Chapter : 16 มิสึกิ คาสุมิ

.

.

.

“อย่างที่ว่าไปนั่นแหละ ช่วยอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนให้ฟังหน่อยจะได้ไหม”

 

พวกเราซึ่งถูกพาไปยังห้องนั่งเล่น นั่งบนเก้าอี้ และถูกสอบสวนโดย ‘มิสึกิ คาสุมิซัง’ ผู้นั่งอยู่โต๊ะฝั่งตรงข้ามกับพวกเรา

 

คาสุมิซังกำลังจ้องมองมาที่เราในท่าที่กอดอก ในดวงตาที่สวยงามของเธอบิดเบี้ยวไปด้วยความโกรธเล็กน้อย

จากที่ได้ยินมาจากรินกะ คาสุมิซังมีบุคลิกที่สบายๆและดูเหมือนจะเป็นผู้หญิงที่ไม่ใส่ใจในเรื่องเล็กน้อย

แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็จะโกรธจริงๆ หากมีเหตุผลที่สมควรโกรธ

 

“…”

 

ฉันก้มหน้าต่ำลง แต่ก็แอบเงยหน้าขึ้นอย่างลับๆเหลือบมองคาสุมิซัง

เธอสวยมาก

ผมของเธอทอดยาวไปถึงส่วนล่างของหัวไหล่ ดูเหมือนว่าจะได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี ทั้งดูเงางามและนุ่มสลวย

และแน่นอนว่าใบหน้าของเธอก็งดงามได้รูปเช่นกัน

บรรยากาศโดยรวมของเธอที่แผ่ออกมาให้อารมณ์เหมือนพี่สาว

สามพี่น้องมิสึกิมีบุคลิกที่เป็นเอกลักษณ์แตกต่างกันจริงๆ

 

“หืม? มีอะไรติดหน้าของฉันงั้นเหรอ?”

“เปล่า ไม่มีอะไรติดหรอกครับ”

 

ฉันอยากจะเล่นมุกไปว่ามีดวงตากับจมูกอันงดงามติดอยู่ครับ แต่ก็ตัดสินใจหยุดไว้ทันที

ฉันรู้สึกเหมือนจะโดนซัดทันทีหากฉันล้อเล่นแม้เพียงเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม โนโนอะจังยังคงนอนหลับอยู่ที่ห้องของรินกะ

 

“แล้ว รินกะ ผู้ชายคนนี้เป็นใครกัน?”

“อายาโนะโคจิ คาสึโตะคุง เขาเป็นเด็กผู้ชายที่เรียนอยู่ห้องเดียวกันน่ะ”

“หืมม คบกันอยู่สินะ?”

“…”

 

รินกะเงียบไป

ฉันคิดว่าเธอจะพูดอะไรอย่าง “พวกเราไม่ได้คบกัน แต่เป็นคู่แต่งงานกันแล้วต่างหาก” เสียอีก

รินกะก้มหน้าและไม่พยายามจะสบตากับพี่สาวของเธอ

เป็นภาพที่หายาก

 

“ฉันพอจะเดาความสัมพันธ์ของพวกเธอได้ แต่…รินกะ การพาผู้ชายมาที่บ้านเนี่ยมันไม่ใช่ความคิดที่ดีเลยนะ ใช่ไหม?”

“นั่นสินะ”

“เธอจะทำยังไงถ้าคนทั่วไปรู้เข้าน่ะ? เธอกำลังจะทำให้ทุกคนลำบากนะ”

“…”

 

รินกะพูดไม่ได้เพราะข้อโต้แย้งอันถูกต้องของเธอนั้นถูกซ้อนทับด้วยข้อโต้แย้งอันถูกต้องอื่น

บรรยากาศหนักอึ้ง

เมื่อฉันคิดแบบนั้น คาสุมิซังก็ถามอันน่าประหลาดใจด้วยน้ำเสียงกระซิบ

 

“ขอถามไว้ก่อนนะ แต่พวกเธอมีเซ็กส์ไปกันรึยัง?”

