(จากขวาไปซ้าย)

 

คนแรก : [มิสึกิ โนโนอะ] น้องสาวของรินกะ

“นี่ๆ รู้ไหม หนูอยากได้พี่ชายมาตลอดเลยล่ะ เย้~”

คนสอง : [มิสึกิ คาสุมิ] พี่สาวของรินกะ 

“แหม~ คาซุโตะคุงเนี่ย เป็นเด็กที่น่าสนใจจริงๆเลยน้า “

คนสาม : [มิซุกิ รินกะ] นางเอกเรานั่นเอง 

“หรือว่า…คุณจะไม่พอใจในตัวฉันแล้ว!?”

คนสี่ : [อายาโนะโคจิ คาซุโตะ] พระเอกเรานั่นเอง 

“ไม่พอใจ–…ว่าไงนะ!?”

คนห้า : [คุรุมิซากะ นานะ] เพื่อนสนิทของรินกะ เป็นไอดอลวงเดียวกันกับรินกะ

“เพราะงั้นแหละ คาซุคุง เธอควรจะเรียกเธอว่า ‘รินกะ’ นะ”

 

 

——————————————

“คาซุโตะคุง นี่มันหมายความว่ายังไงกัน?”

 

หลังเลิกเรียน ในห้องส่วนตัวของไอดอลสาวม.ปลาย

ณ มุมหนึ่งของห้องที่เรียบร้อยและเป็นระเบียบ ฉันกำลังถูกบังคับให้นั่งลงกับพื้น

สาวสวยผมยาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าของฉันก็คือมิซุกิ รินกะ 

เธอมองลงมาที่ฉันด้วยดวงตาอันเย็นเฉียบราวกับถูกแช่แข็ง ออร่าอันน่ากลัวและเงียบงันลอยออกมาจากร่างของเธอ

 

“คาซุโตะคุง ขอถามอีกครั้งนะ เด็กผู้หญิงพวกนี้เป็นใครกัน?”

 

รินกะโชว์หน้าจอสมาร์ทโฟนบนฝ่ามือของเธอ

สิ่งที่แสดงอยู่บนจอมีรายชื่อเพื่อนของเกม MMO อยู่

มันมีรายชื่อตลกๆของผู้เล่นเกมออนไลน์แสดงอยู่ (เพียง 5 คน)

 

“พวกเธอคือ…ก็แค่ผู้เล่นธรรมดาๆ พวกเราเพิ่งจะเจอกันในคุกใต้ดินเมื่อวันก่อน แล้วหลังจากนั้นเราก็เป็นเพื่อนกัน”

“อย่างงั้นหรอ แล้วคุณก็นอกใจฉัน ตอนที่ฉันล็อกเอาท์สินะคะ”

“ไม่ใช่แน่นอน! ตัวจริงของคนพวกนั้นเป็นผู้ชายอยู่แล้ว! อวตาร์ของพวกเขาเป็นสาวน้อยก็จริง แต่จริงๆแล้วพวกเขาเป็นตาลุงนะ!”

 

ฉันรีบขอโทษและแก้ตัวทันทีเมื่อถูกจ้องมองโดยดวงตาที่งดงามและคมกริบราวกับจะกลืนกินของเธอ

แต่รินกะไม่เชื่อ เธอกำผมของตัวเองขึ้นแล้วพูดว่า “อย่ามาแก้ตัว”

 

“เดี๋ยวนะ เอ๊ะ…นี่เธอคิดว่าฉันมีความสัมพันธ์แปลกๆกับตาลุงงั้นหรอ?”

“ฉันคิดอย่างงั้นแหละ”

“ทำไมเล่า! ฉันตกใจมากที่เธอตอบทันทีโดยไม่ลังเล…”

“คาซุโตะคุงอาจจะมีรสนิยมชอบตาลุงแอ๊บหญิงก็ได้นี่”

“ฉันไม่มีทางเป็นแบบนั้นหรอกน่า ไม่มีทาง!”

 

[[ TL Note : แอ๊บหญิงนี่ผมคิดคำไม่ออก ญี่ปุ่นใช้ ネカマ ซึ่งมันเป็นศัพท์เฉพาะรึป่าวผมไม่แน่ใจ ประมาณว่าพวกปลอมตัวเป็นหญิงในออนไลน์น่ะครับ ]]

 

ขอฉันยืนยันก่อนเลยว่า ไม่มีทางแน่นอน!

แล้วก็ขอยืนยันอีกอย่างด้วยนะ! พวกเขาก็ไม่ใช่พวกแอ๊บหญิง!

พวกเขาก็แค่ผู้ชายที่เล่นเกมโดยใช้ตัวละครสาวน้อยแค่นั้นเอง

 

“เป็นอย่างงั้นจริงๆหรอ? ฉันไม่สามารถปฏิเสธความเป็นไปได้ที่คาซุโตะคุงจะเบื่อฉันแล้วหนีไปหาพวกตาลุงแอ๊บหญิงแทนได้เลย”

“ฉันอยากให้เธอหยุดคิดความเป็นไปได้นั้นไปเลย! ถึงแม้ว่าฉันจะเบื่อรินกะจริงๆ ฉันก็จะไม่หนีไปหาตาลุงมั่วๆหรอกน่า!”

