(นิยายแปล)【หง่ำหง่ำค่ะ】สกิล『ยิ่งกินมอนสเตอร์ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น』ของคุณหนูผู้ถูกขับไล่เป็นสกิลที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์เลเวลอัพ1ทุกการกิน1ครั้งกลายเป็นมนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดใน3วันไปซะแล้วค่ะ~ - ตอนที่ 26 (มุมมองเจ้าชาย) รอบแรก เริ่มกลยุทธ์ทำให้คุณชาร์ลอตต์หันมามอง

ตอนที่ 26 (มุมมองเจ้าชาย) รอบแรก เริ่มกลยุทธ์ทำให้คุณชาร์ลอตต์หันมามอง

「ทุกคนเตรียมพร้อมแล้วสินะ」

ในป่าของเมืองที่ชาร์ลอตต์อาศัยอยู่ข้างๆกันนั้น

มีกองอัศวินหลวงซึ่งเหล่ายอดฝีมือที่มีทักษะสูงที่สุดรวมตัวกันอยู่

ผู้ที่เป็นแกนหลักของเหล่าอัศวินคือเจ้าชายอัลเซสที่วันนี้กำลังสวมหน้ากากอยู่

「ถ้าอย่างนั้น จะยืนยันเนื้อหาของภารกิจในครั้งนี้อีกรอบ เป้าหมายคือชาร์ลอตต์ เนย์บี กลยุทธ์หลักคือติดตามเป้าหมายโดยไม่ให้รู้ตัวและเมื่อเป้าหมายถูกมอนสเตอร์โจมตีจะทำการคุ้มครองเป้าหมาย ให้ความสำคัญกับความปลอดภัยของเป้าหมายสูงสุด」

เหล่าอัศวินพยักหน้า

「หน้าที่การช่วยเหลือเป้าหมายให้ผมจัดการเอง ทุกคนช่วยรับหน้าที่คุ้มกันผมเผื่อเกิดกรณีไม่คาดฝันในระหว่างดำเนินแผนการที」

「「「รับทราบ!!」」」

ในฐานะเจ้าชายอัลเซสมีความตั้งใจจริงที่ว่าอยากจะติดตามและช่วยเหลือชาร์ลอตต์ด้วยตัวคนเดียวอยู่ ยิ่งจำนวนคนเพิ่มขึ้นความเสี่ยงในการติดตามชาร์ลอตต์ก็เพิ่มขึ้นไปด้วย ไม่อยากจะให้มาขัดขวางช่วงเวลาของเรา2คนหลังจากที่แผนการสำเร็จแล้ว นอกจากนี้เหนือสิ่งอื่นใดนี่คือธุระส่วนตัวของเจ้าชายอัลเซสไม่ได้เกี่ยวข้องกับงานราชการ จึงรู้สึกผิดที่ต้องให้กองอัศวินเข้าร่วมด้วย

ทว่า อัลเซสซึ่งมีสถานะที่เรียกว่าเจ้าชายการเข้าไปในป่าที่มีมอนสเตอร์ออกมาเพียงลำพังนั้นไม่ได้รับอนุญาต มอนสเตอร์ที่ปรากฏตัวในป่าแห่งนี้สำหรับเจ้าชายอัลเซสเป็นแค่ปลาซิวปลาสร้อยที่ล้มได้แม้กระทั่งตอนปิดตา แต่ถึงอย่างนั้นเพื่อความปลอดภัยจะขาดคนคุ้มกันไม่ได้ นอกจากนี้หาก1ในหมื่นเกิดกลับไปด้วยแผลแม้เพียงนิดละก็คงจะสร้างความเดือดร้อนอย่างมากให้กับผู้รับผิดชอบกองอัศวินในฐานะที่ละเลยการคุ้มกันเป็นแน่

ด้วยทั้งหมดทั้งมวลที่ว่ามานี้เจ้าชายจึงเข้ามายังป่าพร้อมกับเหล่าอัศวิน

ในทางกลับกันเหล่าอัศวินเองก็เข้าใจโดยธรรมชาติว่านี่คือธุระส่วนตัวของเจ้าชาย และยิ่งไปกว่านั้นยังคิดแม้กระทั่งว่า『หากเป็นประโยชน์ในเรื่องส่วนตัวของฝ่าบาทได้ก็เป็นความปรารถนาสูงสุดแล้วครับ การให้ร่วมทำภารกิจนี้เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ』

