[นิยายแปล] เจ้าหญิงแสงจันทร์แห่งดินแดนไว้ทุกข์ - ตอนที่ 73

ตอนที่ 73

ทำในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

 

 

  ชุดของเซเลนช่วยถ่วงเวลาได้นานพอ มิลานกับคุมะฮาจะจึงมาถึงเบื้องล่างของไอโรเน่กับเซเลนได้ทัน สถานการณ์ยังคงเลวร้ายแต่ก็ยังไม่เกิดความสูญเสีย

 

“ทำไมไม่มีใครอยู่เลย!?”

“บุคลากรมีน้อยนิด แตกต่างกับที่เฮลิฟาลเต้มากขอรับ”

 

  มิลานกับคุมะฮาจิมองหาความช่วยเหลือรอบๆบริเวณ แต่ก็ไม่มีแม้แต่เวรยามซึ่งควรทำหน้าที่เฝ้าระวังปราสาท ทั้งที่ห้องของราชินีไอโรเน่ก็อยู่ด้านบนปราสาทนี้เอง

 

“อุว้าก!”

 

   ไอโรเน่ห้อยตัวอยู่ด้านนอก ขณะที่เซเลนถูกแรงดึงดูดกับน้ำหนักตัวของคุณป้าวัยทองรุมเล่นงาน ไม่มีแรงบ่นว่าจริงๆแล้วเธอก็ไม่ได้อยากตายตามไปด้วยสักหน่อย แต่จากที่ไอโรเน่และพวกของมิลานเห็นจากด้านล่าง เซเลนกำลังฝืนทนทำในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้จนต้องเจ็บปวด

 

“โธ่เว้ย…! จากตรงนี้ ขึ้นไปไม่ทันแน่!”

 

   แม้จะกรีดร้อง แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเซเลนจะไม่ยอมปล่อยมือจากไอโรเน่ หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เซเลนจะร่วงหล่นลงมาพร้อมกับไอโรเน่ จะบอกให้เธอปล่อยก็ไม่ได้ เพราะเท่ากับสั่งให้เซเลนทอดทิ้งแม่ของเธอ และยังทำให้ความพยายามทั้งหมดของเธอสูญเปล่า

 

   แต่ในความจริง เซเลนไม่ได้เป็นคนจับไอโรเน่ไว้ อีกทั้งยังเป็นไปไม่ได้ที่จะดึงขึ้นไป สภาพของเธอจึงเหมือนติดกับดัก ไปต่อก็ไม่ได้ ถอยหลังก็ไม่ได้ ไม่ว่าจะถูกบอกให้ทำอะไรก็ทำไม่ได้อยู่ดี

 

   เวลากำลังจะหมดลง มิลานคิดหาทางออกอย่างสิ้นหวัง ขณะมองเห็นเซเลนเคลื่อนที่ออกมาทางหน้าต่างมากขึ้นทุกที ในไม่ช้ามันจะกลายเป็นโศกนาฏกรรมของราชินีกับเจ้าหญิงแห่งอาร์คุยล่า

 

“คุมะฮาจิ! ส่งให้ถึงราชินีไอโรเน่!”

“รับทราบ!”

 

   เพื่อแก้ไขสถานการณ์ให้ได้ มิลานถึงกับทำอะไรบ้าบิ่น คุมะฮาจิเข้าใจว่ามิลานต้องการอะไร ภายในพระราชวัง แขกที่เข้ามาทุกคนจะถูกปลดอาวุธ แต่คุมะฮาจิ คนคุ้มกันของมิลาน ได้รับอนุญาตเป็นกรณีพิเศษ เช่นเดียวกับครั้งก่อนที่เขาได้มาอาร์คุยล่าเป็นครั้งแรก

 

   มิลานถอยห่างจากตัวปราสาทเพื่อเตรียมพร้อม ส่วนคุมะฮาจิวิ่งไปที่ต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ใกล้ที่สุด จากนั้นก็จับดาบ ย่อตัว และปลดปล่อยคมดาบออกมาอย่างรุนแรง

 

“ฮึ่ม!”

