เมื่อไป๋อี้มาที่ร้านอาหารปีศาจก็พบว่าที่นี่ไม่ค่อยคึกคักนัก ด้านนอกประตูมีประกาศแจ้งว่ารับซื้อกรรมวิธีการผลิตและวิธีการปรุงอาหารจากวัตถุดิบพิเศษในราคาสูง สามารถแลกเปลี่ยนกันได้
เมื่อไป๋อี้เดินเข้าไปในร้านอาหารปีศาจ เขาก็พบว่ามีแขกเพียงสามคนเท่านั้น ที่นี่ร้างผู้คนมาก หลังจากหาที่นั่งได้แล้ว ไป๋อี้ก็หยิบเมนูบนโต๊ะขึ้นมา มีอาหารมากกว่า 100 รายการ แต่ไป๋อี้สามารถบอกได้อย่างรวดเร็วว่าส่วนผสมวัตถุดิบหลายอย่างนั้นเหมือนกัน เพียงแต่วิธีการปรุงจะแตกต่างกันออกไป ไป๋อี้คำนวณส่วนผสมทั้งหมด มีทั้งหมด 31 ชนิดและคาดว่านี่เป็นวัตถุดิบปรุงพิเศษทั้งหมดที่ร้านอาหารปีศาจแห่งนี้เชี่ยวชาญ
“ยินดีต้อนรับค่ะ ลูกค้าต้องการรับประทานอะไรคะ?” ขณะที่ไป๋อี้กำลังตรวจดูเมนูเดา แมวสาวก็กระโดดออกมา
“เอ่อ ลูกตาหนึ่งร้อยฟุตย่าง” ไป๋อี้ชี้ไปที่เมนูอาหารแรกในรายการที่ดูแปลกอย่างอธิบายไม่ถูก
“ขออภัยค่ะ คุณเข้าใจผิดแล้ว เมนูของวันนี้อยู่ด้านหลังค่ะ” แมวสาวกล่าวเตือน
“หืม?” ไป๋อี้งงงวย จากนั้นก็พลิกเมนูและพบว่ามีอาหารเพียง 11 อย่างบนนั้น และมีวัตถุดิบส่วนผสมเพียงสามอย่าง ซึ่งทั้งหมดเป็นหนึ่งในเมนูที่กล่าวถึงในเมนูอีกด้านก่อนหน้านี้
“ขออภัยค่ะ ลูกค้าที่มาในร้านอาหารปีศาจจะแตกต่างจากร้านอาหารทั่วไป เนื่องจากเป็นเรื่องยากที่จะได้รับวัตถุดิบส่วนผสมทั้งหมด ดังนั้นจึงไม่สามารถทำอาหารทั้งหมดได้ตลอดเวลา อาหารที่ให้บริการในทุกวันมีจำนวนจำกัด นี่คือสิ่งที่เราทำได้ในวันนี้จำนวน 11 ชนิด” แมวสาวอธิบาย
ไป๋อี้พยักหน้า นั่นเป็นสาเหตุที่มีลูกค้าไม่มากนักในร้านอาหารปีศาจแห่งนี้ ไม่เพียงเพราะอาหารมีราคาแพง แต่ยังมีจำนวนจำกัดอีกด้วย พวกเขาอาจไม่สามารถทานได้ทุกเมื่อ ในกรณีนี้ก็ไม่ควรปล่อยโอกาสให้เสียไป ไป๋อี้เลื่อนเมนูด้วยมือขวา รายการทั้งหมดอยู่ในสายตาของเขา
“เอาทุกอย่าง อย่างละจานครับ!” ไป๋อี้กล่าว
“ทุกอย่าง?”