อีกด้านหนึ่ง

『ถ้าแผนการนี้ไปได้สวยแล้วฝ่าบาทกับคุณชาร์ลอตต์กลายเป็นคนรักกันพวกเราก็จะเป็นกามเทพแห่งรักสินะ? เหะเหะเหะ ชักมีไฟขึ้นมาแล้วเว้ย! จะถูกเชิญไปงานแต่งงานในฐานะผู้ช่วยเหลือรึเปล่านะ?』

『ระหว่างภารกิจในวันนี้ ถ้ามีมอนสเตอร์แข็งแกร่งเหนือความคาดหมายออกมาจะเข้าปกป้องแล้วช่วยเหลือองค์ชายอัลเซสแบบเท่ๆเลยละน้า แล้วก็ถึงฉันจะบาดเจ็บหนักแต่ถ้าองค์ชายไร้บาดแผล……องค์ชายอัลเซสเป็นคนใจดีเพราะงั้นคงจะเป็นห่วงสุดๆแน่นอนเลยละน้า』

『ฉันจะตายเพื่อปกป้องฝ่าบาทละ แต่ว่าไม่ใช่การตายในทันทีต้องพูดประโยคเด็ดๆเท่ๆอะไรสักอย่าง แล้วถูกฝ่าบาทดูแลทั้งๆแบบนั้นละ จะพูดประโยคเด็ดๆเท่ๆแบบไหนดีน้า…… อะ การได้พูดโประโยคเด็ดๆเท่ๆมันก็ดีอยู่หรอกแต่ไม่ว่ายังไงรูปแบบที่รอดชีวิตก็ดีกว่าละนะ』

คิดกระทั่งเรื่องไร้สาระต่างๆนาๆตั้งแต่ต้นจนจบ

「ฝ่าบาท เป้าหมายเข้าป่ามาแล้วครับ」

อัศวินคนหนึ่งที่ถือกล้องส่องทางไกลเข้ามารายงาน

「เข้าใจแล้ว ถ้างั้น……เริ่มภารกิจ!」

สัญญาณของสมาชิกกองอัศวินทั้งหมดจางหายไปในเวลาเดียวกับที่คำสั่งของเจ้าชายอัลเซสก้องกังวาน

เหล่าอัศวินยอดฝีมือทุกคนได้รับการฝึกการเคลื่อนไหวแบบลอบเร้นมาแล้ว

วันนี้ผู้ที่ถูกเรียกตัวมาในภารกิจนี้คือเหล่ายอดฝีมือในหมู่ยอดฝีมือ วิชาดาบ วิชาขี่ม้า วิชายิงธนู วิชาหอก วิชาต่อสู้ วิชาลอบเร้น การเอาตัวรอด ว่ายน้ำ กลยุทธ์ทางทหาร สิ่งจำเป็นในฐานะอัศวิน ได้รับการฝึกฝนวิชาทั้งหมด

กลุ่มที่นำโดยเจ้าชายอัลเซสเดินตามชาร์ลอตต์โดยไม่ส่งเสียงกลางป่า เจ้าชายอัลเซสบัญชาการเหล่าอัศวินด้วยมือ และในที่สุดก็เข้าใกล้ชาร์ลอตต์ได้

「ถ้าเข้าใกล้มากกว่านี้เป็นไปได้ว่าจะรู้สึกตัว ขอให้เคลื่อนที่โดยรักษาระยะห่างนี้เอาไว้」

เจ้าชายอัลเซสสั่งการเหล่าอัศวินด้วยสัญญาณมือ

――เจ้าชายอัลเซสเข้าใจดี ว่าสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่ตอนนี้เป็นการกระทำที่ใกล้เคียงกับสตอล์คเกอร์

