นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ - ตอนที่ 25 คุณปู่ ผมต้องการหย่า
“ถ้าเธอไม่เต็มใจจริงๆ ฉันจะไม่บังคับเธอ ฉันจะไปคุยกับคุณปู่ให้ชัดเจน”
ฮ่อฉวนสือไม่ได้ใจแค้นจนถึงจุดที่เขาต้องบังคับผู้หญิงคนหนึ่ง!
สือฮว่าขมวดคิ้ว คำพูดของชายคนนี้ยิ่งพูดยิ่งทำให้เธอสับสนมากขึ้นเรื่อย ๆ
“ประธานฮ่อ นี่เป็รเรื่องของคุณและฉัน คุณจะไปหาคุณปู่ทำไม?”
หากชายคนนี้ไปพูดเรื่องไร้สาระต่อหน้าคุณปู่ฮ่อ ต่อไปเธอจะมีหน้าที่ไหนอยู่บ้านตระกูลฮ่ออีก
ใบหน้าของฮ่อฉวนสือมืดมนจนสามารถบีบน้ำออก “ถ้าไม่ใช่คุณปู่ เธอคิดว่าฉันจะมีความสัมพันธ์อะไรกับเธอหรือไง？เธอไม่เต็มใจ ฉันก็ไม่อากบังคับ ดังนั้นควรไปบอกเขาให้ชัดเจนจะดีกว่า ”
หลังจากที่เขาพูดจบเขาก็ก้าวออกไป
สือฮว่าคิดเรื่องนี้อยู่ที่เดิมเป็นเวลานาน แต่ก้คิดไม่ออกถึงความเชื่อมโยงนี้ จนกระทั่งชายชราโทรมาหาด้วยตัวเองในตอนค่ำ
“เสี่ยวฮว่า เธอกับฉวนสือมาทานอาหารค่ำคืนนี้สิ ฉวนสือบอกว่ามีบางอย่างจะคุยกับฉันและพอดีฉันก็มีเรื่องจะคุยกับเขาด้วย”
สือฮว่ารู้สึกว่าเมื่อชายชราพูดถึงฮ่อฉวนสือ น้ำเสียงของเขาก็ดูเศร้าหมองเล็กน้อย
” คุณปู่ฮ่อ หนูจะไปให้ตรงเวลาค่ะ”
เธออยากจะเห็นว่าสามีในนามของเธอคนนี้หน้าตาเป็นยังไงกันแน่
หลังจากเลิกงาน สือหนานได้มารออยู่แล้วและพาเธอไปที่หน้าเบนท์ลีย์คันหนึ่ง
เธอเปิดประตูรถและพบว่าชายคนนั้นนั่งอยู่บนนั้น ทั้งร่างของเขาอ่อนเปลี้ยและเย็นชาที่เหมือนกับท่าทางปฏิเสธที่จะสื่อสาร
สือฮว่าก็รู้สถานการณ์และไม่ได้พูดตั้งแต่ขึ้นรถ นั่งเงียบๆอยู่ด้านข้าง
สี่สิบนาทีต่อมา รถคันนั้นหยุดอยู่หน้าประตูเหล็ก บอดี้การ์ดที่เห็นป้ายทะเบียนก็เปิดประตูเหล็กด้วยความเคารพ
ด้วยเปิดประตูดัง “เอี๊ยด” สือฮว่าสามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายใน
คนรับใช้หลายคนกำลังตัดแต่งดอกไม้และต้นไม้ หินอ่อนสีขาวกว้างประมาณหกเมตรก็แผ่กว้างไปจนถึงประตูบ้านหลังใหญ่
เทียบกับที่เธออาศัยอยู่ในตอนนี้เห็นได้ชัดว่ากลิ่นอายของอาหารที่นี้นั้นหอมมากกว่า
หลังจากลงจากรถ สือฮว่าก็จงใจอืดอาดอยู่ตรงนั้นสักพักและเมื่อรอชายคนนั้นเข้าไปแล้วเธอก็ค่อยๆเดินเข้าไป
เธอคิดว่าจะมีคนจำนวนมากในตระกูลฮ่อนั้นมาในคืนนี้ หลังจากที่ชายคนนี้ก็ถูกคุณปู่เรียกมาเช่นกัน
แต่เมื่อมาถึงก็เพิ่งรู้ว่ายกเว้นคนรับใช้ตระกูลฮ่อก็ไม่มีใครเลย
มีจานอาหารที่หอมฟุ้งยี่สิบกว่าจานอยู่บนโต๊ะ ชายชราเดินช้าๆลงมาจากชั้นสองพร้อมกับไม้เท้า เมื่อเขาเห็นฮ่อฉวนสือเขาก็ทำมองด้วยสายตาดุ
ในที่สุดเด็กคนนี้ก็กลับมาสักที ก่อนหน้านี้สือหนานบอกว่าเขาจะไปทำธุระต่างที่ แต่ก็จะหาเวลาได้
ฮ่อฉวนสือแสร้งทำเป็นไม่สบตาเขาและนั่งลงที่โต๊ะอาหาร
ใบหน้าของชายชราสั่นเทาและโมโหจนเครานั้นพัดตั้งขึ้น
“คุณปู่ฮ่อ”
สือฮว่าเรียกด้วยเสียงที่น่ารักและท่าทางที่ไม่ถ่อมตัวก็ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นในทันที
” เสี่ยวฮว่า นั่งลงสิ คืนนี้ฉันมีเรื่องจะคุยกับพวกเธอ”
สือฮว่ารู้สึกแปลกๆ พวกเธอ? พวกเธฮที่ว่านี้หมายถึงใคร?
