นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature ) - ตอนที่ 66 ข้อแลกเปลี่ยนเกี่ยวกับโลกภายนอก
ตอนที่ 66 – ข้อแลกเปลี่ยนเกี่ยวกับโลกภายนอก
“ช่วยยังไงครับ” หลิวเต๋อจู้ถาม
“หาคนร้ายตัวจริงพวกนั้น ให้พวกเขามอบตัว” ชิ่งเฉินตอบกลับมา
หลิวเต๋อจู้คิดแล้วกล่าวว่า “แต่ถึงคุณออกไปแล้วไม่ช่วยผม ผมก็ไม่มีหนทาง ไม่ใช่เหรอ”
“คุณยังมีทางเลือกเหรอ” ชิ่งเฉินถามโดยสงบ
หลิวเต๋อจู้เงียบไปช่วงหนึ่ง สุดท้ายยอมรับสภาพ “ผมตกลงตามดีลนี้ ต้องการให้ผมทำอะไรครับ”
“ผมเชื่อว่าจะต้องมีคนถูกสถานะเปลือกนอกของคุณดึงดูด คุณต้องไปทำความเข้าใจกับความต้องการของพวกเขา ทำให้พวกเขาเชื่อว่าพวกเขาสามารถซื้อสิ่งของที่อยากได้จากคุณ” ชิ่งเฉินกล่าว “พูดสั้น ๆ ก็คือ ผมอยากจะติดต่อกับพวกเขาผ่านทางคุณ”
“บอสใหญ่ครับ ผมไม่ได้ผลประโยชน์เลยสักนิดก็ไม่ได้ปะ……” หลิวเต๋อจู้ถามอย่างอ่อนแรง
“ทุก ๆ ดีลที่ได้รับล้วนจะแบ่งส่วนหรือว่าให้รางวัลกับคุณ อย่างเช่นปรับปรุงอาหารของโลกภายใน อย่างเช่นสามารถให้คุณอยู่ที่ห้องขังเดี่ยวก็สามารถอ่านข่าวสารภายนอก อย่างเช่นเอาอุปกรณ์ชีวิตเสมือนของเขตสันทนาการมาให้คุณที่ห้องขังเดี่ยว” ชิ่งเฉินสัญญา
หลิวเต๋อจู้ตื่นตะลึง เขาคิดไม่ถึงว่าอภิสิทธิ์ของนักท่องเวลาคนที่สามนี้ในเรือนจำหมายเลข 18 จะใหญ่ถึงระดับนี้แล้ว
เขาลังเลแล้วจึงกล่าวว่า “แต่ว่าบอสใหญ่…… ถ้าผมแทนที่สถานะของคุณ งั้นผมก็จะอันตรายสุด ๆ เลยที่โลกภายนอก”
ชิ่งเฉินมองเขาเงียบ ๆ
“บอสใหญ่คุณก็อาจจะเห็นข่าวแล้ว วันที่สามที่ผมกลับคืนก็ได้รับบาดเจ็บ” หลิวเต๋อจู้ดึงแขนเสื้อแล้วก็ขากางเกงของตนเอง “ดูสิครับ ตอนนี้เพิ่งจะตกสะเก็ด”
“หืม” ชิ่งเฉินเพิ่งจะนึกได้ว่าเขาสงสัยมาตลอดว่าอีกฝ่ายได้รับบาดเจ็บได้อย่างไร แล้วก็เกิดอะไรขึ้น “บอกมาให้ละเอียด”
“ตามที่องค์กรคุนหลุนบอกกับผม คือมีคนจับจ้องเรื่องที่ผมอยู่ข้างตัวหลี่ซูถง อยากจะใช้ผมเข้าใกล้หลี่ซูถง” หลิวเต๋อจู้อธิบาย “เช้าวันนั้นพวกเขาออกเดินทางจากเอ้อโจว กลางคืนก็มาลงมือใส่ผมที่เมืองลั่ว องค์กรคุนหลุนซุ่มโจมตีอยู่นอกโรงเรียนล่วงหน้า หว่านแหรวบพวกเขา”
“อย่างนี้นี่เอง” ชิ่งเฉินพยักหน้า
มิน่าล่ะวันนั้นคุนหลุนไม่ได้ปรากฏตัวที่โรงเรียน
มิน่าล่ะหลิวเต๋อจู้เอาแผลมาโรงเรียนอย่างไร้เหตุไร้ผล ที่แท้เป็นเพราะปมสังหารทางลับนี้
พูดอย่างนี้ ชิ่งเฉินรู้สึกว่าให้หลิวเต๋อจู้รับหน้าแทนตัวเองมันอันตรายจริง ๆ
เขาก็ไม่ได้แคร์หลิวเต๋อจู้ ทว่าหาตัวเชื่อมที่เหมาะสมได้ไม่ง่ายเลย จะให้อีกฝ่ายตายไปอย่างนี้ก็น่าเสียดายมาก
ชิ่งเฉินมองหลิวเต๋อจู้แล้วถามว่า “ความแข็งแกร่งที่พัฒนาขึ้นที่คุณพูดคืออย่างเช่น?”
