(นิยายแปล)【หง่ำหง่ำค่ะ】สกิล『ยิ่งกินมอนสเตอร์ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น』ของคุณหนูผู้ถูกขับไล่เป็นสกิลที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์เลเวลอัพ1ทุกการกิน1ครั้งกลายเป็นมนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดใน3วันไปซะแล้วค่ะ~ - ตอนที่ 24 วีรชนชาร์ลอตต์คราวนี้ขับไล่วิญญาณชั่วร้ายโดยไม่มีใครรู้

ตอนที่ 24 (มุมมองนักผจญภัยตัวประกอบ) วีรชนชาร์ลอตต์คราวนี้ขับไล่วิญญาณชั่วร้ายโดยไม่มีใครรู้

ในร้านเหล้ากลางคืน ผู้ชายเริ่มเล่าอย่างหวาดระแวง

「ก่อนอื่นฉันคือนักผจญภัยที่เชี่ยวชาญด้านการขับไล่ผีด้วยเวทมนตร์ฟื้นฟู มีความภาคภูมิใจในประสบการณ์อันโชกโชนและเคยข้ามผ่านเส้นแบ่งความเป็นความตายหลายครั้งมาอย่างเพียงพอ」

「ค่ะ รายละเอียดจะขอเก็บเอาไว้เพื่อคุ้มครองความเป็นส่วนตัวค่ะแต่ว่า บุคคลผู้นี้มีคุณสมบัติในการเป็นผู้รักษาและผู้ขับไล่ผีเคยผ่านเควสอันยากลำบากมากมายมาจนถึงตอนนี้เป็นนักผจญภัยผู้มีประสบการณ์โชกโชนค่ะ เรื่องฝีมืฉันขอรับประกันค่ะ」

พนักงานต้อนรับลุกขึ้นยืนแล้วพูดเสริม

「แต่ถึงอย่างนั้น วันนี้คุณชาร์ลอตต์ได้แสดงสิ่งเหลือเชื่อให้ฉันเห็นหลายครั้ง จนสงสัยว่านี่ฉันกำลังฝันอยู่รึเปล่า」

พอผู้ชายเริ่มเล่าเหล่านักผจญภัยโดยรอบก็กลั้นหายใจและตั้งท่ารอฟัง

「เริ่มแรกก่อนอื่น สุสานชานเมืองตอนนี้ถึงสาเหตุจะไม่ทราบแน่ชัดแต่ผีได้กลายเป็นวิญญาณชั่วร้ายและคอยโจมตีมนุษย์ทุกคนที่เหยียบย่างเข้าไป แม้แต่ฉันซึ่งเชี่ยวชาญการขับไล่ผีอยู่แค่10นาทีก็ถึงขีดจำกัดแล้ว คนทั่วไปคงถูกสาปและถูกฆ่าในชั่วพริบตาที่เหยียบย่างเข้าไปแน่……คุณชาร์ลอตต์ในตอนที่ฉันพบนั้นกำลังกินข้าวอยู่ในสุสาน」

「อย่างนี้นี่เอง อาหารคือพื้นฐานในการจัดการสภาพร่างกาย อย่างในดันเจี้ยนมีนักผจญภัยที่ละเลยอาหารจำนวนมาก แต่เมื่อท้องหิวทำให้ไม่สามารถแสดงผลงานได้อย่างมีประสิทธิภาพค่ะ สมกับเป็นคุณชาร์ลอตต์ แม้แต่ในสุสานที่เป็นถิ่นอาศัยของวิญญาณชั่วร้ายอันตรายก็ไม่ลืมการจัดการสภาพร่างกายน่าทึ่งมากค่ะ」

