[นิยายแปล]グリード×グリード (Greed x Greed) - ตอนที่ 13

ตอนที่ 13

หลังจากอ่านเอกสารที่ฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่ว ชั้นก็ตะโกนเรียกแมมมอนที่นั่งข้างชั้นด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย

 

 

 

「เวทย์เสริมพลังกาย แมมมอนรู้จักไหม？」

 

『ไม่รู้』

 

「เอาจริงดิ？」

 

『จะให้พูดอีกอย่าง ข้าไม่ค่อยรู้เรื่องเวทย์ของมนุษย์เท่าไรหรอก』

 

「งั้นเหรอ？」

 

『แน่นอนสิ มนุษย์นั้นต้องการคำร่าย แต่สำหรับพวกข้า ไม่จำเป็นต้องใช้』

 

「อืม」

 

 

 

เพราะเป็นปีศาจงั้นเหรอ

 

ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม มันค่อนข้างสำคัญที่ปีศาจจะใช้เวทย์โดยไม่ต้องร่าย

 

เวทย์ของมานะที่ชั้นเห็นก่อนหน้านั้น ดูเหมือนจะใช้การลดคำร่าย แต่ยิ่งกว่านั้น การใช้เวทย์ไรร่ายดูเหมือนจะเป็นเทคนิคชั้นสูง

 

 

 

『แล้ว ? มีอะไรล่ะ？』

 

「ก็ไม่อะไรหรอก สำหรับเวทย์เสริมพลังกายมันจะเสริมความแข็งแกร่งทางกายภาพด้วยการให้พลังเวทย์หมุนเวียนไปทั่วร่างกายด้วยความเร็วสูง แต่จากสิ่งที่เห็นมันจเป็นได้แค่ทางทฤษฏีเท่านั้น ไม่มีคนที่สามารถใช้งานได้เลย」

 

『หากเป็นแบบนั้นก็ฝึกตามปกติเถิด』

 

「นั่นก็จริงแหะ……」

 

 

 

มนุษย์ที่ใช้งานได้จะได้รับพลังทางกายภาพสูงกว่ามนุษย์ทั่วไป เพราะพลังเวทย์จะไหลเวียนไปตามธรรมชาติ

 

นั่นเป็นสาเหตุที่ว่าความสามารถทางกายภาพของชั้นจะดีขึ้นมากหากเทียบกับคนทั่วไป

 

　……ความแข็งแกร่งเหนือมนุษย์ของชายลึกลับก็เกิดจากการใช้เวทย์เช่นกัน

 

กล่าวอีกนัยหนึ่ง โครงสร้างร่างกายและข้อได้เปรียบระหว่างคนธรรมดากับคนทำพันธสัญญาต่างกันโดยสิ้นเชิง

 

ภายใต้สถานการณ์นี้ ดูเหมือนว่าเวทย์เสริมพลังกาย จะทำให้พลังเวทย์หมุนเวียนได้เร็วขึ้น เพื่อเสริมความแข็งแกร่ง

 

มันเป็นเรื่องราวเชิงทฤษฏี แต่ยังไม่มีใครนำไปปฏิบัติจริง เพราะงั้นก็เลยปล่อยให้ฝุ่นจับ

 

แต่ทำไม ถึงไม่มีใครใช้เลยล่ะ เพราะมันแค่ทำให้พลังเวทย์ไหลเวียนเร็วขึ้นงั้นเหรอ

 

 

 

「……ตอนแรกก็วางแผนจะกลับบ้านเลย แต่มาลองดูสักตั้งเป็นไง」

 

『เฮ้อ….เสียเวลาเปล่าน่า』

 

 

 

ชั้นไปยังห้องฝึกอีกครั้งโดยไม่สนใจแมมมอนที่บ่น

 

จากนั้น ตามที่เห็นในเอกสารก่อนหน้านี้ ชั้นจึงมุ่งความสนใจไปที่พลังเวทย์ในร่างกาย

 

 

 

「อืม…ถ้าจำไม่ผิดให้ควบคุมการไหลเวียนพลังเวทย์ในร่างกายให้เร็วขึ้้นสินะ……？」

 

 

 

เดิมทีพลังเวทย์นั้นไหลไปทั่วร่างกายเหมือนกับการไหลเวียนของเลือด

 

อย่างไรก็ตาม มันแตกต่างที่การไหลเวียนของเลือดนั้นเป็นเส้นตรง แต่พลังเวทย์นั้นสามารถขยับไปยังจุดที่ต้องการได้

 

นั่นเป็นเหตุผลที่สามารถรวบรวมพลังเวทย์ไปไว้ที่ฝ่ามือได้

 

โชคดีที่ชั้นใช้เวทย์ไม่ได้ แต่ชั้นมีความสามารถในการหมุนเวียนพลังเวทย์สูงมาก

 

　ดังนั้นเมื่ออ่านเอกสารนั่น บางทีชั้น……。

 

 

 

「……เอาล่ะนะ」

 

『เอ๋？』

 

 

 

เอาล่ะ!!!!

