[นิยายแปล] เจ้าหน้าที่กองทัพอวกาศกลายมาเป็นนักผจญภัย Kochugunshikan Boukensha ni Naru - ตอนที่ 7 ขาเทียม

ในที่สุดขาเทียมก็เสร็จสมบูรณ์

เรากังวลเกี่ยวกับความเป็นไปได้ที่เครเรียจะตื่นขึ้นมากลางดึกเพื่อ ‘บรรเทา’ ตัวเอง ดังนั้นเราเลยทำพวกมันโดยอยู่ภายใต้ความกดดันตลอดเวลา

พูดตามตรง เราไม่สามารถสร้างมันขึ้นมาได้แน่ หากเราไม่เจอกล่องเครื่องมือที่ใช้สำหรับการบำรุงรักษารถม้า ขาเทียมนี้ไม่สามารถสร้างได้หากไม่มีวัสดุสำคัญที่จำเป็น

เราค่อนข้างมั่นใจเกี่ยวกับการประดิษฐ์อุปกรณ์ DIY นี้ แม้ว่าเราจะบอกว่าทำด้วยตัวเองก็เถอะ แต่นาโนม เป็นผู้ออกแบบและแนะนำเราด้วยความแม่นยำ เพื่อสร้างมันขึ้นมา

การออกแบบโดยรวมค่อนข้างเรียบง่าย และวัสดุหลักที่ใช้มีดังนี้: ที่กันสะเทือนรถม้า(suspension) ถ้วยโลหะเรียวยาวขนาดใหญ่ บังเหียนม้า และแม่แรงขนาดเล็กที่นำมาจากกล่องเครื่องมือที่เราพบก่อนหน้านี้

ที่กันสะเทือนมีรูปร่างเหมือนตัวอักษร く เพื่อให้ดูดซับแรงกระแทกได้ดี โดยมีส่วนปลายยื่นออกเพื่อติดเข้ากับรถม้า มันคงไม่สามารถทำงานได้ถ้ามีรูปร่างแบบอื่น ๆ

นาโนมไม่สามารถระบุประเภทของวัสดุที่ใช้ แต่มันก็ไม่ได้ทำจากไม้หรือโลหะ เห็นได้ชัดว่าเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จัก มีความคงทนมากและเหมาะเป็นที่กันสั่นสะเทือน

ถ้วยโลหะมีลักษณะคล้ายแก้วแชมเปญ และค่อยๆ ขยายขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางจากด้านล่างขึ้นสู่ขอบ ปาก มันกว้างเท่ากับน่องของเครเรียพอดี

เรายืนยันความหนาของน่องเครเรีย โดยการใช้ซูมเข้าจากระยะไกล

เราตัดส่วนที่ไม่จำเป็นออก ได้แก่ ลำตัวกับฐาน และเชื่อมเข้ากับแม่แรงด้วยปืนเลเซอร์ของเรา

มุมองศาของการเชื่อมต่อเป็นกุญแจสำคัญ น้ำหนักตัวของเครเรีย คำนวณโดยนาโนม พร้อมกับน้ำหนักของส่วนประกอบอื่น ๆ และจะได้รับการพยุงโดยที่กันสะเทือน เพื่อส่งเสริมในส่วนนี้ จึงต้องติดตั้งที่กันสะเทือนรูป く ในแนวตั้ง

เราแกะสลักส่วนปลายของที่กันสะเทือนอย่างระมัดระวังซึ่งจะเชื่อมต่อกับแม่แรงให้เป็นทรงกลมด้วยมีดของเรา จนกระทั่งได้มุมที่เหมาะสมที่สุด

ต่อจากนั้น ขาเทียมจะเสร็จสมบูรณ์หลังจากยึดที่กันสะเทือนกับแม่แรงแล้ว สามารถประกอบโดยใช้เข็มขัดรัดบังเหียนม้าเพื่อยึดเข้ากับขาของเครเรีย เพื่อไม่ให้หลุดออกได้ง่าย

มันถูกออกแบบโดยให้ใส่ขาของเครเรีย เข้าไปในช่องรับและยึดไว้ด้วยเข็มขัดหนัง คุณสมบัติหลักของมันคือฟังก์ชั่นของการปรับความสูงได้อย่างอิสระโดยใช้แม่แรง

โธ่เอ๊ย เราเหนื่อยมาก ใกล้รุ่งสางแล้ว ขณะที่เรากำลังกังวลว่าจะปลุกเครเรียให้ตื่นดีไหม เธอก็มาหาเราเองซะงั้น จากนี้ไปจะเป็นการแข่งกับเวลาแล้ว

*เครเรีย*

เมื่อฉันตื่นนอนตอนเช้า ฉันสังเกตว่าอลัน โครินท์… ไม่สิท่านโครินท์ได้ตื่นแล้ว เขารีบเดินเข้ามาหาฉันและแสดงให้เห็นถึงสิ่งแปลกประหลาด

ดูเหมือนว่าจะมีส่วนของถ้วยพระราชพิธีติดอยู่ แต่ฉันไม่รู้จักส่วนประกอบที่เหลือ เขาพยายามอธิบายการใช้งานให้ฉันฟังด้วยการพูด แต่แล้วฉันก็ไม่เข้าใจสักคำเลย

