[นิยายแปล] ～จ้าวนักสู้เกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นนางร้าย ～ ลูน่าอยากรีไทร์แล้ว - ตอนที่ 58 - 035：แผนการฝึกนักบุญ⑫ แช่บ่อน้ำพุร้อน

035：แผนการฝึกนักบุญ⑫ แช่บ่อน้ำพุร้อน

 

「อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาา～……」

 

 

 

เมื่อพวกเรามาแช่ตัวในอ่างอาบน้ำและถอนหายใจออกมา ท่านพี่ของฉันซึ่งมีผิวสีขาวเนียนเหมือนหิมะและย้อมเหมือนซากุระ หลับตาและเพลิดเพลินกับน้ำร้อน

 

อีกด้านหนึ่งท่านอลิซ่า กำลังม้วนผมสีแดงอันแสนภาคภูมิใจของเธอและพันผ้าขนหนูไว้รอบตัวเธอ เผยให้เห็นผิวอันสุขภาพดีของเธอ

 

 

 

「ท่านพี่ผิวขาวมากเลยนะคะ แวววาววิบวับเลยค่ะ……」

 

 

 

「เอ่อผิวของฉันไม่ค่อยโดนแดดเผาสักเท่าไหร่ด้วยสิ มันหายากขนาดนั้นเลยเหรอ งั้นเข้ามาดูสิ？」

 

 

 

ท่านพี่ของฉันน่ารักเกินไปแล้ว มากกว่า 100%（เทียบกับฉัน）ฉันเข้าไปในอ้อมแขนของเธอและค่อยๆลูบผิวของเธอด้วยปลายนิ้วอย่างช้าๆ。

 

 

 

「อ๊าาาา……สุดยอดเลย……」

 

 

 

ฉันเผลอชื่มชมโดยไม่ตั้งใจ

 

สัมผัสผิวหนังที่จมลงไปราวกับกำลังดูดนิ้วของฉัน เป็นผิวที่ผู้หญิงทั่วโลกถวิลหากันอย่างแน่นอน

 

สิ่งที่ฉันพยายามจะพูดคือฉันอยากจะสัมผัส แต่ในความรู้สึกของฉัน ฉันรู้สึกว่าฉันกำลังเริ่มที่จะลูบไล้ไปในแนวลามกมากขึ้นแล้วสิ

 

 

 

「อ๊า♡ อ๊า♡ ฟินจังเลยค่าาาา♡」

 

 

 

「เอ๊ะ มาเรีย เป็นอะไรไปเหรอ？？」

 

 

 

「ไม่มีอะไรหรอกค่า ไม่มีอะไรเลยจริงจริ๊ง♡♡♡」

 

 

 

วิสัยทัศน์ฉันขาวโพลนชั่วขณะ

 

ถ้ามองจากภายนอก ใบหน้าของฉันคงดูหื่นกาม ฉันสงสัยว่า……..ฉันพยายามอดกลั้นต่อความกระหาย

 

เพราะถ้ารู้ว่าฉันแค่อาบน้ำกับผู้หญิงอื่นและอยู่ในห้องอาบน้ำสาธารณะ ฉันจะถูกมองเป็นผู้หญิงแปลกๆ และถ้าเป็นแบบนั้นฉันคงใจแตกสลายแน่นอน

 

แค่จินตนาการว่าท่านพี่จะเกลียดฉันก็ได้แต่นั่งซึม

 

ฉันอดไม่ได้ว่าตัวเองเสพติดท่านพี่มากเกินไปรึเปล่า

 

 

 

「ไม่เป็นไรจริงๆนะ？」

 

 

 

「ค่า ไม่เป็นไร แค่อิจฉาที่ผิวของท่านพี่ดูนุ่มนิ่ม！」

 

 

 

ว้าฉันพูดอะไรน่าอายออกไปเนี่ย

 

ขณะที่ฉันปล่อยให้สายตาของฉันล่องลายไปตามอากาศ ฉันก็ต้องเผชิญหน้ากับท่านอลิซ่าที่ยิ้มแย้ม

 

 

 

「มาเรียเนี่ยเป็นพวกที่ไม่คำนึงรูปลักษณ์เลยงั้นเหรอ」

 

 

 

「เอ่อ…….ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ！」

 

