[นิยายแปล] ฮีลเลอร์สุดเมพโดนไล่ออกจากตี้ (สุดกาก) ผันตัวมาเป็น ดาร์กฮีลเอร์ - ตอนที่ 81 ค่ำคืนงานฉลองในสลัม【1】
- Home
- [นิยายแปล] ฮีลเลอร์สุดเมพโดนไล่ออกจากตี้ (สุดกาก) ผันตัวมาเป็น ดาร์กฮีลเอร์
- ตอนที่ 81 ค่ำคืนงานฉลองในสลัม【1】
ตอนที่ 81 ค่ำคืนงานฉลองในสลัม【1】
「ว้าวสุดยอดมากเลยค่ะ!」
ผ่านมาหกคืนหลังจากประกาศจัดงานเทศกาล
ลิลี่ส่งเสียงชื่นชมขณะที่เธอก้าวเข้าไปบนถนนสายหลักของสลัม
ความยุ่งเหยิงตามปกติได้มลายหายไป และแสงไฟจากโคมไฟตามถนนและเสียงขลุ่ยและกลองที่ผ่อนคลายสร้างบรรยากาศที่ชวนฝัน
กลิ่นหอมของอาหารรอบๆและเสียงที่มีชีวิตชีวาดังมาจากแผงลอยทุกที่
「คุณเซนอส งานเทศกาลดูน่าสนุกจังเลยนะคะ」
「อื้อ ถูกต้องแล้ว」
เซนอสพยักหน้าและมองไปที่ลิลี่
「ยังไงก็ตามแต่ ดิฉันดูเป็นไงบ้างเหรอคะ?」
ลิลลี่สวมชุดที่ไม่คุ้นเคย
เธอสวมชุดเดรสลายจุด มีคอปกผูกไว้ด้านหน้าและมีโอบิสีแดงพันรอบเอว
「นี่มันชุดยูกาตะนี่」
「หวาาา ดูเข้ากันสุดๆ」
ทันใดนั้นชั้นก็ได้ยินเสียงของคาร์มิลล่าดังข้างหู
ตอนนี้มองไม่เห็นเธอเลย ดูเหมือนว่าจะแอบตามมาโดยไร้ซึ่งตัวตน
「ชุดยูกาตะเป็นเครื่องแต่งกายที่เป็นทางการสำหรับงานเทศกาลต่างๆ」
「เอ่อ เรื่องนั้นรู้อยู่แล้วเฟ้ย แต่นี่จะทำให้ตรูหัวใจวายรึไง?」
「คุคุคุ……」
ขณะที่คาร์มิลล่าหัวเราะด้วยน้ำเสียงไม่เกรงกลัว ลิลี่เงยหน้ามองเซนอสด้วยความกลัวเล็กน้อย
「เอ่อ เป็นไงบ้างคะ……?」
「อืม ชั้นคิดว่าน่ารักมากเลยล่ะ」
「เอะเฮะเฮะ」
ลิลลี่ยิ้มออกมา
คาร์มิลล่าที่ปรากฏตัวอย่างแผ่วเบากล่าวอย่างภาคภูมิใจ
「ท้ายที่สุดข้าก็เป็นคนสร้างมันขึ้นมาล่ะน้อ ข้าน่ะภูมิใจว่ามันต้องออกมาน่ารักแน่นอน」
「ขอบคุณนะคาร์มิลล่าซัง」
「คุคุคุ…นี่ล่ะฝีมือของสตรี」
「สตรีอายุ 300 ปีอะนะ……?」
ขณะที่เดินไปบนถนนที่คนพลุกพล่าน ก็จะเห็นเวทีขนาดใหญ่ตั้งอยู่ตรงกลาง
ณ ตรงนั้นมีผู้นำของทั้งสามเผ่ายืนอยู่
「เอาล่ะได้เวลากล่าวทักทายแล้ว」
โซเฟียพูดด้วยน้ำเสียงคุ้นเคย
「ก็ไม่ได้อยากจะพูดยาวหรอกนะ ดังนั้นจะพูดให้กระชับเรียบง่ายที่สุด แต่ก่อนอื่น ขอขอบคุณทุกคนที่ช่วยกันจัดงานเทศกาลครั้งนี้ขึ้นมา และทุกคนที่เข้าร่วม การจัดงานเทศกาลในยุคสมัยที่ทุกเผ่าต่างชิงดีชิงเด่นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย」
โซเฟียมองดูลิซาร์ดแมน มนุษย์หมาป่า ออร์คและเผ่าพันธุ์อื่นๆที่รวมตัวกันอยู่หน้าเวที
「และต้องขอบคุณบุคคลอันแสนสำคัญที่ทำให้ฉันจัดงานแบบนี้ขึ้นได้」
สายตาของเธอหันมาจ้องเซนอสที่อยู่ริมกลุ่มฝูงชน
โซเฟีย ริงก้า และลีฟกวักมือเรียกเสียงดัง
「อาจารย์คะ ช่วยมากล่าวเปิดงานเทศกาลหน่อยค่ะ」
「ท่านเซนอส ขอเชิญขึ้นเวทีเลยนะค้าาา」
「อืม เซนอสควรจะกล่าวเปิดงานนะ」
「เอ๊ะ ชั้นเหรอ?」
เซนอสประหลาดใจและชี้ไปที่ตัวเอง ขณะที่คนรอบตัวต่างส่งเสียงเชียร์
「ขอโทษด้วย….พอดีชั้นไม่อยากเด่นสักเท่าไร……」