 

อย่างที่คิดชั้นทำได้ ด้วยการหมุนเวียนพลังเวทย์ในความเร็วสูงชั้นจึงรีบเร่งปฏิกิริยาพลังเวทย์เข้าไปอีก

 

อย่างไรก็ตาม มันต่างจากเวทย์ธรรมดา ไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางรูปลักษณ์

 

อย่างไรก็ตาม แมมมอนมองมาด้วยท่าทีสงสัย ราวกับว่าเห็นการไหลของพลังเวทย์

 

 

 

『ไม่เป็นไรแน่งั้นเรอะ!!!? เป็นเรื่องจริงที่ว่าพลังเวทย์ในร่างกายนั้นไหลเวียนในระดับที่ไม่ปกติแต่……』

 

「เอ่อ ชั้นเองก็ไม่รู้……」

 

 

 

จากสิ่งที่อ่านในเอกสาร ถ้าชั้นใช้มันได้ ความสามารถทางกายภาพชั้นควรจะเพิ่มขึ้นจริงๆ

 

ก่อนเปิดใช้งานเวทย์ ชั้นก็กระโดดได้ประมาณ สามเมตรในห้องฝึก

 

ถ้าอย่างจะเกิดอะไรขึ้นหากชั้นใช้เวทย์เสริมพลังกาย

 

ชั้นกระโดดขึ้นไปบนนั้นเพื่อยืนยัน――――。

 

 

 

「เยี่ยม!?」

 

『……』

 

 

 

ชั้นคิดว่าร่างกายของชั้นเบามากๆ แต่สุดท้ายก็กระโดดหัวชนเพดานห้องฝึก

 

ห้องฝึกนี้มีเพดานสูงกว่าสิบเมตร

 

　แต่ถึงกระนั้นชั้นก็ดันหัวกระแทกเฉยเลย……！

 

 

 

「โอ้ยยยยยยยยย………นี่มัน……ไม่เกินไปหน่อยเหรอ……!?」

 

 

 

ชั้นลืมไปครู่หนึ่งเนื่องจากถูกกระแทกที่ศีรษะ แต่การที่มันขึ้นไปถึงเพดานแสดงว่าชั้นกระโดดสูงสิบเมตร

 

　กล่าวอีกนัยหนึ่ง……。

 

 

 

「เหวออออออออออ!?」

 

 

 

ขณะที่กำลังกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้นเองชั้นก็ตกลงมาจากความสูงหลายเมตร

 

และ……。

 

 

 

「โย๊ซซ!?」

 

 

 

น่าแปลกที่ชั้นสามารถลงจอดได้อย่างง่ายดาย

 

 

 

「เข้ สุดยอด…ตอนที่หัวกระแทกเพดานมันแรงจนเจ็บโครตๆ แต่ก็พอทนได้……!?」

 

『……เป็นเวทย์ที่ปัญญาอ่อนจริงๆ……』

 

 

 

แมมมอนมองไปที่ผลลัพธ์จากการเสริมพลังกาย และพึมพำพร้อมกับปวดหัว

 

อย่างไรก็ตามเวทย์เสริมพลังกายไม่ใช่แค่เพิ่มความสามารถทางด้านร่างกายและความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเท่านั้น แต่ยังเพิ่มความทนทานอีกด้วย ด้วยสิ่งนี้น่าจะรับมือกับชายลึกลับได้

 

 

 

「ทำได้แล้ว ทำได้แล้วเฟ้ยยยยยยย……ถ้าแบบนี้ก็สามารถปกป้องตัวเองได้นิดหน่อย!?」

 

『ก็นะ…ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย』

 

「คำพูดแบบนั้นมันอะไรกันฟะ！」

 

 

 

แมมมอนพูดบั่นทอนจิตใจชั้น จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกรำคาญ และแมมมอนเองก็ดูจะรู้สึกผิด

 

 

 

『เอ่อ ขอโทษด้วย ไม่ได้จะขำหรืออะไรนะ หากมีเจ้าเวทย์นี่อัตราการรอดชีวิตของเจ้าก็เพิ่มขึ้นอย่างมากแล้ว เหนือสิ่งอื่นใด ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องพลังเวทย์ด้วยเพราะมันเป็นการใช้ในร่างกายเท่านั้น อย่างไรก็ตาม เป็นเรื่องจริงเพียงอย่างเดียวที่ว่ามันไม่เพียงพอที่จะใช้รับมือกับพวกปีศาจ มอนสเตอร์หรือว่าเทพ เช่นข้า 』

 

「งั้นเหรอ？」

 

『ทั้งปีศาจและเทพต่างก็มีความสามารถและพลังพิเศษที่แตกต่างจากเวทย์ปกติ ท้ายที่สุดก็คงยากที่จะเอาชนะด้วยเวทย์เสริมพลังกายเท่านั้น』

 

「งั้นเหรอ……」

 

 

 

อย่างไรก็ตาม แค่สามารถจัดการกับมอนสเตอร์ธรรมดาก็เพียงพอแล้ว

 

ด้วยเหตุนี้ จึงสามารถจัดการกับคำของ่ายๆได้……！

 

 

 

「เฮ้อ…ในที่สุดก็มองเห็นอนาคตอยู่ร่ำไร……！」

 

『พรุ่งนี้เจ้าเองก็จะได้ใช้ประตูหมื่นอสูรเช่นกัน』

 

「ใช่ด้วย ! ในอัตรานี้ จะต้องเตรียมกองกำลัง สร้างประวัติเรืองไกร และเพิ่มเงินเดือนไม่ว่าจะต้องแลกมาด้วยต้นทุนใดก็ตาม！」

 

 

 

ด้วยเพราะเหตุนี้จึงสามารถกลับบ้านด้วยความรู้สึกดี