(นิยายแปล) อวกาศต่างโลก - ตอนที่ 0.1 บทนำ/อารัมภบท (แปลใหม่)

ผมลืมตาขึ้นมาท่ามกลางความหนาวเย็นระดับที่เรียกได้ว่าเยือกแข็ง

 

ทั้งมืดทั้งเย็น ที่ไหนกันเนี่ย? ผมลืมตาแล้วมองไปรอบๆ แต่ก็เห็นเพียงทะเลดาวกระจายอยู่เบื้องหน้าเท่านั้น ซึ่งนับเป็นครั้งแรกเลยที่ได้เห็นท้องฟ้าพร่างดาวงดงามที่กว้างใหญ่ได้ขนาดนี้ เป็นเนบิวล่าสีสันสวยงามที่มีทั้งดวงดาวสว่างสดใสและซีดจาง รวมถึงอุกกาบาตที่อยู่ใกล้อย่างไม่น่าเชื่อ

 

“อะไรวะเนี่ย?!”

 

อุกกาบาตที่ราวกับซากหินจำนวนมากลอยกระจัดกระจายอยู่เป็นกลุ่มๆ ใกล้จนราวกับจะกระแทกตาให้ได้ ไรวะเนี่ย! ยังไงบนโลกก็ไม่มีที่ไหนที่เห็นอะไรแบบนี้ได้ใกล้ขนาดนี้แน่ๆ ถึงฉากแนวๆ นี้ในเกมจะเห็นได้บ่อย แต่ไม่มีทางของเห็นพวกนี้ในระยะนี้ด้วยตาเปล่าได้แน่ๆ

 

“ฝันงั้นเหรอ…? แต่ก็หนาวไปหน่อยนะ—”

 

มันหนาวเสียดกระดูกได้สมจริงเกินไป รวมถึงอาการเวียนหัวตอนตื่นและความรู้สึกไม่สบายใจที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นี่ก็สมจริงจนน่าขนลุกทีเดียว

 

“ว่าแต่ตอนนี้อยู่ที่ไหนกันนะ…?”

 

ตรงที่อยู่ตอนนี้ดูไม่ได้ใหญ่อะไรมาก ดูเหมือนจะนั่งอยู่บนเก้าอี้? แถมยังมีเข็มขัดนิรภัยติดอยู่ด้วย…… เดี๋ยวนะ ก่อนอื่นเลย ไอ้ความรู้สึกลอยๆ นี่มันคืออะไร? เกิดอะไรขึ้นกันวะเนี่ย?!

 

เพราะอยู่ๆ ก็โดนโยนลงมาในสถานการณ์ที่ไม่รู้จัก ในตอนที่เกือบจะตกอยู่ในอาการตื่นตระหนกสายตาก็เคยชินกับความมืดมืดได้ก่อน

 

“นี่มัน……”

 

เบื้องหน้าคืออินเตอร์เฟสที่คุ้นเคย ใช่แล้วห้องนี้มัน… ไม่สิ ห้องนักบินห้องนี้คุ้นตาสุดๆ

 

“เหมือนในเกมเลย… ห้องคนขับของกฤษณะ? สรุปคือฝันอยู่หรอกเหรอ?”

 

ไม่ว่ามองมุมไหนเป็นเป็นห้องคนขับของยานปรับแต่งเองที่ผมมีในเกมที่เคยเล่นเมื่อหลายปีมานี้— กฤษณะ

 

เกม MMO ที่ชื่อว่า [Stella Online]

 

เป็นเกมที่ออกแบบมาโดยสนับสนุนในผู้เล่นมีอิสระเป็นอย่างมาก แนวเกมวางไว้ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาลที่ให้คุณได้เป็นนักผจญภัยผู้ยิ่งใหญ่ ได้เป็นทหารรับจ้างฝากชื่อไว้ในสนามรบ ซื้อยานอวกาศติดอาวุธพร้อมรบแล้วทำภารกิจคุ้มครองการเดินทางระหว่างดวงดาวและอื่นๆ เป็นเกมที่มีผู้เล่นจำนวนมากเข้ามาร่วมเล่นด้วยแนวทางที่ต่างกันไปด้วยกัน

 

ผมน่ะเล่นเป็นทหารรับจ้างแบบมาตรฐาน ซึ่งเพื่อซื้อยานรบสเปคสูงๆ ที่ความสามารถเด็ดๆ นั้น ผมเลยต้องทำงานทุกๆ อย่างที่ทำได้เพื่อหาเงินในเกม รวมถึงรับจ้างขนส่งด้วย

 

โดยทั่วไปผมจะตั้งเป้าว่าหาเงินให้พอซื้อยานที่มีความสามารถการรบระดับนี้ จากนั้นก็เอายานใหม่ไปวนหาเงินกับงานทหารรับจ้าง แล้วก็เอามาซื้อยานที่ใหม่กว่าที่กว่า วนไป ด้วยแนวคิดแบบนั้น

