นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ - ตอนที่ 8 เขายังคงไม่เเยเเส

ตั้งแต่เธอยอมแพ้ที่จะเรียนปริญญาเอก เธอก็ได้หันเป้าหมายไปที่บริษัทในประเทศ

อาจารย์ยังให้คำแนะนำเธอว่าอย่าไปกลัว พยายามให้ถึงที่สุด

บริษัทในประเทศที่เป็นสุดยอดไม่ใช่ตี้กั๋วเซิ่งซื่อเหรอ เรียกได้ว่าเป็นยอดเขาเอเวอเรสต์ในสงอุตสาหกรรมแล้ว

ดังนั้นเธอเลยไม่ลังเลที่จะส่งโปรไฟล์ให้ตี้เซิ่ง

ความเข้มงวดในการคัดกรองเรซูเม่ของตี้เซิ่งนั้นน่ากลัว ทุกคนที่เข้ามาต้องเป็นคนที่ดีที่สุดในทุกสาขาอาชีพ ทุกๆปีผู้สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนที่มีชื่อเสียงจะต้องอยากเข้าไป

แต่เมื่อเทียบกับตี้เซิ่งแล้ว ข่าวลือดังกล่าวเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังตี้เซิ่งมากกว่า

ในสมัยที่บริษัทในประเทศตกอยู่ในความสับสนอลหม่าน นโยบายหลายชุดที่ออกโดยหน่วยงานระดับสูงทำให้เถ้าแก่หลายคนล้มลง

ในยุคที่ทุกคนตกอยู่ในอันตราย ตี้เซิ่งกลับใช้โอกาสนั่นในการลุกขึ้นมา

สือฮว่านั่งอยู่บนรถแท็กซี่ ชื่นชมและอยากรู้อยากเห็นต่อชายที่อยู่เบื้องหลังตี้เซิ่ง

นั่งอยู่ในตำแหน่งนั้น คงเหยียบหลายคนขึ้นตำแหน่ง ต้องเลือดเย็น มีไหวพริบและขี้หวาดระแวงยิ่งกว่าคนทั่วไป

สร้างตำนานอย่างตี้เซิ่งได้ ชายคนนั้นคงมีชีวิตใกล้เคียงกับเทพเจ้าแล้วล่ะ

สือฮว่ากระตุกมุมปากเบาๆ ลงจากรถที่หน้าประตูใหญ่ของตี้กั๋วเซิ่งซื่อ หลังจากจ่ายเงิน เธอก็เงยหน้ามองจนปวดคอ

ห้องทำงานระดับสูง หนานสือกำลังถือประวัติส่วนตัวพร้อมคิ้วขมวด

ภรรยาของท่านประธานกำลังจะมาที่ตี้เซิ่ง? ท่านประธานรู้ไหม?

ถ้าท่านประธานไม่อยากเห็นเธอ คงไม่ให้เธอเข้ามา…

เขาลังเลอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็เดินไปที่ประตูถัดไปพร้อมประวัติย่อ

"ท่านประธาน คุณผู้หญิงกำลังจะมาที่ตี้เซิ่ง นี่คือประวัติและข้อมูลส่วนตัวของเธอ ท่านลองดู…"

เขาหักห้ามใจและวางแฟ้มไว้ตรงหน้าฮ่อฉวนสือ ฮ่อฉวนสือเหลือบไปเห็นคำว่า "แต่งงาน" ตรงช่องสถานะ

นิ้วของเขาหยุดชะงักและหยุดเคลื่อนไหว

เขาต้องยอมรับว่าตัวเองรู้สึกตื้นตันใจเล็กน้อย

แต่มันก็เท่านั้น เขาเป็นนักธุรกิจ การแต่งงานเป็นเรื่องเกี่ยวกับการชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสีย

เขาไม่เคยรู้สึกว่าเขาจะตกหลุมรักผู้หญิงคนไหนได้ ความรักเป็นเพียงส่วนเล็กๆ นอกจากนี้เขายังมีอีกหลายสิ่งที่ต้องทำ

"ทำตามกระบวนการเถอะ"

เขาดันเอกสารกลับไป สายตาของเขาก็จ้องไปที่หน้าจออีกครั้ง

หนานสือรับข้อมูลและเดินไปที่ประตู ก่อนเหลือบมองเขาอย่างเงียบๆ

เขาอยู่กับท่านประธานมาตั้งหลายปี ไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนอยู่ข้างๆเขาเลย บางครั้งเขาก็สงสัยว่าผู้หญิงแบบไหนที่สามารถคว้าหัวใจเขาได้ แต่ก็รอมาตั้งหลายปี เขาก็ยังคงไม่แยแส

สายตาของหนานสือหยุดมองเอกสารชั่วครู่ บนนั้นมีรูปถ่ายติดบัตรที่ดูสะดุดตาเป็นพิเศษ นี่อาจเป็นโอกาส?