พนักงานต้อนรับพยักหน้าหลายครั้ง

「อย่างไรก็ตาม คุณชาร์ลอตต์กำลังทานอะไรอยู่เหรอคะ?」

「ซุปฟักทองเย็น」

「「「ซุปฟักทองเย็น!?」」」

ทั่วทั้งกิลด์นักผจญภัยตกอยู่ในความโกลาหล

「ซุปฟักทองเย็นที่ค่อนข้างยุ่งยากในการทำที่บ้าน ทำในสุสานที่เป็นถิ่นอาศัยของวิญญาณชั่วร้าย……!? สำหรับคุณชาร์ลอตต์แม้แต่สุสานที่วิญญาณชั่วร้ายอาศัยอยู่ก็เป็นเหมือนกับครัวที่บ้านเหรอเนี่ย!?」

「ทุ่มเทเพื่อเตรียมอาหารที่ต้องใช้เวลาขนาดนั้น……! คุณชาร์ลอตต์ให้ความสำคัญกับ“อาหาร”ที่เป็นพื้นฐานของนักผจญภัยสุดๆเลยสินะ」

「อย่างฉันเมื่อวันก่อนก็เคยพยายามทำซุปฟักทองเย็นอยู่แต่มันยุ่งยากระหว่างทำเลยกินทั้งแบบที่อุ่นอยู่ไปเลยละ」

แค่เพียงข้อมูลของสิ่งที่ชาร์ลอตต์กินกิลด์นักผจญภัยก็คึกคักกันอย่างมาก

「จะตกใจน่ะมันยังเร็วไป คุณชาร์ลอตต์หลังจากนั้นก็เริ่มไล่ผีโดยการใช้สกิลหรือไม่ก็เวทฟื้นฟูอะไรสักอย่าง――แถมยังเหลือเชื่อมากด้วย แค่หวนคิดถึงมันก็สยองแล้ว สิ่งที่เห็นในตอนนั้นฉันยังไม่อยากจะเชื่ออยู่เลย」

ผู้ชายหลบตาลง

「การขับไล่ผีซึ่งเป็นตัวตนพลังงานด้านลบการใช้เวทมนตร์ฟื้นฟูที่มีพลังงานด้านบวกคือวิธีที่เร็วและดีที่สุด เรื่องนั้นทุกคนรู้อยู่สินะ?」

เหล่านักผจญภัยโดยรอบพนักหน้า

「ฉันที่เป็นผู้มีประสบการณ์โชกโชน ถ้าใช้เวทฟื้นฟูแบบเอาจริงใน1นาทีจะขับไล่ได้15ตัว อาจารย์ที่ช่วยสั่งสอนการไล่ผีให้ฉันบอกว่าสถิติที่เคยบันทึกไว้ได้คือ1นาทีขับไล่ได้32ตัว แต่แน่นอนว่าเกินกว่า1นาทีนั้นไม่ไหว ลมหายใจจะปั่นป่วนและพลังเวทเองก็ไม่พอ ถ้าใน1วันยิงด้วยพลังทั้งหมด3-4รอบพลังเวทคงจะหมดลงแน่」

เหล่านักผจญภัยโดยรอบตั้งใจฟังอย่างเงียบๆ

「ทว่าคุณชาร์ลอตต์1นาทีขับไล่ผีได้มากกว่า20ตัว แถมยังทำแบบนั้นต่อเนื่องไปเรื่อยๆมากกว่า30นาที ถ้าให้เปรียบเทียบกับการวิ่งละก็เหมือนกับฉันวิ่ง30นาทีด้วยสปีดที่มากกว่าการวิ่ง50เมตรโดยใช้พลังทั้งหมด ……ระดับในฐานะสิ่งมีชีวิตมันต่างกัน ฉันคิดอย่างนั้นน่ะ」