““พรู่ดดด!””

 

ฉันกับรินกะสำลักออกมาโดยพร้อมเพรียงกัน

คนๆนี้ ถามเรื่องบ้าๆอะไรแบบนี้ด้วยหน้าตาซื่อๆ

 

“ด-เดี๋ยวสิคะพี่…!”

“อ๊ะ ยังสินะ งั้นแล้วจูบล่ะ?”

““…””

“เอ๊ะ นั่นก็ยังเหรอ? พวกเธอมีความสัมพันธ์แบบไหนกันล่ะเนี่ย?”

 

เป็นคู่สามีภรรยาในเกมออนไลน์ครับ

ขณะที่มองไปที่คาสุมิซังอย่างประหลาดใจ ฉันก็พึมพำในใจเช่นนั้น

 

“เอ่อ พวกเธอกำลังคบกันอยู่ใช่ไหม?”

“พวกเราเป็นคู่แต่งงานมากกว่าจะเรียกว่าคบกันน่ะ”

“…หือ?”

 

สุดท้ายแล้วรินกะก็พูดออกไปจนได้

คาสุมิซังเบิกตากว้าง

ฉันรู้สึกเหมือนอยากกุมขมับตัวเอง

 

“ฉันกับคาสึโตะคุงรู้จักกันผ่านเกมออนไลน์ที่ชื่อว่า Black Plains น่ะ”

“อ่า จะว่าไป รินกะติดเกมออนไลน์มาตั้งแต่มอต้นสินะ”

“ใช่แล้ว ฉันกับคาสึโตะคุงแต่งงานกันที่นั่นแหละ”

“หืมมม”

“…”

“เอ๊ะ จบแค่นั้นเหรอ?”

“ใช่แล้วล่ะ”

 

รินกะหยักหน้าอย่างสงบให้กับคาสุมิซังที่กระพริบตาถาม

ฉันเข้าใจดีว่าคาสุมิซังคิดอะไรอยู่

 

บางที เธออาจจะคิดว่าฉันกับรินกะกำลังแอบคบกันอยู่เบื้องหลังเธอ และเราก็แอบมาเจอกัน

แต่

เมื่อเธอเปิดฝาออกมา ปรากฏว่าว่าพวกเราเป็นเพียงแค่เพื่อนในเกมออนไลน์

ไม่น่าแปลกใจเลยที่คาสุมิซังจะประหลาดใจ

 

“ดังนั้น พวกเธอก็เลยคบกันในชีวิตจริงด้วยน่ะเหรอ?”

“เพราะแต่งงานในเกมไปแล้ว ดังนั้นก็แน่นอนว่าต้องเป็นสามีภรรยากันในชีวิตจริงด้วยไม่ใช่รึไงกัน?”

“ฉันชักไม่เข้าใจแล้วว่าน้องสาวกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่กันแน่”

 

…ฉันคิดว่านี่อาจจะเป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นรีแอคชั่นแบบปกติทั่วไปก็เป็นไปได้

นี่คงจะเป็นรีแอคชั่นที่ควรจะเป็นล่ะมั้งนะ

 

“พี่ไม่เข้าใจหรอกว่าในโลกเกมออนไลน์เราสามารถสื่อสารกันด้วยใจนอกเหนือจากในโลกแห่งความเป็นจริงได้มากแค่ไหน”

“……อายาโนะโคจิคุงสินะ? เธอคิดยังไงงั้นเหรอ?”