“ยาแปลงพันธุกรรม” หลิวเต๋อจู้เลือกอีกเส้นทางหนึ่งในสายอาชีพ
ชิ่งเฉินหลับตาครุ่นคิด การครุ่นคิดนี้ใช้เวลาสิบนาที
ในความเงียบ หลิวเต๋อจู้ทนทุกข์ทรมาน
พริบตาถัดมา จู่ ๆ ชิ่งเฉินลืมตาขึ้น “ให้คุณได้ แต่หวังว่าคุณจะพิสูจน์ว่าตัวเองควรค่ากับยาแปลงพันธุกรรมนี้นะ แล้วก็เข้าใจด้วยว่าการร่วมงานกับผมหมายความว่าอะไร”
“ท่านดูผมแสดงได้เลย ผมขอบอกท่านนะว่าตอนนี้ก็มีคนสี่คนที่อยากจะมาตีสนิทกับผม แต่ก่อนหน้านี้ผมไม่สน” หลิวเต๋อจู้เอ่ยอย่างคึกคักขึ้นมาทันที “ท่านไม่รู้ว่าพวกเขารวยมาก ได้ยินว่านาฬิกาหนึ่งเรือนยังหลายแสนเลย นักเรียนถึงกับเอานาฬิกาหลายแสนมา ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย!”
ชิ่งเฉินสีหน้าแปลกพิลึก ที่พูดนี่ก็คือพวกหวังอวิ๋นน่ะสิ
ได้แต่ฟังหลิวเต๋อจู้กล่าวต่อว่า “ผมกลับไปก็จะทำความเข้าใจกับความต้องการของพวกเขา ดูว่าจะสามารถขูดรีดเงินจากพวกเขาได้ยังไง หรือไม่ ผมเอานาฬิกาข้อมือของเขามาให้ท่านดีไหมครับ”
ชิ่งเฉินเตือน “ไม่เอาเงินสด แล้วก็ไม่เอานาฬิกาข้อมือ ผมต้องการแค่ทองแท่งที่ไร้สัญลักษณ์”
“จริงด้วย ท่านรู้ว่าผมอยู่โรงเรียนสอนภาษาต่างประเทศเมืองลั่วสินะ” หลิวเต๋อจู้กล่าว
“อืม” ชิ่งเฉินพยักหน้า
“ห้องติดกับผมยังมีไอ้โง่คนหนึ่งที่คอยหาโอกาสตีซี้กับผม เขาเพิ่มเพื่อนกับผมผ่านกลุ่มวีแชตห้อง ผมได้ยินว่าเขาจนมากเลยไม่ตอบรับ ตอนหลังแอดผมมาอีกสองรอบเลยตกลง” หลิวเต๋อจู้กล่าว “ผลคือเพิ่งจะแอดผมได้สองวันก็ลากผมเข้ากลุ่มกลุ่มหนึ่งอย่างไร้ต้นสายปลายเหตุ ข้างในทั้งขายถุงเท้า ทั้งช่วยแนะนำผู้หญิงรวย ๆ……”
สีหน้าชิ่งเฉินยิ่งพิลึกกว่าเดิม นี่ไม่ใช่หนานเกิงเฉินแล้วยังจะเป็นใครไปได้
ถ้าไม่ใช่ว่าเขาสวมหน้ากาก หลิวเต๋อจู้อาจจะสามารถมองเงื่อนงำจากสีหน้าของเขาออกได้ตรง ๆ เลย!