 

   วิชาดาบที่คุมะฮาจิภูมิใจถูกใช้ออกมากับลำต้นของต้นไม้ใหญ่ เป็นท่าที่คุมะฮาจิเคยใช้ตัดเวทมนตร์บนประตูเหล็กห้องเก็บของของอาร์คุยล่า คมดาบตัดผ่านลำต้นของต้นไม้อายุหลายร้อยปีได้เหมือนมีดร้อนตัดเนย

 

   ไม่ได้ทำเพียงเพื่อโค่นต้นไม้ลง แต่ทิศทางการล้มของต้นไม้ก็ถูกคุมะฮาจิคำนวณไว้อย่างแม่นยำ เสียงกิ่งไม้หักดังลั่น มันค่อยๆเอียงด้วยน้ำหนักของมัน ไปทางปราสาทตรงจุดที่ไอโรเน่กับเซเลนอยู่

 

“ย้าก!”

 

   ในจังหวะนั้น มิลานส่งเสียงร้องไม่เข้ากับหน้าตาและนิสัยของเขา ความสามารถทางร่างกายของมิลานก็เข้าขั้นดีเยี่ยมอยู่แล้ว และครั้งนี้เขาจะให้เวทมนตร์เฉพาะตัวเพื่อเพิ่มความสามารถทางร่างกายให้มาก พลังเวทถูกเผาผลาญเพื่อให้ได้ร่างกายทรงพลังเหนือมนุษย์ ด้วยวิธีใช้ให้มีประสิทธิภาพสูงสุดตามที่ได้ฝึกฝนในช่วงไม่กี่ปีมานี้

 

   จากนั้น มิลานพุ่งตัวไปทางต้นไม้ที่คุมะฮาจิตัด กระโดดขึ้นไปบนลำต้นที่เริ่มเอียงและออกวิ่งตรงขึ้นไปตามความสูงของต้นไม้ราวกับนักกายกรรม ภายในเวลาสั้นๆก่อนที่ต้นไม้จะล้มลงโดยสมบูรณ์ มิลานใช้ต้นไม้เป็นบันไดเพื่อเข้าถึงตัวเซเลนโดยเร็วที่สุด

 

“อุว้าก!”

 

   มิลานออกวิ่งขึ้นต้นไม้ในแนวลาดเอียงด้วยความเร็วสูงสุดจนถึงยอดไม้ และได้มองไปเห็นเซเลนพลัดตกจากหน้าต่างพร้อมกับไอโรเน่ มิลานวิ่งไปสุดทางและกระโดดออกไปทันที มันอยู่ในระดับที่สมควรเรียกว่าลอยตัวมากกว่ากระโดด มิลานพุ่งเข้าหาราชินีและเจ้าหญิงได้อย่างแม่นยำ

 

   แต่ไม่ว่ามิลานจะมีสภาพร่างกายเหนือมนุษย์สักแค่ไหน ตัวเขาก็มีเพียงคนเดียว ไอโรเน่ หรือ เซเลน จะมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เขาสามารถช่วยเหลือเอาไว้ได้

 

   ―แต่มิลานไม่จำเป็นต้องคิด คำตอบได้ถูกกำหนดเอาไว้เมื่อนานมาแล้ว

 

“เซเลน!”

 

   ตั้งแต่แรก มิลานคิดถึงแต่เซเลนเพียงคนเดียว ผู้หญิงที่ฉลาดและอ่อนโยนเป็นที่สุด คู่หมั้นที่เขารักยิ่ง มิลานเอื้อมมือไปหาเธอจากกลางอากาศ คว้าตัวเอาไว้ก่อนที่พื้นดินจะพรากสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเขาไป

 

   การเสียหลักตกลงมาทำให้เชือกถูกคลายออก ไอโรเน่กับเซเลนแยกออกจากกัน มิลานโอบกอดร่างเล็กๆของเซเลนเอาไว้แน่น ไม่ปล่อยให้มีอันตรายใดๆเข้าถึง

 

“ผมจะปกป้องเธอเอง! ไม่ปล่อย… ให้เป็นแบบตอนนั้นอีกแล้ว!”

 

   หากไม่มีปาฏิหาริย์ในวันนั้น ความรู้สึกของการสูญเสียเซเลนเมื่อสองปีก่อนจะยังคงอยู่จนถึงวันนี้ ความผิดพลาดที่กลายมาเป็นแผลในใจ ไม่ยอมให้เกิดขึ้นอีก ต่อให้ต้องเอาตัวเข้าแลกก็จะปกป้องเซเลนเอาไว้ให้ได้

 

