(นิยายแปล)【หง่ำหง่ำค่ะ】สกิล『ยิ่งกินมอนสเตอร์ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น』ของคุณหนูผู้ถูกขับไล่เป็นสกิลที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์เลเวลอัพ1ทุกการกิน1ครั้งกลายเป็นมนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดใน3วันไปซะแล้วค่ะ~ - ตอนที่ 45 ผ่านการสอบรอบสองแล้วค่ะ

ตอนที่ 45 ผ่านการสอบรอบสองแล้วค่ะ

「……ทีมที่11 ผ่านการสอบรอบสอง……!」

สำเร็จแล้วค่า~!

「สำเร็จแล้วเนอะ พี่ชาร์ลอตต์!」

ดิฉันทำไฮไฟว์กับคุณยูคซี่แล้วแบ่งปันความสุขกันค่ะ

「คุณยูคซี่การโจมตีตอนสุดท้ายยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ เป็นการโจมตีอย่างดีที่ไม่ปล่อยให้ช่องว่างของคุณผู้คุมสอบหลุดรอดไปเลยละค่ะ」

「พี่ชาร์ลอตต์นั่นแหละ รับการโจมตีของคุณผู้คุมสอบนั่นได้เนี่ยสุดยอดเลยนะ」

「ไม่ได้รับไว้หรอกค่ะ เป็นผลผลัพธ์อันแน่นอนของเวทมนตร์อัมพาตดิฉันก่อนหน้านี้ที่ดูเหมือนกับว่าจะถูกหลบได้ค่ะ  การโจมตีด้วยขวานสองครั้งของคุณผู้คุมสอบไม่ได้ใส่แรงเข้าไปเลยละค่ะ」

「อย่างงั้นเหรอ……?」

คุณยูคซี่เอียงคอค่ะ

「สำหรับหนู เห็นคุณผู้คุมสอบที่ทุ่มการโจมตีด้วยพลังทั้งหมดเหมือนจะตกใจแล้วคิดว่า 『บ้าน่า อะไรกันการตอบสนองของขวานแบบนี้มัน!? ราวกับพลังป้องกันของมังกรสายพันธุ์ชั้นสูงสุดเลยไม่ใช่เหรอ!』น้า……」

「แหม พูดเรื่องอะไรกันคะ」

ดิฉันดึงแก้มทั้งสองข้างของคุณยูคซี่เบาๆค่ะ

「ดิฉันเป็นสาวน้อยธรรมดาที่แค่เรียนรู้เวทมนตร์ป้องกันตัวมานิดหน่อยจากอาจารย์ส่วนตัวเองนะคะ อย่างร่างกายแข็งเหมือนกับมังกรเนี่ยไม่มีเรื่องแบบนั้นหรอกค่ะ ถ้าแข็งแกร่งขนาดนั้นดิฉันก็ราวกับสัตว์ประหลาดเลยไม่ใช่เหรอคะ!」

「ขะ ขอโทษค่ะ…… พี่ชาร์ลอตต์ไม่ใช่สัตว์ประหลาดเลยค่ะ…….」

คุณยูคซี่ยกมือขึ้นแล้วทำท่ายอมจำนน

ดูเหมือนจะเข้าใจแล้วว่าดิฉันไม่ใช่สัตว์ประหลาดค่ะ

ด้วยเหตุนี้พวกดิฉันจึงผ่านการสอบรอบสองแล้วค่ะ

――

「ด้วยเหตุนี้ การสอบรอบสองสิ้นสุดลงแล้ว!」

ไม่กี่ชั่วโมง การสอบรอบสองของทุกคนก็เสร็จสิ้นค่ะ

ผู้ที่สอบผ่านมีประมาณหลายสิบคน น้อยกว่าครึ่งของตอนแรกค่ะ

「พวกเจ้า จะได้เข้ารับการสอบสอบที่3! วันนี้คงจะเหนื่อยและบาดเจ็บกันมาก วันนี้กลับไปที่ห้องพักแล้วพักผ่อนร่างกายให้เพียงพอเถอะ! พรุ่งนี้เช้ามารวมตัวกันที่นี่อีกครั้งเวลาเดิม ถ้าเช่นนั้น แยกย้าย! 」