 

 

มันฟังดูแย่มากเลยนะคะ

 

ฉันรู้สึกโกรธเล็กน้อย แต่ในความเป็นจริงฉันแค่พยายามไม่ตระหนักถึงความเป็นจริง

 

 

 

「โอ้ย ทั้งสองคนสงบสติอารมณ์หน่อย พวกเรามาพักผ่อนกันนะ？」

 

 

 

ท่านพี่ช่วยปลอบใจฉัน แต่ว่าความเมตตาของเธอทำให้ฉันเจ็บปวด

 

 

 

 

 

　――พวกเราทั้งสี่คน “อลิสเทีย บินกลับไปที่กิลด์นักผจญภัยในเมืองลาทอสส่งคำขอและทำงานให้เสร็จอย่างปลอดภัย

 

รางวัลคือเหรียญทองแดง สิบหก เหรียญ ซี่งพวกเราหารสี่

 

ดังนั้นแต่ละคนจึงได้รับเหรียญทองแดง สี่ เหรียญ

 

 

 

สิ่งที่สามารถทำได้ด้วยเหรียญทองแดงสี่เหรียญคือซื้อข้าวได้มื้อหนึ่ง

 

ไม่ใช่ร้านอาหารสวยๆแต่เป็นอาหารง่ายๆราคาถูกและอร่อยพอสมควรที่จะเป็นมิตรต่อคนทั่วไป

 

จากนั้นเมื่อฉันคิดว่าฉันจะใช้มันเพื่ออะไรเราทุกคนก็ไปอาบน้ำ

 

 

 

เพราะไปเจอกับพวกซอมบี้และอันเดดมากมายในเขาวงกต และเกือบจะมีแค่ท่านพี่ที่ทำงานหนักคนเดียวแต่กลิ่นนั้นติดอยู่ในจมูกเราไม่แพ้กัน และทุกคนก็เต็มไปด้วยกลิ่นเน่าๆ ดังนั้นเลยตัดสินใจมาล้างเนื้อล้างตัวกันก่อน

 

 

 

พวกเรามีอาหารมากมายเมื่อกลับไปที่คฤหาสน์ของมาร์ควิส และแม้แต่เตียงในห้องด้วย ฉันไม่มีเงินที่จะไปซื้อเสื้อผ้าน่ารักๆและฉันต้องเลือกระหว่างอาหารกับการอาบน้ำ ดังนั้นก็เลยไม่แปลกเท่าไหร่

 

 

 

　นี่คือวิธีที่พวกเรามาบ่อน้ำพุร้อนสาธารณะ『บ่อน้ำพุร้อนลาทอส』ในเขตชานเมือง ตอนแรกฉันกำลังคิดที่จะเดิน แต่ฉันทนไม่ไหวกับกลิ่นตัวอันมากล้น ดังนั้นพวกเราเลยมาที่เมืองเพราะทนไม่ไหวกับกลิ่นเหม็นสาป

 

 

 

ห้องน้ำนั้นว่างเปล่าฉันพยายามชำระล้างร่างกายในบรรยากาศที่รายล้อมไปด้วยไอน้ำและถูหลังให้ท่านพี่ แต่บทบาทสำคัญเหล่านั้นถูกท่านอลิซ่าแย่งไป

 

เอาเป็นว่าไม่เป็นไรหรอกพวกเราก็แบ่งๆกันมีความสุขบ้างจะดีกว่า

 

 

 

ท่านพี่ฉันนี่ช่างอันตราจริงๆ

 

อย่าคิดจะทำตัวไม่ดี ไม่งั้นฉันจะลงโทษนะคะ……♡

 

 

 

「นี่ มาเรียสบายดีจริงเหรอ หากไม่สบาย ควรไปพักจะดีกว่านะ？！」

 

 

 

「จริงๆฉันไม่เป็นไรหรอกค่ะ อืม♡」

 

 

 

ฉันถูกท่านพี่ลูบไล้ต้นแขนต้นแขนที่เป็นห่วงฉันอย่างจริงจัง และฉันทนไม่ไหวจนตัวสั่น

 

 

 

 

 

　『บ่อน้ำพุร้อนลาทอส』ราคาที่ตั้งไว้สองเหรียญทองแดงและเป็นมิตรกับกระเป๋าของคนยากจน

 

