้าอกอันโตมโหฬารจนสามารถมองเห็นผ่านทะลุชุดเกราะได้ และวิธีที่เธอเอามือเท้าเอวนั่นก็ช่างเซ็กซี่จริงๆ

 

 

 

「……เอ่อ ถ้าจำไม่ผิด【อัศวินดำ เซคุโด】ใช่ไหม？」

 

 

 

ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงตกใจเล็กน้อย

 

 

 

ปกติแล้วก็ไม่เคยเจอใครที่มีปฏิกิริยาแบบนี้ตอนพบกันครั้งแรก

 

ดูเหมือนว่าหน้าตาจะไม่เข้ากับชื่อสินะ

 

อย่างไรก็ตาม ผมเองก็รักษารูปลักษณ์ตัวเองเสมอนะ

 

เริ่มต้นด้วยชื่อที่ฟังดูชั่วร้ายนั่น

 

 

 

「ใช่แล้วล่ะครับ แล้วคุณคือ？」

 

 

 

ผมถามออกไปด้วยความสงสัยและเธอก็จ้องเขม่น

 

บางทีเธอพยา่ยามแสดงความงานให้ประจักษ์ เธอเอามือลูบผมสีบลอนด์ที่สวยงาม และส่ายไปมา

 

 

 

อาเระ

 

สวยงามซะจนอธิบายไม่ได้

 

สิ่งที่สวยงามแม้จะทำอะไรแปลกๆก็ยังคงสวยงาม

 

 

 

「ขออภัยด้วยที่มาแต่เช้าตรู่ ฉัน【อัศวินมรกต(緑騎士)】โรเอะ・แม็กเซีย(ローエ・マクシア) อัศวินที่จะขึ้นเป็นหัวหน้าของ【กองกำลังล่ามังกร】มาที่นี่เพราะอยากเข้าพบหัวหน้าหน่วย」

 

 

 

【กองกำลังล่ามังกร】ถ้าพูดถึงเรื่องนั้นก็เป็นเรื่องที่ราชามอบหมายให้ผมเมื่อวันก่อน

 

แน่นอนผมเป็นหัวหน้า

 

 

 

มาที่นี่เพราะอยากพบกับผม เป็นคำเชิญชวนที่วิเศษยิ่งนัก

 

 

 

「อืม ผมเองก็เป็นหนึ่งในกองกำลังล่ามังกร นามว่า เซคุโด ฟอร์ส ถึงแม้ว่าผมจะยังเด็ก แต่ก็ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ」

 

 

 

เมื่อผมยื่นมือออกไปพยายามจับมือทักทายโรเอะก็สะบัดมือและมองมาที่ผม

 

 

 

「อย่าเข้าใจผิดไปหน่อยเลยค่ะ ดิฉันไม่เห็นจำได้เลยนะคะว่าคุณเป็นหัวหน้าของฉัน」

 

 

 

อย่างที่คิดเลยแหะ

 

ก็เดาไว้แล้วว่าคงเป็นแบบนี้ และผมเองก็ไม่สบายใจนับตั้งแต่ได้รับหน้าที่นี้ด้วย

 

 

 

　เหตุผลก็เนื่องจากอัศวินที่อยู่ในหน่วยของผม【โรเอะ・แม็กเซีย】เธอคนนั้นอายุ 17 ปี

 

ส่วนผมอายุ 15 ปีเป็นหัวหน้าทีม

 

กล่าวอีกนัยหนึ่งผมอายุน้อยกว่าเธอ

 

บางทีเธออาจจะไม่ชอบที่มีหัวหน้าอายุน้อยกว่าเช่นนี้

 

 

 

「เอ่อไม่ทราบว่าหัวหน้าเป็นเด็กแบบนี้ไม่ชอบเหรอครับ？」

 

 

 

「แน่นอนสิ ฉันยอมรับไม่ได้หรอกกับคนที่มีประสบการณ์ชีวิตน้อยกว่าฉัน」

 