“ใช่ ทุกอย่าง”
“อาหารทั้ง 11 จานของวันนี้ ทั้งหมดราคา 60,000 เหรียญปีศาจค่ะ” แมวสาวมองไปที่ไป๋อี้อย่างลังเล ผู้ชายคนนี้เขาคงจะไม่มาที่นี่เพื่อหาข้อบกพร่องหรือมากินชักดาบอะไรแบบนั้นหรอกนะ
“อื้ม ผมเข้าใจแล้ว” ไป๋อี้พยักหน้า
แมวสาวไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่ความไม่ไว้วางใจในแววตาของเธอก็ไม่สามารถซ่อนได้มิด แมวสาววิ่งเหยาะ ๆ ไปข้างหลัง เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังจะไปบอกเชฟหรือเจ้าของร้านอาหารปีศาจแห่งนี้ ไป๋อี้เห็นแมวสาววิ่งกลับมาด้วยความตื่นตระหนก เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มติดตลก เขาเหมือนมาที่นี่เพื่อกินฟรีไม่จ่ายเงินหรือไง เห็นได้ชัดว่านายของที่นี่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมมากและเธอก็ไม่สงสัยในตัวไป๋อี้เลย แม้ว่าไป๋อี้จะมาเพื่อกินอาหารแล้วชักดาบจริง ๆ เธอก็จะจัดการเรื่องนั้นในภายหลัง อย่างไรก็ตามตอนนี้ไป๋อี้เป็นลูกค้า
ในไม่ช้าอาหารจานแรกก็มาเสิร์ฟ——เห็ดหน้าปีศาจสไลด์
ไป๋อี้เห็นชิ้นส่วนแปลก ๆ เขาจึงหยิบขึ้นมาและอดไม่ได้ที่จะสังเกตมันอย่างละเอียดถี่ถ้วน เวลานี้ไป๋อี้พบว่าในแต่ละชิ้นดูเหมือนจะมีหน้าตาเหมือนปีศาจที่กำลังจะกระโดดออกมาและมันดูน่ากลัวมาก ไป๋อี้ไม่เคยเห็นวัตถุดิบเห็ดหน้าปีศาจแบบนี้มาก่อน
“การกินอาหารประเภทนี้มีขั้นตอนในการกินเป็นพิเศษหรือเปล่า” ไป๋อี้ถาม
“ไม่มีค่ะ กินมันเข้าไปได้ปกติเลย เราได้จัดการมันเป็นอย่างดีมาแล้วค่ะ” แมวสาวพยักหน้าและรอตอนที่ไป๋อี้จะตกใจแทบเป็นแทบตาย ความตื่นเต้นเล็กน้อยของแมวสาวคนนี้ไม่สามารถซ่อนจากไป๋อี้ได้ แต่สิ่งที่ไป๋อี้ไม่เข้าใจคือเธอตื่นเต้นเรื่องอะไร
ไป๋อี้ไม่พบอุปกรณ์ใดๆ บนโต๊ะอาหาร พบว่ามีเพียงก้านเล็ก ๆ อยู่ที่ขอบของแต่ละชิ้นเท่านั้น ในเวลานี้แมวสาวยังบอกไป๋อี้อีกว่าสามารถจับกินจากก้านเล็ก ๆ นี้ได้โดยตรง
ไป๋อี้หยิบเห็ดหน้าปีศาจชิ้นหนึ่งขึ้นมาแล้วใส่เข้าไปในปากของเขา ในตอนนี้ดวงตาของแมวสาวคนนั้นก็ยิ่งตื่นเต้นขึ้นมาอีก รู้สึกมีอะไรเยิ้ม ๆ ออกมา…… ไป๋อี้คิดในใจแล้วกัดลงไป พอไป๋อี้กัดลงเห็ดหน้าปีศาจในปากก็ส่งเสียงกรีดร้องอย่างน่าสยดสยอง จากนั้นไป๋อี้ก็รู้ว่ามีกลิ่นคาวจาง ๆ อยู่ในปากซึ่งแน่นอนว่านั่นเป็นกลิ่นเลือด
บ้าเอ๊ย!