ยังไงก็ตามนั่นเป็นเพียงค่าธรรมเนียมในการเข้า และมีห้องนวดสำหรับคนที่อยากผ่อนคลาย และมีร้านตัดผมที่พร้อมให้บริการด้วย ข้างในมีโรงอาหารเล็กๆที่สามารถไปทานข้าวหลังอาบน้ำได้

 

 

 

ที่นี่ดูเหมือนกับซุปเปอร์เซนโตที่มีอยู่ในญี่ปุ่น

 

เนื่องจากเป็นมาร์ควิสดิแซคที่กำกับการก่อสร้างจึงสงสัยว่าท่านพี่นั้นเป็นคนญี่ปุ่นใช่ไหม เพราะรายละเอียดต่างๆมันช่างเหมือนกับที่ญี่ปุ่นซะจริง

 

 

 

สถานการณ์มันช่างแปลกประหลาด และไม่ควรรู้ว่าโลกนี้มันคือโลกของเกมจีบหนุ่ม เว้นแต่ว่าจะเคยเล่น และถ้าทำแบบนั้นก็พยายามดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด

 

ตอนนี้ฉันตระหนักได้แล้วว่าไม่มีวันที่จะเกิดหายนะระดับชาติได้หรอก

 

 

 

「ลองคิดดูเลย ไม่เคยเห็นท่านพี่มาที่นี่เลยนะคะ？」

 

 

 

มีห้องซักผ้าอยู่ที่นี่ด้วย และบริการกำจัดสิ่งสกปรกออกจากเสื้อผ้า ฟอกขาวและฆ่าเชื้อ และตามคำแนะนำของท่านอลิซ่าฉันเลยซักผ้าของทั้งสี่คนรวมถึงคุณโอไกด้วย

 

เมื่อท่านพี่พยายามจะจ่ายเงิน แต่ก็เป็นท่านอลิซ่าที่ควักกระเป๋าจ่ายด้วยความหล่อเท่ ดังนั้นเองฉันก็เลยได้ใช้บริการทุกอย่างฟรี

 

ครั้งต่อไปถ้าทำอะไรฟุ่มเฟือย ฉันจะโดนลงโทษอะไรไหมนะ?

 

 

 

ระหว่างที่ทำความสะอาด พวกเรานั่งรอบโต๊ะอาหารในชุดยูกาตะที่จัดเตรียมไว้ให้ มากกว่านั้นซึ่งดูเหมือนกับคนญี่ปุ่นจริงๆ

 

เมื่อฉันสั่งเครื่องดื่มให้กับทุกคนเงินที่ได้รับมาในวันนี้ก็ติดตัวแดงเล็กน้อย แต่ฉันไม่ได้ต้องทำงานเพื่อหาเงินอยู่แล้วนี่น่า เพราะงั้นคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง มีคนจ่ายให้นี่

 

 

 

「ใช่เมื่อกลับถึงบ้าน ฉันจะอาบน้ำทุกวัน และถ้าแอนนารู้ว่าฉันมาที่อื่น นางจะชอบมาลากตัวฉันกลับไปทันที」

 

 

 

ท่านพี่ตอบคำถามของอลิซ่าเล็กน้อย

 

แอนนาเป็นเมดส่วนตัวของท่านพี่ และเท่าที่ฉันเห็นดูเหมือนเธอจะมีความสัมพันธ์ที่สนิทสนมกับท่านพี่เป็นพิเศษ

 

อืม ค่อนข้างลำบากเลยนะ

 

 

 

「ฉันเป็นหนี้บุญคุณแอนนามานานแล้ว และฉันไม่อยากให้เธอต้องเหนื่อย」

 

 

 

ท่านพี่พูดด้วยท่าทางเหนื่อยๆและแสดงท่าทางที่ชวนลามกเล็กน้อย กระดูกไหปลาร้าที่โผล่ออกมาจากชายเสื้อชุดยูกาตะ

 

เมื่อรวมกับกลิ่นสบู่ที่หอมมากๆ ฉันล่ะอยากข้ามเส้นพี่น้องจริงๆ

ไม่ ต้องอดทนเอาไว้ อดทน ! ถึงเวลาแล้วที่ฉันต้องฝึกฝนจิตใจ

 

 

 

「มาเรีย อาการเธอแปลกๆนะ หรือกำลังคิดเรื่องลามกอยู่……」

 

 

 

ท่านอลิซ่ามองมาที่ฉันด้วยสีหน้ากังวล

 

อย่ามาอ่านความคิดกันสิ !

