[นิยายแปล] ～จ้าวนักสู้เกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นนางร้าย ～ ลูน่าอยากรีไทร์แล้ว - ตอนที่ 80 - 057：งานเปิดตัวแห่งความร้าวฉาน㉑ ราชินีและลูกสาวของมาร์ควิส

057：งานเปิดตัวแห่งความร้าวฉาน㉑ ราชินีและลูกสาวของมาร์ควิส

 

ก่อนเย็นวันนั้นมีผู้ขอเข้าเฝ้า ราชินี เอลิซ่า ลูเทีย ฟอน อัลฟิเลีย

 

เป็นคนจากตระกูลมาร์ควิสดิแซคที่มีส่วนร่วมในการจัดงานในครั้งนี้

 

 

 

เอลิซ่ากล่าว「อย่างที่คิดเลย ลูน่าจังเคลื่อนไหวไวจังเลยนะ」เธอภูมิใจและรีบต้อนรับเธออย่างยินดี

 

การประชุมเกิดขึ้นที่ห้องรับแขกของปราสาท

 

 

 

「มีอะไรถึงได้รีบร้อนเช่นนี้งั้นเหรอ？」

 

 

 

เอลิซ่าที่นั่งอยู่บนโซฟาในห้องรับแขกและแต่งตัวในชุดที่สง่างามต้อนรับพ่อแม่ลูก

 

แม้ว่าจะรู้ว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร แต่การฟังอีกฝ่ายราวกับไม่รู้เรื่องราวนั่นคือพื้นฐานการเจรจาอย่างหนึ่ง นี่เป็นเทคนิคการหลีกเลี่ยงการเปิดเผยข้อมูลหากมี

 

ทั้งสามนั่งเผชิญหน้ากับราชินี จิลล์ ผู้เป็นพ่อ ลูน่า ซึ่งเป็นลูก และซาราเอล่าที่เป็นแม่อยู่ด้านขวา

 

 

 

「ก็มาเพราะเรื่องวิดีโอที่ฉายในจตุรัสกลางเมืองค่ะ」

 

 

 

「อ๋อ เรื่องนั้นเองเหรอ มีอะไรงั้นเหรอคะ？」

 

 

 

「ในฐานะที่เป็นคนของตระกูลดิแซค พวกเราอยากจะประท้วงค่ะ」

 

 

 

ลูน่าตอบด้วยความชัดเจนโดยไม่สนใอะไร

 

เอลิซ่าก้มมองเธอ

 

สาวน้อยอายุ 12 ปี ที่เพิ่งเปิดตัวเมื่อวานนี้

 

หากเป็นลูกสาวของขุนนางก็ย่อมหลีกหนีไม่พ้นเรื่องการทำปฏิสัมพันธ์ทางการเมืองระหว่างขุนนาง

 

ซึ่งนั่นก็หมายถึงอายุ 12 ปี

 

ฉันเต็มไปด้วยความหลงใหลและคิดว่าจะใช้เธอเป็นหนทางก้าวเข้าสู่การพิชิตโลกใบนี้

 

 

 

「อืม ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปหรอกนะ ต่อให้จะประท้วงแต่ในวิดีโอก็ไม่ได้มีคำพูดของฉันที่เกี่ยวกับเธอเลยแม้แต่น้อย」

 

 

 

「ไม่เลยค่ะ สิ่งที่เราจะประท้วงก็คือการนำภาพของพวกเราไปใช้โดยไม่ขออนุญาต พวกเราถูกละเมิดสิทธิ์ส่วนบุคคลค่ะ การนำภาพของพวกเราไปเผยแพร่สู่สาธารณะชนโดยไม่ได้รับอนุญาตถือเป็นการละเมิดสิทธิ์อย่างร้ายแรงค่ะ」

 

 

 

สิ่งที่ออกมาจากปากคำพูดของลูน่าเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ยาก

 

ยิ่งไปกว่านั้นดูเหมือนพวกพ่อแม่ของเธอก็ไม่คิดจะห้ามด้วย จริงๆแล้วพวกเขาต่างประหลาดใจกับคำพูดนั้นต่างหากล่ะ

 

 

 

「ละเมิดสิทธิ์ส่วนบุคคล คืออะไร？」

 

 

 

อาณาจักรอัลฟิเลียนั้นมี “สิทธิ์และภาระผูกพัน(หน้าที่)” อยู่

 

แต่ไม่มีสิทธิ์ส่วนบุคคล

 

ต้องบอกว่าพวกเราไม่มีแนวคิดแบบนั้นแต่แรก

 