หลังจากนั่งลง เธอก็ยังคงสงสัยว่าทำไมฮ่อฉวนสือยังไม่มา แต่ผู้ชายที่อยู่ข้างๆเธอก็พูดขึ้น
“คุณปู่ ผมก็มีเรื่องบางอย่างจะบอกปู่”
” ขอโทษค่ะ”
เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและกำลังจะวางสาย แต่เมื่อเห็นหมายเลขโทรศัพท์ ใบหน้าของเธอก็ซีดและรีบก็กดปุ่มรับสายอย่างรวดเร็ว
นี่คือเบอร์โทรของโรงพยาบาล คุณยายเกิดเรื่องแล้ว
” คุณสือคะ อาการของคุณยายคุณแย่ลงอย่างกะทันหัน ตอนนี้ได้ถูกส่งเข้าห้องไอซียูแล้ว เราไม่แน่ใจว่าครั้งนี้จะได้รับการช่วยเหลือไว้ได้หรือไม่ ดังนั้นคุณควรมาที่โรงพยาบาลจะดีกว่า”
ในหัวของสือฮว่านั้นอึ้งและดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงในทันที
อย่างไรก็ตามยิ่งในใจของเธอนั้นทรุดลง แต่ยิ่งหน้าเธอก็สงบมากขึ้นเท่าไหร่ก็ยิ่งยับยั้งชั่งใจได้มากขึ้นเท่านั้น
“คุณปู่ฮ่อ ขอโทษนะคะ หนุไม่สามารถอยู่ทานอาหารที่นี้ได้ วันหน้าหนูจะชดเชยให้คุณปู่แน่นอน”
เมื่อสือฮว่าพูดจบ เขาก็หยิบกระเป๋าและก้าวเท้าเดินไปที่ประตูอย่างรวดเร็ว
ชายชราเดินตามหลังด้วยไม้เท้าและเห็นเธอที่กังวลมากก็โบกมืออย่างรวดเร็ว
” หนานสือ ไปส่งเธอหน่อย”
หนานสือพยักหน้าและตามสือฮว่าไป
ในพริบตามีในห้องโถงก็เหลือเพียงชายชราและฮ่อฉวนสือเท่านั้นที่ บนโต๊ะอาหารก็ยังมีอาหารรสเลิศอยู่เต็มโต๊ะ แต่พวกเขาไม่ได้ขยับมันเลยสักนิด
ชายชราหมดความอยากอาหารไปชั่วครู่ เดิมทีเขาต้องการคุยกับสองคนนี้ในคืนนี้ให้ชัดเชน แต่สือฮว่ากลับมีธุระกะทันหัน
“คุณปู่ ผมอยากหย่า”
ชายชราที่กำลังจะลุกขึ้นก็ได้ยินคำพูดที่สงบของฮ่อฉวนสือก็โกรธมากจนเหวี่ยงไม้ค้ำยันไปทางด้านหลังของเขา
ฮ่อฉวนสือไม่ได้หลบจึงถูกฟาดเข้าที่หลังอย่างกะทันหัน
“ตั้งแต่ที่แกแต่งงานกับสือฮว่ามา ไม่ให้เธอรู้ตัวตนของแกก็แล้วไปแล้ว ตอนนี้อยากจะหย่า？ครั้งที่แล้วเธอโดนรังแกในตระกูลถังขนาดนั้น สามีอย่างแกไปอยู่ไหน？ ฉวนสือ แกเป็นผู้ชาย สือฮว่าเป็นภรรยาของแกตามกฎหมาย ถ้าแกไม่ปกป้องเธอแล้วจะคาดหวังว่าใครจะมาปกป้องเธอ？อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าแกให้เธอเซ็นสัญญา ฉันไม่ได้ห้าม นั่นเป็นเพราะฉันไม่แน่ใจ ภายใน 2 ปี แกจะต้องตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้แน่นอน! เรื่องการหย่า อย่าแม้แต่จะคิด! ”
“คุณปู่ ปู่ผูกเธอไว้กับผม คุณเคยถามความรู้สึกเธอไหม？การหย่าครั้งนี้ไม่ใช่ผมจะหย่า แต่เป็นเธอไม่อยากอยู่เคียงข้างผม ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าผมเป็นใคร ปู่พูดถูก เพราะผมเป็นผู้ชาย ผมจึงไม่อยากใช้วิธีนี้มัดผู้หญิงที่ไม่รักผมและผมก็ไม่ได้รักเธอไว้ข้างกาย ”
ชายชรารู้สึกได้ถึงเลือดที่พุ่งพล่าน เขาบีบไม้ค้ำยัน แน่นดวงตาของเขาลึกซึ้ง
“พ่อบ้าน เตรียมกฎตระกูล”
พ่อบ้านที่ยืนอยู่ไม่ไกลนั้นลังเลอย่างไม่ขยับ
ชายชราจ้องเขา “ยังไม่รีบไป ไม่ได้ตีไอ้เด็ฏคนนี้ คืนนี้ฉันคงนอนไม่หลับ!”