ฉันมึนงงเมื่อจู่ ๆ เขาก็อุ้มฉันขึ้น จากนั้นฉันก็ถูกสั่งให้นั่งบนกระเป๋าสัมภาระที่เรียงซ้อนกันอยู่ใกล้ ๆ เขาเอาผ้าที่เตรียมไว้มาพันขาที่เหลือของฉัน ฉันไม่เข้าใจว่าเขาตั้งใจจะทำอะไรจากการทำแบบนั้น

หลังจากนั้นไม่นาน เขานำอุปกรณ์แปลก ๆ จากเมื่อกี้มาและพยายามวางขาของฉันไว้ข้างใน เขาเอียงคอและทำผ้าอีกชั้นหนึ่งพันรอบขาของฉันขณะพึมพำอะไรบางอย่างก่อนที่จะใส่เข้าไปในอุปกรณ์อีกครั้ง ดูเหมือนว่าเขาจะพอใจในครั้งนี้และเริ่มยึดส่วนที่อยู่ใต้เข่าของฉันไว้กับอุปกรณ์ด้วยเข็มขัดหนัง

หลังจากใส่เสร็จเรียบร้อย เขาก็จับมือขวาของฉันและทำท่าทางเชิญชวนให้ยืนขึ้น

อย่าบอกนะว่า?!

เขาจับไหล่ทั้งสองข้างของฉันและบังคับให้ฉันยืนขึ้น หัวใจของฉันเต้นแรงในอก ไม่ มันเป็นไปไม่ได้?!

หลังจากมองดูร่างกายทั้งหมดของฉันแล้ว เขาก็ให้นั่งลงอีกครั้ง เขาเริ่มปรับอุปกรณ์อีกครั้งในขณะที่พึมพำบางอย่าง หัวใจของฉันเต้นแรงอย่างต่อเนื่อง ฉันยังไม่อยากเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าเลย

เขาบังคับฉันยืนขึ้นมาอีกครั้งและสังเกต ดูเหมือนเขาจะพอใจ

เขาประคองไหล่ฉันอย่างระมัดระวัง ฉันค่อย ๆ เดินไปข้างหน้า มันไม่ง่ายเลย ฉันไม่ชินกับความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคย แต่ท่านโครินท์คอยพยุง ฉันอดไม่ได้ที่จะค่อย ๆ ทำไปเรื่อย ๆ

ฉันก้าวไปหนึ่งก้าว เเละอีกก้าว เเละอีกก้าว

ความรู้สึกที่ฉันรู้สึกเมื่อปล่อยน้ำหนักลงบนอุปกรณ์นั้นค่อนข้างแปลก

ฉันก้าวไปอีกหนึ่งก้าว เเละอีกก้าว เเละอีกก้าวหนึ่ง

นี่มันไม่ใช่เรื่องจริง รู้สึกเหมือนอยู่ในความฝันเลย

ฉันก้าวไปหนึ่งก้าว เเละอีกก้าว เเละอีกก้าว

ท่านโครินท์ปล่อยไหล่ของฉันและยืนอยู่ข้าง ๆ 

ฉันก้าวไปหนึ่งก้าว เเละอีกก้าว เเละอีกก้าว

ฉันรู้สึกเหมือนถูกนำพาให้เต้นรำเลย

ฉันก้าวไปหนึ่งก้าว เเละอีกก้าว เเละอีกก้าว

ท่านโครินท์ปล่อยมือฉัน แล้วเขาก็เดินเคียงข้างฉัน

ฉันก้าวไปหนึ่งก้าว เเละอีกก้าว เเละอีกก้าว

ท่านโครินท์หยุดเดิน

ฉันเริ่มเดินไปรอบ ๆ ท่านโครินท์ด้วยตัวเอง

ฉันก้าวไปหนึ่งก้าว เเละอีกก้าว เเละอีกก้าว

กว่าจะรู้ตัวน้ำตาก็ไหล

ฉันก้าวไปหนึ่งก้าว เเละอีกก้าว เเละอีกก้าว

“อ่า! อ่าาา! นี่มันน่าทึ่งมาก ท่านโครินท์!”

ฉันหัวเราะและร้องไห้ในเวลาเดียวกัน

ฉันก้าวไปหนึ่งก้าว เเละอีกก้าว เเละอีกก้าว

ฉันเดินเองได้ประมาณสิบนาทีแล้ว รู้สึกสั่นเล็กน้อยเมื่อหยุดเดิน แต่สุดท้ายฉันก็รักษาสมดุลของตัวเองได้

“ท่านโครินท์! นี่มันวิเศษจริงๆ! ฉันยังไม่อยากเชื่อว่าคุณจะทำสิ่งนี้ได้!”