ไป๋อี้ถึงกับผงะ ร่างกายของเขายืดเกร็งออกเล็กน้อยและผ่อนคลายลงทันทีโดยไม่มีความผิดปกติแม้แต่น้อย จากนั้นไป๋อี้ก็ค่อย ๆ ชิมเห็ดหน้าปีศาจในปากของเขา กลิ่นคาวจาง ๆ ค่อย ๆ จางหายไปและกลายเป็นอาหารอันโอชะรสสดใหม่ ยิ่งไปกว่านั้นทุกครั้งที่เคี้ยวเห็ดหน้าปีศาจจะส่งเสียงแปลก ๆ ออกมาเหมือนกับเสียงกรีดร้องของมนุษย์ แน่นอนว่าคำต่อมาก็เหมือนกับครั้งแรก หลังจากเคี้ยวมันก็รู้สึกได้ว่ามันแปลกมาก ๆ
“ไม่เลวเลย มันอร่อยมาก” ไป๋อี้พูดและหยิบเห็ดหน้าปีศาจขึ้นมาอีกชิ้น
ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงไม่ตกใจอะไรนัก คนที่กินเห็ดหน้าปีศาจเป็นครั้งแรกมักจะต้องตกอกตกใจเสมอ แมวสาวมองไปที่ไป๋อี้อย่างสงสัยพลางเกาหัวแล้วเดินกลับเข้าไป หลังจากนั้นก็ปรุงอาหารอีก 10 จานและนำออกมาเสิร์ฟ นอกจากเห็ดหน้าปีศาจในจานแรกแล้วแม้ว่าอย่างอื่นจะดูแปลกประหลาดแต่ก็ไม่ได้น่ากลัวอีกต่อไป อย่างไรก็ตามนี่เป็นเพียงวัตถุดิบพิเศษไม่ใช่เกมสยองเขย่าขวัญอะไรแบบนั้น
ไป๋อี้ชิมอาหารเหล่านี้อย่างช้า ๆ จากนั้นก็พยักหน้าอย่างเงียบ ๆ ในใจ ไม่เพียงแต่กรรมวิธีการปรุงวัตถุดิบพิเศษเท่านั้น แต่การผสมผสานรสชาติยังกลมกล่อมและอร่อยมากอีกด้วย ไป๋อี้ต้องยอมรับว่าฝีมือการทำอาหารของเขาไม่ได้ยอดเยี่ยมเท่าเชฟคนนี้แม้แต่น้อย
แม้ว่าไป๋อี้จะมาเพียงคนเดียว แต่เขาก็กินอาหารบนโต๊ะจนหมดไม่มีแม้แต่น้ำซุปเหลืออยู่ ถึงแม้ว่าระยะหิวโหยของทุกคนจะสิ้นสุดลงแล้ว แต่ถ้าปลดปล่อยความอยากอาหารที่แท้จริงออกมาก็ยังมีหลายอย่างที่คุณสามารถกินได้ในมื้อเดียว
ไป๋อี้วางตะเกียบลงบนโต๊ะ จากนั้นก็หายใจออก การออกมาเดินเล่นทำให้ได้พบสถานที่ที่ดี ๆ แบบนี้โดยบังเอิญ
“คิดเงินครับ” ไป๋อี้กล่าวพลางหยิบเหรียญปีศาจที่ไครสต์เชิร์ชใช้ออกมา เหรียญเป็นตัวแทนของอารยธรรมและความก้าวหน้ามาโดยตลอด หลังจากสภาพแวดล้อมที่มั่นคงโดยทั่วไปแล้วจะมีการออกเหรียญตราขึ้นมา มิฉะนั้นคงได้แลกเปลี่ยนกันเช่นเดียวกับคนในยุคดึกดำบรรพ์ หลังจากที่ไป๋อี้หยิบเหรียญปีศาจออกมามากพอ แมวสาวที่เป็นกังวลก็ยิ้มออกมาในที่สุด ยังจะคิดว่าเขามากินอาหารฟรีโดยไม่จ่ายเงินอีกไหม
“ไม่ทราบว่าฉันจะขอพบกับเจ้าของที่นี่และเชฟของร้านอาหารปีศาจแห่งนี้ได้ไหม” ไป๋อี้กล่าวอีกครั้ง