 

 

「เข้าใจดีครับว่ารู้สึกยังไง ผมเองก็คงเกลียดเหมือนกันถ้าหัวหน้าของผมเป็นผู้ชาย」  

 

 

 

「……หาาา? ดิฉันไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูดหรอกนะคะ แต่ถ้าจะทำตัวเหนือดิฉัน คุณจะเดือดร้อนแน่นอนค่ะ เว้นแต่ว่าความสามารถจะเหนือกว่าดิฉันนะคะ」

 

 

 

โรเอะพูดแบบนั้นพร้อมสยายผมสีทองของเธอ

 

มีกลิ่นหอมนุ่มนวลชวนหลงใหล

 

 

 

「ดังที่ได้ทราบไปแล้วดิฉันเป็นหนึ่งในสามคนในประเทศที่เป็น【อัศวินแรงค์ S】ดังนั้นแล้ว─」

 

 

 

「เอ่อ โรเอะซังใช่ไหมครับ 【อัศวินแรงค์ S】มีทั้งหมด 4 คนนะครับตอนนี้ เมื่อวานผมเองก็เพิ่งได้เป็น【อัศวินแรงค์ S】คนล่าสุดครับ」

 

 

 

「──อ่า ก็จริงของนายนะว่าเป็น【อัศวินแรงค์ S】พวกเราเองก็แรงค์เท่าๆกันแต่ทำไมนายถึงได้ถูกเลือกให้เป็นหัวหน้าหน่วยตอบดิฉันหน่อยสิ？」

 

 

 

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงได้มาเป็นหัวหน้าหน่วยน่ะเหรอ

 

『เพราะเจ้าเป็นผู้ชายคนเดียวในทีม』

 

จริงๆแล้วนั่นคือเหตุผลที่ราชาได้ตรัสเอาไว้

 

 

 

ถ้าผมบอกไปตรงๆแบบนั้นรับรองว่าโรเอะซังจะต้องโกรธผมมากแน่ๆ

 

ดูเหมือนเธอจะภาคภูมิใจในศักดิ์ศรีของตัวเอง และนั่นคือสาเหตุที่เธอมาบ่นผมในตอนนี้ แล้วมันยังไงล่ะ?

 

 

 

「เอ่อ อาจเป็นเพราะผมแข็งแกร่งที่สุดในทีมละมั้งครับ？」  

 

 

 

ชิบละ ปักธงหายนะเข้าซะแล้ว

 

นี่มันสร้างความวุ่นวายยิ่งกว่าเหตุผลของราชาอีกนะ

 

แต่ผมเองก็มั่นใจในความสามารถของตัวเองมากๆ

 

 

 

「หาาาา？」

 

 

 

โรเอะซังทำเสียงเย็นชาและจ้อมเขม่น

 

 

 

「ถ้าพูดแบบนั้นจะถือว่าเป็นการประกาศสงครามกับดิฉันใช่ไหมคะ？」

 

 

 

ชิบแล้ว

 

เมื่อมองดูดีๆ เธอจริงจังสุดๆไปเลย

 

 

 

「หากจะร้องไห้เสียใจตอนนี้ยังทันนะ พ่อหนุ่มน้อย？」  

 

 

 

ไม่นั่นเป็นเรื่องน่าสมเพชสำหรับชายชาตรีอย่างผม

 

 

 

「ผมล้อเล่นครับ ถ้าแบบนั้น เอายังงี้ดีไหมครับ ตอนเย็นหลังเลิกเรียนไปล่ามังกรกันดีไหมครับ？」

 

 

 

ผมพูดไปด้วยความมั่นใจ

 

มันไม่แย่หรอกนะที่จะได้เดทกับสาวสวยขนาดนี้พร้อมโชว์หล่อไปอีกที

 

สมบูรณ์แบบ

 

 

 

โรเอะดูประหลาดใจกับคำพูดของผมและจ้องเขม่น

 