แน่นอน ท่านโครินท์ยังคงไม่เข้าใจคำพูดของฉัน แต่ความจริงที่ว่าฉันมีความสุขก็ส่งไปถึงเขาและเขาก็ส่งรอยยิ้มที่อ่อนโยนกลับมาให้ฉัน

ฉันต้องการส่งต่อความสุขให้กับเขามากขึ้น แต่จู่ ๆ ฉันก็รู้สึกถึงแรงกระตุ้นที่ปฏิเสธไม่ได้

ถ้าฉันไม่ปลดปล่อยมัน ฉันคงจะไม่สามารถเดินต่อไปได้อย่างอิสระเหมือนเมื่อกี้

แต่ฉันจะบอกเขายังไงดี? ฟาลอยู่เคียงข้างฉันมาจนถึงเมื่อวาน ฉันจึงพึ่งพาเธอเสมอเมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น ฉันไม่สามารถบอกให้ใครรู้ได้นอกจากเธอ

ฉันคิดครู่หนึ่งแล้วชี้ไปที่ป่าใกล้ ๆ ฉันชี้ไปที่ตัวเองต่อไปและชี้ไปที่ป่าอีกครั้ง เขาจะเข้าใจความหมายของฉันไหมนะ?

ท่านโครินท์พยักหน้าและทำวงกลมด้วยนิ้วชี้และนิ้วหัวแม่มือของเขา หลังจากโบกมือให้ฉันรอ เขาก็หยิบสิ่งที่ดูเหมือนหอกไม้ขึ้นมาและรีบวิ่งไปที่ป่าด้วยความรู้สึกเร่งรีบ

หลังจากนั้นประมาณสามหรือสี่นาที เขาก็กลับมาและพยักหน้ามาหาฉันอีกครั้งโดยใช้นิ้วทำเป็นวงกลมเหมือนเดิม เขาได้ไปสำรวจพื้นที่ก่อนหน้านี้อย่างแน่นอน จากนั้นท่านโครินท์ก็นั่งลงและแสดงความตั้งใจที่จะอยู่เฉย ๆ

ฉันพกกระเป๋าเครื่องอาบน้ำใบเล็ก ๆ ติดตัวไปด้วย แล้วเดินเข้าป่าไปพร้อมกับหน้าที่แดงก่ำ

**อลัน**

(นาโนม ภารกิจสำเร็จ)

เราทำสำเร็จด้วยคะแนน A++ อย่างไม่ต้องสงสัยเลย

[รับทราบครับ]

**เครเรีย**

หลังจากที่ฉันปลดปล่อยแล้ว ฉันก็กลับไปยังที่ที่ท่านโครินท์อยู่ เขาสื่อถึงเจตนารมณ์ที่จะนอนหลับพักผ่อน

อย่างที่ฉันคิด อุปกรณ์แบบนี้ไม่สามารถทำได้ในเวลาเพียงไม่กี่นาที เขาน่าจะทำสิ่งนี้เพื่อฉันตลอดทั้งคืน ฉันรู้สึกขอบคุณจริง ๆ สำหรับเรื่องนี้

เขาคงจะนอนบนพื้นโดยตรง ดังนั้นฉันจึงแนะนำให้เขานอนบนผ้าห่มแทน มันเป็นหนึ่งในสัมภาระของท่านโครินท์ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

ผู้ชายคนนี้เป็นขุนนางแบบอย่างได้เลย เขาเป็นคนรอบคอบ ใจดี มีสติปัญญาเฉียบแหลมและแข็งแรง

ใช่ เขาแข็งแรงมาก เมื่อวานฉันยังอยู่ในความสับสน ดังนั้นฉันจึงไม่ทันสังเกต แต่ฉันกับหัวหน้าอันเทสถูกห้อมล้อมด้วยเกรย์ฮาวด์มากกว่าสิบตัวก่อนที่เราจะหมดสติ เขาน่าจะเอาชนะพวกมันทั้งหมดได้ด้วยตัวเขาเอง

ฉันสูญเสียทั้งแขนและเท้าของฉันเมื่อวานนี้เนื่องจากความประมาทของตัวเอง ฉันได้ถอดสนับเข่าและปลอกแขนของฉันออกเพื่อลดภาระร่างกาย แต่ก็ต้องแลกมากับบทเรียนราคาแพงจากการสูญเสียแขนขาของฉัน

แต่ถึงกระนั้น ถ้าฉันสวมปลอกแขนและสนับเข่า ลำคอของฉันก็คงจะแต่กเป็นเสี่ยง ๆ เหมือนคนอื่น ๆ คิดมากไปมันก็ไร้ประโยชน์

เมื่อคืนฉันนอนไม่หลับหลังจากนอนลง ฉันคิดถึงหลายสิ่งหลายอย่าง – ความตายของสหายของฉัน การเสียสละที่ฉันทำมาจนถึงตอนนี้ ความกังวลเกี่ยวกับงานที่ฉันต้องทำให้สำเร็จไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม การสูญเสียแขนและขาของฉันทำให้อนาคตฉันต้องอยู่ในฐานะผู้พิการ

ในที่สุดฉันก็พบว่าตัวเองอยู่คนเดียว ใครจะเต็มใจติดตามคนที่แม้แต่จะเดินไม่ได้? ฉันคิดถึงเรื่องพวกนี้ซ้ำไปซ้ำมาและนอนไม่หลับ

อย่างไรก็ตาม ด้วย “ขา” ใหม่นี้ ฉันยังสามารถก้าวไปข้างหน้าได้ ฉันอาจจะพิการ แต่ฉันก็ยังสามารถทำให้ดีที่สุดได้!