แน่นอนว่าเบื้องหน้าบอกไว้ว่าเป็นการปกป้องชาร์ลอตต์จากมอนสเตอร์อันตรายในป่า ที่จริงแล้วชาร์ลอตต์ไม่มีคนคุ้มกันเลยด้วยซ้ำ กลับกันกำลังเดินเล่นอยู่ในป่าโดยไม่มีแม้แต่อาวุธหรือเครื่องป้องกัน นี่เป็นการกระทำที่อันตรายแค่ไหนน่ะหรือ แม้ว่าหมาป่าจะออกมาจากเงาไม้ตรงนั้นแล้วกลืนชาร์ลอตต์ไปทั้งตัวเมื่อไหร่ แม้ว่าจะมีสไลม์ตกลงมาจากต้นไม้แล้วกลืนหัวของชาร์ลอตต์เมื่อไหร่ ก็ไม่ใช่สถานการณ์ที่แปลกอะไรเลย

ทั้งเจ้าชายอัลเซสทั้งเหล่าองครักษ์เข้าใจเรื่องนั้นดี เพราะงั้นแหละจึงต้องลับประสาทให้เฉียบคมแล้วค้นหาสัญญาณของมอนสเตอร์

ทว่า

จากมุมมองของชาร์ลอตต์มันไม่มีอะไรมากไปกว่าสถานการณ์ที่ว่าเด็กชายเพื่อนสมัยเด็กแอบตามเข้าไปในป่าอันไร้ซึ่งผู้คนพร้อมกับพาองครักษ์จำนวนมากติดตามมาด้วย

ถ้าหากถูกชาร์ลอตต์เห็นในสภาพนี้ละก็ความเป็นไปได้ที่จะเข้าใจผิดว่าเป็นสตอล์คเกอร์มีสูงมาก

เมื่อถูกชาร์ลอตต์พบเข้า สิ่งเดียวที่พึ่งพาได้คือหน้ากากที่เจ้าชายอัลเซสใส่อยู่ มีแต่ต้องหนีก่อนจะรู้ตัวตนที่แท้จริงเท่านั้น

ในขณะที่กำลังประหม่าเจ้าชายอัลเซสกับเหล่าอัศวินก็ค้นหาสัญญาณของชาร์ลอตต์กับมอนสเตอร์ โชคดีที่ชาร์ลอตต์กำลังเดินพร้อมกับฮัมเพลงไปด้วยดังนั้นจึงไม่ต้องกังวลว่าจะคลาดสายตา

อย่างไรก็ตาม มีอันตรายจากการเรียกมอนสเตอร์อยู่ด้วยดังนั้นเจ้าชายอัลเซสจึงปวดกระเพาะเป็นอย่างมากแต่แล้ว

ชาร์ลอตต์ก็หยุดเดินในตอนที่เจ้าชายอัลเซสกำลังคิดว่าตั้งใจจะทำอะไรอยู่นั้นเอง

「ศัตรูบุกครับ!」

อัศวินนายหนึ่งร้องตะโกน

มีอะไรบางอย่างบินเข้ามาด้วยความเร็วมหาศาล

“อะไรบางอย่าง”ลงถึงพื้นพร้อมกับเสียงคำราม

「อะไรกัน นั่นมัน」

สิ่งที่ปรากฏตัวคือมอนสเตอร์รูปร่างประหลาดขนาดมหึมา

ครึ่งบนคือกริฟฟอนทว่าครึ่งล่างเป็นม้า ด้วยความรู้อันปราดเปรื่องกับมันสมองของเจ้าชายอัลเซสทำให้ระบุตัวตนแท้จริงของมอนสเตอร์ได้ทันที

「ฮิปโปกริฟฟ์เหรอ ทำไมถึงมาอยู่ในที่แบบนี้……!」

เจ้าชายอัลเซสและเหล่าอัศวินไม่หวั่นไหวต่อเหตุการณ์เหนือความคาดหมาย

อัศวินทุกนายจัดขบวนเข้าปกป้องเจ้าชายอัลเซสในทันที

「ก็ไม่รู้หรอกว่าฮิปโปกริฟฟ์มาจากที่ไหน แต่กำลังเล็งมาที่ผมอย่างเห็นได้ชัดเลยละนะ」