 

 

「……ดูเหมือนจะมั่นใจเหลือเกินนะคะ？」

 

 

 

「แน่นอน ผมไม่ทำให้ผิดหวังแน่？」  

 

 

 

「ฮะฮะ น่าสนใจดีนะคะ นั่นคือสิ่งที่ดิฉันมาในวันนี้ ถ้างั้นเจอกันที่ประตูหลังเลิกเรียนนะคะ」

 

 

 

「เข้าใจแล้วครับ」

 

 

 

เมื่อผมตอบโรเอะก็กลับไป

 

เธอจากไปพร้อมกับชุดเกราะที่กระแทกเสียงดัง

 

เมื่อผมมองไปที่แผ่นหลังของเธอ ก็เห็นว่าเธอกำลังถือค้อนขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนจะเป็นความสามารถพิเศษของโรเอะ

 

 

 

นั่นเป็นอาวุธพิเศษที่เรียกกันว่าทริคเกอร์(トリガー)『ค้อนยักษ์』ล่ะ

 

มันเป็นอาวุธที่มีพลังทำลายล้างสูงซึ่งจะระเบิดพลังเมื่อโจมตีและสร้างความเสียหายเพิ่มเติม

 

 

 

แม้ว่าจะเป็นผู้หญิงแต่ก็สามารถถืออาวุธหนักแบบนั้นได้

 

สมาแล้วล่ะที่เป็นถึง【อัศวินแรงค์ S】

 

 

 

「นี่โรเอะซัง！」

 

 

 

「คะ？」

 

 

 

โรเอะที่ได้ยินผมเรียกก็หันกลับมา

 

มีบางอย่างที่ผมอยากจะถามจริงๆ

 

ไม่แน่ใจว่าควรจะถามตอนนี้ดีไหม แต่ก็ลุยล่ะ

 

 

 

「มีแฟนรึยังครับ？」

 

 

 

โรเอะหยุดทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น

 

ดูเหมือนว่าจะไม่เข้าใจที่ถาม

 

ผมแน่ใจว่าเธอจะต้องเข้าใจที่ผมสื่อ

 

 

 

「 จู่ๆก็พูดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย จะถามเรื่องแบบนั้นไปทำไม！」

 

 

 

โรเอะที่ได้ยินแบบนั้นก็โกรธจนหน้าแดง

 

ถึงจะอายุมากกว่าผมแต่ก็น่ารัก

 

 

 

หรือว่าเธอจะไม่มีจริงๆนะ？

 

นี่ผมทำบ้าอะไรลงไป

 

แม้ว่าเธอจะสวยแบบนั้นก็เถอะ

 

 

 

ผมนี่สกิลในการเข้าหาสาวสวยเป็นศูนย์เลยสินะ?

 

เป็นเรื่องจริงที่ว่าโรเอะนั้นบรรยากาศมาคุ เข้าหายาก แต่ผู้หญิงแบบนี้ผมคิดว่าดีนะ

 

 

 

「เอ่อคือโทษทีนะครับ พอดีว่าผมอยากรู้จริงๆว่าโรเอะซังมีแฟนรึยัง ไม่งั้นเดี๋ยวผมหมดไฟกันพอดี」

 

 

 

「ไม่เข้าใจเลยว่านายกำลังพูดบ้าอะไรเนี่ย!? นี่นายบ้างั้นเหรอ！？」

 

 

 

「ผมไม่ได้บ้า แต่ผมจริงจังนะครับ」  

 

 

 

「อย่ามาโกหกน่า！　หมอนี่ ! หยาบคายเกินไปแล้วนะยะ！」

 

 

 

เอ่อผมเองก็ไม่อยากจะบ่นหรอกนะครับ โรเอะซังเองก็มาเคาะประตูหน้าบ้านผมแต่เช้า

 

เธอเป็นคนสวยอยู่ในเทียร์ S เลยเพราะงั้นผมให้อภัย