(นิยายแปล)【หง่ำหง่ำค่ะ】สกิล『ยิ่งกินมอนสเตอร์ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น』ของคุณหนูผู้ถูกขับไล่เป็นสกิลที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์เลเวลอัพ1ทุกการกิน1ครั้งกลายเป็นมนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดใน3วันไปซะแล้วค่ะ~ - ตอนที่ 8 ชื่อนั้นคือชาร์ลอตต์

ตอนที่ 8 (มุมมองนักผจญภัยตัวประกอบ)วีรชนผู้เสียสละได้จุติมายังเมืองแล้ว ชื่อนั้นคือชาร์ลอตต์

ในคืนนั้นที่ชาร์ลอตต์กำจัดแกรนด์บอร์ในพริบตาโดยที่ไม่ได้รู้ถึงความแข็งแกร่งของตัวเอง

กิลด์นักผจญภัยตื่นเต้นกันอย่างมากด้วยหัวข้อเกี่ยวกับชาร์ลอตต์

「และนี่ก็คือวัตถุดิบมอนสเตอร์ที่คุณชาร์ลอตต์นำเข้ามาในตอนนั้นค่ะ แท้นแทน!」

พนักงานต้อนรับกิลด์นักผจญภัยซึ่งถูกเข้าใจผิดว่าเป็น……บริกรแผนกต้อนรับร้านอาหารได้วางกล่องที่ว่าซึ่งมีวัตถุดิบของสไลม์ เดรดวูลฟ์และมิมิคที่ชาร์ลอตต์นำเข้ามาในกิลด์นักผจญภัยในตอนแรกลงบนโต๊ะ

เหล่านักผจญภัยที่อยู่รอบโต๊ะรู้สึกตื่นเต้นในทันที

「สุดยอด คุณชาร์ลอตต์ล่ามาได้เป็นภูเขาขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย!」

「ก็คิดอยู่ว่าการโจมตีของมอนสเตอร์ช่วงหลังมานี้มันลดลงที่แท้เป็นเพราะคุณชาร์ลอตต์สินะ!」

「ได้บังเอิญมาอยู่เมืองเดียวกันกับคนที่น่าทึ่ง……โอ้พระเจ้า ขอขอบคุณสำหรับความโชคดีนี้ครับ!」

พนักงานต้อนรับยังคงพูดต่อไปอีกครั้งในขณะที่ความกระตือรือร้นพุ่งสูงขึ้น

「คุณชาร์ลอตต์ได้ยื่นคำขอว่าอยากลงทะเบียนนักผจญภัย ในตอนนั้นเองคุณชาร์ลอตต์ได้ถูกมืออันชั่วร้ายยื่นเข้ามาหา ผู้ที่จู่โจมก็คือคุณเอริคเลเวล8ผู้แข็งแกร่งที่สุดในกิลด์นักผจญภัยแห่งนี้ คุณชาร์ลอตต์ถูกกล่าวหาว่ามีความผิดแล้วถูกโจมตีค่ะแต่ทว่าคุณชาร์ลอตต์ได้ซัดคุณเอริคปลิวกระเด็นไปในพริบตาโดยไม่แม้แต่จะเหลือบมองค่ะ! ฉันเฝ้ามองอยู่ใกล้ที่สุดแต่คุณชาร์ลอตต์ใช้สกิลแบบไหนโต้กลับนั้นไม่รู้เลยสักนิดค่ะ!」

「เฮ้ๆ คุณหนูแผนกต้อนรับ นั่นน่ะเล่าเกินจริงไปหน่อยแล้วนะ! วะฮะฮะ!」

「ไม่หรอก คุณหนูแผนกต้อนรับไม่ได้เล่าเกินจริงเลยสักนิดน่ะ」

ผู้ที่ปรากฏตัวขึ้นและพูดแบบนั้นคือผู้ชายที่มีประเด็นกับชาร์ลอตต์ก่อนหน้านี้เคยไว้ผมยาวปล่อยกระเซอะกระเซิงแต่ตอนนี้ตัดสั้นเรียบร้อยแล้ว

「ชั่วพริบตาที่ชกคุณชาร์ลอตต์ก็ถูกซัดกระเด็นไปแล้ว ไม่รู้เลยจริงๆว่ามันเกิดอะไรขึ้นน่ะ ……ฉันลุ่มหลงในความแข็งแกร่งของตัวเองที่เรียกว่า“เลเวล8”มาจนถึงตอนนี้แต่ว่าคนๆนั้นช่วยสั่งสอนน่ะ ความแข็งแกร่งของฉันมันเป็นสิ่งเล็กจ้อยที่ไม่มีความสำคัญทำให้รู้ซึ้งถึงสิ่งที่เรียกว่า“ความต่างของพลังที่แท้จริงอย่างท่วมท้น”เลยละ หลังจากนี้จะเปลี่ยนความคิดและใช้ชีวิตอย่างจริงจังแล้วละนะ」