แม่บ้านมองไปที่ฮ่อฉวนสือและพบว่าเขากำลังเม้มริมฝีปากและไม่พูดอะไร
เขาถอนหายใจและให้คนไปเอาแส้ลงมา
” ท่านครับ ท่านลองคิดดูอีกทีไหมครับ … ”
อย่างไรก็ตามนายน้อยอายุมากแล้ว ถ้าตีต่อไปกลัวว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองจะยิ่งห่างกันมากขึ้น
” ยังต้องคิดอะไรอีก?! หลานชายของฉัน ฉันอารมณ์ไม่ดีก็ไม่สามารถตีเพื่อระบายความโกรธหรอ?!”
ฮ่อฉวนสือลุกขึ้นยืนพร้อมกับความเย็นชาบนใบหน้าของเขา “คุณปู่ แม้ว่าปู่จะตีผม ผมก็ยังต้องการหย่ากับเธอ”
ชายชราโกรธมากจนหายใจแทบไม่ออกและชี้ไปที่ลานบ้านอย่างสั่น ๆ “ออกไปคุกเข่า พ่อบ้าน ใช้แส้!”
ฮ่อฉวนสือไม่ได้ขัดขืนทำได้เพียงคุกเข่าลงอย่างซื่อๆ
พ่อบ้านถือแส้และทำใจลงมือไม่ได้ แต่เมื่อสัมผัสกับดวงตาเย็นชาของชายชรา เขาก็กัดฟันและเหวี่ยงแส้ลง
“เปี๊ย!”
“เปี๊ย!”
แส้ของพ่อบ้านเหวี่ยงได้เป็นอย่างดี โดยหลีกเลี่ยงจุดสำคัญ แต่พอทที่เป็นเนื้อนั้นไม่มีเว้น
ในช่วงเวลาสั้นๆ เลือดก็ไหลออกมาจากด้านหลังของฮ่อฉวนสือ
เหงื่อหยดลงจากหน้าผากของเขา แต่เขาไม่สนใจและใบหน้าของเขาก็ซีดลง
คนดูแลบ้านมองไปที่ชายชราและพบว่าชายชรายืนอยู่หน้าประตูด้วยสีหน้าเศร้าหมอง แววตาซับซ้อนและไม่ได้เรียกให้หยุด .
เขาทำได้เพียงทำต่อไป
ชายชราถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขารู้ในใจว่าไม่มีใครในจิงตูนอกจากฉวนสือที่มีความสามารถในการปกป้องสือฮว่าตลอดเวลา นี่คือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่เห็นด้วยกับการหย่า
“คุณปู่ ผมต้องการหย่า”
ฮ่อฉวนสือพูดประโยคอีกครั้ง ดวงตาของเขาสงบ
“พ่อบ้าน ตีต่อไป ฉันจะขึ้นไปพักผ่อนชั้นบน พอครึ่งชั่วโมงพวกเธฮก็ไปนอนได้ ให้เขาคุกเข่าอยู่ที่นี่ เมื่อไหร่คิดได้แล้วก็ค่อยลุกขึ้น”
เขาเดินขึ้นไปชั้นบนด้วยไม้ค้ำส่งเสียง “ปังปังปัง” ที่พื้นและมุมปากของเขาแน่นอย่างไม่แยแส
YOU MAY ALSO LIKE
