บทที่ 2 ตอนที่ 21: สมุนไพรยาและสมุนไพรวิญญาณ

 

สถาบันเวทมนตร์โลเวนแห่งจักรวรรดิ์นั้นคือสถานที่ที่เหล่านักเรียนจะได้เข้าเรียนในเดือนตุลาคม

 

ดังนั้น ในตอนนี้ที่เป็นเดือนพฤศจิกายนแล้ว ชั้นจึงเหลือเวลาไม่ถึงหนึ่งปีแล้วสำหรับการเตรียมตัวเข้าเรียนที่โรงเรียน

 

เพราะแบบนั้น ชั้นจึงตัดสินใจเร่งความเร็วในการเรียนให้ทันขึ้นอีกหน่อย

 

อย่างแรกเลย ชั้นกำลังจะไปขอให้มัดรวมบทเรียนสำหรับหนึ่งอาทิตย์เข้าด้วยกัน

 

จากนั้น ในทุกๆวันชั้นจะพยายามจำเนื้อหาให้ได้เป็นอันๆไป, เตรียมตัวสำหรับพืชอันต่อไป, จำมันให้ได้ในวันถัดไป, ดูพืชอันถัดไปอีกครั้งวนไปเลื่อยๆ… ก็ประมาณว่าจำพืชวันละ 1.5 ชนิดต่อวันนั่นแหล่ะ

 

หลังจากนั้น ในทุกสัปดาห์ ชั้นจะอธิบายสิ่งที่ชั้นได้เรียนรู้มาในคาบเรียนของท่านพี่วิลล์เพื่อทบทวนด้วย

 

นั่นแหล่ะว่าทำไมท่านพี่วิลล์ถึงให้ยืมหนังสือภาพเล่มนั้นมาได้

 

แน่นอนว่า การปลูกพืชสไตล์เวอร์จิลนั้น — วิธีที่ถือเผด็จการในโลกของพฤกษศาสตร์ — ไม่ได้จบลงแค่นั้นแน่นอน

 

“พี่จะเตรียมบทเรียนของโลเวนทั้งปีมาให้เลย และถ้าทำได้ เราจะเร่งให้เข้าเนื้อหาของปีสองได้เลยด้วยนะ” ท่านพี่วิลล์พูดขึ้น

 

โอ๊ะ ขอบคุณนะคะ หนูดีใจจริงๆค่ะ แต่… หวังว่าสมองน้อยๆของหนูจะไม่ระเบิดไปซะก่อนนะคะ

 

และเมื่อพี่สาวทูไลท์กลับมาจากการเลือกสื่อการสอนแล้ว ชั้นจะต้องเรียนวิชาอื่นๆหนักขึ้นไปอีกเช่นกัน

 

นอกจากสุดยอดคอร์สเรียนเวทมนตร์แล้ว ยังมีวิชาศิลปศาสตร์เบื้องต้นอย่างประวัติศาสตร์และวรรณกรรมด้วย

 

อาาา ชั้นอาจจะเอาหัวมุดทรายจังเลย ทว่าท่านพี่วิลล์ก็กำลังอารมณ์ดีอยู่ด้วย

 

“พี่มีความสุขมากเลยที่ได้ทำอะไรร่วมกับอลิซแบบนี้… พวกเรามาพยายามด้วยกันเถอะ”

 

คุ๊ อ่อนโยนจัง ชั้นชอบมากเลยละ

 

***

 

หลังจากนั้น

 

หลังจากที่จัดตารางเวลาอันแน่นเอี้ยดเสร็จแล้ว ก็ถึงเวลาเริ่มเรียนสักที

 

“นี่คือ เซ็นทรี่ (Sentry) ดาวประจำตัวก็คือดวงอาทิตย์ ธาตุก็คือธาตุไฟ คุณสมบัติของความร้อนกับความแห้งกร้าน ภาษาโบราณอ่านว่า ‘เฟล เทอเร’ ความสามารถก็คือการฟื้นฟูสายตาที่แย่ลง, ส่งเสริมการทำงานของระบบหัวใจและหลอดเลือด, เสริมความกล้า, และ—”

 

ชั้นเอาหนังสือภาพขึ้นมาอ่านมันดังๆ

 

หลังจากที่ชั้นอ่านจบ ท่านพี่วิลล์ก็ได้อธิบายเพิ่มเติมให้กับชั้น ชั้นจดเนื้อหาพวกนั้นลงไปบนแผ่นหนังของชั้นเท่าที่จะทำได้

 

จากนั้นชั้นก็ได้คือหนังสือให้กับท่านพี่วิลล์แล้วท่องเนื้อหาพวกนั้นขึ้นมาใหม่โดยที่ไม่มองหนังสือ

 

“น้องรู้ไหมว่าทำไมพวกเราถึงเรียกมันว่าสมุนไพรยากับสมุนไพรวิญญาณหน่ะ?”

 

“หืมม… หนูไม่รู้ค่ะ”

 

ชั้นให้เขาอธิบายให้กับชั้นต่อหน้าหนังสือเรียนที่ถูกใช้มาบ่อยครั้ง

 

“สมุนไพรวิญญาณกับสมุนไพรยานั้นถูกนับว่าเป็นสมุนไพรเหมือนกัน นั่นแหล่ะว่าทำไมผู้คนถึงเรียกมันว่าสมุนไพรเฉยๆแทนที่จะเรียกมันตามประเภท อย่างไรก็ตาม สมุนไพรวิญญาณนั้นมักจะใช้ในทางเวทมนตร์ ส่วนสมุนไพรยานั้นจะใช้สำหรับยาธรรมดาสามัญหน่ะ”

 

“งั้นหรอคะ…”

 

ชั้นเองก็กำลังสงสัยเลยว่าทำไมผู้คนถึงเรียกมันต่างกัน แต่ดูเหมือนนั่นจะเป็นเหตุผลละ

 

“แต่น้องจะคิดว่าบางอันเป็นสมุนไพรยาที่ยังไม่ค้นพบวิธีใช้ในทางเวทมนตร์ก็ได้นะ ตระกูลเวอร์จิลเชี่ยวชาญในด้านการค้นหาและเผยแพร่อะไรแบบนี้แหล่ะ”

 

“โอ้…!”

 

งั้นพูดอีกอย่างก็คือ ถ้าเก่งในการตรวจสอบสมุนไพรที่ขึ้นอยู่ทั่วไปตามเมืองละก็ อาจจะเกิดการค้นพบที่ยิ่งใหญ่เลยก็ได้สินะ!

 

ชั้นจดเรื่องพวกนั้นลงไปขณะที่พยายามเขียนให้ตัวชั้นจำได้ง่ายที่สุด

 

“ยังไงก็ตาม สมุนไพรยาศาสตร์นั้นก็คือการเรียนวิธีการปรุงยาโดยที่มีการใช้เวทมนตร์เล็กน้อยและจะเน้นใช้เพียงวัตถุดิบเป็นส่วนผสม ในทางกลับกันนั้น สมุนไพรวิญญาณศาสตร์จะเรียนเกี่ยวกับการทำเครื่องราง, วงเวทย์, และเครื่องหอมเวทมนตร์”

 

“ค่ะ หนูเข้าใจแล้ว!”

 

อุฟุฟุ เป็นการอธิบายที่น่าตื่นเต้นอะไรอย่างนี้

 

อยากจะลองดูใจจะขาดแล้ว…!

 

ด้วยเหตุนี้ คาบเรียนในวันแรกก็จบลงด้วยข้อมูลภาพรวมโดยละเอียดนี้