[นิยายแปล] ～จ้าวนักสู้เกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นนางร้าย ～ ลูน่าอยากรีไทร์แล้ว - ตอนที่ 005：ส่งมอบข้อมูลให้กับท่านพ่อ

005：ส่งมอบข้อมูลให้กับท่านพ่อ

――ตอนกลางคืน

 

ลูน่าเดินเข้าไปในห้องอาหารชั้นหนึ่งเพราะถึงเวลารับประทานอาหาร เธอเดินเข้าไปทักทายท่านพ่อของเธอที่กลับมาหาเธอเป็นครั้งแรกในรอบสองเดือน

 

 

 

「ยินดีต้อนรับกลับมานะคะท่านพ่อ！」

 

 

 

「โอ้ว ลูน่า ลูกสาวที่น่ารักของพ่อ！」

 

 

 

พ่อและลูกสาวกอดกัน

 

คนต่อไปที่เขากอดคือซาราเอล่าภรรยาของเขา และคราวนี้พวกเขาต่างแลกเปลี่ยนจูบอันแสนเร่าร้อนต่อหน้าลูกสาว

 

 

 

（เมื่อมองย้อนกลับไปในชีวิตก่อนหน้านี้ ฉันไม่เคยแสดงความรักอะไรแบบนั้นเลย แต่เมื่อชินกับมันแล้วมันก็คงจะง่ายสินะ แต่ว่าการทำโดยไม่สนสถานที่นี่มันก็ยังไงอยู่น้า มันมีวิธีการแสดงออกแบบอื่นอีกด้วยนะอย่างคำพูดว่าคิดถึงกัน ใช้เวลานานในการคิดหาสิ่งง่ายๆเช่นนี้……）

 

 

 

ลูน่าคิดขณะที่เธอวิเคราะห์กับตัวเองว่าท่านพ่อของเธอทำให้เธออุ่นใจ

 

ถ้าชาติก่อนฉันแสดงออกทางความรักแบบที่จิลล์ทำได้แล้วอาจมีบางอย่างแตกต่างออกไป

 

แต่ตอนนี้มานึกเสียใจก็ไม่ได้อะไรแล้ว

 

นี่เป็นเพราะชีวิตในชาติก่อนมัวแต่บ้าฝึกวิชาจนไม่เคยโหยหาความรักจากผู้อื่น

 

 

 

「ระหว่างที่ผมไม่อยู่มีอะไรเปลี่ยนไปบ้างไหม？」

 

 

 

「ไม่เลยค่ะ ทุกอย่างสงบเรียบร้อยดีค่ะจิลล์」

 

 

 

「ถ้างั้นก็ดีแล้วล่ะครับ」

 

 

 

ทั้งคู่ที่จูบกันอย่างยาวนานมองหน้ากันและพูดคำหวานต่อกัน จนกระทั่งหยุดลงเพราะเห็นลูกสาวกำลังจ้องมองทั้งคู่

 

 

 

พ่อของเธอคือ มาร์ควิส จิลล์ เบล ดิแซค เป็นพนักงานราชการทำงานในปราสาท และแม้ว่าจะง่ายต่อการเชื่อมโยงกับคำว่า “ราชการ” แต่โดยธรรมชาติเขาก็เป็นถึงผู้บริหาร และเป็นหัวหน้าครอบครัวตระกูลมาร์ควิส ดังนั้นงานของเขาจึงยุ่งมากจะได้กลับบ้านเพียงแค่ปีละสองสามครั้ง

 

ภรรยาและลูกสาวสุดที่รักของเขา นั่นคือครอบครัวของเขา เขาอาศัยอยู่ในเขตของดิแซค ดังนั้นเขาเป็นคนเดียวที่ออกไปทำงานนอกสถานที่ ใช้เวลาเดินทางสามวันระหว่างเขตของเรากับเมืองหลวง ดังนั้นจึงไม่สามารถกลับมาบ่อยๆได้

 

ในกรณีที่เขาไม่อยู่ ซาราเอล่า ภรรยาของเขาจะรับผิดชอบด้านเศษฐกิจ

 

 

 

「อย่างไรก็ตาม ท่านพ่อ ดิฉันมีคำถามอยากจะถามสองสามคำถาม」

 

 

 

「เกิดอะไรขึ้นเหรอลูน่าลูกรักของพ่อ」

 

 

 

「ไม่ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยค่ะ」

 

 

 

สมาชิกทั้งครอบครัวสามคน มารวมตัวกันทานอาหารเย็น

 

ขณะที่กำลังหั่นสเต็กด้วยมีด ซึ่งค่อนข้างแตกต่างออกไปเนื่องจากเธอได้เรียนเรื่องมารยาทมาแล้ว ลูน่าถามพ่อของเธอ

 

 

 