 

และยานปัจจุบัน กฤษณะ เป็นของใหม่ที่พึ่งปล่อยเข้าเกมเมื่อไม่กี่เดือนก่อน ซึ่งเหล่าผู้เล่นต้องใช้ฝีมือขั้นสุดถึงจะเป็นเจ้าของกันได้ ถือว่าเป็นของที่ยังใหม่อยู่เลย

 

และชื่อโครงสร้างอย่างเป็นทางการคือ [ASX-08 กฤษณะ] เป็นยานที่ค่อนข้างมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และผมก็เรียกชื่อสั้นๆ ว่า กฤษณะ

 

เป็นเครื่องจักรสุดอันตรายที่ผสมผสานระหว่างว่องไวคุมง่ายของยานเล็กๆ และอำนาจการยิงของยานลาดตระเวนหนัก ภายใต้สถานการณ์ที่เป็นใจต่อให้เป็นยานรบเต็มรูปแบบก็ยิงให้ร่วงได้

 

“ไงก็เถอะ…”

 

ผมควบคุมด้วยการแตะไปที่หน้าต่างอินเตอร์เฟสควบคุมของยาน สั่งระบบช่วยเหลือการใช้ชีวิตให้กลับมาทำงาน อากาศอุ่นๆ ก็ซึมซาบเข้ามายังห้องคนขับ

 

“เกือบไปแล้ว… นี่ถ้าหมดสติไปอีกรอบทั้งๆ อย่างงั้นได้ขาดอากาศตายแหง!”

 

หลักฐานว่ายานไม่เหลือออกซิเจนยังคงแสดงอยู่บนจอที่มีให้เห็นทั้งระดับอุณหภูมิและออกซิเจน อุณภูมิเองก็โชว์ว่าต่ำกว่าลบ 10 องศา

 

ตอนนี้ก็นับว่าผมหลีกเลี่ยงสถานการณ์อันตรายถึงชีวิตได้แล้ว ถึงจะยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นก็เถอะ

 

“เอาจริงนะ ทั้งหมดนี่มันเกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย?”

 

ผมกอดอกตาลอยมองแป้นควบคุมในห้องคนขับเบื้องหน้าขณะจมอยู่ในภวังค์ ไม่ว่าดูยังไงนี่ก็ห้องคนขับในยานอวกาศส่วนตัวของผมในเกม Stella Online ชัวๆ

 

ก็เคยได้ยินอยู่ว่ามีบางคนที่ฝันว่าได้เข้าไปอยู่ในเกมที่เล่นกันอยู่บ้าง อะไรอย่างพวกเล่นเกมผีแล้วก็เก็บไปฝันว่าโดนตัวน่ากลัวๆ ไล่ หรือเล่นเกม RPG ดาบและเวทมนต์แล้วก็ได้ล่ามอนเตอร์ด้วยดาบในมือน่ะ เป็นอะไรที่ได้ยินกันอยู่บ่อยๆ เลย

 

“แต่ตอนนี้เราอยู่ในฝันรู้ตัวอะไรแบบนั้นรึเปล่านะ?”

 

ฝันรู้ตัวคือฝันที่คนฝันรู้ว่าตัวเองกำลังฝันอยู่

 

แต่ก็ได้ยินมาว่าส่วนใหญ่พอรู้ตัวว่ากำลังอยู่ในฝันรู้ตัวก็จะตื่นทันที… ปัญหาเลยเป็นว่า ผมไม่เห็นมีทีท่าว่าจะตื่นเลยแม้แต่นิด ยิ่งไปกว่านั้นอุณภูมิที่กำลังค่อยๆ เพิ่มขึ้นในห้องคนขับแล้วก็สัมผัสอื่นๆ ที่รับรู้ได้จากทั่วตัวนี่ดูไม่เหมือนฝันอยู่เลย

 

“อืมม…?”

 

ไม่ว่าจะคิดเกี่ยวกับสถานการณ์ตอนนี้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ก็ไม่มีคำตอบลอยผ่านเข้ามาในหัวเลย พอพยายามหยิกแก้มเคาะหัวก็รู้สึกเจ็บด้วย หรือจะไม่ใช่ฝันจริงๆ

 

ไม่ใช่หรอก ใช่ไหมนะ?

 

พอคิดว่าการควบคุมมันง่ายจนไม่น่าเชื่อ ก็เลยลองคุมให้กฤษณะเคลื่อนที่ดูก็ทำได้สบายๆ มีปัญหาเล็กน้อยกับแป้นเหยียบแล้วก็คันโยกเพราะเคยชินกับการคุมยานด้วยเมาส์คีย์บอร์ด แต่ไม่นานก็ชินมือ ซึ่งจากการที่มาคุมยานได้ตรงๆ ทำให้เคลื่อนไหวได้ละเอียดอ่อนกว่าเดิมด้วย

 

“ไม่มีอาการว่าจะตื่นจริงๆ ด้วยสินะ หืม?”