เมื่อวานเป็นวันที่แย่ที่สุดในชีวิตของฉัน อย่างไรก็ตาม ฉันได้รับโชคชะตาที่ได้พบท่านโครินท์เช่นกัน ตอนนี้ก็ติดบุญคุณท่านโครินท์อีกอย่างแล้ว ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้ขอบคุณด้วยการตอบแทนอะไรเลย

ฉันต้องเดินทางต่อทันทีเมื่อท่านโครินท์ตื่น ฉันจะเตรียมการตามนั้น

ท่านโครินท์จะตามมากับฉันด้วยไหมนะ สงสัยจัง?

**อลัน**

ฟู~ว่า. เรารู้สึกจริงๆ ว่ายังนอนไม่พอเลย แต่ขอให้นาโนมปลุกตอนเที่ยง งั้นลุกเลยละกัน ยังมีอีกหลายสิ่งที่เราต้องทำ

ปัจจุบันเครเรียกำลังครุ่นคิดอยู่ตรงหน้ากระเป๋าเดินทางใบเล็กๆ ดูเหมือนเธอกำลังจัดของอยู่ เราอยากให้เธอพักผ่อนมากกว่านี้

เราขอดูด้วยละกัน

กระเป๋าหนังทั้งสี่เปิดออก และเธอกำลังยุ่งอยู่กับการเลือกสิ่งของ เมื่อเธอสังเกตเห็นว่าฉันกำลังยืนอยู่ข้างๆ เธอจึงรีบปิดกระเป๋า ที่มีเสื้อผ้าผู้หญิงอยู่ข้างใน เอาน่า เราไม่ได้ตั้งใจจะแอบดูเลยนะ จริงจริ๊ง

เครเรียเริ่มทำท่าทางกับเราอีกครั้งหลังจากดูเหมือนจะจำบางสิ่งได้ ดูเหมือนเธอจะอยากบอกเราเกี่ยวกับ “บางอย่าง” 

เธอหยิบดาบของเธอขึ้นโดยไม่ได้ดึงมันออกจากฝักแล้วเหวี่ยงไปทิศทางที่รถม้าแล่นไปเมื่อวานนี้ แล้วเธอก็ชี้มาที่ตัวเอง

อะไร?! เธอถูกไล่ล่าหรอ? หรือเครเรียเป็นอาชญากร? โจร? หรือมีความเกี่ยวข้องกับสงคราม? เราทำสัญลักษณ์โอเคด้วยนิ้วของเรา

มีผู้ไล่ล่ากี่คนกัน? ตอนนี้ถึงตาเราแล้วที่จะทำท่าทาง เราพยายามยกนิ้วขึ้นทีละนิ้วเพื่อให้ได้จำนวนที่ถูกต้อง แต่เคลเรียกลับหยุดเราไว้

ใช่ เข้าใจแล้ว กลุ่มที่ประกอบด้วยคนสิบคนถูกบังคับให้ต้องหลบหนี มันน่าจะการันตีได้ว่ามีผู้ไล่ล่ามากกว่าสิบคน เครเรีย ทำท่าทางที่สื่อว่าเธอไม่รู้จำนวนที่แน่ชัด

[กรุณาหยุดกระบวนการสื่อสารที่ไร้ประสิทธิภาพนี้ด้วยครับ]

นาโนมบ่นเราซะงั้น รู้น่า ว่ามันเป็นความผิดของเราที่มันกลายมาเป็นแบบนี้

เราให้สัญญาณโอเคกับเครเรีย

ต่อไปจะเป็นเวลาที่เรามีก่อนที่พวกเขาจะตามมาทัน ฉันชี้ไปที่ดวงอาทิตย์และค่อย ๆ ขยับนิ้วที่ยื่นออกไปทางทิศตะวันตก จะไม่ดูแปลกใช่ไหมที่อยู่ ๆ เราเริ่มพูดในขณะทำมือแปลก ๆ ไปด้วย?

เครเรียทำท่าทางอีกครั้งว่าเธอไม่รู้

เราให้สัญญาณโอเคอีกครั้ง

เธอยังคงยุ่งกับการจัดกระเป๋าสัมภาระของเธอก่อนหน้านี้ ดังนั้นเราไม่คิดว่าคนเหล่านั้นจะมาเร็ว ๆ นี้นะ

เดาว่าสาระสำคัญคือ: ฉันถูกไล่ล่า แต่ฉันไม่รู้ว่ามีผู้ไล่ตามกี่คนและเมื่อไหร่ที่พวกเขาจะตามมาทัน

อันที่จริงเราก็อยากอยู่ที่นี่อีกหนึ่งวันแล้วค่อยออกเดินทางวันรุ่งขึ้น แต่ดูเหมือนว่าต้องเปลี่ยนแผน เราต้องออกไปให้เร็วที่สุด โดยคำนึงถึงสภาพเท้าของเครเรีย

เราต้องจัดของที่ต้องนำติดตัวไปด้วยทันที

มีบางอย่างคล้ายกระเป๋าอยู่ใกล้ ๆ นี้ไหมนะ?