「ถ้ำแห่งการทดลอง ที่พำนักของมังกร และเขาวงกตแห่งนรก มีดันเจี้ยนแบบนี้อยู่บนแผนที่ไหมคะ――」

 

 

 

ตึง ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้น

 

เมื่อมองไปรอบๆว่าเกิดอะไรขึ้น ก็เห็นท่านแม่ของฉันวางส้อมในมือของเธอลงบนจานแล้วสั่น

 

เมื่อฉันหันกลับมามองก็เห็นท่านพ่อกำลังจ้องมาด้วยสายตาที่เข้มงวดผิดปกติ

 

 

 

「ลูน่า ไปได้ยินเรื่องพวกนั้นมาจากที่ไหน？」

 

 

 

「ในความฝันค่ะ……？」

 

 

 

เอ่อขอโทษด้วยนะคะที่บอกไม่ได้

 

ฉันพยายามจะโกหกพวกเขา แต่ดูเหมือนจะได้ผลตรงกันข้าม

 

ท่านแม่ซาราเอล่าเอามือปิดหน้าและร้องไห้ออกมา

 

 

 

「เอ่อ เอ่อ ท่านแม่？」

 

 

 

ขณะที่เธอพยายามปลอบท่านแม่ พ่อของเธอก็พูดออกมา

 

 

 

「ลูน่า ฟังนะ บางทีลูกอาจจะได้รับสาสน์จากพระเจ้า หรือไม่พ่อก็คงเข้าใจผิดไปเอง……..ไม่ว่าในกรณีใดลูกไม่ควรพูดเรื่องเหล่านั้นอีก ลืมๆไปได้ซะก็ดีเข้าใจไหม？」

 

 

 

「งั้นเหรอคะ……？」

 

 

 

「เข้าใจไหม？」

 

 

 

「……ค่ะ ท่านพ่อ」

 

 

 

ไม่มีทางที่เด็กอายุ 7 ขวบ จะต้านทานแรงกดดันของพ่อแม่

 

เธอถูกบังคับให้ปิดปากเงียบโดยไม่รู้เหตุผลว่าทำไม

 

 

 

（หมายความว่ายังไงกันแน่? แน่นอนว่าในเกมจีบสาวตัวละครหลักขอให้พิชิตดันเจี้ยน แต่มันเป็นข้อมูลที่มีความลับมากกว่าที่คิดเหรอ？）

 

 

 

เห็นได้ชัดว่าจิลล์มีข้อมูลเหล่านั้น

 

แต่ไม่รู้เลยว่ามันตั้งอยู่ที่ไหนบ้าง

 

หรือบางทีอาจเป็นไปได้ว่ามันไม่ได้ถูกบอกเล่าภายในเนื้อเรื่องของเกมจีบสาว และมีบางอย่างที่ไม่ควรเข้าไปแทรกแซงอีเว้นต์งั้นเหรอ

 

นี่ฉันเผลอไปเหยียบกับระเบิดงั้นเหรอ

 

อย่างไรก็ตาม หากเงียบลงที่นี่ ก็จะไม่รู้อะไรอีกเลย ดังนั้นลูน่าเลยค่อยๆไล่ทำดาเมจไปทีละน้อย

 

 

 

「ท่านพ่อ หนูอยากให้ท่านพ่อช่วยตรวจสอบข้อมูลบางอย่างเพื่อพิจารณาว่าความฝันของหนูเป็นความจริงรึเปล่า」

 

 

 

「อืมมม……」

 

 

 

พ่อคิดอยู่ครู่หนึ่ง

 

แม่เงยหน้าขึ้นและหันสายตาไปมองท่านพ่อ

 

ดังนั้นจึงใส่ให้คนรับใช้นำปากกาและกระดาษมาให้เขา

 

 

 

「ถ้างั้นลูกเล่าทุกอย่างที่ลูกฝันมาเลย พ่อจะตรวจสอบให้เอง」

 

 

 

「ค่ะ ก่อนอื่นจะมีฝนตกหนักเป็นเวลาสามวันสามคืน และอาณาเขตชิวาอาร์ค(シラヴァスク)จะเกิดอุทกภัยทำให้มีผู้เสียชีวิตเป็นพันๆคนค่ะ」

 

 

 

「หะ！？」

 

 

 

จู่ๆเส้นเลือดก็ปูดขึ้นบนใบหน้าของจิลล์

 

 

 

「ในปีถัดไปจะมีภัยแล้งมาเยือนและประชาชน ห้าพันถึงห้าหมื่นคนของประเทศจะอดตาย สิ่งนี้จะทำให้เกิดโรคระบาดและการเสียชีวิตเพิ่มมากขึ้นเป็นสองเท่า」

 

 

 

「……เกิดต่อเนื่องเลยเหรอ」

 

 

 

พ่อใช้ปากการีบจดข้อมูลทุกอย่างเข้าไปด้วยอารมณ์หงุดหงิด

 