 

ฉันหลับตาลง

 

ท่านอลิซ่าถอนหายใจ「เฮ้อ……」และท่านพี่ก็ยิ้มออกมาเล็กน้อยด้วยความเหนื่อยหน่าย

 

 

 

「แต่อลิซ่ามาที่นี่บ่อยเหรอ？」

 

 

 

ท่านพี่ถามท่านอลิซ่า

 

ท่านอลิซ่าที่แขวนผ้าขนหนูไว้รอบคอและเธอที่ไปออกกำลังกายเรียกเหงื่อที่ยิมมาก็ตอบว่า “ใช่แล้วค่ะ”

 

 

 

「ฉันมักจะมาที่นี่บ่อยๆยามที่ฉันกำลังจะกลับไปที่บ้านค่ะ」

 

 

 

「งั้นเหรอ ดีจังเลยน้า คงจะชินกับมันแล้วสินะ」

 

 

 

ท่านพี่พยักหน้าราวกับเข้าใจ

 

เธอพับผ้าขนหนูและถือไว้ในมือ เช็ดผมที่ยังชุ่มชื้นและมันวาวของเธอ

 

กิริยาท่าทางของเธอช่างงดงามจริงๆ

 

สำหรับท่านพี่แล้วนั้นเป็นแบบอย่างให้กับฉัน แต่ว่าฉันไม่ใช่พวกผู้ดีมีตระกูลอะไรเลยไม่ได้มีของใช้จุกจิกอย่างผ้าขนหนู ผมของฉันเลยค่อนข้างเปียก

 

ฉันตระหนักดีว่าอาจจะไม่ใช่เรื่องของสถานะ แต่เป็นเรื่องของความใส่ใจมากกว่า ซึ่งท่านอลิซ่าเองก็เป็นบุตรของเคานต์เตส

 

 

 

「อ่า ท่านพี่ถ้างั้นฉันจะนวดท่านพี่กลับไปที่คฤหาสน์หน่อยจะได้ไหมคะ？」

 

 

 

「เอ๊ะ มาเรียเอาจริงเหรอ？」

 

 

 

「ค่ะ ฉันเข้าใจแล้วล่ะว่าสิ่งที่ได้เรียนรู้จากท่านพี่ และฉันคิดว่าทุกอย่างล้วนมาจากการฝึกฝนไม่ใช่เอาแต่รอคอย」

 

 

 

ทุกสิ่งในชีวิตคือการเรียนรู้

 

ฉันพยายามขอร้องท่านพี่

 

จากนั้นเธอก็ยิ้มเล็กน้อยและก็บอกว่า「ถ้างั้นก็ฝากด้วยนะ วันนี้เหนื่อยสุดๆเลยล่ะ」

 

 

　……ถ้ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้น ฉันจะบ้าเอานะคะ

 

 

 

「ไม่ มาเรีย ถ้าคิดจะนวดพี่สาวต้องผ่านศพฉันไปให้ได้ก่อน！」

 

 

 

ท่านอลิซ่าก็มาขวางตามเดิม

 

ฉันเองก็ไม่ยอม

 

 

 

「พวกเธอสองคนเนี่ยเข้ากันดีจังเลยนะ」

 

 

 

เขาพูดออกมาด้วยท่าทางตกใจเล็กน้อย แต่ไม่มีใครสนใจ

 

เพราะพวกเรานั้นสนุกสนานกันอยู่แล้ว

 

ความสุขที่ได้ใช้เวลาร่วมกับคนที่รัก

 

ฉันหวังว่าช่วงเวลาแบบนี้จะคงอยู่ตลอดไป

 

ซูเปอร์ เซ็นโตะ คือ โรงอาบน้ำขนาดใหญ่ของญี่ปุ่น แต่ไม่ใช่บ่อน้ำพุร้อนตามธรรมชาติ เป็นโรงอาบน้ำสาธารณะที่มีขนาดใหญ่