สือฮว่ารออยู่ในห้องสัมภาษณ์อยู่สักพักก็มีหญิงสาวคนหนึ่งพาไปพบผู้สัมภาษณ์

"คุณสือ ถ้าทั้งสองฝ่ายทำการห้องร้อง คุณคิดว่าใครจะเหนือกว่า"

ผู้สัมภาษณ์วางเอกสารไว้ตรงหน้าสือฮว่า ซึ่งเป็นคำอธิบายของทั้งสองเกม หากเธอจำไม่ผิดนี่เป็นคดีความที่ตี้เซิ่งวางแผนช่วงนี้

สำหรับบริษัทใหญ่อย่างตี้เซิ่ง ธุรกิจที่เกี่ยวข้องนั้นกว้างมาก เกมก็เป็นเพียงส่วนเล็กๆเท่านั้น

คดีนี้ได้มีการพูดคุยกันก่อนหน้านี้และทุกคนคิดว่าตี้เซิ่งจะแพ้

มีความคล้ายคลึงกันระหว่างสองเกม ในแง่ของโหมดเกมที่พัฒนาโดยตี้เซิ่งเปิดตัวช้าไปสองปีและเสียโอกาสไป

หากเธอไม่เจอจุดที่จะพลิกตี้เซิ่งกลับมาได้ นั่นเป็นการยอมรับว่าลอกเลียนแบบไปโดยปริยาย

เป็นคำถามที่เฉียบคม สมกับเป็นตี้เซิ่ง

ปากของสือฮว่าโค้งขึ้นด้วยรอยยิ้มเล็กๆ เหลือบมองไปที่ข้อมูลและพูดอย่างไม่เร่งรีบ ""กฎหมายคุ้มครองเกม" ในประเทศแค่ปกป้องโปรแกรมโค้ดเกมเท่านั้น สำหรับกฎของเกมและโหมดเกมไม่ได้รับการปกป้อง ตี้เซิ่งกล้าที่จะเอาเกมนี้มาเปิดตัว ก็ต้องเลี่ยงปัญหาเหล่านี้อยู่แล้ว"

มีประกายในดวงตาของผู้สัมภาษณ์ ถึงที่สือฮวาพูดมาจะธรรมดามาก แต่ถ้าไม่ได้ศึกษา "กฎหมายคุ้มครองเกม" หลายสิบครั้ง ก็คงหาข้อโต้แย้งไม่ได้

เขาโค้งริมฝีปากพร้อมกับรอยยิ้มที่จริงใจบนใบหน้าของเขา

"ประวัติของคุณสือดีเยี่ยม ฉันสงสัยว่าคนที่มีความสามารถชนาดนี้ไม่ไปที่สำนักงานกฎหมาย แต่มาที่ฝ่ายกฎหมายของบริษัทเรา"

"ง่ายมากเลยค่ะ" สือฮว่ากางมือออก "ฝ่ายกฎหมายของตี้เซิ่งแข็งแกร่งมากจนโลกภายนอกล้อเลียนว่าพวกเขาคือพิซซ่าฮัท ฉันแค่อยากรู้ว่ากลุ่มคนที่มีอำนาจจะหน้าตาเป็นยังไงน่ะค่ะ"

ปากของผู้สัมภาษณ์กระตุกและในที่สุดก็ลุกขึ้นยืน

"คุณสือ ขอแสดงความยินดีที่ผ่านการสอบสัมภาษณ์"

"ขอบคุณค่ะ"

สือฮว่าเลิกคิ้ว ตี้กั๋วเซิ่งซื่อต่างจากบริษัทอื่นจริงๆ

หลังจากคุยเรื่องตำแหน่งอะไรแล้วเธอก็ออกไปโบกรถไปบ้านตระกูลฮ่อ

ออกมาทั้งวัน ได้เวลากลับแล้ว

"หยุดก่อน!"

ทันทีที่เธอก้าวเข้าไปในบ้านตระกูลฮ่อ เธอก็ได้ยินเสียงของฮ่อฉินฉินจากด้านหลังเธอ

ฮ่อฉินฉินเดินเข้ามา ไม่กี่ก้าวก็ถึงด้านหน้าเธอ สายตาเต็มไปด้วยชัยชนะ "สือฮว่า เธอเดาซิว่าวันนี้ฉันไปทำอะไรมา?"