เอลิซ่าโน้มตัวมาข้างหน้าด้วยความอยากรู้อยากเห็น และ ลูน่าตอบกลับด้วยการยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

 

 

 

「ตัวอย่างเช่น เกี่ยวกับโปรเจ็คเตอร์ที่ถูกประดิษฐ์ขึ้นโดยกระทรวงเวทมนตร์ แต่ละส่วนของสิ่งที่สร้างขึ้นมา จะได้รับการจดสิทธิบัตร บุคคลที่สามที่คิดจะนำไปใช้จะต้องจ่ายค่าลิขสิทธิ์เพื่อขอใช้เทคโนโลยีนี้ กล่าวอีกนัยหนึ่งมันคือสิทธิ์ที่มอบให้กับผู้สร้างหรือองค์กรนั้นๆ หากพวกเราคำนึงถึงเรื่องนี้ แม้แต่บุคคลที่อยู่ในประเทศไหนก็ตามจะไม่ถูกคุกคามความเป็นส่วนตัว นี่คือสิ่งที่เรียกว่าความปลอดภัยในชีวิตหรือสิทธิ์ส่วนบุคคล คนธรรมดาสามัญชนมีหน้าที่จ่ายภาษีให้กับเหล่าขุนนางหรืออีกนัยหนึ่งพวกเขาจะต้องได้รับการคุ้มครองว่าจะปลอดภัยโดยแลกกับการเข้าร่วมกับขุนนางในเขตแดนของตน ไม่ว่าความจริงจะเป็นเช่นไร ก็เป็นแนวคิดที่เป็นรากฐานของชาติ」

 

 

 

คำพูดของเธอคนนั้นทำให้ราชินีต้องคิด

 

เป็นความจริงที่ว่าอุดมคติหรือสภาพอุดมคติของชาตินั้นคือการอยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุข ประเทศก็มีหน้าที่คุ้มครองประชาชน

 

แต่แล้วความเป็นจริงล่ะ?

 

เมื่อพูดถึงก็มีเหล่าขุนนางที่ทำผิดมากมาย ทำการปล้นสะดม ขูดรีดภาษี ข่มขืนประชาชนธรรมดา ฆาตกรรมและทำเรื่องชั่วช้าอย่างเงียบๆ ซึ่งมันไม่ต่างจากโจรเลย

 

ในฐานะที่ขุนนางส่วนใหญ่และสามัญชนต้องอาศัยร่วมกันตลอดชีวิต

 

มนุษย์ขูดรีดมนุษย์ด้วยกันแสวงหาประโยชน์จากกันแล้วยังจะพรากอิสระในการมีชีวิตไปอีกเหรอ

 

ไม่จองหองกันเกินไปหน่อยเหรอ

 

อ่า นั่นสินะ เพราะแบบนี้เอง

 

นั่นเป็นเหตุผลที่เธอนั้นเกลียด “ชนชั้นสูง”

 

 

 

「ท่านเอลิซ่า คนที่เอาแต่ได้และไม่เป็นผู้ให้บ้างนั่นเรียกว่าเป็นผู้ปกครองได้จริงๆเหรอคะ」

 

 

 

「อืม นั่นสินะ ฉันเข้าใจความคิดของเธอ กล่าวอีกนัยหนึ่งมีอันตรายจากการถูกทำร้ายโดยบุคคลที่ไม่ประสงค์ดีจากการที่ได้เผยแพร่ภาพวิดีโอเหล่านี้ให้เห็นได้ใช่ไหม เช่นเดียวกับการออกอากาศโดยไม่ได้รับอนุญาตเช่นนี้ อยากจะบอกว่าให้พัฒนาทางกฏหมายอย่างมั่นคงในการคุ้มครองสิทธิ์ประชาชนงั้นเหรอ？」

 

 

 

「ค่ะ หากรากฐานของกฏหมายไม่ถูกกำหนดประชาชนจะไม่ได้รับการคุ้มครองและมีการละเมิดสิทธิ์ส่วนบุคคลมากขึ้น」

 

 

 

ทีนี้ลูน่าหัวเราะ「แฮะแฮะ」

 

เอลิซ่ากล่าวว่า「ถ้างั้นเดี๋ยวก่อน」เธอรีบขัดจังหวะสนทนา ลุกขึ้นยืนและตะโกนเรียกยามที่เฝ้าอยู่หน้าประตูห้องรับแขก

 

 

 

「ช่วยติดต่อหาอธิการบดีไฮมาร์ได้ไหม ขอแบบด่วนจี๋เลย」

 

 

 

「ฮ่ะ！」

 

 

 

ทหารยามรีบมุ่งหน้าออกไปด้วยความรวดเร็ว

 