(ช่วยไฮไลท์กระเป๋าหรือสิ่งของที่คล้ายกระเป๋าในบริเวณใกล้ ๆ ให้หน่อย)

เราเห็นวัตถุที่เน้นเป็นสีแดงทันทีเมื่อสแกนไปรอบๆ โอ้พวกมันอยู่ที่นั่น กระเป๋าสะพายขนาดใหญ่วางอยู่ใกล้กองไฟ มันยังดูเหมือนถุงที่ใช้เก็บอาหาร เมื่อวานเราหาเสบียงอาหารในรถม้าไม่เจอ ก็ว่ามันแปลกไปหน่อย

แจ็คพอต! มันยังมีเกลืออยู่ด้วย และนี่น่าจะเป็น… พริกไทย!? ดูเหมือนเราจะพบสมบัติเข้าแล้วสิ

กระเป๋าข้าง ๆ มีอุปกรณ์ทำอาหาร มีกระทะผัด กระทะท้องแบน มีด ส้อม และอื่น ๆ อีกมาก นี่ก็เป็นแจ็คพอตเหมือนกัน!

กระเป๋าอีกใบมีผ้าห่ม เราไม่ต้องการสิ่งนี้ เพราะของเราดีกว่า แต่จะเก็บเผื่อเอาไว้

นอกจากนั้น ยังมีกระเป๋าสะพายข้างที่ดูหรูหราใกล้กับรถม้าที่ตกลงมา มีอะไรอยู่ในนี้? มีของไม่มาก เมื่อฉันตรวจสอบอย่างละเอียด เราพบเสื้อผ้าที่ดูเหมือนชุดชั้นในสตรีวางซ้อนกันอย่างเรียบร้อยภายในนั้น

เราส่งต่อให้เครเรียซึ่งกำลังยุ่งอยู่กับการจัดของของเธอ เมื่อเธอเห็นของที่อยู่ภายใน เครเรียก็จ้องเขม็งมาที่เรา ไม่ ไม่ เราไม่ได้ตั้งใจจะแอบดูจริง ๆ นะ

เฮ้ ดูเหมือนมีกระเป๋าห้อยอยู่บนอานม้าทั้งสองข้างด้วย ดังนั้นของใช้ส่วนตัวของพวกเขาอาจถูกยัดเข้าไปในนั้นก็ได้ ลองตรวจสอบหน่อยดีกว่า

ในที่สุดเราก็จัดการทุกอย่างเสร็จหลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง เราสัมผัสวัตถุคล้ายเม็ดยาที่เราพบเมื่อวานนี้และให้นาโนมวิเคราะห์

เรารวบรวมทุกอย่างที่หาได้และให้เครเรียดู  เราชี้ไปที่เธอเพื่อขออนุญาตนำอุปกรณ์เข้าไปในกระเป๋าเดินทาง เครเรียเรียพยักหน้าตกลง

(ช่วยตรวจสอบและยืนยันวัสดุ และอุปกรณ์ ระบุรายการทั้งหมดโดยเรียงตามความสำคัญ และให้คำแนะนำโดยละเอียดเกี่ยวกับปริมาณที่เหมาะสมสำหรับใส่ในกระเป๋า เราไม่ต้องการให้เครเรีย พกกระเป๋ามากกว่าหนึ่งหรือสองใบ)

กระเป๋าใบหนึ่งถูกเน้นด้วยสีน้ำเงินและอุปกรณ์ที่จำเป็นถูกเน้นด้วยสีแดง เราใส่มันเข้าไปทีละอัน เมื่อเสร็จแล้ว ก็ไปยังใบต่อไป

เราลงเอยด้วยการจัดกระเป๋าเป้หนึ่งใบและกระเป๋า 3 ใบที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ แต่ละใบแน่นแทบจะล้นตะเข็บออกมา

ตอนนี้มือของเราเต็มไปด้วยของต่าง ๆ กระเป๋าเป้ กระเป๋าสองใบ ผ้าห่มสองผืน และปืนไรเฟิลของเรา เดาว่าคงจะต้องโยนกระเป๋าทิ้งถ้าเราเจอสถานการณ์ที่จำเป็นต้องใช้ปืนไรเฟิล

เราเพิ่งสังเกตเห็นเมื่อกี้ แต่ไม่พบเจอชุดทำงานที่เราตากไว้บนกระเป๋าเป้ มันต้องหล่นออกตอนที่เรากำลังวิ่งเมื่อวานนี้

เราก็ไม่ได้อยากจะฝ่ากลับไปหาละนะ

เครเรียถือกระเป๋าสะพายไหล่ที่เล็กที่สุดจากทั้งสามใบ เธอเก็บกระเป๋าของใช้ส่วนตัวของเธอไว้กับตัวด้วย

