[เร็วสิเช้าแล้ว! ตื่นสิตื่น! โม่วว ทั้งๆที่ยูนะกำลังพยายามอย่างเต็มที่แท้ๆ…]

“ให้ตายสิ… น่ารักจัง นี่มันความน่ารักระดับสุดยอดแล้ว…”

ผมกำลังจ้องไปที่โทรศัพท์ พึมพำอยู่กับตัวเอง

เมื่อไม่นานมานี้ผมเริ่มที่จะเปิดกาชา [ love idol dream! Alice Stage]

ผมไม่ได้ใช้เงินเลย แต่ผมกลับได้ [ยูนะ (ปกติ)] มา

ได้ยูนะตั้งแต่หมุนครั้งแรก… นี่มันพรหมลิขิตหรือเปล่าเนี่ย?

นอกจากนั้นพวกเขากำลังจัด Event ที่เรียกว่า [อลิสไอดอลที่จะมาปลุกคุณให้ตื่น!]

ด้วยเสียงนี้ ผมคิดว่าผมคงจะตื่นได้อย่างดีในพรุ่งนี้เลย

หรือบางทีผมอาจจะไม่มีวันเห็นดวงตะวันอีกเลย เพราะผมอาจจะตายจากน้ำตาลเกินขนาดก่อนตื่น 

“ยูคุง ปกตินายตื่นตอนไหนเหรอ?”

“ไรนะ?!”

ผมกำลังนอนอยู่บนโซฟาในห้องรับแขก

ทันทีที่ผมได้ยินเสียงที่กำลังพูดกับผม

ผมได้รีบลุกขึ้นมา

ยูกะเพิ่งอาบน้ำเสร็จแล้วเธอก็กำลังใส่ชุดนอนในตอนที่เธอมองผม

ผมของเธอดูเรียบสลวยกว่าปกติ ซึ่งมันทำให้เธอดูไร้เดียงสาและน่ารัก

“ยูคุง ปกตินายตื่นเช้ากว่าชั้นสินะ?”

“อ่า… ปกติชั้นตั้งเวลาไว้ตอน 07:00 น หรือไม่ก็เวลาใกล้ๆนั่นแหละ”

“พฤติกรรมการนอนนายดีจังนะ”

“อ่า ก็ใช่… แล่วเธอล่ะยูกะ?”

“ชั้นเหรอ? ของชั้นออกจะแย่น่ะ… รู้สึกเหมือนจะงีบหลับไปแป๊บเดียว ก็เลยทำให้ชั้นไม่ค่อยได้หลับเลย”

การสนทนาของเราค่อนข้างจะจืดชืดและไร้ความหมาย

จากนั้นพวกเราก็กลับไปที่ห้องของแต่ละคน 

“…ยูคุง”

พอผมเปิดประตูไปที่ห้องของผม ยูกะได้ร้องเรียกผม

พอผมมองไปที่ยูกะ ผมเห็นได้เลยว่าดวงตาของเธอกำลังส่องประกายในตอนที่เธอมองผม 

“เตรียมใจไว้สำหรับวันพรุ่งนี้เลยนะ”

“…ห้ะ?”

เตรียมแบบไหน?

ผมไม่เข้าใจจริงๆ แต่จำที่เธอพูดเอาไว้ก็คงดีมั้ง

*

อืมม…

อ๊ะ ดูเหมือนว่าผมจะตื่นมาก่อนที่นาฬิกาปลุกจะดังซะอีก 

ผมขยี้ตาที่ง่วงงัน เอื้อมมือไปข้างบนฟูก แล้วหยิบนาฬิกาปลุก

ตอนนี้มัน…  6 โมง 55 เหรอ?

มันออกจะเช้าไปนิด แต่คงจะแย่ถ้าผมกลับไปนอนมั้ง 

เอาละ… งั้นคงต้องถึงเวลาตื่นแล้ว 

และด้วยเหตุนั้น ผมจึงลุกขึ้นมานั่งบนฟูก 

แล้วตรงนั้นเอง ผมก็ได้เห็น… หน้าของยูกะ

“หวาาาา!”

“ว้ายยยย!”

พวกเราทั้งสองคนจ้องไปที่กันและกันแล้วตะโกนออกมาอย่างดัง

ผมพลิกตัวออกมาจากฟูกแล้วมองไปที่ยูกะที่กำลังนั่งอยู่บนฟูกของผม

“เอ๋? เอ๋? ทำไมอยู่ที่นี่ล่ะยูกะ?”

“ทำไมกัน… ทั้งๆที่ยังเพิ่ง 6:55เอง….”

ผมถามเธออย่างปกติ แต่ยูกะก็ไม่ยอมตอบผมในระหว่างที่เธอกำลังก้มหน้าลงอย่างท้อแท้

เอ่อ… หืม? มีการใบ้ไว้ก่อนจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นด้วยเหรอ? 