ด้วยเหตุนี้การสอบวันนี้จึงจบลงหมดแล้วค่ะ

เวลาเลยเที่ยงมาแล้ว

……หิวขึ้นมาเลยค่ะ

เพราะไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เช้า ท้องร้องจ๊อกๆเลยค่ะ

ว่าจะชวนคุณยูคซี่ไปทานมื้อเที่ยงก็――

「พี่ชาร์ลอตต์ พรุ่งนี้เองก็พยายามเข้านะ! ไว้เจอกันนะ!」

การชวนล้มเหลวไปแล้วค่ะ

คุณยูคซี่วิ่งเร็วเกินไป เผลอแปปเดียวก็หายเข้าไปในเมืองแล้วค่ะ

ช่วยไม่ได้ค่ะดังนั้นเลยว่าจะไปทานมื้อเที่ยงคนเดียวค่ะ

เมืองนี้เป็นเมืองท่า อุตส่าห์มาทั้งที่เลยอยากจะทานมื้อเที่ยงพร้อมชมวิวทะเลไปด้วยค่า~

พอคิดแบบนั้นก็เดินไปทางท่าเรือ

「ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ คุณชาร์ลอตต์」

มีสุภาพบุรุษสวมหน้ากากงานราตรีส่งเสียงทักมาจากด้านหลังค่ะ

ใครกันนะคะ……?

คนรู้จักของดิฉันไม่มีคนที่ใส่หน้ากากแบบนี้เลยค่ะ

「ผมไงล่ะ ผมเอง」

สุภาพบุรุษที่พูดแบบนั้นได้ถอดหน้ากากออก ใบหน้านั้นคือ――

「แหม องค์ชายอัลเซส」

「ชู่วว」

ฝ่าบาทเอานิ้วปิดริมฝีปากแล้วทำเสียงแบบนั้นค่ะ

「เนื่องจากมีตำแหน่งที่เรียกว่าเจ้าชายลำดับที่หนึ่ง เลยมาเข้ารับการสอบเลื่อนระดับแพลทินั่มอย่างประเจิดประเจ้อเกินไปไม่ได้น่ะ เลยเข้าร่วมการสอบด้วยชื่ออัลลอฟนักผจญภัยสวมหน้ากากอยู่」

พอพูดแบบนั้นฝ่าบาทก็สวมหน้ากากอีกครั้งค่ะ

「ไม่น่าเชื่อว่าฝ่าบาทจะเข้าร่วมด้วย คิดไม่ถึงเลยค่ะ」

「การเป็นกษัตริย์ความแข็งแกร่งเองก็เป็นสิ่งจำเป็น งานราชการเองก็เช่นกัน จัดหาเวลาว่างด้วยการทำงานไว้ล่วงหน้าแล้วละ」

เมื่อกี้เพิ่งจะรู้สึกตัวค่ะ มีองครักษ์ในชุดธรรมดากำลังรักษาระยะห่างโดยไม่ประมาทและคุ้มกันฝ่าบาทอยู่

「ยะ ยังไงก็เถอะคุณชาร์ลอตต์ วันนี้อากาศดีจังเนอะ……」

ฝ่าบาทพูดเรื่องสภาพอากาศอีกแล้วค่ะ

ทุกครั้งที่เจอกันฝ่าบาทจะพูดเรื่องสภาพอากาศค่ะ

ไม่มีคลังหัวข้ออื่นที่จะพูดหรือเปล่านะคะ

แต่ ในตอนนั้นเองดิฉันคิดเรื่องดีๆออกค่ะ

「ฝ่าบาท หลังจากนี้ไปทานมื้อเที่ยงด้วยกันไหมคะ?」

「!? ละ หลังจากนี้ทานมื้อเที่ยงกับคุณชาร์ลอตต์……!?」

ฝ่าบาทก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็ว

「รอเดี๋ยวก่อนคุณชาร์ลอตต์ ไปทานมื้อเที่ยงกับเธอเนี่ยยังไม่ได้เตรียมใจ……」

ฝ่าบาทพูดเรื่องแปลกๆเหมือนอย่างเคยเลยค่ะ อย่างจำเป็นต้องเตรียมใจสำหรับการไปทานมื้อเที่ยงเนี่ย

「เอาเถอะน่า จะไปแล้วนะค้า~」

ด้วยเหตุนี้ดิฉันจึงดึงมือของฝ่าบาทแล้วพาไปยังท่าเรือค่ะ