**เครเรีย**

ฉันสามารถถ่ายทอดให้ท่านโครินท์รู้ว่าฉันกำลังถูกไล่ตามโดยใช้ท่าทางต่าง ๆ ฉันไม่สามารถจะเก็บเรื่องนี้ไว้กับตัวได้ ถนนสายนี้น่าจะได้รับการสอดแนมอย่างถี่ถ้วนในไม่ช้า มีทางหนีไม่มากนักสำหรับพวกเรา

ที่จริงฉันกลัวที่จะเปิดเผยเรื่องนี้ต่อท่านโครินท์ ไม่มีเหตุผลใดที่ท่านโครินท์ ซึ่งไม่มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับฉันเลย จะเข้าไปพัวพันกับปัญหาของฉัน ฉันจะไม่ตำหนิเขาถ้าเขาแสดงท่าทีที่จะแยกจากกัน

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าท่านโครินท์จะดูตกใจในตอนแรก แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกกังวลใจเป็นพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย ฉันได้สื่อสารเรื่องของฉันดีพอใช่ไหม? ใช่ ดูเหมือนว่าจะเป็นแบบนั้นนะ

ท่านโครินท์ ดูยุ่ง ๆ หลังจากนั้น ดูเหมือนเขาจะตรวจสอบอุปกรณ์ เขาเดินไปบริเวณรอบ ๆ และรวบรวมอุปกรณ์ทั้งหมดใกล้กับกึ่งกลางของที่โล่ง

เขาดูพึ่งพอใจหลังจากรวบรวมของทั้งหมดและชี้มาทางฉัน เขาคงกำลังถามว่าโอเคไหมที่จะใส่ของลงกระเป๋า เมื่อฉันพยักหน้าเห็นด้วย เขาก็เริ่มบรรจุอุปกรณ์ที่รวบรวมไว้ในกระเป๋าทันที ดูเหมือนว่าเขาจะหยิบของบางอย่างมาเตรียมไว้ล่วงหน้า

ของที่เขาใส่ทั้งหมดเป็นสิ่งที่ดูเหมือนมีประโยชน์สำหรับเราทั้งคู่ แม้แต่ฉันก็มั่นใจกับการเลือกของเขา ฉันยังพยายามเลือกสิ่งต่าง ๆ ก่อนหน้านี้ แต่มันดูสำคัญไปหมด ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าจะจัดลำดับความสำคัญยังไง สุดท้าย ท่านโครินท์ ก็เก็บของใส่กระเป๋าส่วนตัวของเขาเสร็จ ซึ่งคล้ายกับกระเป๋าที่พ่อค้าเดินทางใช้ และกระเป๋าสะพายสามใบพร้อมอุปกรณ์

ท่านโครินท์พยักหน้าไปทางกระเป๋าส่วนตัวและกระเป๋าใบใหญ่อีกสองใบแล้วชี้มาที่ตัวเขาเอง จากนั้นเขาก็พยักหน้าไปทางกระเป๋าที่เล็กที่สุดและชี้มาที่ฉัน ฉันมั่นใจได้เลยว่าท่านโครินท์ตั้งใจที่จะมากับฉันจริง ๆ

ท่านโครินท์เป็นขุนนางที่เป็นแบบอย่างเลย  ฉันรู้สึกละอายใจที่ไปสงสัยเข้า

ขณะที่เขากำลังจัดกระเป๋าเดินทาง ฉันสังเกตเห็นว่าท่านโครินท์ไม่มีดาบ บางทีเขาอาจเสียมันไปตอนต่อสู้กับเกรย์ฮาวด์เมื่อวานนี้

ฉันรวบรวมดาบของสหายของฉันก่อนหน้านี้ แต่ฉันไม่สามารถนำดาบทั้งหมดไปด้วยได้ ฉันตัดสินใจให้ท่านโครินท์เลือกดาบจากพวกนั้นแทน ฉันนำท่านโครินท์ไปยังจุดที่ฉันรวบรวมดาบและชี้ให้เขาหยิบดาบหนึ่งเล่ม

**อลัน**

เคลเรียพาเราไปยังจุดที่มีดาบหลายเล่มเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ พวกมันน่าจะเป็นอาวุธของสหายผู้ล่วงลับของเธอ เธอดูเหมือนจะสื่อให้เราเลือกขึ้นมาชิ้นหนึ่ง

ถ้าเรายังคงใช้ปืนไรเฟิลและปืนเลเซอร์ต่อไป ในที่สุดพลังงานของพวกมันก็จะหมดไม่ช้าก็เร็ว เมื่อมันเกิดขึ้น พวกมันก็จะไม่เป็นอะไรเลยนอกจากสัมภาระที่ไร้ประโยชน์ คงจะดีถ้ามีอาวุธอื่นด้วย

ดาบเหรอ? คิดถึงเลย นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้เห็นดาบจริง แต่เราได้เห็นมากมายในเกม VR

เกม VR ที่มีดาบและอาวุธต่าง ๆ เป็นที่ชื่นชอบในโรงเรียนที่เราเรียนตั้งแต่มัธยมต้นถึงมัธยมปลาย เรายังค่อนข้างติดมันด้วย