 

เธอเปลี่ยนหัวข้อสนทนาเป็นเรื่องของฉัน

ดูเหมือนว่าเธอจะตัดสินใจแล้วว่าคงคุยกับรินกะไม่รู้เรื่อง

 

“สำหรับฉันแล้ว…หากเข้ากันได้กับริน–กับมิสึกิซังได้ล่ะก็…”

“หืมมม ก็นะ รินกะของฉันทั้งน่ารักแล้วก็เป็นไอดอลด้วยนี่นะ”

“ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ไม่ว่ามิสึกิซังจะหน้าตาแย่หรือธรรมดาก็ตาม ฉันก็ยังเชื่อว่าฉันจะยังคงอยู่ที่นี่อยู่ดี”

 

ฉันไม่อยากถูกปฏิเสธในจุดนี้

แม้ว่าฉันจะยอมรับว่าฉันแปลกใจกับความคิดที่เกินจริงและตรงไปตรงมาของรินกะ แต่หลายปีที่คาสึและรินใช้เวลาร่วมกันนั้นเป็นความจริง

มันไม่ใช่เรื่องง่ายดายที่สายสัมพันธ์นั้นจะจางหายไปเพียงเพราะข้อมูลจากโลกจริง

 

“คาสึโตะคุง…”

 

ฉันรู้สึกถึงสิ่งที่คล้ายกับความเคารพมาจากรินกะซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ

…บางทีฉันอาจจะพูดอะไรที่น่าอายสุดๆออกไปหรือเปล่านะ?

 

“หืมมม เอาเถอะ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าโลกเกมออนไลน์มันโลกแบบไหน…แต่ดูเหมือนว่ามันจะค่อนข้างจริงจังนะ”

 

เธอพยักหน้าราวกับมั่นใจขณะพับแขนลง

 

“พี่คะ ถ้าไม่มีคาสึโตะคุงอยู่ล่ะก็ ฉันก็คงไม่ได้เป็นไอดอลต่อไปได้หรอก ดังนั้น…”

“ดังนั้น?”

“ช่วยยอมรับความสัมพันธ์ของพวกเราได้ไหมคะ?”

“…ความสัมพันธ์แบบคู่สามีภรรยาน่ะเหรอ?”

“ใช่แล้ว”

 

……หือ?

ฉันจำไม่เห็นได้ด้วยซ้ำเลยว่าเราคบกันอย่างเป็นทางการแล้ว แล้วไอ้คู่สามีภรรยาเนี่ย…

ไม่สิ แต่ถ้าเป็นพี่สาวที่ดูตรงไปตรงมาคนนี้ล่ะก็คงจะพูดว่า “อย่าพูดอะไรบ้าๆสิ!” แล้วก็ปฏิเสธ—

 

“ช่วยไม่ได้นะ ฉันจะยอมรับด้วยอำนาจของฉันในฐานะพี่สาวเอง!”

 

เอ๊ะ ยอมรับเหรอ?

แล้วไอ้การข่มขู่เมื่อกี้ล่ะ?

 

“พี่คะ…ขอบคุณนะ”

“เอาเถอะ แทนที่จะยกรินกะให้กับผู้ชายเจ้าชู้ คงจะดีกว่าถ้ามอบเธอให้กับพ่อหนุ่มรูปงามที่ถ่อมตนตรงนี้อะนะ”

“ห-หล่อเนี่ยนะ ไม่หรอกแบบนั้น…”

 

ฉันรีบปฏิเสธมันทันที

เมื่อเห็นแบบนั้น คาสุมิซังก็ยิ้มให้กับฉัน

 

“ไม่เอาน่า ไม่เอาน่า~ อย่าถ่อมตัวไปเลย ก็จริงอยู่ที่เธอไม่ใช่ประเภทที่ดึงดูดความสนใจมาก แต่ฉันก็เห็นเธอดูเป็นผู้ชายที่ได้รับความนิยมอยู่นะ เธอดูมีบุคลิกที่สามารถแสดงความคิดเห็นออกมาได้อย่างชัดเจนด้วยสิ”

“เรื่องนั้นมัน…ไม่สิ เรื่องของฉันนะช่างเถอะ มันจะไม่อันตรายเอาเหรอที่ไอดอลชื่อดังอย่างรินกะมาคบกับผู้ชายน่ะ?”