 

ผมเร่งเครื่องหยุดเครื่องซ้ำไปซ้ำมา จนทั้งร่างจมไปกับเก้าอี้จากการเร่งความเร็ว และโดนเข็มขัดนิรภัยจากแรงเฉื่อย แต่ถึงอย่างงั้นไอ้หัวรั้นๆ นี่ก็ไม่ยอมตื่นจากฝันไร้สาระนี่สักที

 

“ก็ได้ งั้นมาลองยิงอาวุธดูสักหน่อยแล้วกัน”

 

ผมที่หันมาสนใจเรื่องนี้เลยสั่งให้ระบบอาวุธออนไลน์ และเปิดการทำงานอาวุธของยาน ซึ่งทำให้บางส่วนของตัวยานเปลี่ยนไปและมีแขนควบคุมสี่ข้างโผล่ออกมา

 

แขนควบคุมแต่ละข้างติดตั้งไว้ด้วยปืนใหญ่พัลส์เลเซอร์เกรดกองทัพ ซึ่งพวกมันถูกนับว่าเป็นประเภทอาวุธที่แรงที่สุดใน Stella Online แล้ว ซึ่งบ้างก็เรียกว่าเลเซอร์หนัก และผมก็มีเจ้าสุดเจ๋งนี่อยู่กับตัวถึงสี่กระบอก

 

เสริมด้วยปากระบอกปืนทั้งสองที่ยื่นออกมาจากห้องคนขับ เป็นปืนใหญ่สำหรับยิงลูกปรายลำกล้องใหญ่ และถูกเรียกว่าปืนใหญ่ลูกซองในเกม ซึ่งจะยิงกระสุนลูกปรายโปรยเศษชิ้นส่วนที่มีอำนานทำลายล้างสูงออกไปซึ่งเหมาะกับศึกระยะประชิด ยานเล็กส่วนใหญ่โดนสองดอกจังๆ ก็กลายเป็นเศษยานแล้ว

 

แล้วผมเองก็มี “ไพ่ลับ” อยู่ในมือด้วย แต่ไม่คิดจะยิงเลยสักคิด เพราะกระสุนแม่งโคตรแพง

 

“เอาละ ไปกัน!”

 

ผมล๊อกเป้าไปที่อุกกาบาตขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้ๆ แล้วยิงปืนเลเซอร์ทั้งสี่ใส่

 

“โว้วว!”

 

เส้นพลังงานสีฟ้าจากปืนใหญ่ทั้งสี่พุ่งใส่อุกกาบาตที่ว่าอย่างจัง และทำลายมันเป็นชิ้นๆ ในทีเดียว เศษที่กระจายออกมากระทบเข้าโล่พลังงานที่วางไว้รอบๆ กฤษณะจนเกิดฟลักซ์ (วงคลื่นบนโล่พลังงาน)

 

“แรงใช้ได้เลยแฮะ…”

 

นี่สินะอำนาจของเลเซอร์หนักที่ล้างโล่พลังงานของเรือรบได้ในพริบตา รวมถึงทำลายด้วยถ้าทะลุตัวยาน… นี่แหละของที่ไม่ได้มีไว้โชว์

 

และเพราะงั้น ผมเลยหนีปัญหาต่อไม่ได้อีกแล้ว

 

ต้องยอมรับแล้วว่าตอนนี้อะคือ ‘ความเป็นจริง’

 

ไม่ใช่ฝัน จริงแท้แน่นอน

ผู้แปลเรื่องนี้คือ HorrorDay นะคะ แต่อาจจะเห็นว่าขึ้นในโปรเจคของเรา kloy1002 เพราะเราอัพโหลดให้นั่นเอง

และจากการตกลงกัน คือจะขอแปะโดเนทของเราไว้ด้วยคะ 

ไม่ต้องห่วงว่า horrorday จะไม่ได้ด้วยนะคะ พอดีคนออกไปซื้อชานมไข่มุกให้เราก็เจ้าตัวนั่นแหละคะ 

เพราะ ฉะ นั้น!

 

{ไทยพาณิชย์ นางสาว ทยาธร อนันต์มานะ 162-246448-2}

 

สนับสนุนเป็นกำลังใจหรือจะเป็นค่าชานมไข่มุกให้คนแปลก็ได้ทั้งนั้นคะ (แต่ส่วนใหญ่น่าจะไปลงชานมหมด)

ขอบคุณสำหรับการอ่านจนถึงตรงนี้นะคะ แล้วเจอกันใหม่คะ