   ยังมีความเป็นจริงที่ว่า แม้จะจับตัวเซเลนเอาไว้ได้กลางอากาศ ก็ไม่สามารถหยุดยั้งการตกได้ มิลานจึงจะใช้ตัวเองคั่นกลางระหว่างพื้นดินและเซเลน ไม่รู้ว่าเวทมนตร์เสริมแกร่งนี้จะเพียงพอให้ร่างกายของเขาทนรับแรงกระแทกได้หรือไม่ แต่ถ้ามิลานใช้ตัวเองเป็นเหมือนกับเบาะรอง โอกาสรอดของเซเลนจะสูงขึ้น

 

  มิลานกอดเซเลนเอาไว้ขณะเตรียมใจให้พร้อม ต่อให้ต้องตายก็ไม่เสียใจ เจ้าหญิงแสงจันทร์ เซเลน จะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป ที่เคยสัญญาไว้ว่าจะเป็นฝ่ายปกป้อง ไม่ได้เป็นเพียงคำพูดเลื่อนลอย การกระทำในครั้งนี้จะพิสูจน์ให้เห็นเอง

 

   …แต่แรงกระแทกที่รู้สึกได้ก็ต่างจากที่คิดไว้ ทั้งที่มิลานจัดท่ารับการตกจากที่สูงเอาไว้แล้ว แต่กลับมีบางอย่างเข้ามารอง ทั้งตัวเขา เซเลน และไอโรเน่ ให้ความรู้สึกเหมือนกระโดดลงบนเตียงนอน

 

“นี่มัน… อะไร?”

 

　มิลานเผลอคิดไปว่าตัวเขาล้มลงบนปุยเมฆบนสวรรค์เพราะได้ตายก่อนรู้สึกเจ็บปวด แต่ก็ยังรู้สึกถึงอุณหภูมิร่างกายของเซเลน จึงได้รู้ว่านี่คือความจริง

　

   เมื่อเอื้อมมือไปจับอะไรบางอย่างที่อยู่ใต้แผ่นหลัง ตรวจสอบสิ่งที่รองรับตัวเขาและเซเลน มิลานก็รู้สึกถึงความอ่อนนุ่มและอบอุ่น อีกทั้งยังมีการเคลื่อนไหว และแล้ว สิ่งนั้นก็เงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขา

 

“…กวาง?”

 

  สัตว์ที่มีอยู่ทุกที่และมีอยู่จำนวนมากในอาร์คุยล่า จนกลายเป็นคำเรียกอย่างดูถูกว่า ‘ดินแดนแห่งม้าและกวาง’ มันคือกวาง… และไม่ใช่แค่กวาง ยังมีหมูป่า กระต่าย มีแม้กระทั่งหมีและหมาป่า สัตว์นานาชนิด เก็บซ่อนส่วนเหลมคมอันตราย เบียดเสียดกันเป็นกลุ่มก้อน กลายเป็นหมอนรองขนาดใหญ่

 

   ในกลุ่มก้อนของสัตว์ป่า มีสัตว์สีดำขนาดเล็กโผล่ขึ้นมาด้านบน กระโดดข้ามมิลาน ไต่ขึ้นไปอยู่บนตัวของเซเลน

 

[“กระผมอยู่นี่แล้ว! องค์หญิง! บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ!?”]

“…หนูของเซเลน?”

 

   หนูที่มีริบบินสีแดงผูกอยู่รอบคอ ส่งเสียงร้องอยู่บนตัวของเซเลนที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของมิลาน ราวกับมันกำลังร้องเรียกเจ้านายของมัน เซเลน

 

[“ขออภัยในความล่าช้า! ธุระของกระผมกินเวลานานกว่าที่คาด! หลังจากได้ยินเสียงขององค์หญิง กระผมก็รีบรวบรวมสัตว์ป่ามุ่งหน้ามาทันที โชคยังดีที่ดูเหมือนไม่มีใครบาดเจ็บสาหัส”]

 

   ราชาแห่งป่า บัตเลอร์ เป็นผู้ออกคำสั่งให้สัตว์เหล่านี้มาเพื่อช่วยไอโรเน่และเซเลน เมื่อทราบถึงเหตุการณ์ บัตเลอร์วิเคราะห์และจัดตั้งหน่วยกู้ภัยจากฝูงสัตว์ป่าในทันที และผลลัพธ์ก็ออกมาดีอย่าที่เห็น

 

“คิดไม่ถึงเลย… ท่านเซเลนเป็นผู้ปกครองของเหล่าสัตว์ป่าจริงๆ สมกับที่ถูกเรียกว่านักบุญ”

 