「คุณเซนอส ถ้าคุณไม่ไปดิฉันจะไปเองนะคะ?」
ลิลลี่กล่าวเช่นนั้น เซนอสเลยไม่มีทางเลือกนอกจากขึ้นเวที
หลังจากได้รับเสียงปรบมือและเสียงเชียร์ ชั้นกระแอมไอหนึ่งครั้ง
「อะแฮ่ม เทส เทส……」
ชิบหายล่ะ
ไม่เคยได้ยินเลยว่าจะมีฉากที่ฉันต้องเปิดตัวบนเวทีมาก่อน ดังนั้นเลยไม่ได้คิดคำพูดมาเลย
「สำหรับตอนนี้….ก็อย่าเจ็บตัวกันล่ะ ค่ารักษาของชั้นน่ะ――」
พูดจบก็ส่ายหัว
หายใจเข้าลึกๆและเริ่มพูดใหม่อีกครั้ง
「เฮ้อ ถ้าบาดเจ็บแค่เล็กๆน้อยๆล่ะก็จะรักษาให้ เพราะงั้นสนุกกับงานเลี้ยงให้เต็มที่ แต่หากได้แผลใหญ่มาค่ารักษาคูณสองนะ!」
มีเสียงปรบมือจากเหล่าผู้ชม
หลังจากนั้นริงก้าก็อธิบายสั้นๆเกี่ยวกับงานเทศกาล
มีบูธหลายแห่งจัดเตรียมเกมเอาไว้และผู้ชนะจะตัดสินจากคะแนนรวม และผู้ชนะจะได้รับของรางวัลที่เลือกเอาไว้
「เพราะงั้นเฉลิมฉลองกันให้หัวทิ่มกันไปเลย หากมีเวลาก็เข้าร่วมเกมสะสมแต้มเข้าล่ะ」
ตามคำพูดของลีฟ ผู้เข้าร่วมแต่ละคนก็ไปที่ๆตัวเองอยากจะเข้าร่วม
「สุดท้ายแล้วก็มาอีหรอบนี้สินะคะ」
「ตอนนี้ก็มีแต่รอให้มันผ่านไปได้ด้วยดีล่ะ」
บนเวทีโซเฟียและลีฟต่างพูดคุยกัน
ริงก้าตะโกนเรียกทั้งสองคน
「โซเฟีย ลีฟ ริงก้าน่ะมีข้อเสนอ」
「มีอะไรงั้นเหรอ?」
「หวังว่าจะเป็นข้อเสนอที่น่าสนใจนะริงก้า?」
ริงก้าพยักหน้าช้าๆและพูดด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์
「ผู้ชนะในเกมเทศกาลจะได้เลือกรางวัลที่ตัวเองต้องการ นั่นก็หมายความว่าพวกเราก็มีสิทธิ์จะสารภาพรักกับท่านเซนอสด้วยใช่ไหม?」
「……!」
「……อึก」
เมื่อโซเฟียและลีฟเบิกตากว้าง ริงก้าก็ยังคงพูดต่อ
「ริงก้าอยากจะได้ท่านเซนอสมากๆเลยล่ะ เพราะงั้นยามที่เราตัดสินตามปกติมักจะโดนดุทุกที แต่ถ้าเป็นเกมล่ะผ่านฉลุย」
「……นานๆทีก็มีหัวคิดนี่น่าริงก้า ? น่าสนใจมากๆเลยล่ะ ฉันเองก็เอาด้วย」
「อืม ถึงเวลาที่ข้าเองก็ต้องแสดงความจริงใจให้เห็นสินะ」
โซเฟียเลียลิ้นของเธอขณะที่ลีฟดีดนิ้วตัวเอง
「หวาาา ดูเหมือนจะมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นด้วยล่ะ……」
ขณะนั้นเองลิลลี่ที่บังเอิญเดินผ่านใต้เวทีและได้ยินเนื้อหาก็รีบไปหาเซนอส
เซนอสที่ยืนอยู่ข้างๆคาร์มิลล่าที่โปร่งแสง มองกลับมาที่ลิลลี่ด้วยสีหน้าไร้กังวล
「เอาล่ะ พวกเราเองก็มาสนุกและผ่อนคลายกันเถอะลิลลี่」
「ขอโทษนะคะคุณเซนอส ลิลลี่ไม่มีเวลามาเล่นผ่อนคลายแล้วล่ะค่ะ」
「เอ๋?」
「เพราะว่าศึกครั้งนี้ลิลลี่เองก็จะแพ้ไม่ได้ค่ะ……」
ลิลลี่พ่นลมหายใจออกมา จากนั้นนั่งลงและเริ่มมองไปรอบๆบูธเกมพร้อมกับฝีเท้าที่ว่องไวเหมือนนักฆ่า
「ลิลลี่ เป็นอะไรไปเนี่ย?」
「คุคุคุ….ก็ไม่รู้สิน้าา แต่ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องน่าสนใจเกิดขึ้นแล้วล่ะ」
บรรยากาศอันเงียบสงบของเทศกาลเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงและการต่อสู้ระหว่างหญิงสาวก็ได้เปิดม่านขึ้น