“คุณคิดจะทำอะไรเหรอ?” จู่ ๆ แมวสาวก็ตื่นตัวขึ้นมาเหมือนลูกแมวที่โดนเหยียบหาง พลางมองไปที่ไป๋อี้อย่างระแวดระวัง
“เบมีล่าพาลูกค้าคนนี้ขึ้นมา” ทันใดนั้นเสียงผู้หญิงก็ดังมาจากชั้นสอง
แมวสาวที่เดิมทีพองขนด้วยความตื่นตัวก็สงบลงทันที จากนั้นก็ย่นใบหน้าเล็กน้อยอย่างเคือง ๆ เธอมองไปที่ไป๋อี้และนำทางไป ในเวลานี้ไม่มีลูกค้าคนอื่น ๆ ในร้านอาหารปีศาจแห่งนี้ ไป๋อี้ยิ้มแล้วจึงเดินตามแมวสาวที่ชื่อเบมีล่าไปด้านบน
“ไม่ทราบว่าลูกค้าต้องการอะไรกับฉัน?” ผู้หญิงที่แต่งตัวเหมือนเชฟซึ่งยังคงมีรูปลักษ์เป็นแมวสาวเดินออกมา อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับเบมีล่าสาวผู้อ่อนเยาว์ แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะกลายเป็นมนุษย์วิวัฒนาการ แต่เธอก็มีความเซ็กซี่ร้อนแรง ไป๋อี้สามารถบอกได้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่เซ็กซี่เท่านั้น แต่ยังมีความสามารถมากอีกด้วย
“คุณเป็นเจ้าของร้านอาหารปีศาจแห่งนี้เหรอ?”
“ใช่ ฉันเป็นผู้จัดการและเชฟของร้านอาหารปีศาจ” หญิงตรงข้ามพยักหน้ารับ
“ผมสนใจวัตถุดิบพิเศษและกรรมวิธีปรุงอาหารของร้านคุณมาก ไม่ทราบว่าคุณขายได้หรือเปล่า” ไป๋อี้ถามอย่างจริงจัง
เสียงของไป๋อี้ต่ำลง ขนบนใบหน้าของแมวสาวนามว่าเบมีล่าลุกพองขึ้นมาทันที ฟันของเสือน้อยปรากฏขึ้นและดวงตาของแมวสาวก็จ้องเขม็งไปที่ไป๋อี้ เมื่อมองไปที่กรงเล็บอันแหลมคมของเบมีล่าก็รู้ได้ทันทีว่าเมื่อเชฟสุดเซ็กซี่ออกคำสั่ง แมวตัวน้อยตัวนี้ก็พร้อมที่จะโผเข้าหาไป๋อี้ทันทีและนั่นคงไม่ใช่การกอดอย่างแน่นอน
“อย่าตื่นตระหนกไป ผมถามด้วยความจริงใจว่าคุณจะขายกรรมวิธีปรุงวัตถุดิบพิเศษได้ไหม ไม่สำคัญว่าจะกี่เหรียญปีศาจหรือจะเป็นอย่างอื่นก็ได้ ผมเชื่อว่าตราบใดที่มันไม่เป็นการอุกอาจเกินไป ผมคงจะได้รับการตอบรับ” ไป๋อี้มองไปที่แมวสาวตัวน้อยที่ดุร้าย พลางเขย่ามือเขาเบา ๆ และพูดด้วยรอยยิ้ม
แมวสาวตัวน้อยที่มีท่าทีดุร้าย เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋อี้เธอก็ค่อย ๆ สงบลง
“ฉันคาดว่ามันคงไม่ได้ผล ไม่ว่าในกรณีใด กรรมวิธีการปรุงวัตถุดิบพิเศษถูกรวบรวมและสรุปไว้เป็นเวลานาน ทั้งยังเป็นเอกลักษณ์ของร้านอาหารปีศาจ หากเราสอนกรรมวิธีคนอื่นไป ธุรกิจของเราจะดำเนินต่อไปได้อย่างไร” แม่ครัวแมวสาวสุดเซ็กซี่ที่ยืนอยู่ตรงข้ามส่ายหัว