ใบหน้าของเขานั้นซีด

 

 

 

「นอกจากนี้ ปีถัดมาหลังภัยแล้ง จะเกิดรัฐประหารในประเทศหนึ่งขึ้น และลอร์ดของคีร์กีซ(キルギス)น่าจะเป็ฯผู้บงการนะคะ? ดูเหมือนว่าเขาจะถูกจับกุมและถูกประหารชีวิต แต่ในบางทีอาจจะโดนศัตรูทางการเมืองจับตัวไปได้นะคะ」

 

 

 

「ลอร์ดงั้นเหรอ…….ถ้าสิ่งนั้นเกิดขึ้นเช่นนั้นประเทศจะสั่นคลอน！」

 

 

 

ลูน่าพึมพำเล็กน้อย

 

 

 

「อืม ท่านพ่อ โปรดใจเย็นๆ มันก็แค่ความฝันของหนูนะ」

 

 

 

「อืม อืม พ่อพยายามไม่คิดมากนะ」

 

 

 

เห็นได้ชัดว่าพ่อดูจะเชื่อในสิ่งที่เธอพูดมากกว่าในพฤติกรรมปกติของเขา

 

 

 

หรือมากกว่านั้น สิ่งที่ลูน่าพูดในตอนแรกเป็นเพียงคำเกลิ่นนำเรื่องราวในเกมจีบสาวเท่านั้นเอง

 

 

 

ลูน่ามีสิ่งหนึ่งที่อยากจะทดลอง

 

“ชิโระ” ที่อ้างว่าเป็นภูติจักรกลอ้างว่าเกมจีบสาวที่นำมาจากอีกโลกหนึ่งจะเป็นเหตุการณ์ที่ทำนายชะตากรรมโลกใบนี้ แต่เธออยากจะรู้ว่ามันแม่นยำแค่ไหน และสงสัยว่าเหตุการณ์ในเกมสามารถเปลี่ยนแปลงได้รึไม่

 

นอกจากนี้ หากพยายามจะต่อต้านโชคชะตา มันจะสามารถทำได้จริงๆไหม

 

เนื่องจากหากไม่เลือกตัวเลือกที่กำหนด จะทำให้อนาคตไม่ปรากฏ

 

 

 

หากเป็นอนาคตที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหนก็ยังดูเหมือนจะทำไปโดยเปล่าประโยชน์

 

แต่ว่าลูน่าไม่สนใจเธอมีพลังปราณที่สามารถบดขยี้โลกใบนี้ทิ้งได้

 

ถ้าใช้หลักเหตุและผลต่อสู้กับเกมจีบสาวไม่ได้ล่ะก็

 

เธออยากจะเก็บการใช้พลังปราณเป็นทางเลือกสุดท้าย แต่ว่าจะใช้มันก็ต้องใช้เวลาในการเตรียมการ

 

 

 

「หลังจากนี้เหตุการณ์เหล่านี้จะเกิดขึ้นในอีกห้าปีข้างหน้า ไม่รู้ว่ามันจะเป็นเรื่องจริงหรือเท็จ หรือจะเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับจอมมารหรือเปล่า หนูไม่ทราบเลยค่ะ」

 

 

 

ลูกสาวสุดที่รักสรุปเรื่องราวทั้งหมด

 

ณ จุดนี้พ่อพูดอะไรไม่ออก แต่ในที่สุดก็ได้สติกลับมา

 

 

 

「ลูน่าลูกสาวที่รักของพ่อ ท้ายที่สุดแล้วมันก็เป็นเพียงแค่ความฝัน ไม่มีเรื่องใดจะเป็นเรื่องจริงหรอกนะลูก ดังนั้น ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์อะไรหรอก ลูน่าอยากที่พ่อบอกไป ความฝันมันก็แค่ความฝัน เข้าใจไหม？」

 

 

 

「ค่า ท่านพ่อ」

 

 

 

เธอพยักหน้าน้อมรับฟังคำพูดของท่านพ่อ

 

 

 

（ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม เมล็ดพันธุ์ได้ถูกหว่านออกไปแล้ว สิ่งที่ต้องทำก็คือรอดูวันที่ผลออกดอก）

 

 

 

ลูกสาวตัวน้อยทำได้แค่ยิ้มออกมาและสิ่งเดียวที่เธอทำได้ในตอนนี้ก็คือการวิเคราะห์ข้อมูลที่ได้รับมาจากเกมจีบสาว

 

 

 

และตามที่คาดไว้ ตั้งแต่เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น เมื่อกลางคืนเริ่มเป็นรุ่งอรุณ จิลล์ หัวหน้าตระกูลของมาร์ควิส ก็ออกจากคฤหาสน์

 

เขาคว้าบังเหียนม้าและควบม้าออกไปด้วยความเคลือบแคลงใจ