(นิยายแปล)【หง่ำหง่ำค่ะ】สกิล『ยิ่งกินมอนสเตอร์ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น』ของคุณหนูผู้ถูกขับไล่เป็นสกิลที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์เลเวลอัพ1ทุกการกิน1ครั้งกลายเป็นมนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดใน3วันไปซะแล้วค่ะ~ - ตอนที่ 6 สมน้ำหน้าเล็กๆ)เข้าไปพัวพันกับคุณผู้ชายอันธพาลค่ะ

ตอนที่ 6 (สมน้ำหน้าเล็กๆ)เข้าไปพัวพันกับคุณผู้ชายอันธพาลค่ะ

ที่ร้านอาหารมีคุณผู้ชายร่างใหญ่ส่งเสียงเรียกดิฉันค่ะ

「ฉันผู้นี้แข็งแกร่งที่สุดในกิลด์นักผจญภัยแห่งนี้  เลเวลคือ“8”ยังไงล่ะ จะทำให้รู้ซึ้งถึงสิ่งที่เรียกว่า“ความต่างของพลังที่แท้จริงอันท่วมท้น”เองเว้ย!」

แล้วตัวเลขที่เรียกว่า“เลเวล”นั่นมันคืออะไรกันแน่คะเนี่ยย!?

「คุณหนู แต่งตัวดีนี่มีกะตังค์ใช่ไหมล่ะ? ไม่ว่ายังไงวัตถุดิบมอนสเตอร์เมื่อกี้ก็คงเป็นของที่รวบรวมซื้อมาด้วยพลังแห่งเงินตราใช่ไหมล่ะ?」

「ไม่ใช่ค่ะ เป็นวัตถุดิบของมอนสเตอร์ที่ดิฉันล้มด้วยตัวเองค่ะ ทางพนักงานต้อนรับเองก็ยืนยันสิ่งนั้นอย่างถูกต้องแล้วค่ะ」

「ยังไงกันนะ ไม่ใช่ว่าแอบติดสินบนคุณหนูพนักงานต้อนรับหรอกเหรอ? อย่างคุณหนูพนักงานต้อนรับค่าแรงถูกๆเนี่ย แค่ให้เหรียญทองจะพูดอะไรก็พูดได้ละนะ」

ตายแล้ว เป็นคนเสียมารยาทค่ะ อยากจะให้ขอโทษคุณบริกรเลยค่ะ

「คนขี้โกงที่เพิ่มแรงค์ด้วยเงินน่ะจำเป็นต้องลงโทษ ทิ้งของทั้งหมดที่ติดตัวกับในกระเป๋าสตางค์ซะ มิฉะนั้น――จะต้องเจ็บตัวเว้ย!」

พอพูดแบบนั้นคุณผู้ชายก็ยกกำปั้นขึ้น――

ชกมาทางดิฉันและ ――

『สกิลตอบโต้อัตโนมัติ“ออโต้เคาน์เตอร์”ทำงานค่ะ』

ปลิวกระเด็นไปซะแล้วค่ะ

「อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกーーーー!!」

ส่งเสียงกรีดร้องอย่างสนุกสนานแล้วปลิวกระเด็นไปเลยค่ะ

ปลิวกระเด็นออกไปทางประตูที่เปิดอยู่ตัดผ่านถนนใหญ่แล้วชนเข้ากับน้ำพุในจัตุรัสค่ะ

และหมดแรงในสภาพนั้นค่ะ เป็นลมไปรึเปล่านะคะ?

「อะไรกันคะเนี่ย คนๆนั้น……」

หาเรื่องอยู่ฝ่ายเดียวแล้วโดนโจมตีอยู่ฝ่ายเดียวปลิวกระเด็นไปเองแบบนั้น คนพิลึกค่ะ

น่ากลัวค่า~

อีกอย่างเมื่อกี้ได้ยินเสียงในหูพูดว่า“ออโต้เคาน์เตอร์”ด้วยค่ะ

ดิฉันเหนื่อยแล้วค่ะ

「คุณชาร์ลอตต์เหนื่อยหน่อยนะคะ ผู้ชายคนนั้นฝีมือดีค่ะแต่ว่าเอาแต่สร้างความเดือดร้อนซ้ำไปซ้ำมาแม้แต่กิลด์เองก็ลำบากกับการจัดการค่ะ แต่ว่าถ้าเป็นคุณชาร์ลอตต์ละก็จัดการได้ในทีเดียวเลยสินะคะ」

พอพูดแบบนั้นคุณบริกรก่อนหน้านี้ก็เข้ามาคุยด้วยใบหน้ายิ้มแย้มและยกนิ้วโป้งให้ค่ะ

…….หรือว่ากลายเป็นว่าดิฉันทำให้คุณผู้ชายคนเมื่อกี้ปลิวกระเด็นไปเหรอคะ?

ข้อกล่าวหาที่ไม่เป็นความจริงค่าาา!

「คือว่า ดิฉันไม่ได้ทำอะไรเลย――」

「หุหุ ไม่ได้ทำอะไรเลยเนี่ย ถ่อมตัวสุดๆเลยนะคะ ว่าแต่จะรับเควสไหมคะ?」

「เค วส……?」

เควสเนี่ยมันอะไรกันคะ?