   ข้างกองภูเขาสัตว์ป่า คุมะฮาจิพูดออกมาออกมาด้วยความชื่นชม ก่อนหน้านี้ เขารู้อยู่แล้วว่ามิลานต้องการทำอะไร จึงปล่อยเซเลนให้เป็นหน้าที่ของมิลาน และตัวเขาที่มีพลังแขนเหนือกว่า จะเข้ามารอรับไอโรเน่อยู่เบื้องล่าง

 

   แน่นอนว่า วิธีของเขาจะไม่จบลงโดยปราศจากความเสียหาย แต่เพราะเวลากระชั้นชิดเกินไป จึงเป็นทางเดียวที่พวกเขาทำได้ โอกาสสำเร็จก็เล็กน้อย แต่ก็มีเหตุประหลาดเช่นนี้เกิดขึ้น ทำให้คุมะฮาจิโล่งใจเป็นอย่างมาก

 

“ราชินีไอโรเน่ ท่านบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ?”

“อ- อือ ข้าไม่เป็นไร”

“ทางผมเองก็เช่นกันครับ ถึงชุดจะหลุดลุ่ย แต่เซเลนก็ดูเหมือนจะปลอดภัยดี”

“สวรรค์ยังไม่ทอดทิ้งพวกเราสินะ”

 

  มิลานเคลื่อนตัวลงจากกองฝูงสัตว์ อุ้มเซเลนลงมาพร้อมกันด้วยท่าอุ้มเจ้าหญิง บัตเลอร์ไต่ทั่วตัวของเซเลนเพื่อยืนยันว่าเธอไม่ได้รับบาดเจ็บจริงๆ

 

   ต้องขอบคุณชุดที่ทำงานหนัก เซเลนจึงมีแค่รอบช้ำเล็กน้อยกับอาการปวดกล้ามเนื้อ ส่วนไอโรเน่บาดเจ็บที่ข้อต่อช่วงไหล่และข้อมือจากการถูกแขวน แต่ก็ไม่ร้ายแรง ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต

 

   ตามปรกติ เซเลนจะคิดว่าการถูกมิลานอุ้มคือการเสียศักดิ์ศรีร้ายแรง และจะพยายามต่อสู้ให้ถึงที่สุดเพื่อให้หลุดออกมา เหมือนสุนัขโดนจับฉีดยา แต่ตอนนี้ เธอสลบเพราะช็อกจากการเล่นบันจี้จัมพ์ไร้เชือก บวกกับความเจ็บปวดจากก่อนหน้านี้

 

  หากอยู่เงียบๆก็จะดูเหมือนเจ้าหญิงผู้งดงามแท้ๆ น่าเสียดายที่จะตื่นขึ้นมาในไม่ช้า

 

“ราชินีไอโรเน่ครับ ผมทราบดีว่ายังไม่ควรซักไซ้เรื่องราวกับท่านในตอนนี้ แต่ก็อยากได้คำอธิบายจากท่านว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไรครับ”

 

   มิลานอุ้มเซเลนที่ยังไม่ได้สติเอาไว้ และหันไปถามไอโนเน่ที่ตอนนี้ลงมานั่งกับพื้น ไอโรเน่จึงบอกถึงความตั้งใจของเธอเหมือนกับที่ได้คุยกับเซเลน

 

“ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมท่านราชินีถึงตัดสินใจเช่นนั้น… แต่มันก็ยังไม่ใช่ทางออกที่ดีที่สุดครับ”

“ก็จริง แต่มันก็เป็นทางเดียวที่คนอย่างข้าสามารถคิดขึ้นมาได้”

“ข้าน้อยทราบว่าพวกท่านว่ามีรายละเอียดต้องพูดคุยกันอีกมาก แต่ท่านเซเลนได้ขัดขวางแผนการนี้ได้สำเร็จแล้ว ถือว่าจบได้ด้วยดีไปหนึ่งเรื่องก่อนดีกว่าขอรับ”

 

   คุมะฮาจิยิ้มและถอนหายใจ เซเลนฝืนแก้ปัญหาด้วยตัวคนเดียวเหมือนเช่นเคย แต่ไม่ว่าเธอจะลงมือทำอะไร สุดท้ายจะสำเร็จได้ตามที่หวังทุกครั้ง โดยที่ในความเป็นจริง ทุกเรื่องที่เธอทำ จบลงที่ตัวเธอเองต้องผิดหวังแทบทุกครั้ง แต่อย่างน้อยก็ทำให้คนอื่นสมหวังอย่างที่ทำให้ไอโรเน่รอดมาได้ในครั้งนี้

 