“บอสใหญ่ครับ ที่โลกภายนอกผมควรจะติดต่อคุณยังไง” หลิวเต๋อจู้ถามอย่างระแวดระวัง
ชิ่งเฉินยิ้ม “วางใจเถอะ ผมจะติดต่อคุณเอง”
พูดจบ เขาหมุนตัวออกจากห้องขังเดี่ยว
จนกระทั่งประตูเลื่อนโลหะข้างหลังเขาปิดลง ชิ่งเฉินจึงได้ผ่อนลมหายใจ
เบื้องหลังหน้ากาก ลวดลายเปลวเพลิงบนแก้มของเขากำลังจางหายไปอย่างรวดเร็ว
เปลี่ยนเสียง นี่เป็นประโยชน์ที่สองของวิชาหายใจ
ก่อนหน้านี้ชิ่งเฉินเคยคิดว่าเรื่องที่ตนเองไม่ใช้เสียงสื่อสารจะถูกหลิวเต๋อจู้ระแวงไม่ช้าก็เร็ว แต่ถ้าครั้งที่แล้วถืออีรีดเดอร์ครั้งนี้อ้าปากพูดกลับจะไม่เหมาะสม
ดังนั้นให้หลิวเต๋อจู้ค้นพบปัญหาด้วยตนเอง ชิ่งเฉินแก้ปัญหาอีกที อย่างนี้จึงจะยิ่งมีพลังโน้มน้าวในการขจัดความระแวงของอีกฝ่าย
พูดตามตรง จริง ๆ เขายังกังวลนิดหน่อยว่าหลิวเต๋อจู้จะไม่ค้นพบปัญหาข้อนี้ตลอดไป ไม่งั้นเขาก็ต้องใช้อีรีดเดอร์เขียนหนังสือไปตลอด……
เหนื่อยเกินไป
……
ในห้องขังเดี่ยวอันเดียวดาย หลิวเต๋อจู้จ้องมองประตูเลื่อนโลหะที่ปิดลงอย่างบื้อใบ้
ในสมองของเขาล้วนเป็นหน้ากากหน้าแมวอันพิสดารนั้น
ลวดลายสีแดงสลับสีขาวบนหน้ากากปะเหมาะพอดี คล้ายกับว่ามีออร่าอันไม่อาจบรรยายชนิดหนึ่งเพ่งมองตนเอง
ทรงอำนาจอีกทั้งเร้นลับ
หลิวเต๋อจู้คิดอย่างไร้ที่มาที่ไปว่าถึงตนเองจะไม่สามารถคลุกคลีกับหลี่ซูถง แต่คลุกคลีกับผู้สืบทอดของหลี่ซูถงก็เหมือนจะเป็นทางเลือกที่ไม่เลว
เขาเข้าใจแล้วว่าตนเองไม่ได้เป็นตัวเอกของโลกใบนี้เลย
อาจจะเป็นเจ้าของหน้ากากหน้าแมวคนนั้นถึงจะใช่
นอกประตู หลี่ซูถงกับหลินเสี่ยวเสี้ยว, เยี่ยหว่านล้วนรออยู่
“นี่เป็นเพื่อนนักเรียนของเธอเหรอ ฉันยังนึกว่าคนของโลกภายนอกล้วนเป็นอย่างเธอซะอีก” หลี่ซูถงยิ้มแล้วถามว่า “คุยกันเป็นยังไง”
ชิ่งเฉินคิดดู “ผมต้องการยาแปลงพันธุกรรมครับ”
……………………………………………
ตอนที่ 67 – คืนที่หลับไม่ลงของปาปารัสซี่