เอลิซ่าหายใจออกครั้งใหญ่และถอนหายใจก่อนนั่งลงบนโซฟา

 

 

 

「ช่วยรอสักครู่นะ หากมันเป็นเรื่องทางกฏหมาย คงจะดีกว่าถ้าจะให้ไฮมาร์เป็นคนจัดการ」

 

 

 

ฉันตัดสินใจเรียกเขามาเพราะจะได้ทำความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง

 

เป็นเรื่องจริงที่ว่าเอลิซ่าเองก็ต้องปฏิบัติหน้าที่ในฐานะราชินีในบางเวลา

 

อย่างไรก็ตามรายละเอียดของกฏหมายเธอเป็นแค่คนนอก

 

 

 

「หากเป็นเช่นนั้นกรุณาเรียกหัวหน้ากระทรวงเวทมนตร์ด้วยค่ะ」

 

 

 

「……งั้นเหรอ นั่นสินะ」

 

 

 

ลูน่าพูดและฉันก็เลยส่งคนไปเรียกปู่เคลย์มาด้วย

 

เอลิซ่าไม่มองลูน่าเป็นสาวน้อยอายุ 12 ปี อีกต่อไป

 

เธอเป็นผู้ใหญ่แล้ว และถูกตัดสินใจแล้วว่าเธอเป็นนักยุทธศาสตร์ผู้ชาญฉลาด

 

 

 

「เรียกงั้นเหรอครับ？」

 

 

 

「ใช่ ขอโทษที่ติดต่อไปอย่างกะทันหัน」

 

 

 

ในที่สุดปู่เคลย์

 

　เอลิซ่าโบกมือและขอให้พวกเขานั่งลง「ไม่ต้องกังวล ทำตัวตามสบายพวกเรามีธุระเร่งด่วน」

 

แม้จะอยู่หน้าต่อผู้บริหารระดับสูงสองคน ลูน่าก็ยังคงเฉยๆ

 

 

 

「ถ้างั้นเชิญพูดต่อได้เลย」

 

 

 

ประวัติศาสตร์จนถึงปัจจุบัน การตีความสิทธิ์ส่วนบุคคลและสิทธิ์และเสรีภาพในการที่ใช้ได้รับ

 

หลังจากอธิบายให้ทั้งคู่ทราบถึงพื้นฐานของกฏหมายใหม่ที่จะนำมาใช้แล้ว ก็เลยขอให้พวกเขาสนทนาต่อ

 

 

 

「ใช่แล้ว—ขั้นตอนแรกพวกเราต้องตรากฏหมายต่างๆเกี่ยวกับวิดีโอ เหตุผลที่ต้องเข้าเฝ้าราชินีก็เพื่ออธิบายขั้นตอนต่อไป」

 

 

 

ประท้วงเรื่องการใช้วิดีโอโดยไม่ได้รับอนุญาต เห็นได้ชัดว่าเป็นเหตุผลหลัก

 

เอลิซ่ารู้สึกประทับใจจริงๆ

 

 

 

（ฉันจะวางแผนเพิ่มเติมเพื่อใช้กลยุทธ์ที่ฉันพอจะทำได้ ฉันสงสัยว่าข้อมูลในหัวของเธอคนนี้มันมีเยอะมากแค่ไหนกันแน่？）

 

 

 

ท้ายที่สุดแล้วฉันก็อยากได้ อยากได้มากกกกกกก

 

ถ้าได้ทั้งแม่และลูกจะดีเวอร์ โลกนี้จะถูกพิชิตลงได้อย่างง่ายดาย

 

เอลิซ่าตกหลุกรักสาวน้อยตรงหน้าต่อตาเธอจนแทบจะเรียกได้ว่าเป็นความหลงใหลเลยทีเดียว

 

 

 

「อาจจะยังไม่ตระหนักถึงกัน แต่มีความเป็นไปได้มากมายที่ซ่อนอยู่ในอุปกรณ์ฉายภาพเมื่อวานนี้ ซึ่งก็คือ รูปภาพ แม้ว่าการวิจัยของประเทศนี้จะยุติลง แต่การวิจัยนี้จะถูกนำไปใช้ในประเทศอื่นๆอย่างแน่นอน และทำให้โลกตะลึงในอนาคตอันใกล้นี้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง โปรดคิดว่าประเทศของเรามีข้อได้เปรียบอย่างมากในการสร้างภาพที่ต้องการ」

 

 

 

ลูน่าบอกอย่างนั้นโดยสมองของเธอไม่น่าใช่เด็กอายุสิบสองปี

 

พ่อแม่ของเธอเองก็ได้แต่นั่งงงกับการพูดจาของลูกสาว

 