นักผจญภัยผู้เชี่ยวชาญการขับไล่ผียิ้มอย่างขมขื่น

「คุณชาร์ลอตต์ขับไล่ผีที่เข้ามาใกล้จากทุกทิศทุกทางโดยไม่แม้แต่จะหันมองเลยละ ถึงจะไม่รู้ว่าเป็นสกิลหรือเวทมนตร์อะไรแต่ยังไงก็ราวกับว่าไม่สามารถเข้าใกล้ได้เลย ถ้าไม่เก่งพออาจจะถูกขับไล่ก่อนจะเข้าไปอยู่ในสายตาของคุณชาร์ลอตต์เลยด้วยซ้ำ และในระหว่างที่เดินไปเดินมาอยู่ในเส้นทางเดิมหลายครั้งก็ขับไล่ผีที่อยู่ในสุสานอย่างดีเลยละ ถ้าคนที่ไม่รู้อะไรมาเห็นคงจะเห็นเหมือนกับแค่หลงทางแล้วเดินไปเดินมาอยู่ละนะ แต่ว่าในระหว่างที่คุณชาร์ลอตต์กำลังเดินเตร็ดเตร่แบบนั้นวิญญาณชั่วร้ายกำลังลดลงอย่างแน่นอน」

เงียบแต่อุณหภูมิความตื่นเต้นของเหล่านักผจญภัยรอบๆพุ่งสูงขึ้นอย่างแน่นอน

「ทว่าที่อยู่ในสุสานไม่ได้มีแค่ผี ที่ออกมาน่ะคือ“การ์กอยล์”」

「「「การ์กอยล์!?」」」

เหล่านักผจญภัยตื่นตระหนกในทันที

「ถ้าพูดถึงการ์กอยล์ก็มอนสเตอร์ที่แข็งและแข็งแกร่งสุดๆที่เหมือนกับรูปปั้นปีศาจมีปีกนั่นใช่ไหม!?」

「ได้ยินมาว่ามันเป็นมอนสเตอร์หายากที่ทั้งการโจมตีกายภาพทั้งการโจมตีเวทมนตร์ก็ส่งผ่านไปไม่ได้ด้วย」

「ถ้าเป็นฉันจะหนีในทันทีที่เจอเลยละ」

「……เมื่อเผชิญหน้ากับการ์กอยล์คุณชาร์ลอตต์ก็“หายไป”จากสายตาของฉัน ก็ไม่รู้ว่ามันเร็วเกินไปหรืออะไรหรอกแต่ไม่ว่ายังไงทั้งฉันทั้งการ์กอยล์ก็คลาดสายตาจากคุณชาร์ลอตต์ไปแล้ว ……และชั่วพริบตาต่อมาคุณชาร์ลอตต์ก็ไปยืนอยู่ข้างหลังการ์กอยล์และ――ทำลาการ์กอยล์เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยด้วยเวทมนตร์ในทีเดียว」

「「「เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยด้วยทีเดียว!?」」」

แม้แต่เหล่านักผจญภัยที่คาดการณ์ไว้แล้วก็หมดคำจะพูด

「ยิงร่างกายที่แข็งของการ์กอยล์นั่นซึ่งดาเมจเวทมนตร์ส่งผ่านได้ไม่ถึง10เปอร์เซ็นต์ในทีเดียว……! เป็นตำนานผู้กล้าที่เปรียบได้กับการสังหารมังกรเลยไม่ใช่รึไง นั่นน่ะ?」

「ร่างกายบอบบางนั่นเก็บพลังเวทขนาดนั้นไว้ที่ไหนกันแน่?」

「เรื่องราวยังมีอีก คุณชาร์ลอตต์นั่งลงตรงตอไม้ใกล้ๆทั้งแบบนั้นแล้วหลับตาทำสมาธิ และขับไล่ผีอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา3ชั่วโมงโดยที่เหล่าวิญญาณชั่วร้ายที่เข้าไปใกล้ไม่สามารถถึงตัวได้เลย ……จินตนาการดูสิ มนุษย์ที่วิ่งโดยไม่เสียเหงื่อแม้แต่หยดเดียวโดยการวิ่งรวดเดียว3ชั่วโมงด้วยสปีดที่เหมือนกับการวิ่งในระยะทางสั้นๆ สิ่งที่คุณชาร์ลอตต์ทำคือแบบนั้นแหละ」