คำศัพท์ใหม่ที่เพิ่งจะเคยได้ยินออกมาอีกล้วค่าา!

「เควสก็คือคำร้องปราบปรามมอนสเตอร์ค่ะหากปราบปรามมอนสเตอร์ที่ระบุในเควสที่รับแล้วจะสามารถรับรางวัลได้ค่ะ การรับเควสหลังจากล้มมอนสเตอร์ลงแล้วจะไม่สามารถรับรางวัลได้ดังนั้นโปรดระวังด้วยนะคะ」

ถ้าล้มมอนสเตอร์แล้วจะรับรางวัลได้เป็นร้านอาหารที่แปลกจังนะคะ

รางวัลเนี่ย จะได้รับอะไรเหรอคะ? พวกคูปองส่วนลดร้านอาหารเหรอคะ?

เป็นระบบที่น่าสนใจค่ะ แต่ว่า……

「ขอโทษนะคะ ไม่รับเควสหรอกค่ะ」

「บอกว่าไม่รับเควส……!?」

คุณบริกรมองดิฉันด้วยใบหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อละค่ะ ดิฉันพูดเรื่องแปลกๆแบบนั้นเหรอคะ……?

「ก็เพราะดิฉัน มอนเตอร์ที่จะล้มอยากตัดสินใจด้วยตัวเองน่ะค่ะ การให้ใครก็ไม่รู้มาตัดสินมอนสเตอร์ที่จะล้มให้เนี่ยไม่เอาหรอกค่ะ」

จริงๆแล้วดิฉันมีนิสัยเอาแต่ใจละค่ะ

「ตะ แต่ว่าถ้าเช่นนั้นรางวัลมัน……」

ในตอนนั้นเองดิฉันก็ได้ยินเข้าละค่ะ

「――เรื่องใหญ่แล้ว! ดูเหมือนว่า“แกรนด์บอร์”ขนาดใหญ่มหึมาจะเข้าทำลายแปลงทางเหนือของเมืองละ」

「จริงเหรอ!? ถ้าไม่รีบปราบปรามละก็ไม่ใช่ว่าจะเกิดวิกฤติอาหารในเมืองเหรอ!」

「แต่ว่าสู้กับมอนสเตอร์ทรงพลังแบบนั้นมันเกินไปนะ! ถึงนักผจญภัยทั้งหมดในเมืองจะช่วยกันแต่ครึ่งหนึ่งต้องตายแน่……」

「ถึงอย่างนั้นก็มีแต่ต้องทำใช่ไหมล่ะ ถ้าไม่ทำผู้คนในเมืองจะอดตายกันหมด เควสน่าจะถูกออกในอีกไม่กี่ชั่วโมง กว่าจะถึงตอนนั้นกินข้าวเถอะอาจจะเป็นมื้อสุดท้ายแล้วก็ได้」

「จะว่าไปแล้ว ได้ยินมาว่าเนื้อของแกรนด์บอร์อร่อยด้วยนะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็อยากมีชีวิตรอดเข้าได้」

――ได้ยินข่าวลือแบบนั้น

มอนสเตอร์ที่มีเนื้ออร่อยปรากฎตัวขึ้นแล้ว……!?

ตัดสินใจแล้วค่ะ

ดิฉันจะกินมอนสเตอร์ที่ชื่อว่าแกรนด์บอร์นั่นค่ะ!

　――เมื่อพูดถึงเนื้อมีการตัดสินกันว่าสัตว์กินพืชจะอร่อยกว่าสัตว์กินเนื้อค่ะ

แม้แต่เนื้อหมาป่ายังกลายเป็นของอร่อยขนาดนั้นด้วยกิฟต์ของดิฉัน แล้วเนื้อของแกรนด์บอร์ที่มีข่าวลือว่าอร่อยเป็นทุนเดิมอยู่แล้วจะอร่อยขนาดไหน แค่จินตนาการก็หยุดน้ำลายไว้ไม่ได้แล้วค่า~!

รู้สึกเหมือนได้ยินอะไรอย่างอื่นอย่างวิกฤติอาหารหรือตายกันครึ่งหนึ่งด้วยแต่ว่าลืมไปแล้วค่ะ

ดิฉันในตอนนี้ คิดแค่เรื่องเนื้อแสนอร่อยของหมูป่าเท่านั้นค่า~!

「นี่คุณพนักงานต้อนรับ  ที่ว่า“แปลงทางเหนือ”ไปทางไหนเหรอคะ?」

「แปลงทางเหนืออยู่ทางนี้ค่ะ」

คุณบริกรแผนกต้อนรับทำเครื่องหมายบนแผนที่แล้วมอบให้ค่ะ

「เช่นนั้น ดิฉันขอตัวไปก่อนค่ะ」

「โปรดรอก่อนค่ะคุณชาร์ลอตต์ เควสมันยัง――」

「การออกเควสน่ะรอไม่ไหวหรอกค่ะ~!」

ถ้ามีใครแซงหน้าไปก่อนจะเป็นเรื่องใหญ่ค่ะ

คนที่จะได้เนื้ออร่อยๆมาครองคือดิฉันค่ะ!

ดิฉันรีบมุ่งหน้าไปที่แปลงในทันทีค่ะ