『กรี้!!』

ฮิปโปกริฟฟ์พุ่งเข้าใส่ด้วยเสียงแหลมสูงที่เป็นลักษณะเฉพาะของนกล่าเหยื่อ อัศวินที่ถือโล่ใหญ่ปลิวกระเด็นไปด้วยแรงกระแทกของร่างกายอันหนักหน่วง

เหล่าอัศวินล้มลงไปทีละคนจากการโจมตีอันรวดเร็วต่อเนื่องและหนักหน่วงด้วยกรงเล็บและจะงอยปาก

「คึก……！」

เจ้าชายอัลเซสที่สูญเสียองครักษ์ไปได้ชักดาบเข้าเผชิญหน้ากับฮิปโปกริฟฟ์ เมื่อดาบกับจะงอยปากเข้าตัดกันเสียงแหลมสูงได้ดังกึกก้องไปทั่วทั้งป่า

วิชาดาบอันเฉียบคมของเจ้าชายอัลเซสค่อยๆไล่ต้อนฮิปโปกริฟฟ์ให้จนมุม

ทว่า

「อันตราย!」

ฮิปโปกริฟฟ์ได้เปลี่ยนและเล็งเป้าหมายไปที่อัศวินซึ่งล้มอยู่อย่างกะทันหัน เจ้าชายอัลเซสเข้าปกป้องอัศวินในช่วงเวลาคับขันก่อนไตร่ตรอง

เจ้าชายอัลเซสสัมผัสได้ถึงรอยยิ้มอันชั่วร้ายบนในหน้านกล่าเหยื่อของฮิปโปกริฟฟ์ เจ้าชายอัลเซสที่เผยช่องว่างจึงรับลูกเตะอันทรงพลังด้วยขาม้าของฮิปโปกริฟฟ์เข้า

「อั๊ก……!」

เจ้าชายอัลเซสเข้ากระแทกกับต้นไม้ใกล้ๆ หน้ากากที่ใส่อยู่หลุดออกด้วยแรงกระแทก เจ้าชายอัลเซสหายใจได้ไม่ดีนักเนื่องจากรับดาเมจที่หน้าอก ร่างกายไร้เรี่ยวแรงไม่สามารถแม้แต่จะหยิบดาบได้

ฮิปโปกริฟฟ์เข้ามาใกล้อย่างช้าๆ เจ้าชายอัลเซสได้เตรียมใจตาย

สิ่งที่แล่นผ่านเข้ามาในหัวคือความเสียใจภายหลัง

――ไม่มีผมแล้วประเทศจะเป็นอะไรไหมนะ?

พี่น้องตอนนี้ก็พึ่งพาไม่ได้ ถึงใครจะมาสืบทอดก็คงทำให้ประเทศเจริญเท่าตอนนี้ไม่ได้

ถ้าไม่มีผมละก็เศรฐกิจของประเทศคงถดถอยอีกครั้งแน่

ขอโทษด้วย ผมทำอะไรไม่ได้แล้ว

และเหนือสิ่งอื่นใดที่เสียใจภายหลังที่สุดคือเรื่องคุณชาร์ลอตต์

ฮิปโปกริฟฟ์เห็นได้ชัดว่ากำลังเล็งผมอยู่ คงจะไม่ไปพัวพันแม้กระทั่งคุณชาร์ลอตต์

แต่ว่าแม้เพียงสักครั้งเธอก็ไม่เคยหันมามองเลย

เรื่องนั้นน่าเสียใจจริงๆ

อย่างน้อย ถ้าเธอหันมามองสักครั้งละก็

จะตายไปทั้งๆแบบนี้ไม่ได้

――อยากมีชีวิตอยู่

ช่วงเวลาที่เจ้าชายอัลเซสปรารถนาแบบนั้น

「“ปุจิไฟร์”ค่ะ」

ทันใดนั้นเอง แสงสว่างจ้าได้พุ่งผ่านป่า

ความรู้สึกร้อนที่แผดเผาผิวเข้าโจมตีพร้อมกับแสงสว่างอันรุนแรง เจ้าชายอัลเซสยกแขนขึ้นปิดหน้าด้วยสัญชาตญาณ

