[นิยายแปล] I'm Really Scared ชั้นกลัวแล้วจ้าคุณระบบจ๋า! - ตอนที่ 3 เลเวลอัพ!
ณ มุมนึงของร้านอาหาร
หลินซูม่านกำลังสนทนากับหัวหน้าทีมหลินหวู่อย่างตั้งใจ
“เสี่ยวม่าน ชั้นจะย้ำข้อมูลให้ฟังอีกครั้งนะ”
“วิถีพลังกายของจ้าวหงคือ ‘เสริมพลัง’ อย่างเดียว ความแข็งแกร่งและความสามารถในการเผาผลาญของเซลล์ร่างกายทั้งหมดของเขาได้รับการพัฒนาเพิ่มพลังอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงมีความแข็งแกร่งอย่างมากและมีความสามารถในการรักษาตัวเอง แต่เซลล์ประสาทที่ขยายตัวอย่างมากตาม ได้ทำให้เกิดความเจ็บปวดแก่เขาอย่างรุนแรง จิตใจของเขาจึงเลอะเลือนเล็กน้อย”
“ผู้ชายคนนี้รับมือได้ยากหากเผชิญหน้ากันตรงๆ แต่เขาเป็นคนงุ่มง่าม เธอลองหลอกล่อจากระยะไกลดู ตราบใดที่มันสามารถโดนตาและจุดสำคัญอื่นๆ ก็อาจทำให้เขาเจ็บปวดจนที่ไม่สามารถรักษาได้ในระยะเวลาสั้นๆ”
“ส่วนฟางหมินหมินรับมือได้ง่าย”
“ระดับความสามารถของเธอคือ C แต่ความสามารถหลักคือการควบคุมจิตใจ โดยผสมผสานรูปแบบกายเนื้อและรูปแบบคุณสมบัติพิเศษ จากการวินิจฉัยของผู้เชี่ยวชาญจากตัวอย่างเลือดของผู้รอดชีวิตที่ได้รับการช่วยเหลือก่อนหน้า ความสามารถของเธอจะมีผลภายในระยะที่กำหนดเท่านั้น และเมื่อร่างหลักตาย การควบคุมก็จะถูกเพิกถอน”
“ดังนั้น ภารกิจแรกของเธอคือไม่ฆ่าพวกเขา แต่ให้ชักนำทั้งสองคนนี้ออกไปนอกร้านอาหารเพื่อเข้าสู่วงล้อม…จากนั้นเราจะช่วยเหลือผู้ที่ถูกควบคุม”
“เข้าใจหรือยัง?”
หลินซูม่านหายใจเข้าลึกๆ และกล่าวเสียงขรึมว่า “เข้าใจแล้วค่ะ!”
หลินหวู่กล่าวเบาๆออกมาว่า “ดีมาก เริ่มปฏิบัติการได้!”
หลินซูม่านชักปืนพกจากบริเวณขาของเธอ หลับตา ลุกขึ้นยืนจากตำแหน่ง และค่อยๆเดินไปที่ห้องครัว
สิ่งที่น่าแปลกใจก็คือฟางหมินหมิน บริกรสาวที่คอยเดินตรวจตราร้านอาหาร กลับดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นเธอเลย เธอเห็นอย่างชัดเจนและเดินผ่านไปเองซะด้วยซ้ำ
นี่คือพลังรูปแบบคุณสมบัติพิเศษของหลินซูม่าน – “ตัวตนจืดจาง”
แม้จะฟังดูน่าขำ แต่ก็เป็นความสามารถในการแก้ไขกระบวนการรับรู้ที่หายาก หายากซะยิ่งกว่ายากและทรงพลัง
แต่เนื่องจากปัจจุบันนั้นพลังจิตเธอยังไม่เพียงพอ เงื่อนไขในการใช้จึงค่อนข้างลำบากอยู่บ้าง
คนธรรมดาจะไม่รู้สึกได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่กับผู้มีพลังจิตด้วยกันจะเป็นปัญหานิดหน่อย
เมื่ออีกฝ่ายรู้สึกถึงสายตาของเธอหรือได้ยินเสียง เธอก็จะถูกพบโดยฝ่ายตรงข้าม ดังนั้นเธอจึงต้องระมัดระวังมาก
มันมีโอกาสเพียงครั้งเดียวในการจู่โจมจ้าวหง!
ตราบใดที่ทำให้เขาโมโห โอกาสที่จะชักนำเขาออกไปก็คือ 100% แล้ว!