ถ้าผมจำไม่ผิด ผมเปิดยูนะได้จากกาชาเมื่อวาน 

จากนั้นยูกะก็เข้ามาแล้วถามผมว่าปกติผมตื่นกี่โมง

จากนั้นเธอก็ได้พูดว่า “เตรียมใจไว้สำหรับวันพรุ่งนี้เลยนะ”

“…เข้าใจแล้ว…”

เป็นแบบนั้นสินะ…

ยูกะกำลังพยายามจะเลียนแบบ event ใน alice stage

เธอถามผมว่าผมจะตื่นกี่โมง แล้วเธอก็แอบย่องเข้ามาในห้องของผมเพื่อที่จะปลุกผม

เธอชอบที่จะทำอะไรแบบไม่คิดจริงๆสินะเนี่ย?

“… ขอลองใหม่อีกทีค่ะ”

“ห้ะ?”

“เพราะยูคุงอะ! นายตื่นก่อนเวลาที่ควรจะตื่นไง! ไม่แฟร์เลย! ทำไมทำเหมือนกับว่าชั้นกำลังเป็นฝ่ายที่ผิดเลยเนี่ย!”

“ยังไงก็เถอะ! อีกครั้งเดียว! ขอแค่อีกครั้งเดียวนะ!”

เพราะแบบนั้น ในตอนนี้ผมจึงตอบรับคำขอของยูกะที่จะลองอีกรอบ

ผมกลับไปรอในฟูกอีกครั้งพร้อมกับดวงตาที่ปิดลง

“ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้กันนะ…?”

ถึงแม้ว่าผมจะตื่นขึ้นมาแล้ว แต่ผมต้องพยายามกลับไปหลับ…  ผมคิดอยู่ว่ามันช่างเป็นสถานการณ์ที่แปลกและยากจะอธิบายได้ 

ผมได้ยินเสียงประตูห้องของผมเปิดออก

ผมรับรู้ได้ว่ายูกะกำลังมาทางผมอย่างช้าๆ

เธอสูดหายใจเข้าข้างๆผม 

จากนั้น…

“… โอนี่จังตื่นแล้วรึยังคะ? เดี๋ยวจะสายเอานะ”

บทที่เธอพูดอย่างไม่คาดคิดออกมาทำให้หัวใจผมเต้นเร็วสุดๆ

ผมลุกขึ้นนั่งหลังตรงบนฟูกแล้วพักหายใจ จากนั้นผมหันหน้าไปทางยูกะ

“อ่า… ตื่นแล้ว”

ยูกะกำลังยิ้มอย่างมีความสุข นี่มันไม่ใช่เรื่องน่าขำเลย 

“ทำไมต้องโอนี่จังล่ะ?”

“ในอนิเมะตัวละครที่จะมาปลุกนายให้ตื่นในตอนเช้าก็จะเป็นพวกน้องสาวใช่ไหมล่ะ? เอเฮเฮ เรียกนายว่าโอนี่จังมันก้รู้สึกแปลกใหม่ดี”

แต่หลังจากนั้น ใบหน้าของเธอก็เหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง 

“อ๊ะ… จริงด้วย ขอโทษนะยูคุง นายมีนายุจังอยู่แล้วสินะ… การที่มีน้องสาวมาปลุกให้ตื่น นายคงจะเคยโดนมาแล้วไม่รู้กี่ครั้งสินะ?”

“ไม่ ชั้นไม่ได้หมายความแบบนั้น”

นายุไม่เคยปลุกผมแบบนั้น

จริงๆแล้วนายุมีพฤติกรรมการนอนที่แย่กว่าผมอีก เพราะงั้นผมเลยเป็นคนที่ต้องปลุกเธอในตอนเช้า

แล้วทุกครั้งที่ผมปลุกเธอ เธอก็มักจะเดาะลิ้นใส่ผม ไร้เหตุผลซะจริงๆ 

“ขอโทษนะ! ขออีกครั้งทีเถอะ!”

“จะสายแล้วนะเนี่ย!”

“ครั้งสุดท้ายแล้ว! เพราะเราแต่งงานกันแล้ว ช่วยให้ชั้นได้ปลุกนายแบบโมเอะทีเถอะ!”

ยูกะประกบมือเข้าหากันโค้งคำนับหัวของเธอเพื่อขอร้องผม 

โถ่…ให้ตายสิ…ถ้าเธอจะขอซะขนาดนั้น มันก็ยากที่ผมจะปฏิเสธได้ 

เพราะฉะนั้นผมจึงทำตามที่เธอร้องขอด้วยการเข้าไปอยู่ในฟูกแล้วหลับตาลงอีกครั้ง (เป็นรอบที่ 3 สำหรับวันนี้แล้ว)

“…ยูคุง? ถ้าไม่ตื่นจะสายแล้วน้า~”

หลังจากที่หยุดไปแป๊บนึง ผมได้ยินเสียงยูกะกำลังพึมพำ

แต่ว่านะ… วิธีที่ดีที่สุดของเธอในการปลุกผม โดยยึดจากการที่พวกเราแต่งงานกันน่ะเหรอ?