ต่อมาช่วงเวลาที่เจ้าชายอัลเซสลืมตาขึ้นฮิปโปกริฟฟ์ก็ปลิวหายไปอย่างสมบูรณ์

「ดูตกใจสุดๆเลยนะคะเนี่ย เพิ่งจะเคยเห็นมอนสเตอร์เป็นครั้งแรกเหรอคะ?」

ผู้ที่ปรากฏตัวพร้อมกับน้ำเสียงสบายๆคือหญิงสาวที่สวมหน้ากากงานราตรี แต่งตัวด้วยชุดเดรสที่ไม่เหมาะกับป่าซึ่งมีมอนสเตอร์ออกมา

「เธอ ช่วยเอาไว้งั้นเหรอ……」

「ทุกคนดูเหมือนจะไม่บาดเจ็บก็ดีเหนือสิ่งอื่นใดแล้วค่ะ」

เมื่อพูดแบบนั้นเจ้าชายก็รู้สึกตัวว่าอาการบาดเจ็บของตนเองได้หายไปอย่างสมบูรณ์แล้ว เมื่อมองไปรอบๆอาการบาดเจ็บของอัศวินที่ล้มไปก็หายสนิทแล้วเช่นกัน

「ยังไงก็ขอบคุณที่ช่วยเอาไว้ คุณผู้หญิงหากไม่รังเกียจช่วยบอกชื่อได้ไหม?」

「บอกชื่อเหรอ? หุหุหุ」

หญิงสาวสวมหน้ากากยิ้มอย่างสนุกสนานและถอดหน้ากากงานราตรีออก

「แทนแท้น ดิฉันเองค่ะ♪」

ตัวตนแท้จริงที่ถอดหน้ากากคือชาร์ลอตต์นั่นเอง

「คุณชาร์ลอตต์!? ทะ ทำไมคุณถึง!?」

เมื่อถูกมอนสเตอร์โจมตีและเตรียมใจพร้อมที่จะตายแล้วอยู่ในสภาวะตึงเครียดอย่างรุนแรง และจากนั้นหัวใจของเจ้าชายที่ถูกช่วยเหลือโดยหญิงสาวลึกลับก็ได้ผ่อนคลายลง

และเมื่อโจมตีทีเผลอไปที่ตรงนั้น

หากรับสิ่งนั้นเข้าไปจะเกิดอะไรขึ้นน่ะหรือ

ปุคิ้ว! ได้ยินเสียงแบบนั้นจากเจ้าชายอัลเซสอย่างชัดเจน

นั่นคือเสียงแห่งรัก

แม้จะแปลกแต่กลายเป็นรูปแบบที่แผนการ『ช่วยเหลือคุณชาร์ลอตต์จากมอนสเตอร์ เปิดเผยตัวจริงในตอนที่คุณชาร์ลอตต์ผ่อนคลายใจแล้วทำให้ชอบ』ย้อนเข้าใส่ตัวเจ้าชายอัลเซสอย่างสมบูรณ์

「แหม ว่าแล้วเชียวไม่รู้ตัวเลยสินะคะ? หน้ากากนี้บังเอิญเจอเข้าที่ร้านค้าทั่วไปใกล้ๆค่ะ ดีไซน์น่ารักตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็นเลยละค่ะ เป็นไง เหมาะไหมคะ」

ชาร์ลอตต์สวมหน้ากากอีกครั้ง

「นะ น่ารัก……」

เจ้าชายอัลเซสเคลิบเคลิ้ม อัตราการเต้นหัวใจสูงผิดปกติ ดวงตาไม่โฟกัส

「เช่นนั้น ดิฉันขอตัวแต่เพียงเท่านี้ค่ะ ยินดีที่ได้พบนะคะ ฝ่าบาท」

เจ้าชายอัลเซสทำได้แค่จ้องมองแผ่นหลังของชาร์ลอตต์ที่กำลังไกลห่างออกไป

ชาร์ลอตต์ได้เอาจานที่มีเนื้อปริมาณมากตรงสถานที่ที่ฮิปโปกริฟฟ์เคยอยู่ไปด้วยแต่ทว่าของสิ่งนั้นไม่ได้ดูในสายตาเลย