ชื่อเกมนั้นก็ตรงไปตรงมาจริง ๆ ชื่อของมันคือ “ซอร์ดแมน” มันเป็นเกม RPG มาตรฐานทั่วไป แต่ก็มีโหมด PVP ที่แข็งแกร่งด้วย

เราถูกล่อด้วยเกมนี้อย่างสมบูรณ์เลยเล่นเป็นเวลาสี่ปีติดต่อกัน แต่ในไม่ช้ากระแสก็เงียบหายและเราก็เลิกเล่นเหมือนกัน

แต่ก่อนที่เราจะเลิกเล่น เราได้เข้าร่วมการแข่งขันเกมระดับโลกที่จัดขึ้นบนดาวเคราะห์บ้านเกิดของเรา และจบลงด้วยอันดับโดยรวมที่ 9 ในการจัดอันดับ

สุดท้ายจบลงที่เป็นข่าวท้องถิ่นผ่านเน็ต และเราก็ถูกมองว่าเป็นวีรบุรุษโดยเด็ก ๆ ในโรงเรียนของเรา

มันคงจะสายเกินไปที่จะพูดเรื่องนี้หลังจากใช้เวลาและเงินไปกับการเล่นเป็นจำนวนมาก แต่ทำไมฉันถึงทุ่มเทอย่างมากให้กับงานอดิเรกที่ไร้จุดหมายแบบนี้? แต่เมื่อพิจารณาถึงสถานการณ์ปัจจุบันของเราแล้ว เงินค่าอาหารกลางวันของเราอาจจะถูกใช้ไปอย่างคุ้มค่าก็ได้

เราเลือกดาบที่คล้ายกับดาบที่เราใช้ในเกมและอยู่ห่างจากเครเรียไปเล็กน้อย

ตอนนั้นมันเป็นยังไงนะ? ลองนึกถึงตอนที่มีการแข่งขัน ตอนนั้นเราเป็นแค่เด็กเหลือขออายุ 14 ปี ตอนนั้นรู้สึกเหมือนกับว่าการเข้าร่วมทัวร์นาเมนต์นั้นเป็นจุดไคลแม็กซ์ในชีวิตของเราเลย

เราเข้าสู่ระบบวันแล้ววันเล่า แม้กระทั่งติดตั้งและใช้โมดูลโอเวอร์คล็อกเพื่อเล่น แม้ว่าในที่สุดมันก็ถูกห้ามก็ตาม

เราพยายามนึกถึงความรู้สึกระหว่างเล่นเกมและค่อยๆ กวัดแกว่งดาบ อ่า~ ตอนนี้เราจำได้แล้ว วันเหล่านั้นเต็มไปด้วยความหลงใหลเป็นแรงผลักดัน …

ยิ่งเราเหวี่ยงดาบนานเท่าไหร่ เราก็ยิ่งจำได้มากขึ้นเท่านั้น ใช่ ตอนนี้เราจำมันได้แล้ว – ท่าสุดท้ายที่เราใช้ในการแข่งขันนั้น

เพลงดาบสำนักโครินท์ท่าไม้ตายลับ: เมเทโอ สตรีม

มันเป็นคอมโบต่อเนื่อง 24 ครั้งที่รุนแรงและทรงพลัง

แต่พอมาคิดดูแล้ว ตอนนั้นเรามีสัญชาตญาณการตั้งชื่อแบบไหนกันเนี่ย! และอีกอย่าง ไม่มีอะไรที่คล้ายกับอุกกาบาตในขณะเคลื่อนที่เลย ร่างกายของเราอุ่นขึ้นอย่างต่อเนื่องหลังจากเหวี่ยงดาบไประยะหนึ่ง

(ช่วยสนับสนุนด้วย)

เราส่งภาพความคิดของเราไปที่นาโนมและลองใช้คอมโบพื้นฐานทั้งหมดที่ใช้ในเกม ใช่แล้ว ร่างกายของเราเคลื่อนไหวได้ดี เป็นแบบนี้นี่เอง

ยิ่งเราทำคอมโบซ้ำ ๆ มากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งเคลื่อนไหวได้ดีขึ้นเท่านั้น อาจเป็นเพราะความจำของกล้ามเนื้อหรืออะไรบางอย่างละมั้ง?

มาลองใช้ขั้นสูงกว่านี้กัน นี่มันสนุกจริงๆ!

เราค่อยๆ โฟกัสกับภาพของท่าเมเทโอ สตรีมในหัวของเรา ตอนนี้เราจำได้แล้วจริง ๆ! นี่เป็นการเคลื่อนไหวที่เราฝึกมาหลายพันครั้ง หลายหมื่นครั้ง

เมื่อภาพที่ปรากฏชัดเจน เราก็ได้ออกท่าเมเทโอ สตรีมทันที

**เครเรีย**

ท่านโครินท์ยังคงมึนงงอยู่ครู่หนึ่ง แต่เมื่อเขาเห็นดาบ แววตาของเขาเปลี่ยนไป เขาตรงไปหาดาบของหัวหน้าอันเทส