“…งี้เองสินะ  อย่างที่คิดจริงๆ คุณเบื่อฉันแล้วสินะคะ”

 

รินกะก้มหน้าลงอย่างเศร้าสร้อย

เธอดูเหมือนกำลังจะหลั่งน้ำตา

 

“ยกตัวอย่างนะ! สมมติว่าเหมือนรินกะกับฉันเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยม.ต้น ฉันไม่มีทางเบื่อเธอหรืออะไรอย่างงั้นหรอก”

“…พิสูจน์สิ”

“ห้ะ?”

“พิสูจน์ให้ฉันเห็นสิ โดยให้คาซุโตะคุงสาบานต่อฉันว่าจะรักฉันไปชั่วนิรันดร์”

“ม-ไม่ ไม่”

 

นั่นมันมากเกินไปแล้ว ถึงจะบอกให้สาบานว่าจะรักกันชั่วนิรันดร์ก็เถอะ แต่นั่นมันเป็นปัญหาใหญ่

นั่นก็เพราะว่าพวกเราน่ะ…

 

“พวกเราแต่งงานกันแล้วไม่ใช่หรอ? ถึงจะบนอินเตอร์เน็ตก็ตาม”

“ช-ใช่แล้ว แต่ในชีวิตจริงพวกเรา—–”

“ในชีวิตจริง…อะไร?”

 

รินกะถามออกมาด้วยน้ำเสียงอันเย็นชาและทรงพลัง

ราวกับว่าคุณกำลังเผชิญอยู่กับตัวเลือกที่จะพาคุณไปสู่จุดจบแบบ Bad End

เลือก A หรือ B

ถ้าเลือกผิดเกมก็จะจบลงทันที

มันเป็นเกมปิศาจที่ไม่มีตัวเลือกสำหรับการโหลดใหม่แล้วจะเอาอะไรกับการเซฟ

ฉันกำลังคัดเลือกคำพูดอย่างระมัดระวังระหว่างที่เหงื่อเย็นไหลพลั่กออกมา

 

“ในชีวิตจริง…พวกเราสนิทกันและเข้ากันได้ดีมาก สนิทมากๆและเข้ากันได้มากๆจริงๆ”

“ใช่แล้วล่ะ เรากำลังเพาะบ่มสายสัมพันธ์ที่แท้จริง เหมือนกับคู่รักของผู้ใหญ่”

“…”

 

เราไม่ได้คบกันเลยด้วยซ้ำ

แถมยังไม่ถึงเดือนเลยตั้งแต่ที่เราได้พบกันในชีวิตจริง

 

“แน่นอนว่าฉันยุ่งอยู่กับงานของไอดอล แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่เคยลืมคาซุโตะคุงเลยแม้แต่วินาทีเดียว”

“เอ-เห~”

“ดังนั้นคาซุโตะคุงเองก็อย่าลืมฉันนะ”

“น-แน่นอนอยู่แล้ว”

 

“ขอบคุณนะ…ดังนั้น ฉันจะลบเพื่อนของคุณทั้งหมดยกเว้นฉัน”

“โอเค–ไม่สิ! ทำไมล่ะ! พวกเขาออกจะเป็นคนดีกันนะ!”

 

“ถ้าอย่างงั้น คราวหน้าฉันจะคุยกับพวกเขาแบบตัวต่อตัว ถ้าฉันรู้ว่าพวกเขาไม่มีความรู้สึกที่ไม่ดีกับคาซุโตะคุงแล้วล่ะก็ ฉันจะยอมให้พวกเขาเป็นเพื่อนกัน”

“ถ้าทำขนาดนั้นมันน่าอายเกินไปเธอก็รู้”

 

“นี่เป็นบรรทัดฐานต่ำสุดที่ฉันจะอนุโลมให้ได้ ถ้าคุณรับไม่ได้ ก็ขอให้ยอมแพ้เรื่องเพื่อนที่ไม่ใช่ฉันเถอะ”

“เอาจริงดิ ฉันอยากให้เธอทบทวนบรรทัดฐานใหม่อีกครั้งเถอะ…”

“ไม่ได้ค่ะ”

 

คำขอถูกปฏิเสธโดยทันที

แสดงให้เห็นชัดว่ารินกะเอาจริง

 

ฮาาาา…

ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ได้กัน

 

ชีวิตของฉันเปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน มันเริ่มขึ้นจากสองอาทิตย์ที่แล้ว

เพื่อนในเกมออนไลน์ที่ฉันแต่งงานด้วยจริงๆแล้วเป็นไอดอลยอดนิยมและเป็นเพื่อนร่วมชั้นของฉันด้วย

 

 

*———-จบตอน———-*

TL : เอามาเรียกน้ำย่อยคร้าบ เรื่องนี้เป็นเรื่องรองที่จะแปลนะครับ เรื่องหลักที่จะแปลยังคงเป็นมาฮิรุณอยู่ 

**แปลจากอิ้ง+เทียบยุ่นนิดหน่อย แปลผิดยังไงก็ขออภัยนะครับ มือใหม่แปล อาจจะมีผิดบ้างทักท้วงกันได้นะครับ

นี่เป็นเวอร์ชั่น WN (เว็บโนเวล) อาจจะมีบางส่วนที่ต่างกับแบบเล่มอยู่บ้างนะครับ

ถ้าชอบก็อย่าลืมกดไลก์และกดติดตามเพจเพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยนะครับ เพจ : แปลแบบคนเหงาและง่วง