“ถ้าหากเป็นปัญหานี้ ผมไม่คิดว่าคุณต้องกังวล เพราะผมแค่อยากรู้อยากเห็นเป็นการส่วนตัว ผมเคยเป็นเชฟมาก่อน ตอนนี้ผมไม่ได้ทำงานเป็นเชฟแล้ว ผมไม่คิดที่จะเปิดร้านอาหารในอนาคต” ไป๋อี้กล่าว
“ทำไมเราต้องเชื่อคุณด้วย” แมวน้อยเม้มริมฝีปาก
รูปลักษณ์ของไป๋อี้และขนปุยบนใบหน้าของเขาไม่ได้เป็นจุดพิเศษมากนัก ปัจจุบันหลาย ๆ คนก็มีขนบนใบหน้าเช่นนี้ เว้นแต่ว่าถ้าพวกเขาได้เห็นสิ่งที่มีเพียงไป๋อี้คนเดียวที่มี พวกเขาก็คงจะจำไป๋อี้ได้ไม่ยาก ไป๋อี้ยิ้มเมื่อได้ยินคำพูดของแมวน้อย จากนั้นก็ชี้ไปที่ดวงตาของเขา ทันใดนั้นม่านตาบุษบาผกผันก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้น
ม่านตาบุษบาผกผัน!
อย่างไรก็ตามครั้งนี้เป็นเพียงการเผยรูปแบบของมันเท่านั้นและมันไม่ได้มีบทบาทใด ๆ แมวสาวทั้งสองที่รู้สึกว่าไป๋อี้ดูคุ้น ๆ ก็ต้องตกตะลึงทันที ม่านตาบุษบาผกผัน นี่คือเอกลักษณ์ของไป๋อี้ จนถึงขณะนี้ไม่มีใครที่จะมีดวงตาคล้ายกันแบบนี้เป็นคนที่สอง
“ไป๋ไป๋ไป๋ ไป๋ ไป๋อี้!”
แมวสาวตัวน้อยถึงกับพูดติด ๆ ขัด ๆ เธอถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วนั่งลงบนพื้น
ไป๋อี้อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาเมื่อเห็นท่าทางของแมวสาวตัวน้อย จากนั้นก็ทำท่าทางเหมือนไม่ได้ทำอะไร เมื่อเห็นท่าทางของไป๋อี้แมวสาวก็ลุกขึ้นทันทีจากนั้นก็ยืนอยู่ด้านหลังเชฟแมวสุดเซ็กซี่ สำหรับพวกเธอ ไป๋อี้เป็นคนที่เข้าหาได้ยากและคุณสมบัติความสามารถของไป๋อี้ในการรักษาฟื้นฟูเป็นการส่วนบุคคลนั้นแพงมาก
เชฟถึงกับชะงักงันอยู่สักพัก จากนั้นก็มองอย่างจดจ่อ คาดไม่ถึงเลยว่าเขาคนนี้คือไป๋อี้ แน่นอนว่าการยืนยันตัวตนของไป๋อี้ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์มากไปกว่านี้ ดวงตาคู่นั้นเป็นคุณสมบัติที่โดดเด่นที่สุด ถ้าเป็นไป๋อี้ ก่อนหน้านี้ที่เขาบอกว่าสนใจ คำกล่าวที่ว่าจะไม่เปิดร้านอาหารในอนาคตก็ไม่น่าจะเป็นคำลวงหลอก
ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเป็นไป๋อี้แล้วล่ะก็คุ้มค่าเป็นอย่างมากที่จะแลกเปลี่ยนกรรมวิธีการปรุงวัตถุดิบพิเศษเหล่านี้กับบางสิ่งบางอย่าง เช่น การฟื้นบำรุงตัวเอง
“ฉันเป็นผู้จัดการและเชฟของร้านอาหารปีศาจ —— เบ็คกี้!” เชฟแมวสุดเซ็กซี่กล่าว
MANGA DISCUSSION