ฉันรู้สึกประทับใจกับความเฉียบแหลมในการตัดสินของท่านโครินท์ ดาบของหัวหน้าอันเทสดูธรรมดา แต่จริง ๆ แล้วมันเป็นดาบเวทมนตร์ที่มีคุณภาพพอสมควร ฉันรู้เรื่องนี้เพราะฉันเป็นคนมอบมันให้กับหัวหน้าเป็นการส่วนตัว แต่เมื่อคิดว่ามีใครบางคนที่มองเห็นคุณค่าที่แท้จริงของมันได้ในแวบแรกนั้น

ท่านโครินท์อยู่ห่างจากฉันพอสมควร ตั้งท่าแล้วดึงดาบออกจากฝัก ในที่สุดฉันก็ได้เห็นทักษะการใช้ดาบของท่านโครินท์

ตอนแรกเขาแค่กวัดแกว่งดาบตามปกติ กวัดแหว่งเพียงเพื่อผ่อนคลายไหล่ของเขา การแกว่งดาบค่อย ๆ เร็วขึ้นและเร็วขึ้น จากนั้นเขาก็ทำท่าการโจมตีอย่างต่อเนื่อง วิชาดาบเฉียบคมขนาดนี้เลย!

หลังจากนั้น เขาได้แสดงเทคนิคการใช้ดาบที่ไม่คุ้นเคยทีละชุด เทคนิคนี้ดูเหมือนจะไม่ได้มาจากโรงเรียนสอนดาบใด ๆ ที่ฉันรู้จักเลย พวกเขาจะรับมือได้ยากแน่สำหรับคนที่เจอกับเทคนิคเหล่านี้เป็นครั้งแรก

การโจมตีต่อเนื่อง 5 ครั้ง!? อ่า! ช่างน่าประทับใจเสียจริง!

ท่านโครินท์หยุดกะทันหัน เขาหลับตาลงและดูเหมือนจะทำให้สมาธิของเขาแหลมคมขึ้น ฉันแน่ใจว่าเขากำลังเตรียมที่จะปลดปล่อยทวงท่าอันทรงพลัง

ท่านโครินท์ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ออร่าทั้งหมดของเขาเฉียบคมอย่างมาก เขาแค่ยืนถือดาบอยู่กับที่ แต่แค่เห็นเขาแบบนั้นก็น่ากลัวแล้ว ช่างน่าประทับใจเสียนี่กระไร!

ในเวลาต่อมาไม่กี่วินาที ท่วงท่าก็ถูกปลดปล่อยออกมา เป็นการโจมตีต่อเนื่องที่รวดเร็วมาก และมันไม่ได้ประกอบด้วยการฟันดาบเท่านั้น นอกจากนี้ยังรวมเทคนิคการต่อสู้เช่นการเตะและการปัดเท้า การโจมตีต่อเนื่องดำเนินต่อไปโดยไม่หยุด การเคลื่อนไหวครั้งสุดท้ายนั้นเป็นการโจมตีที่เฉียบขาดจนแทบมองไม่ทันเลย

ฉันถึงกับอึ้งเงียบไปพักนึง

มันเป็นทวงท่าดาบที่คล้ายกับการร่ายรำที่สวยงามและสง่างาม มันเป็นองค์ประกอบที่ไม่มีอยู่ในโรงเรียนสอนดาบที่รู้จักกันดี ไม่มีใครที่เจอมันเป็นครั้งแรกจะสามารถป้องกันดาบนั้นได้ ใช่ ไม่ว่านักดาบฝ่ายตรงข้ามจะเก่งกาจเพียงใด มันเป็นทักษะดาบที่น่าประทับใจ ฉันคิดแบบนั้น

ทักษะใช้ดาบนี้เป็นไพ่ตายของท่านโครินท์อย่างแน่นอน และเขายอมให้ฉันสังเกตท่าทางของเขาที่แสดงออกมา

สำหรับนักดาบทุกคน การเคลื่อนไหวที่แข็งแกร่งเหมือนกับชีวิตของพวกเขาเอง เว้นแต่จะเป็นเรื่องระหว่างอาจารย์กับศิษย์ หรือเจ้านายกับผู้ติดตาม มันเป็นเรื่องที่ไม่ควรเปิดเผยให้ใครเห็น เมื่อแสดงให้เห็นก็หมายความว่านักดาบสามารถฝากชีวิตไว้กับคนนั้นได้

หน้าอกของฉันร้อนผ่าวจากความไว้วางใจที่ท่านโครินท์มอบให้ฉัน บอกไม่ได้ว่าฉันและท่านโครินท์มีความสัมพันธ์ที่สร้างขึ้นจากความไว้วางใจที่มอบให้ซึ่งกันและกัน แต่ถ้าไม่เริ่มที่จะเชื่อใจ มันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นต่อจากนั้น

นี่เป็นวิธีของท่านโครินท์ในการประกาศว่าเขาจะเชื่อในตัวฉันอย่างเต็มที่นับจากนี้ไป

ฉันก็จะเชื่อในตัวท่านโครินท์ด้วย!

t/n ฮันแน่แอบดูเสื้อผ้าผู้หญิงอีกแล้วนะอลัน, พอสื่อสารกันไม่รู้เรื่องก็มโนกันไปต่าง ๆ นานา