ผู้ชายที่พูดแบบนั้นแววตาแน่วแน่อย่างมาก

พนักงานต้อนรับพูดต่ออย่างกระตือรือร้นอีกครั้ง

「วีรกรรมความห้าวหาญของคุณชาร์ลอตต์ยังไม่จบแค่นี้ค่ะ! ตอนที่กำลังคุยกับคุณชาร์ลอตต์ที่ลงทะเบียนนักผจญภัยเสร็จแล้วนั้นก็มีใครบางคนเริ่มเล่าเกี่ยวกับข้อมูลการปรากฏตัวของแกรนด์บอร์ค่ะ ในตอนนั้นเองคุณชาร์ลอตต์ที่เคยยิ้มอย่างสง่างามจนถึงก่อนหน้านั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันทีค่ะ」

เหล่านักผจญภัยทุกคนกลั้นหายใจและรอฟังสิ่งที่พนักงานต้อนรับพูด

「คุณชาร์ลอตต์ในเวลานั้นมีสีหน้าจริงจังอย่างมากค่ะ และออกวิ่งไปที่แปลงทางเหนือที่แกรนด์บอร์อยู่โดยไม่รับเควสค่ะ」

「อะไรนะ!? ไม่รับเควสเหรอ?」

「หมายความว่ายังไง……?ทั้งที่ถ้าไม่รับเควสถึงจะล้มมอนสเตอร์ไปแม้แต่1เหรียญทองแดงก็จะไม่ได้รับแท้ๆ 」

「คุณชาร์ลอตต์กำลังคิดอะไรอยู่กันแน่……?」

พนักงานต้อนรับแกว่งนิ้วไปมาและทำเสียง จุ๊จุ๊จุ๊

「ฉันรู้ค่ะ คุณชาร์ลอตต์น่ะอยากจะหยุดการอาละวาดของแกรนด์บอร์และความเสียหายที่กำลังขยายวงกว้างให้ได้ในช่วงเวลาหลายชั่วโมงก่อนที่เควสจะถูกออกแม้ว่านั่นจะหมายถึงการทิ้งรางวัลเควสก็ตามค่ะ」

「「「ว่าไงนะ!?」」」

「หุหุหุ แววตาของคุณชาร์ลอตต์ในตอนนั้นบอกมาแบบนี้ค่ะ『ไม่มีสิ่งใดมีค่ามากไปกว่าชีวิตของผู้คนค่ะ หากรอให้เควสออกอาจจะมีใครสักคนในเมืองได้รับอันตรายจากแกรนด์บอร์ก็ได้ค่ะ ดิฉันทนเรื่องแบบนั้นไม่ได้ค่ะ! ของอย่างรางวัลไม่จำเป็นค่ะ แม้เพียง1วิก็ต้องล้มแกรนด์บอร์ให้เร็วที่สุดค่ะ!』」

「อู้วววว! คุณชาร์ลอตต์เท่เกินไปแล้ว! วิ่งออกไปโดยไม่พูดอะไรเลย โคตรCOOLเลยเว้ย!」

「ประทับใจ! ประทับใจ! ฉันน่ะ! คุณชาร์ลอตต์ช่างมีจิตใจที่สูงส่งอะไรอย่างนี้!」

「ฉันละอายใจจริงๆ……ละอายใจในตัวเองที่ต่อสู้กับมอนสเตอร์แค่เพื่อรางวัลเท่านั้น!」

ผู้ชายตัวใหญ่หลายคนหลั่งน้ำตาออกมาโดยไม่แคร์ต่อสายตาผู้คน

「วันนี้ยังไงก็มาฉลองการถือกำเนิดของวีรชนกันเถอะ! วีรชนแห่งเมืองของพวกเรา ชาร์ลอตต์ เนย์บี คัมปาย!」

「「「คัมปาย!!」」」

ด้วยเหตุนี้ ตำนานความกล้าหาญที่เสริมเติมแต่งของชาร์ลอตต์ที่ในหัวมีแต่เรื่องกินเนื้อมอนสเตอร์จึงได้ถือกำเนิดขึ้นและแพร่กระจายไปทั่วเมือง

แต่ทว่าเรื่องนี้ยังเป็นแค่จุดเริ่มต้น

จากนี้ไปความเข้าใจผิดจะยิ่งรุนแรงขึ้นวีรกรรมความกล้าหาญของชาร์ลอต์จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆและแพร่กระจายไปทั่วทั้งประเทศ……!