แม้ฟางหมินหมินจะเป็นฝ่ายชี้นำจ้าวหงอยู่เสมอ แต่เธอก็ต้องตามมาทันทีหากคนที่ว่านี้จากไป
นักแล่เนื้อในห้องครัวกำลังนำแขนที่ห้อยอยู่ข้างๆออกมา
—แขนข้างนั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นของฟางหมินหมิน ที่กำลังจะถูกสับและผสมกับเนื้อสำหรับให้ลูกค้ากิน
“ตึก ตึก ตึก ตึก…” เสียงหั่นเนื้อเริ่มได้ยินใกล้เข้ามา พร้อมกับเสียงหายใจที่หนักหน่วงและดุดันจากร่างกายอ้วนฉุ หลินซูม่านได้ขนลุกไปทั้งตัวเธอ และรู้สึกกระวนกระวายอย่างมาก
ร่างนั้นได้ปรากฏอยู่ใต้แสงไฟที่สั่นคลอนของห้องครัว ราวกับว่ามันอาจหันกลับมาได้ทุกเมื่อ
หลินซูม่านได้ยกปืนเล็งขึ้น
แต่ในช่วงเวลานี้เอง จ้าวหงได้หันกลับมาทันที เหมือนกับว่าเขาพบเห็นอะไรบางอย่าง
หลินซูม่านจีงรีบกลิ้งตัวไปใต้โต๊ะด้านข้าง
เธอหยุดอยู่ตรงนั้นพร้อมกับเหงื่ออันเย็นเฉียบ แต่จ้าวหงแค่บ่นพึมพำและโบกมือไล่ยุงไล่แมลงวัน
“เฮ้อ…”
หลินซูม่านถอนหายใจออกมา, มันไม่เป็นไร มันไม่เป็นไร…
“หืม? คนนี้มัน?”
เมื่อหลินซูม่านกำลังจะลุกขึ้นอีกครั้ง เธอก็เห็นชายหนุ่มที่นั่งอยู่ใกล้ๆเธอ ซึ่งก็คือลูกค้าคนสุดท้ายที่เดินเข้าในร้านอาหารก่อนที่เธอจะลงมือ
“แปลกจัง เนื้อบนโต๊ะเขาดูไม่ลดลงเลย… เขาไม่ได้กินมันเหรอ?”
หลินซูม่านได้แปลกใจ
คนธรรมดาทุกคนที่ถูกพลังความสามารถของฟางหมินหมิน ไม่ควรจะระงับความอยากกินเนื้อของเธอได้
แต่ชายหนุ่มตรงหน้าเธอกลับไม่ขยับตะเกียบเลย ความสงสัยของหลินซูม่านได้ก่อตัวขึ้น แต่ครู่ต่อมา เธอก็เห็นชายหนุ่มมองไปรอบๆ และทันใดนั้นก็รีบวิ่งเข้ามาหาเธอ
“เอ๊ะ?”
หลินซูม่านมองอย่างงุนงง เพราะมันผิดคาดเกินไปจนเธอไม่สามารถตอบสนองได้ทัน
เธอยกปืนขึ้นโดยไม่รู้ตัว
แต่เพียงชั่วพริบตาต่อมา อีกฝ่ายก็ได้ฉกปืนของเธอไปซะแล้ว!
“…เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะ?!”
—
กวนซานไล่ตามเบาะแสจากแสงและเอื้อมมือออกไปคว้ามันไว้
อย่างที่เขาคิดไว้เลย ปืนพกได้เข้าไปในช่องใส่อุปกรณ์โดยอัตโนมัติ
‘ชั้นไม่รู้ว่าทำไมถึงมีปืนพกอยู่ในร้านอาหาร แต่ชั้นไม่สนใจหรอก เป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรือที่เกมสยองขวัญจะมีอาวุธและกระสุนอยู่ทั่วบริเวณน่ะ?’
ทันทีที่เขาลุกจากที่นั่ง บริกรสาวก็พบเห็นการเคลื่อนไหวนั้น เธอหันหน้าของเธอมาทันที และกรีดร้องด้วยเสียงน่ากลัวสุดพรรณนา
“อ๊า——!!!”
ชิ้นเนื้อสีดำออกม่วงบนใบหน้าเธอแหวกออกอย่างฉับพลัน ลูกตาหลายสิบลูกเคลื่อนไหวอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นพวกมันก็จ้องมาที่กวนชาน!
ลูกค้าในร้านอาหารต่างเงยหน้าขึ้น เผยให้เห็นใบหน้าอันน่าสะพรึงกลัวที่ถูกปกคลุมไปด้วยเส้นเลือดสีน้ำเงินอมดำราวกับใยแมงมุม
เสียงหั่นเนื้อในห้องครัวได้หยุดลงทันที จากนั้นชายร่างยักษ์ก็คำรามดั่งสัตว์ร้าย จนผนังทั้งหมดระเบิดออกและพังทลายลง
“ตูม!”