เหล่านักผจญภัยโดยรอบไม่มีแม้แต่คำจะพูดอีกต่อไปแล้ว

「และวิญญาณชั่วร้ายในสุสานก็ได้ถูกทำลายสิ้น คุณชาร์ลอตต์จึงมุ่งไปที่ทางออกสุสาน……ทว่าถึงตรงนั้นสถานการณ์ได้เปลี่ยนไปทันที ……เหล่าวิญญาณชั่วร้ายที่อยู่ในสุสานได้หลอมรวมกันแล้วกลายเป็นตัวตนที่ชั่วร้ายที่สุด」

「นั่นมันหรือว่า……」

นักผจญภัยคนหนึ่งพูดขึ้น

「ใช่ “ร่างรวมวิญญาณพยาบาท”เสร็จสมบูรณ์แล้ว สิ่งที่เคยเปลี่ยนเมืองหลายเมืองเป็นซากปรักหักพังในอดีตและแม้แต่ตอนนี้เองก็กลายเป็นดินแดนที่ไม่มีใครเหยียบย่างเข้าไปได้」

มือของผู้ชายที่พูดอยู่สั่นเทา

「ผีตามปกติจะโปร่งแสงหรือเกือบโปร่งแสงแต่ว่า “ร่างรวมวิญญาณพยาบาท”นั้นเนื่องจากความหนาแน่นสูงผิดปกติจึงเกือบจะเป็นร่างเนื้อ ถ้าแค่รูปร่างคงจะมองเห็นเป็นแค่มนุษย์ที่สวมฮูด แต่ว่าฉันน่ะชั่วพริบตาที่เห็น“ร่างรวมวิญญาณพยาบาท”ก็เตรียมใจตายทันทีเลยละ」

ผู้ชายเล่าต่อไปในขณะที่เช็ดเหงื่อบนหน้าผาก

「ร่างรวมวิญญาณพยาบาทได้ร่ายคำสาปใส่คุณชาร์ลอตต์ ถ้าเป็นคนธรรมดาละก็ จะว่าตายทันทีก็ไม่เชิงมันเป็นคำสาปขั้นสุดยอดที่ถึงขนาดทำให้ร่างเนื้อกลายเป็นศพเน่าเปื่อยในทันที ……แต่ว่าคุณชาร์ลอตต์นั้นนิ่งสงบ ไม่เข้าใจความหมายเลยจริงๆ สิ่งที่คิดได้มีแค่กำลังปิดกั้นสถานะผิดปกติอย่างสมบูรณ์อยู่」

ผู้ชายกุมขมับ

「คุณชาร์ลอตต์ที่รับเอาคำสาปซึ่งร่างรวมวิญญาณพยาบาทร่ายออกมาหลายครั้งนิ่งสงบ ในระหว่างนั้นคุณชาร์ลอตต์ก็ส่งพลังงานด้านบวกเข้าใส่ร่างรวมวิญญาณพยาบาทอย่างต่อเนื่อง จนในที่สุดก็ขับไล่ได้อย่างสมบูรณ์」

ทั่วทั้งกิลด์นักผจญภัยเต็มไปด้วยเสียงปรบมือ

「ถ้าร่างรวมวิญญาณพยาบาทนั่นหลุดออกมาละก็เมืองนี้คงกลายเป็นซากปรักหักพังไปแล้ว คุณชาร์ลอตต์ที่เก็บกวาดสิ่งนั้นด้วยตัวคนเดียวโดยไม่บอกใครนอกจากคำพูดว่า“เจ๋งที่สุด”ก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วละ……」

ถึงตรงนั้นผู้ชายได้ยกแก้วที่ใส่เหล้าของตัวเองขึ้นมา

「สิ่งที่ฉันทำได้มีแค่สิ่งนี้ คัมปายแด่คุณชาร์ลอต์วีรชนของเมือง」

「「「คัมปาย!!」」」

ด้วยเหตุนี้ตำนานความกล้าหาญของชาร์ลอตต์จึงเพิ่มขึ้นมาอีก1เรื่องโดยที่เจ้าตัวไม่รู้เรื่องเลย