“อันตรายสิ แต่ว่านะ ไอดอลแทบทุกคนน่ะคบกับผู้ชายอยู่ลับๆอยู่แล้วล่ะ ในกรณีที่แย่ที่สุด พวกเธอน่ะมีความสัมพันธ์ทางกายกับผู้หลายคน รวมถึงผู้จัดการอีกด้วยต่างหาก”

 

ช่างเป็นเรื่องราวที่ทำลายความฝันจริงๆ…

ฉันอึ้งแต่ก็พูดกลับไป

 

“ในตอนแรกคาสุมิซังก็คิดในแง่ลบเหมือนกันไม่ใช่เหรอครับ ฉันคิดว่าคุณเคยบอกว่า ‘เธอจะทำยังไงหากเธอทำให้ทุกคนลำบากน่ะ?’ อะไรแบบนั้นเสียอีก”

“อ๊ะ ไอ้นั่นแค่การแสดงน่ะ”

“เอ๊ะ การแสดง?”

“ก็นั่นไง ฉันอยากได้อะไรแบบนี้มานานแล้ว แบบว่า เมื่อลูกสาวพาคู่แต่งงานของเธอมาบ้าน แล้วคุณพ่อก็พลิกโต๊ะด้วยความโกรธแบบนั้นไง? อ๊าา~ ฉันอยากจะทำอะไรแบบนี้มาตลอดเลยล่ะ”

“…”

 

คาสุมิซังหัวเราะอย่างมีความสุข

ผู้หญิงแบบนี้มันอะไรกันเนี่ย

 

“โดยปกติแล้ว มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่รินกะซึ่งมีปัญหาในการหาเพื่อนแม้จะเพศเดียวกันก็ตาม จะพาผู้ชายมาบ้าน ดังนั้นนี่จึงเป็นโอกาสอันดีครั้งแรกและครั้งสุดท้ายไง”

“…ถ้าสาธารณะชนรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับฉันเข้า ฉันไม่คิดว่าเธอจะยังคงเป็นไอดอลต่อไปได้หรอกนะ”

“ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยนี่นา เธอพยายามมามากพอแล้ว ตอนนี้เธอต้องมีความสุขในฐานะของเด็กผู้หญิงบ้างสิ”

“…”

 

นอกจากจะเป็นคำพูดที่ถูกต้องแล้ว มันยังเป็นคำพูดที่คำนึงถึงความสุขของรินกะอีกด้วย

 

“ฉันดีใจนะที่พี่พูดแบบนั้น แต่ฉันไม่อยากทำให้ทุกคนในวง Star ☆ Mines ต้องลำบาก ดังนั้นช่วยเก็บเป็นความลับเกี่ยวกับคาสึโตะหน่อยคุงได้ไหม”

“แน่นอน พวกเธอเป็นเด็กดีด้วยสิ ถึงแม้ว่าพวกเธอจะโด่งดังแล้ว แต่ก็ยังพยายามกันอย่างเต็มที่โดยไม่ละทิ้ง”

 

ดูเหมือนว่าคาสุมิซังจะเคยพบกับเหล่าสมาชิกของวง Star ☆ Mines

มันคงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร

 

“เท่านี้ก็จบไปเรื่องนึงแล้วสินะ เพราะงั้นแหละนะอายาโนะโคจิคุง”

“ค-ครับ?”

 

คาสุมิที่มีรอยยิ้มอันมีนัยยะจ้องมองมาที่เรา

 

“ต่อไป———มาทักทายคุณแม่ของพวกเรากันเถอะ”

 

…เอาจริงดิครับ

บรรยากาศที่พูดไม่ได้อีกแล้วว่าฉันกับรินกะยังไม่ได้คบกันอย่างเป็นทางการเลย

ฉันรู้สึกเหมือนถูกกลบทางหนีอย่างรวดเร็ว

[[ TL : ตรงบรรทัดสุดท้ายนี่เป็นสำนวน 外堀を埋められている น่ะครับ ไม่แน่ใจเหมือนกัน ใครรู้เม้นบอกได้ครับ ]]

.

.

.

*———-จบตอน———-*