 

 

「ถ้าจะให้อธิบายเป็นคำพูดมันก็คงจะยากเกินไป ดังนั้นจะใช้ข้อมูลเป็นการทดลองเพื่ออ้างอิงกันดีกว่าค่ะ」

 

 

 

「ทดลอง ทดลองคืออะไร?？」

 

 

 

อธิการบดีไฮมาร์วางมือลงในกระเป๋าของเขาพร้อมกับทำสีหน้าน่าสนใจ

 

การเคลื่อนไหวดูเหมือนจะเป็นสไตล์การทำงานที่จริงจัง

 

 

 

「ด้วยสมาคมการค้าของเรา พวกเราสามารถพามันไปได้ทุกที่ แต่เรากล้าบอกได้ว่าสมาคมการค้าลาบรุสซึ่งเป็นพันธมิตรกับทางเรา พวกเราจะออกอากาศผลิตภัณฑ์ใหม่สำหรับการฉายภาพจตุรัสกลางเมือง แน่นอนว่าจะมีฉันเป็นตัวชูโรงในการโฆษณาสินค้า หลังจากที่ใช้ในการโปรโมตช่วงเวลาหนึ่งตัวเลขของจำนวนผลิตภัณฑ์ที่ถูกขาย พวกเราจะเอามาเปรียบเทียบกัน สำหรับราคาจะทำให้ผู้คนทั่วไปสามารถจับต้องได้ หากดูข้อมูลที่นี่ก็สามารถเข้าใจได้ว่าความดีงามของ “วิดีโอ” นั้นเลวร้ายแค่ไหน」

 

 

 

「พูดราวกับว่าจะเห็นอนาคตเลยนะ」

 

 

 

「ไม่หรอกเพราะปฏิกิริยาของฝูงชนทำให้ฉันได้ข้อสรุปเช่นนี้ แม้ว่าฉันจะไม่ค่อยชอบก็เถอะค่ะ」

 

 

 

เมื่อผู้อำนวยการเคลย์แห่งกระทรวงเวทมนตร์พูดด้วยน้ำเสียงที่ทำให้ยากที่จะบอกได้ว่าเขาประชดหรือภูมิใจกันแน่ ลูน่าก็พูดออกมา

 

 

 

「ถ้าอย่างนั้นจะขอมอบคำพยากรณ์อย่างหนึ่งให้ค่ะ

 

ยุคในอนาคตอีกหนึ่งร้อยปีข้างหน้าจะถูกเรียกว่า

 

　――ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา

 

และอาณาจักรอัลฟิเลียที่เป็นแนวหน้าของโลกจะดึงดูดผู้คนมากมาย กลายเป็นศูนย์กลางของมนุษย์ชาติ

 

　สันติภาพที่ปราศจากความหิวโหยหรือความยากจนจะเกิดขึ้นที่ประเทศแห่งนี้เท่านั้น」

 

 

 

「ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา！？」

 

 

 

ฉันตกใจมาก

 

ทุกคนต่างล้วนตกใจเพราะในอนาคตอีกร้อยปีข้างหน้านี้นั้น

 

เธอไม่ได้สนใจที่จะแต่งงานเลยด้วยซ้ำ เพราะคิดว่ามันเป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อย

 

เธอกำลังมองไปข้างหน้าถึงประเทศชาติและโลกในอีกร้อยปีข้างหน้า

 

และเธอกล่าวเอาไว้ว่ารูปภาพและศิลปะจะเป็นอาวุธในการพิชิตโลกใบนี้

 

ดูเหมือนว่าจะมีแต่อนาคตที่เต็มไปด้วยแสงสว่าง

 

การพิชิตโลกโดยไม่ต้องเสียเลือดเนื้อหรือเกิดการบาดเจ็บล้มตาย

 

ช่างดูสดใสอะไรเช่นนี้

 

ไม่มีอะไรจะดีไปกว่านี้อีกแล้ว

 

แม้แต่เอลิซ่ายังต้องจำยอมโดยเฉพาะภูมิปัญญาของเธอ

 

 

 

เอลิซ่ามองไปที่เธออย่างมั่นใจ

 

เธอเป็นคนเดียวที่จะเป็น “จักรพรรดินีแห่งโลก”ใบนี้

 

 

 

เธอที่ถูกปฏิเสธจะเป็นแขนขาให้กับฉันกำลังขับเคลื่อนโลกใบนี้ภายในฝ่ามือของเธอ

 

ช่วงนี้รับโดเนทครับ เลขบัญชี108-0-77984-1 กรุงไทย ครับ อยากมีเงินเที่ยวปีใหม่ ;w;