เงามหึมาได้เบียดตัวออกมาจากห้องครัวเล็กๆ บดขยี้ลูกค้าทั้งหมดที่อยู่รอบตัวเขาจนกลายเป็นเศษเนื้อทันที
ใบหน้าที่บวมจนยับย่นนั้น ได้มีหนวดเล็กๆจำนวนนับไม่ถ้วนเติบโตซ่อนเร้นอยู่ข้างใต้ พวกมันได้กำลังโบกสะบัดอยู่ แต่ดวงตาอันแดงฉานที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดและจิตสังหารนั้นกลับน่ากลัวยิ่งกว่า
เมื่อพ่อครัวซึ่งสูงสามเมตรเดินออกมา เขาก็จ้องตรงไปที่กวนชาน
“โฮก!”
เขาร้องคำรามออกมา เนื้อและหนวดทั่วร่างกายต่างเคลื่อนไหวไปพร้อมกับเขา เขาถือมีดเลาะกระดูกและวิ่งกระแทกพื้นไปข้างหน้าราวกับรถบดถนน
“เร็วเข้าเร็วเข้าเร็วเข้า!”
หนังศีรษะของกวนซานได้ด้านชา และผมของเขากำลังเหยียดตึงขึ้น
เขาไม่กล้าที่จะหยุดแม้แต่น้อย เขาวิ่งสุดกำลังของเขา ขณะเดียวกันก็ไม่ลืมที่จะยกปืนเล็งไปที่พวกลูกสมุนซึ่งอยู่รอบตัวเขา
ทันทีที่เขายกมันขึ้น เป้าเล็งก็ปรากฏขึ้นในขอบเขตสายตา และจุดศูนย์กลางเป้าก็ขยับไปตามสายตาเขาด้วย
ตราบใดที่สายตาเขาจับจ้องไปที่เป้าหมาย ปืนในมือก็จะล็อคเป้าไปยังมอนสเตอร์ที่เขามองอยู่
‘เล็งอัตโนมัติ! ขอบคุณสวรรค์! ยังพอมีหวังกับเกมนี้แล้ว!’
กวนซานถึงกับเกือบจะร้องไห้ในเวลานี้
“ปัง! ปัง! ปัง!”
ยิงหัวสามนัดติด!
ลูกค้าบางส่วนซึ่งลุกขึ้นยืนอย่างโซเซต่างล้มลงกับพื้นทันที
ลูกค้าเลเวล 1 เหล่านี้มี 75 HP ส่วนพลังโจมตีของปืนพกคือ 50 จึงจำเป็นต้องโจมตีสองครั้ง
แต่เนื่องจากเป็นการโจมตีคริติคอล พวกเขาจึงถูกสังหารด้วยการยิงเพียงนัดเดียว
【ค่าประสบการณ์+50】
【ค่าประสบการณ์+50】
【ค่าประสบการณ์+50】
【Lv.1→lv.2】
【ค่าประสบการณ์ปัจจุบัน: 50/200】
【HP ปัจจุบัน: 100→200】
“เลเวลอัพ!”
กวนซานรู้สึกดีใจเป็นล้นพ้น และรู้สึกได้ในทันทีว่ามีความอบอุ่นแปลกๆได้แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายเขา หมัดของเขาขยับได้เร็วเหมือนเบาลงและแข็งแกร่งขึ้น
แต่การพัฒนานี้มีน้อยซะเหลือเกิน
เสียงคำรามของสัตว์ร้ายมหึมาได้กำลังไล่ตามเขาใกล้เข้ามาทางด้านหลังเรื่อยๆแล้ว
กวนซานเคลื่อนไหวเหมือนนักกายกรรม เขากระโจนหลบไปตามที่ต่างๆ และยิงลูกสมุนเลเวล 2 และ 3 เหล่านั้นไปเพียงไม่กี่นัดอย่างคล่องแคล่ว
ค่าประสบการณ์ทั้งหมดเหล่านี้เพียงพอสำหรับเขาที่จะเพิ่มเป็นเลเวล 5 ในอึดใจเดียว
【ค่าประสบการณ์ปัจจุบัน: 150/500】
【HP ปัจจุบัน : 400→500】
ยิ่งแถบพลังชีวิตและแถบความอดทนมีมากเท่าใด กวนชานยิ่งรู้สึกว่าโอกาสในการเอาชีวิตรอดก็มีมากขึ้นเท่านั้น
แต่ในตอนนี้ ปืนของเขาเหลือกระสุนเพียง 5 นัดเท่านั้นแล้ว
ทันใดนั้น กวนซานก็เห็นแสงสีขาวส่องวูบวาบอยู่ข้างศพของลูกสมุนบนพื้น
ไอเทมตก!
ดวงตาของเขาได้ทอประกายวูบ ขณะที่เขากำลังจะตรวจดู ก็รู้สึกว่ามีความเย็นสะท้านทางข้างหลังเขาอย่างกะทันหัน
กวนซานหันหน้าไปมองตามสันชาตญาณ และที่ปลายสายตาของเขาได้มีใบมีดคมกริบพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว!