[นิยายแปล] ฮีลเลอร์สุดเมพโดนไล่ออกจากตี้ (สุดกาก) ผันตัวมาเป็น ดาร์กฮีลเอร์ - ตอนที่ 1　ฮีลเมพโดนเตะออกจากตี้

บทที่ 1  ดาร์กฮีลเลอร์แห่งเมืองที่ล่มสลาย

 

ตอนที่ 1　ฮีลเมพโดนเตะออกจากตี้

「เซนอส แกทำอะไรไม่ได้เลย เพราะงั้นพวกเราไม่ต้องการแกแล้ว」

 

เซนอส(ゼノス)ที่โดนหัวหน้าปาร์ตี้แอสตรอน(アストン)เรียกมาที่โรมแรมของเขาจู่ๆก็โดนพูดแบบนั้น สมาชิกปาร์ตี้คนอื่นๆเองก็เช่นกัน มองมาด้วยความเย็นชา

 

ปาร์ตี้ของเซนอสกล่าวได้ว่าเป็นตี้สุดเมพที่ปราบมอนเทพๆได้มากมายและได้รับรางวัลจากกิลด์มากขึ้นเรื่อยๆ เหล่าขุนนางเองก็มาเป็นซัพพอร์ตเตอร์ ทำให้มีเงินมากมาย อันที่จริงแล้วห้องของแอสตรอนมีของประดับมากมายแถมมีพรมแดงปูทั่วทั้งห้อง

 

อย่างไรก็ตาม เซนอสไม่ได้ส่วนแบ่งอะไรเลย

เพราะเซนอสเป็นคนเดียวที่มาจากสลัม

 

อาณาจักรฮาเซส((ハーゼス王国は)อันกว้างใหญ่ที่ตั้งอยู่ภาคกลางของทวีป ถูกแบ่งออกเป็นพวกชนชั้นสูง พลเมืองและยศเหล่านั้นก็ถูกแบ่งตามตระกูลของราชวงศ์ที่อยู่อันดับบนสุด และพวกคนในสลัมเองก็อยู่ชนชั้นรากหญ้า เป็นการเลือกปฏิบัติที่ฝังลึกมาช้านาน เซนอสแม้จะอยู่ในปาร์ตี้สุดยอดแต่ก็โดนปฏิบัติเหมือนกับชนชั้นรากหญ้าทั่วไป

 

ถึงกระนั้นเซนอสก็ยอมฝึกฝนตัวเองเพื่อปาร์ตี้เพราะแอสตรอนที่เห็นในคุณค่าของเขา

「ถึงงั้นก็ไม่ควรจะทำแบบนี้นะแอสตรอน ชั้นเองก็พยายามเท่าที่ทำได้มากที่สุดแล้ว」

「หา แม้แต่กระทั่งใบอนุญาติเป็นฮีลเลอร์แกยังไม่มีเลย」

 

แอสตรอนขำ

ในอาณาจักรฮาเซสแห่งนี้ คนที่ได้รับใบอนุญาติถึงจะเป็นนักผจญภัยได้ คนจนไม่มีเงินทำของแบบนั้นเลยแม้แต่น้อย แม้แต่ชั้นเองก็ไม่มีปัญญาไปที่สถาบันเพื่อเอาใบอนุญาติด้วยซ้ำ ดังนั้นเวทย์รักษาของชั้นจึงเป็นการเรียนรู้ด้วยตัวเอง

 

「แม้ว่าจะไม่มีแกที่เป็นคนใช้เวทย์รักษาก็เหอะ พวกตรูก็ไม่เป็นอะไรหรอก เพราะพวกเราแกร่งขึ้นแล้ว」

「ถึงแบบนั้น ชั้นก็――」

 

ถ้าเพื่อนได้รับบาดเจ็บชั้นก็รักษาให้ทันที ชั้นใช้เวทย์ป้องกันและเวทย์เสริมพลังกายได้ และทำให้พวกนั้นได้รับบาดแผลน้อยมาก――。