“ถึงอย่างนั้น เด็กคนนี้ก็แปลก รั้งข้าไว้จนถึงที่สุด ทั้งที่ความตายของข้าจะเป็นประโยชน์สำหรับทุกคนแท้ๆ”

 

   ไอโรเน่พูดและมองหน้าเซเลนที่ยังหลับใหลอยู่ในอ้อมแขนของมิลาน ในตอนนั้น ที่เธอต้องทำก็แค่ปล่อยมือ ก็จะเกิดผลดีสำหรับตัวเธอเอง แต่เซเลนก็ฝืนเอาไว้จนกระทั้งตนเองตกลงมาพร้อมกัน

 

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! มันก็แน่อยู่แล้วขอรับ ไม่ว่าท่านราชินีไอโรเน่จะคิดอย่างไร ก็เปลี่ยนความจริงที่ว่าท่านราชินีไอโรเน่เป็นแม่ผู้ให้กำเนิดท่านเซเลนไม่ได้”

 

   ถึงจะพูดได้ถูกต้อง แต่ก็ไม่ใช่เหตุผลที่แท้จริง เพราะเธอแกะเชือกที่พันกันอยู่ไม่ออกต่างหาก ซึ่งในมุมมองของคนรอบข้าง จะดูเหมือนเซเลนพยายามจับเอาไว้จนถึงที่สุด จึงช่วยไม่ได้ที่จะสรุปออกมาเช่นนั้น

 

“แม่… ของเด็กคนนี้”

 

   นั่นคือสิ่งที่ทุกคนอยากจะบอก และคุมะฮาจิก็พูดออกมาตรงๆจนไอโรเน่รู้สึกอึ้งไปชั่วขณะ ชั่วชีวิตของคนคนหนึ่งมีแม่ผู้ให้กำเนิดได้เพียงคนเดียว แม้จะเป็นแม่ผู้ล้มเหลวหรือไม่คู่ควร ก็ยังเป็นแม่เพียงคนเดียวของเซเลนอยู่ดี

 

   เมื่อตระหนักได้ ไอโรเน่ก็นิ่งเงียบจนเหมือนลืมอาการบาดเจ็บที่แขนขวา คุมะฮาจิกับมิลานมองดูเธอโดยไม่พูดอะไร

 

“ท่านพี่! ปลอดภัยหรือเปล่าคะ! หวา… ฝูงสัตว์พวกนี้มันอะไรกัน!?”

 

   หญิงสาวทั้งสามวิ่งมาอย่างเหนื่อยหอบ มารีนำหน้าอยู่พอประมาณ แม้จะยังเด็ก แต่มารีก็มีความสามารถเสริมพลังกาย ประสิทธิภาพอาจไม่เทียบเท่ามิลาน แต่ก็ทำให้เด็กอายุเพียงสิบสองวิ่งได้เร็วกว่าอาลัวและฮิโนเอะ

 

   พวกเธอเป็นห่วงไอโรเน่และเซเลนจนต้องรีบมาดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครเป็นอะไร แต่เมื่อมาถึง ทั้งสามก็ตกใจที่เห็นสัตว์ป่ามากมายเกาะกลุ่มกันเป็นก้อนอยู่ข้างๆ

 

  และด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่อาจทราบได้ สัตว์ป่าทุกตัวล้วนจ้องมองไปทางไอโรเน่กับคนอื่นๆโดยไม่มีการเคลื่อนไหว ราวกับพวกมันรอฟังคำพูดต่อไปของไอโรเน่

 

  ส่วนไอโรเน่ก็ยังดูเหมือนกำลังคิดบางอย่างอยู่คนเดียว มิลานจึงช้อนตัวเซเลนที่ยังหลับสนิทขึ้นมาด้วยแขนข้างหนึ่งและลูบหัวของเซเลนด้วยมืออีกข้าง

 

“จริงๆเลย ชอบทำให้เป็นห่วงอยู่เรื่อย… แต่ก็ทำได้ดีมากครับ”

 

  มิลานกล่าวชมเซเลนที่มีความมุ่งมั่น พยายามทำทุกอย่างด้วยตนเอง แม้จะเป็นเพียงเด็กตัวเล็กๆคนหนึ่ง แต่ก็สามารถทำในเรื่องที่ยากลำบาก ให้สำเร็จลงได้ด้วยดีอีกครั้ง

 

   อันที่จริง ที่ควรถูกชม ควรเป็นชุดที่เธอใส่อยู่มากกว่า