ผมคิดไม่ออกเลย 

ผมรู้สึกได้ถึงริมฝีปากของยูกะใกล้หู 

ลมหายใจอุ่นๆของเธอสัมผัสกับแก้วหูของผม 

จากนั้นเธอได้หายใจเข้าลึกๆ

“…ถ้ายังไม่ตื่น ชั้นจะ…จูบเอานะ”

กระแสไฟฟ้าวิ่งผ่านสมองจนทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้น

เอ๋? จ -จูบ?!

จริงด้วย… นึกว่าเธอกำลังพูดเกี่ยวกับเรื่องในมังงะแล้วก็อนิเมะ

แต่พวกเราเป็นคู่หมั้น

อะไรแบบนั้น… ก็คงจะเกิดขึ้นละนะ

ผมจินตนาการถึงริมฝีปากของยูกะที่อวบอิ่มและอมชมพู

ริมฝีปากของเธอดูเหมือนว่ามันคงจะให้ความรู้สึกหวานที่สามารถละลายเหตุผลความเป็นจริงไปได้ทุกอย่าง จากนั้นลมหายใจเล็กๆของยูกะก็คงจะเล็ดลอดออกมา…

แล้วผมกลับยูกะก็คง… 

“…มะ-ไม่ตื่นเหรอ?! เอ๋?! เอ๋? ชั้นจะจุ-จูบนายจริงๆแล้วนะ?!”

ยูกะจับไหล่ผมแน่น 

ผมรีบกระโดดออกจากฟูกด้วยความตกใจ

“อ่า… อ-อรุณสวัสดิ์ยูคุง”

“อ-อืม…”

ยูกะและผมจ้องมองกันและกัน

จากนั้น… ยูกะก้มหน้าลงอย่างเขินอาย

“อะ เอ่อ… เมื่อกี้นี้ชั้นพยายามที่จะปลุกนายแบบโมเอะ… แต่จริงๆแล้วชั้นอายเกินที่จะจูบนายน่ะ เพราะงั้น… ขอโทษที่ไปให้ความหวังนะ…”

ยูกะบิดตัวไปมาด้วยความเขิน 

เห็นยูกะเป็นแบบนั้นแล้ว ผมก็ไม่สามารถที่จะว่าอะไรเธอได้หรอก

“และนั่นก็คือ… วิธีปลุกแบบโมเอะของยูกะเองค่า!”

เธอขำออกมาอย่างเขินๆในระหว่างที่เธอกำลังพยายามจะกลบเกลื่อนความอับอาย 

จากนั้นเธอได้หันหลังเพื่อซ่อนใบหน้าของเธอ ซึ่งมันก็แดงซะจนเธอดูเหมือนมีหวัดเลยละ

“เป็นไงบ้างล่ะยูคุง?”

“เอ่อ…”

ผมลังเลที่จะบอกความจริงเธอไป แล้วผมก็ได้ชี้นิ้วไปที่นาฬิกาปลุก 

“ดูเหมือนว่า… จะสายแล้วละ”

“อะไรนะ?! ช-ชั้นขอโทษ!”

ยูกะวิ่งออกจากห้องของผมด้วยความรวดเร็ว

พอยูกะไปแล้ว ผมจึงถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

“ …พรุ่งนี้ชั้นคงจะต้องตั้งนาฬิกาปลุกให้เร็วหน่อยแล้ว…”

ถ้าผมต้องตื่นแบบนี้ทุกเช้าละก็ สมองผมจะต้องระเบิดแน่ๆ

*

ตั้งแต่วันนั้นมาผมก็ตั้งนาฬิกาปลุกให้เร็วขึ้น

แล้วผลที่ได้ก็คือ…

“โม่ว! ทำไมวันนี้นายตื่นเร็วกว่าเดิมอีกล่ะ!”

ยูกะพยายามจะปลุกผมให้เร็วกว่านาฬิกาปลุกอย่างไม่หยุดหย่อน

แต่เพื่อที่จะป้องกันหัวใจของผม ผมจึงตั้งนาฬิกาปลุกให้เร็วกว่าแต่ก่อนอีก 

จนสุดท้าย ผมก็เริ่มตื่นตอนตี5

เพราะแบบนี้ การมาปลุกผมในตอนเช้าจึงเป็นสิ่งต้องห้ามในบ้านของพวกเรา