แม้จะอธิบายแต่แอสตรอนก็ยักไหล่

 

「เฮ้ย อย่าเห่ามากจะได้ไหมวะ แกไม่มีกระทั่งใบอนุญาติ เวทย์รักษาเองก็ต้องใช้คำร่าย และแกเองก็ไม่ใช่นักบุญด้วย แถมไม่สามารถร่ายเวทย์ได้ทันทีเลยแม้แต่น้อย พวกเราไม่ได้รับบาดแผลเลยเพราะเวทย์ป้องกันของไกล์(ガイル) แกทำอะไรไม่ได้สักอย่าง」  

 

ไกล์ยิ้มราวกับว่าเป็นชัยชนะของตน เขาเองก็เป็นผู้ใช้เวทย์

 

「……」

 

เซนอสไม่พูดอะไร

แอสตรอนเป็นผู้มีพระคุณของเซนอส

เขาชวนเซนอสมาเพราะมีมีผู้ใช้เวทย์รักษา เขาเจอเซนอสอยู่ในสลัมแล้วก็ชวนเขามา

และเนื่องจากชั้นเองก็ไม่ได้รับการศึกษาอย่างเป็นทางการในการเป็นฮีลเลอร์ เพราะงั้นตัวตนชั้นถึงดูประหลาด

 

แอสตรอนถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยหน่าย

 

「ถ้างั้นก็ลาขาดล่ะ เซนอส พวกเรายังต้องรับใช้ราชวงศ์และพวกขุนนางอีก ถ้ามีเด็กจากสลัมแบบแกมาอยู่ในปาร์ตี้ของข้ามันจะแปดเปื้อน」

「……แต่ว่าเมื่อก่อนก็ยังบอกว่าชั้นเป็นสหายอยู่ไง」

 

สมาชิกคนอื่นๆก็หัวเราะออกมา

แอสตรอนกุมท้องและหัวเราะลั่น

 

「นี่แกไม่ได้สำเนียกตัวเองบ้างเลยเหรอ พวกข้าก็แค่ต้องการแกมาใช้งานก็เท่านั้นคำพูดสวยหรูนั่นมันก็แค่คำโกหกจอมปลอมที่ใช้ลากคนหัวอ่อนแบบพวกแกมาใช้งานไง และถ้าพวกเราอยู่ในอันตรายปล่อยแกทิ้งไว้ยังได้เลย แกไม่มีค่าอะไรกับปาร์ตี้พวกเราอีกแล้ว นับจากนี้มันจะมีแต่อันตรายรออยู่มีแกเป็นตัวถ่วงเปล่าๆ」  

「……」

 

เซนอสรู้สึกว่าความทรงจำที่สร้างร่วมกันมามันกำลังพังทลายลง

 

ก็จริงที่ว่าชั้นเป็นเด็กกำพร้าตามท้องถนน ดังนั้นก็เลยมีความสุขที่ได้เข้าปาร์ตี้มา มีความสุขที่มีคนเห็นประโยชน์จากชั้น

ดังนั้นแม้ว่าจะโดนปฏิบัติอย่างโหดร้ายทารุณก็ไม่ได้สนใจอะไร พยายามอย่างหนักเพื่อช่วยทุกคน

 

อย่างไรก็ตามมันไม่มีที่ให้คนอย่างชั้นอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว

 

「……เข้าใจแล้ว ถ้างั้นชั้นจะออกจากปาร์ตี้ก็ได้」

 

เซนอสโดนไล่ออกจากปาร์ตี้

สมาชิกที่เห็นเซนอสเป็นแค่คนยากจน แต่ไม่รู้ตัวเลยว่าเซนอสนี่แหละคนแบกปาร์ตี้

ภายหลังนี้พวกเขาจะได้เสียใจที่ได้ทำกับเขาลงไป